DISCUSSION Food sanitation in each

DISCUSSION Food sanitation in each food shop and food stall was checked by using a food sanitation inspection form. The major problems were unclean floors and floors covered with dust. In addition, some food stalls had preparation tables and sell food tables with a height of less than 60 cm. Within these conditions, the ready-to-eat food in food stalls might be contaminated. As for raw food or ingredients, in this study many shops put raw food on the floor which might cause bacterial contamination and poor food hygiene. In the study of Mosupye and Holy2, researchers found bacterial counts of raw beef, raw chicken as well as salad and raw materials were significantly higher than those of their corresponding ready-to-eat samples. Furthermore, some foods such as stir-fried basil and soup were composed of many vegetables which might be found to have organophosphate contamination if those vegetables were not washed by soaking in water and washed in running water. Moreover, harvesting, storing, transporting and distribution were sources of bacterial
contamination, and therefore in preparing raw food, food handlers have to complete all the necessary food washing steps in order to reduce the risk of possible contamination. Many studies found that not peeling and not cleaning vegetables and other ingredients were associated with an elevated risk of contamination with pathogens3, resulting in detected organophosphate in cauliflower and bitter gourd. Regarding ready-to-eat food, there were food shops and about three fourths of the food stalls that did not keep food in the covered cabinet because they thought the consumers could not see the food inside and that access would be less convenient. In addition, the ready to eat food might be getting contaminated by food handlers who talk to customers and others while serving food. In the study of Mensah et al4, they assessed factors that could influence food contamination; it was found that uncovered food may have a higher bacterial contamination. From the results, there were no food handlers reheating ready-to-eat food. In fact, foods were generally cooked in the early morning, and then they were stored at ambient temperature which affects the bacteria growth3. Dishes and spoons were kept under the stall because there was not enough space. The results of this study were similar to Christison et al5 who found that the food preparation surfaces had the highest coliform and E. coli contamination. About one third of food shop handlers did not wear aprons and one sixth did not wear hair nets, while almost all food stall food handlers did not wear hair nets and about one fourth of food handlers did not wear an apron. About half of the food handlers wore jewelry. Furthermore, the food handlers did not wash their hands after handling money and before handling food again. All of these problems have been shown to possibly lead to unsafe food6. From the food sanitation survey it was found that no food shops passed the total basic standard requirement of food sanitation or even passed at the level of more than 70 percent or 7 out of 9 items, and the survey of food stalls found that there was no food stall which passed the total basic standard of food sanitation, only 16.4% of the food stalls passed more than 5 out of 7 items. Most of the food shops did not have good food sanitation such as waste containers, drainage systems and personal hygiene while most of food stalls did

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุขาภิบาลอาหารสนทนาในแต่ละร้านอาหารและร้านขายอาหารถูกตรวจสอบ โดยใช้แบบฟอร์มตรวจสอบสุขาภิบาลอาหาร ปัญหาที่สำคัญถูกไม่สะอาดชั้นและชั้นปกคลุม ด้วยฝุ่น นอกจากนี้ บางร้านอาหารมีโต๊ะเตรียม และขายตารางอาหารที่ มีความสูงน้อยกว่า 60 ซม. ภายในเงื่อนไขเหล่านี้ อาจปนเปื้อนอาหารพร้อมกินในร้านอาหาร สำหรับอาหารดิบหรือส่วนผสม ในการศึกษานี้ หลายร้านใส่อาหารดิบบนพื้นซึ่งอาจทำให้เกิดการปนเปื้อนเชื้อแบคทีเรียและสุขอนามัยอาหาร ในการศึกษาของ Mosupye และ Holy2 นักวิจัยพบแบคทีเรียนับของเนื้อดิบไก่ดิบ เช่น สลัด และวัตถุดิบได้สูงกว่าของตนอย่างสอดคล้องพร้อมกิน นอกจากนี้ อาหารบางอย่างเช่นผัดกะเพราและต้มประกอบด้วยผักจำนวนมากซึ่งอาจพบว่ามีการปนเปื้อนเป็น organophosphate ตรีถ้าไม่ถูกล้างผักเหล่านั้น โดยการแช่น้ำ และล้างในน้ำ นอกจากนี้ เก็บเกี่ยว การเก็บ การขนส่ง และการกระจายได้แหล่งของแบคทีเรีย ปนเปื้อน และดังนั้น ในการเตรียมอาหารดิบ จัดการอาหารต้องสมบูรณ์อาหารที่จำเป็นทั้งหมดล้างขั้นตอนเพื่อลดความเสี่ยงของการปนเปื้อนไปได้ การศึกษาจำนวนมากพบไม่ปอกเปลือก และทำความสะอาดผักและส่วนผสมอื่น ๆ ไม่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงสูงของการปนเปื้อนด้วย pathogens3 ใน organophosphate ตรวจพบในกะหล่ำดอกและมะระ เกี่ยวกับอาหารพร้อมกิน มีร้านอาหาร และประมาณ 3 ใน 4 ของร้านอาหารที่ไม่ให้อาหารในตู้ครอบคลุมเนื่องจากพวกเขาคิดว่า ผู้บริโภค สามารถมองเห็นอาหารภายใน และการว่า เข้าจะสะดวกน้อยลง นอกจากนี้ พร้อมที่จะรับประทานอาหารอาจมีการปนเปื้อน โดยจัดการอาหารที่พูดคุยกับลูกค้าและอื่น ๆ ในขณะที่อาหาร ในการศึกษาของฟี et al4 พวกเขาประเมินปัจจัยที่อาจมีอิทธิพลต่อการปนเปื้อนอาหาร มันพบว่า เถอาหารอาจมีการปนเปื้อนแบคทีเรียสูงกว่า จัดการอาหารไม่อุ่นอาหารพร้อมรับประทานอาหารได้จากผลลัพธ์ ในความเป็นจริง อาหารถูกปรุงสุกโดยทั่วไปในตอนเช้า แล้ว พวกเขาถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิซึ่งมีผลต่อ growth3 แบคทีเรีย จานและช้อนถูกเก็บไว้ภายใต้คอกเนื่องจากไม่เพียงพอ ผลของการศึกษานี้ได้คล้ายคลึงกับ Christison et al5 ที่พบว่า พื้นผิวการเตรียมอาหารที่มีโคลิฟอร์มสูงและปนเปื้อน E. coli เกี่ยวกับหนึ่งในสามของอาหาร ร้านจัดการไม่ได้สวมผ้ากันเปื้อน และหนึ่งในหกไม่สวมผมมุ้ง ในขณะที่เกือบทั้งหมดอาหารร้านอาหารจัดการไม่สวมมุ้งผม และประมาณหนึ่งในสี่ของตัวจัดการอาหารไม่สวมผ้ากันเปื้อน ประมาณครึ่งหนึ่งของตัวจัดการอาหารสวมเครื่องประดับ นอกจากนี้ ตัวจัดการอาหารไม่ล้างมือของพวกเขาหลัง จากการจัดการเงิน และก่อนเตรียมอาหารอีกครั้ง ปัญหาเหล่านี้ได้รับการแสดงอาจจะนำไปสู่ food6 ที่ไม่ปลอดภัย จากการสำรวจสุขาภิบาลอาหารพบว่าอาหารไม่รวมมาตรฐานความต้องการพื้นฐานของการสุขาภิบาลอาหารผ่านร้าน หรือแม้แต่ผ่านที่ระดับมากกว่าร้อยละ 70 หรือ 7 จาก 9 รายการ และการสำรวจอาหารที่ร้านพบว่า มีไม่มีร้านขายอาหารซึ่งผ่านมาตรฐานพื้นฐานทั้งหมดของสุขาภิบาลอาหาร เพียง 16.4% ของร้านอาหารผ่านมากกว่า 5 จาก 7 รายการ ส่วนใหญ่ของร้านอาหารไม่มีสุขาภิบาลอาหารที่ดีเช่นเสียคอนเทนเนอร์ ระบบระบายน้ำ และสุขอนามัยส่วนบุคคลในขณะที่ส่วนใหญ่ของร้านอาหารได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุขาภิบาลอาหารการอภิปรายในแต่ละร้านอาหารและแผงลอยถูกตรวจสอบโดยใช้แบบฟอร์มการตรวจสอบการสุขาภิบาลอาหาร ปัญหาที่สำคัญเป็นชั้นที่ไม่สะอาดและพื้นปกคลุมไปด้วยฝุ่น นอกจากนี้ยังมีร้านขายอาหารมีตารางการจัดทำและขายโต๊ะอาหารที่มีความสูงน้อยกว่า 60 เซนติเมตร ภายในเงื่อนไขเหล่านี้เป็นอาหารพร้อมรับประทานในร้านขายอาหารอาจจะปนเปื้อน ในฐานะที่เป็นอาหารดิบหรือส่วนผสมในการศึกษานี้ร้านค้าจำนวนมากนำอาหารสดบนพื้นซึ่งอาจก่อให้เกิดการปนเปื้อนเชื้อแบคทีเรียและอาหารที่ถูกสุขลักษณะยากจน ในการศึกษาของ Mosupye และ Holy2 นักวิจัยพบว่าปริมาณเชื้อแบคทีเรียของเนื้อดิบไก่ดิบเช่นเดียวกับสลัดและวัตถุดิบที่สูงกว่าผู้ที่เกี่ยวข้องพร้อมที่จะกินตัวอย่างของพวกเขาอย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้อาหารบางอย่างเช่นใบโหระพาผัดและซุปประกอบด้วยผักหลายอย่างที่อาจจะพบว่ามีการปนเปื้อน organophosphate ถ้าผักเหล่านั้นไม่ได้ล้างโดยการแช่ในน้ำและล้างในน้ำไหล นอกจากนี้การเก็บเกี่ยวการเก็บรักษาการขนส่งและการกระจายเป็นแหล่งที่มาของเชื้อแบคทีเรีย
ปนเปื้อนและดังนั้นในการเตรียมอาหารดิบสัมผัสอาหารต้องเสร็จสมบูรณ์ในทุกขั้นตอนการซักผ้าอาหารที่จำเป็นในการที่จะลดความเสี่ยงของการปนเปื้อนที่เป็นไปได้ การศึกษาจำนวนมากพบว่าไม่ลอกและไม่ได้ทำความสะอาดผักและส่วนผสมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่สูงของการปนเปื้อนกับ pathogens3 ผลใน organophosphate ตรวจพบในกะหล่ำและมะระขี้นก เกี่ยวกับความพร้อมต่อการกินอาหารที่มีร้านค้าร้านอาหารและประมาณสามในสี่ของร้านอาหารที่ไม่ได้เก็บอาหารในตู้ปกคลุมเพราะพวกเขาคิดว่าผู้บริโภคไม่สามารถมองเห็นอาหารภายในและการเข้าถึงที่จะสะดวกสบายน้อยลง นอกจากนี้พร้อมที่จะกินอาหารที่อาจจะได้รับการปนเปื้อนโดยผู้สัมผัสอาหารที่พูดคุยกับลูกค้าและคนอื่น ๆ ในขณะที่ให้บริการอาหาร ในการศึกษาของ Mensah et AL4 ที่พวกเขาได้รับการประเมินปัจจัยที่อาจมีผลต่อการปนเปื้อนอาหาร ก็พบว่าอาหารที่เปิดอาจมีการปนเปื้อนของเชื้อแบคทีเรียที่สูงขึ้น จากผลการศึกษาพบว่าไม่มีผู้สัมผัสอาหารอุ่นพร้อมต่อการกินอาหาร ในความเป็นจริงอาหารที่ถูกปรุงสุกโดยทั่วไปในตอนเช้าและจากนั้นพวกเขาจะถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องซึ่งมีผลต่อแบคทีเรีย growth3 จานและช้อนถูกเก็บไว้ภายใต้คอกเพราะมีพื้นที่ไม่เพียงพอ ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้มีความคล้ายคลึงกับ Christison et AL5 ที่พบว่าพื้นผิวการเตรียมอาหารที่มีโคลิฟอร์มสูงสุดและการปนเปื้อนอีโคไล ประมาณหนึ่งในสามของตัวจัดการร้านอาหารไม่ได้สวมผ้ากันเปื้อนและหนึ่งในหกไม่ได้สวมรัดผมในขณะที่เกือบทั้งหมดอาหารแผงลอยรถขนอาหารไม่ได้สวมรัดผมและประมาณหนึ่งในสี่ของผู้สัมผัสอาหารไม่ได้สวมผ้ากันเปื้อน ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้สัมผัสอาหารสวมเครื่องประดับ นอกจากนี้ผู้สัมผัสอาหารไม่ได้ล้างมือของพวกเขาหลังจากการจัดการเงินและก่อนหยิบจับอาหารอีกครั้ง ทุกปัญหาเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นอาจจะนำไปสู่การ food6 ที่ไม่ปลอดภัย จากการสำรวจสุขาภิบาลอาหารก็พบว่าไม่มีร้านค้าอาหารผ่านข้อกำหนดมาตรฐานรวมพื้นฐานของการสุขาภิบาลอาหารหรือแม้กระทั่งผ่านไปในระดับที่เกินกว่าร้อยละ 70 หรือ 7 จาก 9 รายการและการสำรวจของร้านอาหารที่พบว่าไม่มี แผงขายอาหารที่ผ่านมาตรฐานขั้นพื้นฐานรวมของการสุขาภิบาลอาหารเพียง 16.4% ของร้านอาหารที่ผ่านมากกว่า 5 จาก 7 รายการ ส่วนใหญ่ร้านค้าอาหารที่ไม่ได้มีการสุขาภิบาลอาหารที่ดีเช่นภาชนะบรรจุของเสีย, ระบบระบายน้ำและสุขอนามัยส่วนบุคคลขณะที่ส่วนใหญ่ของร้านอาหารได้