Motorcycle deaths accounted for mor

Motorcycle deaths accounted for more than half of total traffic fatalities in Taiwan in 2002. This study uses the police-reported crash data from Taiwan between 1999 and 2001 to estimate the effectiveness of helmets, simultaneously taking into account of sample selection bias. Sample selection arises because helmet usage will affect the probability of death or injury, which in turn influences whether a crash is included in the data. The results show that sample selection does not seriously bias the estimate of helmet effectiveness and helmets reduce the probability of death in a crash by 40%, which is higher than what was previously found. Without helmets, the number of motorcyclists killed in 2001 would have jumped by 51%. The estimated proportion of helmeted motorcyclists has increased from 71 to 78% between 1999 and 2001, suggesting that helmet use is rising after the implementation of mandatory helmet law in 1997. Also, helmets significantly reduce the likelihood of head and neck injuries in a crash by 53%, and lead to a 71% reduction in the probability of death caused by head and neck injuries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รถจักรยานยนต์เสียชีวิตคิดเป็นมากกว่าครึ่งของการจราจรทั้งหมดเสียชีวิตในไต้หวันใน 2002 การศึกษานี้ใช้ข้อมูลตำรวจรายงานความล้มเหลวจากไต้หวันระหว่าง 1999 และ 2001 เพื่อประเมินประสิทธิภาพของหมวกกันน็อค พร้อมการเข้าบัญชีของตัวอย่างเอียง การเลือกตัวอย่างเกิดขึ้น เพราะการใช้หมวกนิรภัยจะมีผลต่อความน่าเป็นความตายหรือบาดเจ็บ ซึ่งจะมีอิทธิพลต่อว่าความผิดพลาดรวมอยู่ในข้อมูล ผลแสดงว่า เลือกอย่างจริงจังอคติการประเมินประสิทธิภาพของหมวก และหมวกกันน็อคลดความน่าเป็นของความเสียหาย 40% ซึ่งเป็นสูงกว่าที่มีอยู่ ไม่ มีหมวกกันน็อค จำนวนขับขี่รถจักรยานยนต์ที่เสียชีวิตในปีพ.ศ. 2544 จะมีเพิ่มขึ้น โดย 51% สัดส่วนโดยประมาณของผู้ขี่ชนหินได้เพิ่มขึ้นจาก 71 78% ระหว่าง 1999 และ 2001 ได้รับการแนะนำให้ ใช้หมวกกันน็อกจะเพิ่มขึ้นหลังจากการใช้งานของหมวกนิรภัยบังคับกฎหมายในปี 1997 ยัง หมวกกันน็อคลดโอกาสของการบาดเจ็บที่ศีรษะและคอในความผิดพลาด โดย 53% และนำไปสู่การลด 71% ความน่าเป็นความตายที่เกิดจากการบาดเจ็บที่ศีรษะและคอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียชีวิตรถจักรยานยนต์คิดเป็นสัดส่วนมากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้เสียชีวิตเข้าชมทั้งหมดในไต้หวันในปี 2002 การศึกษาครั้งนี้ใช้ตำรวจรายงานข้อมูลผิดพลาดจากประเทศไต้หวันระหว่างปี 1999 และปี 2001 เพื่อประเมินประสิทธิภาพของหมวกกันน็อคพร้อมกันโดยคำนึงถึงความลำเอียงเลือกตัวอย่าง การเลือกตัวอย่างเกิดขึ้นเพราะการใช้หมวกกันน็อกจะมีผลต่อความน่าจะเป็นของการเสียชีวิตหรือได้รับบาดเจ็บซึ่งในทางกลับกันมีอิทธิพลไม่ว่าจะเป็นความผิดพลาดที่จะรวมอยู่ในข้อมูล ผลการศึกษาพบว่าการเลือกตัวอย่างไม่ลำเอียงอย่างจริงจังประมาณการของประสิทธิผลหมวกกันน็อคและหมวกกันน็อคลดความน่าจะเป็นของการเสียชีวิตในการแข่งขันได้ถึง 40% ซึ่งสูงกว่าสิ่งที่ถูกค้นพบก่อนหน้านี้ โดยไม่ต้องสวมหมวกกันน็อคจำนวนของการขับขี่รถจักรยานยนต์ที่ถูกฆ่าตายในปี 2001 จะได้เพิ่มขึ้น 51% สัดส่วนโดยประมาณของการขับขี่รถจักรยานยนต์สวมหมวกได้เพิ่มขึ้น 71-78% ระหว่างปี 1999 และปี 2001 ชี้ให้เห็นว่าการใช้หมวกกันน็อกจะเพิ่มขึ้นหลังจากการดำเนินการตามกฎหมายที่บังคับใช้หมวกกันน็อกในปี 1997 นอกจากนี้ยังมีหมวกกันน็อกอย่างมีนัยสำคัญลดโอกาสของศีรษะและลำคอได้รับบาดเจ็บในการแข่งขันโดย 53% และนำไปสู่​​การลดลง 71% ในความน่าจะเป็นของการเสียชีวิตที่เกิดจากศีรษะและลำคอได้รับบาดเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บุคคลที่เสียชีวิตรถจักรยานยนต์คิดเป็นกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมดจราจร fatalities ในไต้หวันในปี 2002 การศึกษานี้ใช้ข้อมูลจากรายงานความผิดพลาด ตำรวจไต้หวันระหว่าง 1999 และ 2001 เพื่อประเมินประสิทธิภาพของหมวกกันน็อก ขณะเดียวกันจะพิจารณาอคติการเลือกตัวอย่าง การเลือกตัวอย่างที่เกิดขึ้นเพราะการใช้หมวกนิรภัยจะมีผลต่อความน่าจะเป็นของการบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ซึ่งจะมีอิทธิพลต่อไม่ว่าอุบัติเหตุจะรวมอยู่ในข้อมูล ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าการเลือกตัวอย่างไม่ได้จริงๆนะ อคติ ประมาณการ ประสิทธิผลของหมวกและหมวกกันน็อกลดความน่าจะเป็นของการตายในอุบัติเหตุ 40% ซึ่งสูงกว่าที่เคยพบ ไม่มีหมวก , จำนวนของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์เสียชีวิตในปี 2544 จะเพิ่มขึ้น 51% ประมาณการสัดส่วนของรถจักรยานยนต์สวมหมวกกันน็อคได้เพิ่มขึ้นจาก 71 78 % ระหว่าง 1999 และ 2001 แนะนำให้ใช้หมวกนิรภัยเพิ่มขึ้นหลังจากใช้กฎหมายหมวกนิรภัยมีผลบังคับใช้ในปี 1997 นอกจากนี้ เพื่อลดโอกาสของการบาดเจ็บที่ศีรษะและคอ ในความผิดพลาด โดยร้อยละ 53 และนำไปสู่การลดลง 71% ในความน่าจะเป็นของการตายที่เกิดจากการบาดเจ็บที่ศีรษะและคอ