Summary and future directionsA revi

Summary and future directions

A review of the risk variables associated with child maltreatment highlight that the parents and caregivers of children at risk for maltreatment are themselves victims. They are in need of programs that are increasingly available and well established. Their needs for those supports are often easily ascertained in the early days of their children’s lives, before catastrophic incidents of child maltreatment have occurred. Without these supports child maltreatment continues to be the largest preventable causal influence on child mental disorder in the United States. It is thus incumbent on child and adolescent psychiatrists to know and ascertain the warning signs among the families of their patients, to recognize and exhaustively pursue opportunities for preventive intervention. To do this they should become experts in the emerging science of child maltreatment prevention.

Note that in child psychiatry there is rarely such a thing as a one-time inoculation against mental disorder, or, for that matter, against maltreatment. Behavior is complex, adaptive, and highly evolved (with many checks and balances). Often when things go awry the causes are multifactorial. For those children whose development is potentially compromised by the risk of child maltreatment, it is important that efforts to minimize such risk are sustained, comprehensive, and organized around the needs of individual families, not bureaucracies.

The current generation of specialists in child mental health, clinicians and researchers alike, need to be trained in these methods and to be integral proponents of the advancing frontier of preventive intervention.44 In the next phase of development, concerted efforts to learn which interventions work, when in the child’s development, targeted toward whom, sustained at what dosage, and for what duration, will bring about cost-effective reductions in the incidence of child maltreatment and consequent improvement in major public mental health outcomes. Embedding such intervention efforts in genetically and/or developmentally informative sampling designs with robust outcome measurements will ensure that the agenda of separating “baby from bathwater” in preventive intervention will itself contribute to the steady advancement of behavioral neuroscience.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปและทิศทางในอนาคตของตัวแปรความเสี่ยงเกี่ยวข้องกับไฮไลท์ maltreatment เด็กผู้ปกครองและผู้ดูแลเด็กที่มีความเสี่ยง maltreatment ตัวเองตกเป็นเหยื่อ พวกเขามีความต้องการของโปรแกรมที่มีมากขึ้น และดีขึ้น ความต้องการสนับสนุนเหล่านั้นจะตรวจสอบในวันแรก ๆ ของชีวิตของเด็ก มักง่ายก่อนมีเหตุการณ์รุนแรงของ maltreatment เด็กเกิด ไม่สนับสนุนเหล่านี้ เด็ก maltreatment ยังคงเป็นอิทธิพลเชิงสาเหตุสามารถป้องกันได้ที่ใหญ่ที่สุดในเด็กโรคจิตในสหรัฐอเมริกา จึงอำนวยเด็กและจิตแพทย์วัยรุ่นรู้จัก และตรวจสอบสัญญาณเตือนในกลุ่มครอบครัวของผู้ป่วย การรับรู้ และแสวงหาโอกาสการแทรกแซงเชิงป้องกันลม การทำเช่นนี้ พวกเขาควรเป็นผู้เชี่ยวชาญในศาสตร์การป้องกัน maltreatment เด็กเกิดใหม่หมายเหตุว่าในจิตเวชเด็กมีอยู่สิ่งใดที่เป็นการกักบริเวณครั้งเดียว กับความผิดปกติทางจิต หรือ สำหรับ เรื่องที่ กับ maltreatment ลักษณะการทำงานมีความซับซ้อน ปรับตัว และพัฒนาอย่าง (กับเช็คและยอดคงเหลือหลาย) บ่อยครั้งที่เมื่อสิ่งผัน สาเหตุมี multifactorial สำหรับเด็กอาจมีโจมตีที่มีการพัฒนา โดยความเสี่ยงของเด็ก maltreatment มันเป็นสำคัญว่า ความพยายามในการลดความเสี่ยงดังกล่าวจะยั่งยืน ครอบคลุม และการจัดระเบียบรอบความต้องการของแต่ละครอบครัว ไม่ bureaucraciesรุ่นปัจจุบันของผู้เชี่ยวชาญในเด็กจิตสุขภาพ แพทย์ และนักวิจัยเหมือนกัน ต้อง การเข้ารับการอบรมวิธีการเหล่านี้ และเป็นผู้สนับสนุนสำคัญของชายแดน advancing ของป้องกัน intervention.44 ในระยะถัดไปของการพัฒนา ความพยายามร่วมกันเพื่อเรียนรู้ซึ่งแทรกแซงการทำงาน ในการพัฒนาเด็ก เป้าหมายเป็นใคร ยั่งยืนสิ่งที่ปริมาณ และ สำหรับระยะเวลาใด จะนำประสิทธิภาพในการลดอุบัติการณ์เด็กพัฒนา maltreatment และจุลินทรีย์ในผลการตรวจสุขภาพจิตสาธารณะสำคัญ ฝังความพยายามแทรกแซงดังกล่าวในทางพันธุกรรม และพัฒนา ข้อมูลสุ่มตัวอย่างแบบ มีประสิทธิภาพผลการวัดจะให้แน่ใจว่า วาระแยกลูกจากขี่ช้างจับตั๊กแตน"ในการป้องกันการแทรกแซงจะตัวเองที่นำไปสู่ความก้าวหน้ามั่นคงของพฤติกรรมประสาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปและทิศทางในอนาคต

การสอบทานของตัวแปรความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการกระทำผิดของเด็กไฮไลท์ว่าพ่อแม่และผู้ดูแลเด็กที่เสี่ยงต่อการกระทำผิดของตัวเองตกเป็นเหยื่อ พวกเขาอยู่ในความต้องการของโปรแกรมที่มีอยู่มากขึ้นและเป็นที่ยอมรับกัน ความต้องการของพวกเขาสำหรับการสนับสนุนผู้ที่มักจะมีการตรวจสอบได้อย่างง่ายดายในวันแรกของชีวิตของเด็กของพวกเขาก่อนที่เหตุการณ์ภัยพิบัติของการกระทำผิดของเด็กเกิดขึ้น โดยไม่สนับสนุนการกระทำผิดเหล่านี้เด็กยังคงเป็นที่ใหญ่ที่สุดมีอิทธิพลเชิงสาเหตุที่ป้องกันได้ในโรคทางจิตของเด็กในประเทศสหรัฐอเมริกา ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของเด็กและวัยรุ่นจิตแพทย์จะรู้และตรวจสอบสัญญาณเตือนในหมู่ครอบครัวของผู้ป่วยของพวกเขาที่จะรับรู้และละเอียดถี่ถ้วนตามโอกาสสำหรับการแทรกแซงการป้องกัน การทำเช่นนี้พวกเขาควรจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านวิทยาศาสตร์ที่เกิดขึ้นใหม่ในการป้องกันการกระทำผิดของเด็ก.

ทราบว่าในจิตเวชเด็กมีไม่ค่อยสิ่งนั้นเป็นการฉีดวัคซีนเพียงครั้งเดียวกับความผิดปกติทางจิตหรือสำหรับเรื่องที่ต่อต้านการกระทำผิด พฤติกรรมที่มีความซับซ้อนการปรับตัวและวิวัฒนาการสูง (ด้วยการตรวจสอบจำนวนมากและยอดคงเหลือ) บ่อยครั้งเมื่อสิ่งที่ไปเป๋สาเหตุที่มี multifactorial สำหรับเด็กผู้ที่มีการพัฒนาที่อาจทำลายโดยความเสี่ยงของการกระทำผิดของเด็กเป็นสิ่งสำคัญที่ความพยายามที่จะลดความเสี่ยงดังกล่าวจะยั่งยืนครอบคลุมและจัดรอบความต้องการของบุคคลในครอบครัวไม่ธิปไตยได้.

รุ่นปัจจุบันของผู้เชี่ยวชาญในด้านสุขภาพจิตเด็ก แพทย์และนักวิจัยเหมือนกันจะต้องมีการฝึกอบรมในวิธีการเหล่านี้และจะเป็นผู้เสนอหนึ่งของชายแดนก้าวหน้าของ intervention.44 ป้องกันในขั้นตอนต่อไปของการพัฒนาความพยายามร่วมกันเพื่อเรียนรู้ว่าการแทรกแซงการทำงานเมื่ออยู่ในการพัฒนาของเด็กที่มีต่อการกำหนดเป้าหมาย คนอย่างยั่งยืนในสิ่งที่ปริมาณและระยะเวลาสำหรับสิ่งที่จะนำมาเกี่ยวกับการลดลงของค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพในการอุบัติการณ์ของการกระทำผิดของเด็กและการปรับปรุงที่เกิดขึ้นในผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตสาธารณะ ฝังความพยายามแทรกแซงดังกล่าวในทางพันธุกรรมและ / หรือการพัฒนาการออกแบบการสุ่มตัวอย่างข้อมูลด้วยการวัดผลลัพธ์ที่แข็งแกร่งจะให้แน่ใจว่าวาระการแยก "เด็กจาก bathwater" ในการแทรกแซงการป้องกันตัวเองจะนำไปสู่ความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องของพฤติกรรมประสาท