Four mesocosm experiments were conducted to evaluate the effect of episodic oil spills on coastal
marine phytoplankton assemblages. The experimental design was selected to simulate the Prestige oil
spill, which occurred in Galician coastal waters (NW Iberia) in November 2002. The empirical results
indicate that no significant direct effects of the water soluble fraction of oil (20e60 mg l1 of chrysene
equivalents) on phytoplankton biomass and production were observed immediately after oil additions.
Despite this, subtle negative effects on primary production were detected using a modelling approach,
being the impact lower on phytoplankton communities dominated by diatoms
The effect of oil on natural assemblages of phytoplankton remains still largely unknown and the published results seem to be somewhat contradictory, probably due to the different types of oil assessed and experimental approaches used. Investigations conducted in recent decades have focused on the effect of crude oil (Kusk, 1978; Ostgaard et al., 1984a,b) and diesel oil (Chan and Chiu, 1985) on monospecific cultures, or have tested the effect of individual PAHs on monospecific cultures (Dunstan et al., 1975; Pérez et al., 2010a) and natural assemblages (Thomas et al., 1980; Kelly et al., 1999; Marwood et al., 1999; Hjorth et al., 2007). The effect of the water-accommodated fraction of oil on natural assemblages of phytoplankton has also been assessed (Kelly et al., 1999; Sargian et al., 2005; González et al., 2009; Pérez et al., 2010b), although most of this research was conducted with low water volumes (microcosms) and under laboratory conditions that attempted to simulate the natural environment. Some of these investigations reported negative effects of oil on phytoplankton biomass and photosynthesis related variables (Ostgaard et al., 1984a; Sargian et al., 2005), while others found a positive effect on phytoplankton biomass (Oviatt et al., 1982; Vargo et al., 1982). Differences in sensitivity to PAHs both among species and taxonomic groups have also been found. Hence, greater sensitivity of diatoms to oil additions were reported in some studies (Harrison et al., 1986; Siron et al., 1996; Peterson et al., 2003), whereas other experiments reported different patterns depending on the experimental approach adopted (Dunstan et al., 1975; Vargo et al., 1982; Kelly et al., 1999). For example, the diatom Skeletonema costatum (Greville) Cleve, which showed a high sensitivity to oil in microcosm experiments, both in terms of biomass and photosynthesis related variables (Ostgaard et al., 1984b), was recognized as one of the most oil tolerant species in experiments conducted in mesocosms (Dunstan et al., 1975; Vargo et al., 1982).
In November 2002 the oil spill caused by the accident of the tanker ‘Prestige’ affected the NW coast of the Iberian Peninsula. On 13 November, the ‘Prestige’ started leaking oil 30 miles off the
Galician coast (Álvarez-Salgado et al., 2006; González et al., 2006; Ruiz-Villareal et al., 2006). Six days later, after an erratic course, the tanker broke into two and sank 150 miles offshore, releasing more
than 60,000 metric tons of fuel into thewater. The effect of this spill on natural phytoplankton assemblages has already been assessed using microcosms (González et al., 2009), revealing two different effects of oil on primary producers. First, a direct physiological effect was observed that caused a decrease in photosynthetic efficiency following the addition of the water-accommodated fraction of oil. Then, an indirect effect occurred causing changes in the trophic interactions within the microbial plankton community. This indirect trophic effect, attributed to a decrease in the abundance and/or activity of consumers, occurred after w3 days of the oil addition and was reflected as increases in phytoplankton biomass and primary production that were not parallelled by enhanced photosynthetic efficiency. In contrast, in situ research conducted in the area to evaluate the effect of this oil spill on phytoplankton, did
not reveal significant changes in primary production rates and community composition (Varela et al., 2006). Nevertheless, the temporal scale of this type of in situ research, usually conducted several weeks or even months after the spill, does not allow detecting any possible effect of PAHs on phytoplankton, because the volatilization of these compounds occurs over hourly or daily time scales (Ostgaard et al., 1984a; Yamada et al., 2003).
The present study attempts to partially overcome the limitations associated with the microcosm (use of lowwater volumes) and seatruth approaches (long time elapsed between the spill and sampling)
by conducting oil addition experiments using mesocosms. This experimental approach involves the use of large seawater volumes, thus partially simulating the physical conditions of the natural environment. We hypothesize that the contrasting responses of phytoplankton communities to oil spills previously reported
in the literature, are related to the different initial phytoplankton assemblages enclosed and the different experimental approaches adopted. We tested the effect of the watersoluble fraction of oil on phytoplankton communities enclosed in mesocosms on four occasions throughout the seasonal cycle. The
results obtained in this investigation contrasted with those previously obtained with microcosm experiments.
ได้ดำเนินการทดลอง mesocosm 4 เพื่อประเมินผลของ episodic น้ำมันหกรั่วไหลบนชายฝั่ง
assemblages phytoplankton ทะเล เลือกการออกแบบการทดลองเพื่อจำลองน้ำมันเพรสทีจ
หก ซึ่งเกิดขึ้นในน่านน้ำชายฝั่งทะเลกาลิเซีย (NW Iberia) ในเดือน 2002 พฤศจิกายน ผลประจักษ์
บ่งชี้ว่า ไม่ significant โดยตรงผลกระทบของตัวเศษน้ำมันละลายน้ำ (20e60 mg l 1 chrysene
เทียบเท่า) บน phytoplankton ชีวมวลและผลิตสุภัคทันทีหลังจากเพิ่มน้ำมัน
แม้นี้ ผลลบรายละเอียดผลิตหลักพบใช้วิธีการสร้างแบบจำลอง,
ถูกผลกระทบต่ำกว่าในชุมชน phytoplankton ครอบงำ โดย diatoms
ผลของน้ำมัน assemblages ธรรมชาติของ phytoplankton ยังคงยังไม่รู้จักมากนัก และประกาศผลดูเหมือนจะค่อนข้างขัดแย้ง อาจเนื่องจากชนิดของน้ำมันที่ประเมินและใช้วิธีทดลอง ตรวจสอบดำเนินการในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุดได้เน้นผลของน้ำมันดิบ (Kusk, 1978 Ostgaard et al., 1984a, b) และน้ำมันดีเซล (จันทร์และ Chiu 1985) ใน monospecific วัฒนธรรม หรือมีทดสอบผลของ PAHs แต่ละวัฒนธรรม monospecific (Dunstan et al., 1975 Pérez et al., 2010a) และธรรมชาติ assemblages (Thomas et al., 1980 Kelly et al., 1999 Marwood et al., 1999 Hjorth et al., 2007) ผลของเศษน้ำอาศัยน้ำมัน assemblages ธรรมชาติของ phytoplankton ยังได้รับจากการประเมิน (Kelly et al., 1999 Sargian et al., 2005 Al. González ร้อยเอ็ด 2009 Pérez et al., 2010b), แม้ว่าส่วนใหญ่ของงานวิจัยนี้ได้ดำเนินการปริมาณน้ำน้อย (microcosms) และภาย ใต้สภาพห้องปฏิบัติการที่พยายามที่จะจำลองสภาพแวดล้อมธรรมชาติ บางเหล่านี้ตรวจสอบรายงานผลลบน้ำมันชีวมวล phytoplankton และการสังเคราะห์ด้วยแสงที่เกี่ยวข้องกับตัวแปร (Ostgaard et al., 1984a Sargian et al., 2005), ในขณะที่คนอื่นพบผลดีต่อชีวมวล phytoplankton (Oviatt และ al., 1982 Vargo และ al., 1982) นอกจากนี้ยังพบความแตกต่างในความไวการ PAHs ทั้งสายพันธุ์และกลุ่มอนุกรมวิธาน ดังนั้น มีรายงานความไวสูงของ diatoms เพื่อเพิ่มน้ำมันในบางการศึกษา (Harrison et al., 1986 Siron et al., 1996 Peterson et al., 2003), ในขณะที่รูปแบบที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการทดลองวิธีรับรอง (Dunstan et al., 1975 รายงานการทดลองอื่น ๆ Vargo และ al., 1982 Kelly et al., 1999) ตัวอย่าง การไดอะตอม Skeletonema costatum (Greville) ดิปอร์ทวอนคลีฟเวอ ซึ่งแสดงให้เห็นความไวสูงให้น้ำมันในพิภพในการทดลอง ทั้งชีวมวลและการสังเคราะห์ด้วยแสง ที่เกี่ยวข้องกับตัวแปร (Ostgaard et al., 1984b), ไม่รู้เป็นหนึ่งในน้ำมันส่วนใหญ่ชนิดป้องกันความผิดพลาดในการทดลองดำเนินการใน mesocosms (Dunstan et al., 1975 Vargo และ al., 1982) .
ในเดือน 2002 พฤศจิกายน การรั่วไหลของน้ำมันที่เกิดจากอุบัติเหตุของบรรทุก 'ศักดิ์ศรี' ผลกระทบฝั่ง NW ของคาบสมุทร พฤศจิกายน 13 'ศักดิ์ศรี' เริ่มรั่วไหล 30 ไมล์น้ำมันปิด
ฝั่งกาลิเซีย (Álvarez Salgado และ al., 2006 González et al, 2006 Ruiz-Villareal และ al., 2006) หกวันต่อมา หลังจากหลักสูตรมีความ บรรทุกที่ยากจนเป็นสอง และจมอยู่ 150 ไมล์ทะเล ปล่อยเพิ่มเติม
กว่า 60000 เมตริกตันน้ำมันใน thewater ผลของการรั่วไหลนี้ phytoplankton ธรรมชาติ assemblages มีแล้วการประเมินโดยใช้ microcosms (González et al., 2009) เผยให้เห็นสองลักษณะพิเศษต่าง ๆ ของน้ำมันในผู้ผลิตหลัก ครั้งแรก ผลสรีรวิทยาตรงถูกตรวจสอบที่เกิดจากการลดลงในประสิทธิภาพ photosynthetic ต่อแห่งเศษอาศัยน้ำน้ำมัน แล้ว ผลกระทบทางอ้อมเกิดขึ้นก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในการโต้ตอบที่ trophic ภายในชุมชนจุลินทรีย์แพลงก์ตอน นี้ทางอ้อม trophic ผล เกิดจากการลดลงมากและ/หรือกิจกรรมของผู้บริโภค เกิดขึ้นหลังจากวัน w3 การเพิ่มน้ำมัน และมีผลเป็นการเพิ่มในชีวมวล phytoplankton และหลักการผลิตที่ไม่ได้ parallelled ด้วยประสิทธิภาพพิเศษ photosynthetic ในทางตรงกันข้าม ไม่ดำเนินการในพื้นที่เพื่อประเมินผลของการรั่วไหลของน้ำมันนี้ phytoplankton วิจัยใน situ
ไม่เปิดเผยการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในราคาพิเศษผลิตหลักและองค์ประกอบชุมชน (Varela et al., 2006) อย่างไรก็ตาม ขนาดขมับใน situ วิจัย ชนิดนี้มักจะดำเนินหลายสัปดาห์ หรือแม้แต่เดือนหลังหก ไม่อนุญาตให้ตรวจสอบใด ๆ ได้ผลของ PAHs phytoplankton เนื่องจาก volatilization สารเหล่านี้เกิดขึ้นรายชั่วโมง หรือรายวันเวลาปรับขนาด (Ostgaard et al., 1984a ยามาดะและ al., 2003) .
การศึกษาปัจจุบันพยายามเอาชนะข้อจำกัดที่เกี่ยวข้องกับพิภพใน (ใช้ไดรฟ์ข้อมูลที่ lowwater) และวิธี seatruth (เวลานานผ่านไประหว่างการรั่วไหลของการสุ่มตัวอย่าง) บางส่วน
โดยดำเนินการทดลองนอกจากนี้น้ำมันที่ใช้ mesocosms วิธีการทดลองนี้เกี่ยวข้องกับการใช้งานของไดรฟ์ข้อมูลขนาดใหญ่ทะเล จึง จำลองสภาพทางกายภาพของสภาพแวดล้อมธรรมชาติบางส่วน เรา hypothesize ให้การตอบรับแตกต่างกันของชุมชน phytoplankton น้ำมันหกรั่วไหลก่อนหน้านี้รายงาน
ในวรรณคดี เกี่ยวข้องกับ assemblages phytoplankton เริ่มต้นแตกต่างกันอยู่และวิธีทดลองต่าง ๆ ที่นำมาใช้ เราทดสอบผลของเศษ watersoluble น้ำมันชุมชน phytoplankton อยู่ใน mesocosms ในสี่ครั้งตลอดวัฏจักรตามฤดูกาล ใน
ผลรับในนี้ต่างกับก่อนหน้านี้ รับกับพิภพในการทดลอง
การแปล กรุณารอสักครู่..
Four mesocosm experiments were conducted to evaluate the effect of episodic oil spills on coastal
marine phytoplankton assemblages. The experimental design was selected to simulate the Prestige oil
spill, which occurred in Galician coastal waters (NW Iberia) in November 2002. The empirical results
indicate that no significant direct effects of the water soluble fraction of oil (20e60 mg l1 of chrysene
equivalents) on phytoplankton biomass and production were observed immediately after oil additions.
Despite this, subtle negative effects on primary production were detected using a modelling approach,
being the impact lower on phytoplankton communities dominated by diatoms
The effect of oil on natural assemblages of phytoplankton remains still largely unknown and the published results seem to be somewhat contradictory, probably due to the different types of oil assessed and experimental approaches used. Investigations conducted in recent decades have focused on the effect of crude oil (Kusk, 1978; Ostgaard et al., 1984a,b) and diesel oil (Chan and Chiu, 1985) on monospecific cultures, or have tested the effect of individual PAHs on monospecific cultures (Dunstan et al., 1975; Pérez et al., 2010a) and natural assemblages (Thomas et al., 1980; Kelly et al., 1999; Marwood et al., 1999; Hjorth et al., 2007). The effect of the water-accommodated fraction of oil on natural assemblages of phytoplankton has also been assessed (Kelly et al., 1999; Sargian et al., 2005; González et al., 2009; Pérez et al., 2010b), although most of this research was conducted with low water volumes (microcosms) and under laboratory conditions that attempted to simulate the natural environment. Some of these investigations reported negative effects of oil on phytoplankton biomass and photosynthesis related variables (Ostgaard et al., 1984a; Sargian et al., 2005), while others found a positive effect on phytoplankton biomass (Oviatt et al., 1982; Vargo et al., 1982). Differences in sensitivity to PAHs both among species and taxonomic groups have also been found. Hence, greater sensitivity of diatoms to oil additions were reported in some studies (Harrison et al., 1986; Siron et al., 1996; Peterson et al., 2003), whereas other experiments reported different patterns depending on the experimental approach adopted (Dunstan et al., 1975; Vargo et al., 1982; Kelly et al., 1999). For example, the diatom Skeletonema costatum (Greville) Cleve, which showed a high sensitivity to oil in microcosm experiments, both in terms of biomass and photosynthesis related variables (Ostgaard et al., 1984b), was recognized as one of the most oil tolerant species in experiments conducted in mesocosms (Dunstan et al., 1975; Vargo et al., 1982).
In November 2002 the oil spill caused by the accident of the tanker ‘Prestige’ affected the NW coast of the Iberian Peninsula. On 13 November, the ‘Prestige’ started leaking oil 30 miles off the
Galician coast (Álvarez-Salgado et al., 2006; González et al., 2006; Ruiz-Villareal et al., 2006). Six days later, after an erratic course, the tanker broke into two and sank 150 miles offshore, releasing more
than 60,000 metric tons of fuel into thewater. The effect of this spill on natural phytoplankton assemblages has already been assessed using microcosms (González et al., 2009), revealing two different effects of oil on primary producers. First, a direct physiological effect was observed that caused a decrease in photosynthetic efficiency following the addition of the water-accommodated fraction of oil. Then, an indirect effect occurred causing changes in the trophic interactions within the microbial plankton community. This indirect trophic effect, attributed to a decrease in the abundance and/or activity of consumers, occurred after w3 days of the oil addition and was reflected as increases in phytoplankton biomass and primary production that were not parallelled by enhanced photosynthetic efficiency. In contrast, in situ research conducted in the area to evaluate the effect of this oil spill on phytoplankton, did
not reveal significant changes in primary production rates and community composition (Varela et al., 2006). Nevertheless, the temporal scale of this type of in situ research, usually conducted several weeks or even months after the spill, does not allow detecting any possible effect of PAHs on phytoplankton, because the volatilization of these compounds occurs over hourly or daily time scales (Ostgaard et al., 1984a; Yamada et al., 2003).
The present study attempts to partially overcome the limitations associated with the microcosm (use of lowwater volumes) and seatruth approaches (long time elapsed between the spill and sampling)
by conducting oil addition experiments using mesocosms. This experimental approach involves the use of large seawater volumes, thus partially simulating the physical conditions of the natural environment. We hypothesize that the contrasting responses of phytoplankton communities to oil spills previously reported
in the literature, are related to the different initial phytoplankton assemblages enclosed and the different experimental approaches adopted. We tested the effect of the watersoluble fraction of oil on phytoplankton communities enclosed in mesocosms on four occasions throughout the seasonal cycle. The
results obtained in this investigation contrasted with those previously obtained with microcosm experiments.
การแปล กรุณารอสักครู่..
4 mesocosm การทดลองเพื่อศึกษาผลของน้ำมันที่รั่วไหลบนชายฝั่ง
ตอนทะเล แพลงตอนทะเลของทะเล . ทดลองเลือกใช้น้ำมัน
บารมีหก ซึ่งเกิดขึ้นในน่านน้ำชายฝั่งสเปน ( ไอบีเรีย NW ) ในเดือนพฤศจิกายน 2002
ผลเชิงประจักษ์ระบุว่าไม่มี จึง signi ลาดเทผลกระทบโดยตรงในส่วนของน้ำมันที่ละลายน้ำได้ ( 20e60 mg L 1 chrysene
เทียบเท่า ) แพลงก์ตอนพืชและการผลิตมวลชีวภาพพบทันทีหลังจากน้ำมันเพิ่ม
แม้นี้ ผลเป็นลบ ที่ลึกซึ้งในการผลิตหลักถูกตรวจพบโดยใช้วิธีแบบจำลอง
ถูกผลกระทบต่ำ , แพลงก์ตอนพืชชุมชน ) ไดอะตอม
โดยผลของน้ำมันในทะเลของทะเลธรรมชาติของแพลงก์ตอนพืชยังคงยังคงส่วนใหญ่ไม่รู้จักและเผยแพร่ผลดูเหมือนจะค่อนข้างขัดแย้ง อาจจะเนื่องจากการชนิดที่แตกต่างกันของน้ำมัน ประเมิน และแนวทางที่ใช้ทดลอง สอบสวนดำเนินการในทศวรรษที่ผ่านมาได้เน้นผลกระทบของราคาน้ำมันดิบ ( kusk , 1978 ; ostgaard et al . , 1984a , B ) และน้ำมันดีเซล ( ชิว ชาน ,1985 ) ในวัฒนธรรม monospecific หรือมีการทดสอบผลของ PAHs ในแต่ละวัฒนธรรม monospecific ( ดันสแตน et al . , 1975 ; เปเรซ et al . , 2010a ) และทะเลของทะเลธรรมชาติ ( Thomas et al . , 1980 ; Kelly et al . , 1999 ; มาร์วูด et al . , 1999 ; เอชเจโออาร์ทีเอช et al . , 2007 ) ผลของสัดส่วนของน้ำมันในทะเลของทะเลน้ำ อาศัยธรรมชาติของแพลงก์ตอนพืชยังได้รับการประเมิน ( Kelly et al . , 1999 ;sargian et al . , 2005 ; gonz . kgm lez et al . , 2009 ; เปเรซ et al . , 2010b ) ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ของงานวิจัยมีปริมาณน้ำต่ำ ( microcosms ) และภายใต้สภาพห้องปฏิบัติการที่พยายามที่จะเลียนแบบธรรมชาติ บางส่วนของการตรวจสอบเหล่านี้รายงานผลกระทบของน้ำมันในมวลชีวภาพของแพลงก์ตอนพืชและการสังเคราะห์ด้วยแสง ตัวแปรที่เกี่ยวข้อง ( ostgaard et al . , 1984a ; sargian et al . ,2548 ) ในขณะที่คนอื่น ๆพบผลเป็นบวกปริมาณแพลงก์ตอนพืช ( โอวีออต et al . , 1982 ; วาร์โก้ et al . , 1982 ) ความแตกต่างในความไวต่อสารทั้งสองชนิดและอนุกรมวิธานของกลุ่มได้ถูกพบแล้ว ดังนั้น ความไวของไดอะตอมกับน้ำมัน เพิ่มมากขึ้น มีรายงานว่าในบางการศึกษา ( Harrison et al . , 1986 ; ซ์ et al . , 1996 ; Peterson et al . , 2003 )ในขณะที่การทดลองอื่น ๆรายงานรูปแบบต่าง ๆทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวิธีการทดลองใช้ ( ดันสแตน et al . , 1975 ; วาร์โก้ et al . , 1982 ; Kelly et al . , 1999 ) ตัวอย่างเช่น ไดอะตอม Skeletonema iS.costatum ( เกรวิลล์ ) คลีฟ , ซึ่งพบว่ามีความไวสูง น้ำมันในพิภพนี้ ทั้งในแง่ของชีวมวลและการสังเคราะห์แสงของตัวแปรที่เกี่ยวข้อง ( ostgaard et al . , 1984b )ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในชนิดน้ำมันใจกว้างมากที่สุดในการทดลองใน mesocosms ( ดันสแตน et al . , 1975 ; วาร์โก้ et al . , 1982 ) .
ในเดือนพฤศจิกายน 2002 น้ำมันรั่วไหลจากอุบัติเหตุของรถบรรทุก ' ศักดิ์ศรี ' มีผลต่อ NW ชายฝั่งคาบสมุทรไอบีเรียน เมื่อวันที่ 13 พ.ย. ' ศักดิ์ศรี ' เริ่มรั่วไหลของน้ำมัน 30 ไมล์ทะเลนอกชายฝั่ง (
ภาษาไทย อัลบาเรซ salgado et al . , 2006 ; gonz . kgm lez et al ., 2006 ; รูซ วิลลาเรียล et al . , 2006 ) 6 วันต่อมา หลังจากหลักสูตรรื่น น้ำมันแตกออกเป็นสอง และจม 150 ไมล์ offshore ปล่อยอีกกว่า 60 , 000 ตันของ
เชื้อเพลิงลงในน้ำ . ผลของหกในทะเลของทะเล แพลงตอนธรรมชาติได้ถูกประเมินโดยใช้ microcosms ( gonz . kgm lez et al . , 2009 ) เปิดเผยผลของน้ำมันที่แตกต่างกันสองผู้ผลิตหลัก ครั้งแรกโดยตรงทางสรีรวิทยาผลพบว่าทำให้ลดประสิทธิภาพในการสังเคราะห์แสงต่อไปนี้นอกเหนือจากน้ำอาศัยเศษส่วนของน้ำมัน แล้ว ในทางอ้อมที่เกิดขึ้น ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในการโต้ตอบครั้ง ภายในชุมชนของจุลินทรีย์แพลงก์ตอน ผลอันดับนี้ทางอ้อม เกิดจากการลดลงในความอุดมสมบูรณ์และ / หรือกิจกรรมของผู้บริโภคเกิดขึ้นหลังจากที่ W3 วันนอกจากน้ำมันและสะท้อนเป็นปริมาณแพลงก์ตอนพืชและการเพิ่มขึ้นในการผลิตที่ไม่ parallelled การสังเคราะห์แสงโดยเพิ่มประสิทธิภาพ ในทางตรงกันข้าม , ใน situ วิจัยในพื้นที่ เพื่อศึกษาผลของน้ำมันรั่วไหลในแพลงก์ตอนพืช ,
ไม่เปิดเผยการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในอัตราการผลิตหลักและองค์ประกอบชุมชน ( วาเรลา et al . , 2006 ) แต่แบบชั่วคราวชนิดนี้ในการวิจัยแหล่งกำเนิดมักจะดำเนินการหลายสัปดาห์หรือแม้กระทั่งเดือนหลังจากหก ไม่อนุญาตให้มีการตรวจสอบผลกระทบใด ๆที่เป็นไปได้ของ PAHs ในแพลงก์ตอนพืชเพราะการระเหยของสารเหล่านี้เกิดขึ้นมากกว่าชั่วโมงหรือทุกวันเวลาสมดุล ( ostgaard et al . , 1984a ; ยามาดะ et al . , 2003 ) .
การศึกษาความพยายามที่จะเอาชนะข้อ จำกัด บางส่วนที่เกี่ยวข้องกับพิภพ ( ใช้ lowwater เล่ม ) และ seatruth แนวยาว เวลาที่ผ่านไประหว่างหกและสุ่ม )
โดย การเพิ่มน้ำมัน การทดลองใช้ mesocosms .วิธีการทดลองซึ่งเกี่ยวข้องกับการใช้ปริมาณน้ำทะเลขนาดใหญ่ ดังนั้นบางส่วนจำลองสภาพทางกายภาพของธรรมชาติ เราพบว่า ด้านการตอบสนองของชุมชนแพลงก์ตอนพืชน้ำมันรั่วไหลรายงานก่อนหน้านี้
ในวรรณคดีมีความสัมพันธ์กับแพลงก์ตอนพืชทะเลของทะเลที่แตกต่างกันเริ่มต้นที่แตกต่างกันวิธีที่ทดลองใช้ เราได้ทดสอบผลของสัดส่วน watersoluble น้ำมันในชุมชนแพลงก์ตอนพืชอยู่ใน mesocosms 4 ครั้งตลอดวงจรตามฤดูกาล
ผลในคดีนี้เทียบกับก่อนหน้านี้ที่ได้รับกับ
พิภพการทดลอง
การแปล กรุณารอสักครู่..