DiscussionThis current study of nur

Discussion
This current study of nursing home residents found that anemia prevalence was high, with approximately 56% of residents being anemic across the 40 nursing homes studied. This compares to the 48% prevalence rate that Artz et al.5 found in 900 residents in five nursing homes, and the 40% rate found in the single nursing home studied by Kalchthaler and Tan4. For nursing home residents over 70 years old, this study found a fourfold higher rate of anemia for both men
and women (Table 3) compared to the community rates found by Salive et al.3 Table 3 shows that 66% of male and 54% of female residents over 65 years were anemic, compared to rates of 11.0% and 10.2%, respectively, found by Guralnik et al.1 for the generalUS population over 65 years.
Unlike the strong relationship between advancing age and declining Hb levels found in older residents in previous community-based studies1,3, this study found no clear trend in either Hb or anemia status with advancing age (previous research has not explored an age–anemia relationship in nursing home residents). Even the younger residents studied had much higher rates of anemia than in the community: for residents under 65 years, 56% of men and 26% of women were anemic. One possible explanation for lack of a significant association between age and anemia in nursing home residentsmay be the many comorbid conditions and debilitating diseases typically found in residents in this setting.Younger patients in the nursing home typically have much more severe morbidity compared to their respective age cohorts in the community than do older nursing home residents.The age relationship seen in the community would be altered in the nursing home. Indeed, within the regression model, other factors, (gender, race, GFR, diabetes, cancer, GI bleeding, asthma and inflammatory disease) were found to be much better predictors for Hb level in nursing home residents. Another possible contributor to not finding a clear trend in anemia status with advancing age is incomplete information regarding treatment of anemia prior to the study period.
Previous research has shown a clear relationship between CKD and anemia.11 In this study, having a GFR560 was a strong predictor of Hb level, but a diagnosis of CKD was not. Perhaps the diagnosis was less reliable than GFR or was underreported. Although poor diet in residents with microalbuminuria may have caused a low GFR in the absence of chronic kidney disease, a study by Gross et al.22 has shown that, among three diets studied, the mean difference in GFR
between normoalbuminuric and microalbuminuric patients was small, ranging from a difference of 0.3 to 6.3 mL/min/1.73m2. Low GFR had a prevalence that was three times greater than a CKD diagnosis. Further, these two variables were only modestly correlated (r¼0.26). Bolton et al.23 cite a pattern of under-recognition and under-treatment of CKD even in sophisticated health care systems. However, sufficient data were not available to adequately identify a CKD diagnosis unless this was specifically noted in the resident’s chart. In the current study, residents undergoing dialysis were excluded from analysis, thus truncating the lower end of the expected GFR range.
Previous research has found that anemia is underdiagnosed,under-treated, or – for patients with severe kidney disease – treated too late5,24. In this study, although iron therapy, cyanocobalamin and folic acid were used, erythropoiesis-stimulating agent (i.e., epoetin alfa (EPO) or darbepoetin alfa (DARB)) use
was absent in the anemic CKD residents studied. This compares to Artz et al.5, who found that only 2.9% of anemic nursing home residents had used such therapy and only 2.3% had received a red blood cell transfusion; these authors concluded that ‘anemia is common in nursing homes but directed therapy is not.’
Falls within the nursing home can have severe consequences. With aging, functional changes in the skin result in a decline in skin barrier function. Besides lacerations (and further Hb decline due to blood loss) that may result from falls, falls in the elderly can also be associated with serious injuries includinghead trauma and fractures25. In addition, patients may encounter serious quality of life (QoL) consequences. The fear of falling may lead to self-imposed functional limitations (‘post-fall anxiety syndrome’), cascading into decreased confidence in the ability to safely ambulate, further functional decline, and reduced overall QoL (e.g., depression, feelings of helplessness, social isolation)
From the model, risk factors significantly associated with falling included older age, ADL score, anemia status, chronic kidney disease, and psychoactive medication use ( p50.05 for all). Of these, perhaps only
anemia status, psychoactive medication use and possibly ADL score are potentially modifiable factors. Assuming an additive relationship, having anemia and using a psychoactive medication together would be associated with four times the risk of experiencing a fall; approximately 40% of the nursing home residents studied fit this high-risk criterion.
From Table 5, when Hb level was substituted for anemia status in the falling model study, authors saw a negative 19% change (1.00–0.81) in probability of falls for every 1-g/dL positive change in Hb ( p¼0.001). This is equivalent to the 22% negative change in the risk of falls for every 1-g/dL positive change in Hb level that was found in Dharmarajan’s study of falls during hospitalization for older acute care patients17, but less than the 45% negative change in risk of falls per 1-g/dL positive change in Hb level found in their study of pre-admission falls in patients hospitalized for hip fracture
Age greater than 75 years clearly rises to dominance in the recurrent falls analysis. Only anemia ( p¼0.005) and psychoactive medication use ( p¼0.005) appear to be potentially modifiable conditions with a significant relationship with recurrent falls. When Hb level and gender are substituted within the model, risk of recurrent falls appears to change negatively by 24% with every 1-g/dL positive change in Hb level ( p¼0.0010)
This study did have several limitations. Due to the retrospective nature of chart review and the limited 6-month follow-up, associations between the baseline resident characteristics examined, anemia, and falls, cannot be assumed as causal. Study authors adjusted for differences between anemic and non-anemic residents statistically. However, such adjustments, though commonly employed and accepted, assumethat the appropriate factors were selected for inclusionand that these factors did not interact in a way that would have altered findings. The index Hb level was
the sole measure of anemia and may have preceded a fall event by up to 6 months. This study did not examine
Hb levels closer in time to fall events since this could introduce a bias favoring an anemia association if patients having anemia simply had more frequent blood tests during the follow-up period. Secondly, study authors used nurses employed within the nursing homes to perform data abstraction. Although study authors attempted to maintain quality control through data collection design, this study design was dependent upon reviewers within the nursing home to accurately abstract data from the resident chart to the data collection form. Thus, the accuracy of this recorded data cannot be assumed. Third, although study authors collected data on the presumed cause of the anemia, sufficient evidence was not available to reliably classify diagnosed anemia cases by type (e.g. acute or chronic) or etiology. Fourth, utilizing detailed medical records within the nursing home provides the potential advantage of more complete data than in a community-based study. However, the data available in the resident chart might not completely describe the current medical condition of all residents; for instance, as noted above, study authors suspected that true diagnoses of CKD were not complete, particularly since other researchers have found similar underreporting in other chart reviews. Finally, the use of anemia therapies identified in this study might potentially have confounded the relationships of the variables studied with hemoglobin level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาวิชาพยาบาลคนนี้ปัจจุบันพบว่า ชุกโรคโลหิตจางได้สูง มีประมาณ 56% ของคน เป็นโรคโลหิตจางในบ้านพยาบาล 40 ศึกษา นี้เปรียบเทียบกับอัตรา 48 Artz ที่ร้อยเอ็ด al.5 พบใน 900 คนในบ้านพยาบาลห้า และอัตรา 40% พบในพยาบาลเดียวศึกษา โดย Kalchthaler และ Tan4 สำหรับพยาบาลอายุกว่า 70 ปี ศึกษาพบอัตราโรคโลหิตจางสูง fourfold สำหรับทั้งชายหญิง (ตาราง 3) เปรียบเทียบกับราคาชุมชนพบ โดย Salive et al.3 ตาราง 3 แสดงว่า 66% ของเพศชายและ 54% ของผู้อยู่อาศัยหญิง 65 ปีมีโรคโลหิตจาง เมื่อเทียบกับราคา 11.0% และ 10.2% ตามลำดับ พบ Guralnik et al.1 สำหรับประชากร generalUS 65 ปี ซึ่งแตกต่างจากความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเลื่อนอายุ และคำนวณระดับ Hb ที่พบในคนสูงอายุในก่อนหน้านี้ชุมชน studies1, 3 การศึกษานี้พบแนวโน้มไม่ชัดเจนในสถานะ Hb หรือโรคโลหิตจางด้วยเลื่อนอายุ (งานวิจัยก่อนหน้านี้ได้ไม่สำรวจความสัมพันธ์อายุ – โรคโลหิตจางในคนพยาบาล) แม้คนน้อยที่ศึกษามีอัตราสูงของโรคโลหิตจางมากกว่าชุมชน: สำหรับผู้อยู่อาศัย ต่ำกว่า 65 ปี 56% ของผู้ชายและ 26% ของผู้หญิงที่มีโรคโลหิตจาง อธิบายได้หนึ่งขาดการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างอายุและโรคโลหิตจางใน residentsmay พยาบาลมี comorbid เงื่อนไขและ debilitating โรคซึ่งมักพบในคนในนี้มากผู้ป่วยอายุน้อยกว่าในการพยาบาลโดยทั่วไปมี morbidity รุนแรงมากเมื่อเทียบกับ cohorts ของอายุแต่ละชุมชนต่างให้พยาบาลคนเก่าอายุความสัมพันธ์ในชุมชนจะมีการเปลี่ยนแปลงในการพยาบาล แน่นอน ภายในแบบจำลองถดถอย ปัจจัย, (เพศ แข่งขัน GFR เบาหวาน มะเร็ง GI มีเลือดออก โรคหอบหืด และอื่น ๆ โรคอักเสบ) พบเป็นระดับในคนพยาบาล predictors ดีสำหรับ Hb ผู้อื่นได้เพื่อค้นหาแนวโน้มที่ชัดเจนในสถานะโลหิตจางกับเลื่อนอายุไม่มีข้อมูลที่สมบูรณ์เกี่ยวกับการรักษาโรคโลหิตจางก่อนรอบระยะเวลาศึกษา งานวิจัยก่อนหน้านี้ได้แสดงความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่าง CKD และ anemia.11 ในการศึกษานี้ มี GFR560 กับจำนวนประตูที่แข็งแกร่งระดับ Hb แต่การวินิจฉัยของ CKD ไม่ บางทีการวินิจฉัยมีความน่าเชื่อถือน้อยกว่า GFR หรือที่ underreported แม้ว่ายากจนอาหารใน คน มี microalbuminuria อาจทำให้เกิด GFR ต่ำของโรคไตเรื้อรัง การศึกษา โดยรวมและ al.22 ได้แสดงให้เห็นว่า ในสามอาหารศึกษา ความแตกต่างเฉลี่ยของ GFRผู้ป่วยไม่เล็ก ตั้งแต่ 0.3-6.3 mL/min/1.73m2 ความแตกต่างระหว่าง normoalbuminuric และ microalbuminuric GFR ต่ำมีชุกที่สามครั้งมากกว่าวินิจฉัย CKD เพิ่มเติม ตัวแปรทั้งสองนี้ถูก correlated ทั้งเฉพาะ (r¼0.26) โบลตัน et al.23 อ้างอิงรูปแบบของการรับรู้น้อยและ CKD รักษาน้อยแม้ในระบบสุขภาพที่ซับซ้อน อย่างไรก็ตาม ข้อมูลเพียงพอไม่พร้อมระบุการวินิจฉัย CKD เพียงพอนอกจากนี้มีเฉพาะไว้ในที่อาศัยแผนภูมิ ในการศึกษาปัจจุบัน คนระหว่างหน่วยถูกแยกออกจากการวิเคราะห์ ทอนต่ำสุดของช่วง GFR ที่คาดไว้จึง งานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า โรคโลหิตจางเป็น underdiagnosed ใต้ รักษา หรือ – สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคไตรุนแรง – ถือว่าเกินไป late5, 24 ในการศึกษานี้ แม้ว่าการรักษาด้วยเหล็ก cyanocobalamin และกรดโฟลิคที่ใช้ erythropoiesis กระตุ้นใช้แทน (เช่น epoetin alfa (EPO) หรือ darbepoetin อัลฟา (DARB))ขาดงานในศึกษาผู้อาศัย CKD โรคโลหิตจาง นี้เปรียบเทียบกับ Artz et al.5 ที่พบว่า เพียง 2.9% ของชาวพยาบาลโรคโลหิตจางมาใช้บำบัดรักษาดังกล่าว และเพียง 2.3% ได้รับการฉีดเม็ดเลือดแดง เหล่านี้ผู้เขียนสรุป ที่ 'โรคโลหิตจางในสถานพยาบาลบำบัดโดยตรงไม่ ' น้ำตกภายในพยาบาลสามารถมีผลกระทบอย่างรุนแรง มีริ้วรอย ผิวหน้าที่เปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ในฟังก์ชันอุปสรรคผิวลดน้อยลง นอกจากแผล (และเพิ่มเติม Hb ลดลงเนื่องจากสูญเสียเลือด) ที่อาจเกิดจากน้ำตก น้ำตกในผู้สูงอายุยังสามารถเชื่อมโยงกับบาดเจ็บบาดเจ็บร้ายแรง includinghead และ fractures25 ได้ นอกจากนี้ ผู้ป่วยอาจพบผลกระทบร้ายแรงคุณภาพชีวิต (QoL) ความกลัวการล้มอาจจะปรนหน้าที่จำกัด ('ตกหลังวิตกกังวลกลุ่มอาการ'), เรียงซ้อนเป็นความเชื่อมั่นลดลงในความปลอดภัย ambulate เพิ่มเติมทำงานลดลง และลดลงโดยรวม QoL (เช่น ซึมเศร้า ความรู้สึกของ helplessness แยกทางสังคม) จากแบบจำลอง ปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับลดลงอย่างมีนัยสำคัญรวมอายุเก่า คะแนน ADL สถานะโรคโลหิตจาง โรคไตเรื้อรัง และยาออกใช้ (p50.05 ทั้งหมด) เหล่านี้ บางทีเท่านั้นสถานะของโรคโลหิตจาง ใช้ยาออก และอาจรวมถึงคะแนน ADL เป็นปัจจัยอาจสามารถแก้ไขได้ โดยความสัมพันธ์สามารถ มีโรคโลหิตจาง และการใช้ยาออกกันจะเกี่ยวข้องกับสี่เท่าความเสี่ยงประสบอยู่ ประมาณ 40% ของชาวพยาบาลศึกษาพอดีเกณฑ์นี้อิก จากตาราง 5 เมื่อระดับ Hb ถูกแทนสถานะโรคโลหิตจางในการศึกษาแบบจำลองลดลง ผู้เขียนเห็นลบ 19% เปลี่ยน (1.00 – 0.81) น่าเป็นน้ำตกสำหรับบวก 1-g/dL ทุกการเปลี่ยนแปลงใน Hb (p¼0.001) นี้จะเท่ากับการเปลี่ยนแปลงติดลบ 22% ในความเสี่ยงของน้ำตกสำหรับเปลี่ยนแปลงบวก 1-g/dL ในระดับ Hb ที่พบในการศึกษาของ Dharmarajan ของน้ำตกระหว่างโรงพยาบาลเก่าดูแลเฉียบพลัน patients17 แต่น้อยกว่า 45% ลบเปลี่ยนแปลงความเสี่ยงตกต่อเปลี่ยนแปลง 1-g/dL ในระดับที่พบในการศึกษาก่อนเข้าอยู่ในผู้ป่วยที่กระดูกสะโพกพัก Hb อายุมากกว่า 75 ปีอย่างชัดเจนเพิ่มขึ้นการครอบงำในการเกิดซ้ำอยู่วิเคราะห์ โรคโลหิตจาง (p¼0.005) และใช้ยาออก (p¼0.005) เท่านั้นจะ มีเงื่อนไขสามารถแก้ไขได้อาจ มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับน้ำตกเกิดซ้ำ ระดับ Hb และเพศจะแทนในรูปแบบ ความเสี่ยงของการเกิดซ้ำตกเมื่อเปลี่ยนส่ง 24% เปลี่ยนแปลงทุกค่าบวก 1-g/dL ในระดับ Hb (p¼0.0010) การศึกษานี้ได้มีข้อจำกัดหลายประการ เนื่องจากลักษณะของแผนภูมิตรวจสอบและติดตามผล 6 เดือนจำกัดคาด ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะการมีถิ่นที่อยู่พื้นฐานตรวจ สอบ โรคโลหิตจาง และน้ำตก ไม่ถือว่าเป็นสาเหตุ ผู้เขียนศึกษาปรับปรุงสำหรับความแตกต่างระหว่างคนที่มีโรคโลหิตจาง และโรคโลหิตจางทางสถิติ อย่างไรก็ตาม ปรับปรุง แม้ว่าโดยทั่วไปทำงาน และยอมรับ assumethat ปัจจัยที่เหมาะสมถูกเลือกสำหรับการ inclusionand ที่ไม่ได้โต้ตอบปัจจัยเหล่านี้ไม่ได้ที่จะมีการเปลี่ยนแปลงผลการวิจัย ดังกล่าว ดัชนีระดับ Hb เป็นเลือกวัดของโรคโลหิตจาง และอาจมีก่อนหน้าเหตุการณ์อยู่ถึง 6 เดือน การศึกษานี้ไม่ได้ตรวจสอบHb ระดับใกล้เวลาตกเหตุการณ์เนื่องจากนี้อาจแนะนำอคตินความสัมพันธ์โรคโลหิตจางไปถ้าผู้ป่วยที่มีโรคโลหิตจางก็ได้เพิ่มเติมบ่อยเลือดทดสอบช่วงติดตามผล ประการที่สอง ผู้เขียนศึกษาใช้จ้างภายในบ้านพยาบาลพยาบาลทำข้อมูล abstraction แม้ว่าผู้เขียนศึกษาพยายามรักษาคุณภาพผ่านการออกแบบการเก็บรวบรวมข้อมูล การออกแบบการศึกษานี้ถูกขึ้นทานภายในพยาบาลที่ย่อข้อมูลจากแผนภูมิมีอยู่ไปยังแบบฟอร์มรวบรวมข้อมูลอย่างถูกต้อง ดังนั้น ความถูกต้องของการบันทึกข้อมูลนี้ไม่สามารถสันนิษฐาน ที่สาม แม้ว่าไม่มีผู้เขียนศึกษารวบรวมข้อมูลบน presumed สาเหตุของโรคโลหิตจาง หลักฐานเพียงพอในการแบ่งประเภทได้ วินิจฉัยกรณีของโรคโลหิตจางชนิด (เช่นเฉียบพลัน หรือเรื้อรัง) หรือวิชาการ ใช้บันทึกทางการแพทย์ภายในพยาบาลสี่ ให้ประโยชน์เป็นข้อมูลให้สมบูรณ์ยิ่งกว่าในการศึกษาชุมชน อย่างไรก็ตาม ข้อมูลว่างในแผนภูมิมีอยู่อาจไม่สมบูรณ์อธิบายอาการปัจจุบันของทุกคน เช่น ตามที่ระบุไว้ข้างต้น ศึกษาผู้เขียนสงสัยว่าที่จริงการวิเคราะห์ของ CKD ไม่สมบูรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากนักวิจัยอื่นได้พบ underreporting เหมือนในรีวิวแผนภูมิอื่น ๆ ในที่สุด ใช้บำบัดโรคโลหิตจางที่ระบุในการศึกษานี้อาจอาจมี confounded ความสัมพันธ์ของตัวแปรที่ศึกษากับระดับฮีโมโกลบิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Discussion
This current study of nursing home residents found that anemia prevalence was high, with approximately 56% of residents being anemic across the 40 nursing homes studied. This compares to the 48% prevalence rate that Artz et al.5 found in 900 residents in five nursing homes, and the 40% rate found in the single nursing home studied by Kalchthaler and Tan4. For nursing home residents over 70 years old, this study found a fourfold higher rate of anemia for both men
and women (Table 3) compared to the community rates found by Salive et al.3 Table 3 shows that 66% of male and 54% of female residents over 65 years were anemic, compared to rates of 11.0% and 10.2%, respectively, found by Guralnik et al.1 for the generalUS population over 65 years.
Unlike the strong relationship between advancing age and declining Hb levels found in older residents in previous community-based studies1,3, this study found no clear trend in either Hb or anemia status with advancing age (previous research has not explored an age–anemia relationship in nursing home residents).แม้แต่น้อง ผู้ศึกษามีอัตราที่สูงมากของโรคโลหิตจางมากกว่าในชุมชน : โครงการภายใต้ 65 ปี 56 % ของผู้ชายและ 26% ของผู้หญิงเป็นโลหิตจาง คำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับหนึ่งขาดความสัมพันธ์ระหว่างอายุและภาวะโลหิตจางในบ้านพยาบาล residentsmay เป็นหลาย comorbid เงื่อนไขและ debilitating โรคมักจะพบในที่อาศัยอยู่ในการตั้งค่านี้Younger patients in the nursing home typically have much more severe morbidity compared to their respective age cohorts in the community than do older nursing home residents.The age relationship seen in the community would be altered in the nursing home. Indeed, within the regression model, other factors, (gender, race, GFR, diabetes, cancer, GI bleeding,โรคหืดและโรคอักเสบ ) พบว่าสามารถทำนายได้ดี ระดับฮีโมโกลบินในสถานพยาบาลที่อาศัยอยู่ อีกหนึ่งผู้สนับสนุนที่เป็นไปได้ที่จะไม่พบแนวโน้มที่ชัดเจนในภาวะโลหิตจางที่มี advancing อายุเป็นข้อมูลที่สมบูรณ์เกี่ยวกับการรักษาโรคโลหิตจางก่อนการทดลอง การวิจัยก่อนหน้าได้
แสดงความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่าง CKD และ anemia.11 ในการศึกษานี้มี gfr560 เป็นการทำนายที่แข็งแกร่งของระดับฮีโมโกลบิน แต่การวินิจฉัยของโลกไม่ได้ บางทีการวินิจฉัยเป็นที่เชื่อถือได้น้อยกว่าอัตราการกรองที่ไตหรือ underreported . แม้ว่าอาหารที่ยากจนในผู้ที่มีโรคไตอาจเกิดจาก GFR ต่ำในการขาดงานของโรคไตเรื้อรัง ศึกษา โดยรวมและ al.22 ได้แสดงให้เห็นว่า ในบรรดาสามอาหารศึกษา หมายถึง ความแตกต่างของ GFR
ระหว่างผู้ป่วยและ normoalbuminuric microalbuminuric เล็ก ตั้งแต่ความแตกต่างของ 0.3 ถึง 6.3 ml / min / 1.73m2 . GFR ต่ำมีความชุกที่มากกว่าเป็น CKD การวินิจฉัย 3 ครั้ง เพิ่มเติมเหล่านี้สองตัวแปรเพียงอย่างถ่อมตัว มีความสัมพันธ์ ( r ¼ 0.26 ) โบลตันและ al.23 อ้างถึงรูปแบบภายใต้การรับรู้และภายใต้การรักษาของ CKD แม้ในระบบการดูแลสุขภาพที่ซับซ้อน อย่างไรก็ตามข้อมูลเพียงพอที่จะไม่สามารถใช้ได้อย่างเพียงพอ ระบุยังมีการวินิจฉัย นอกจากนี้โดยเฉพาะไว้ในแผนภูมิของถิ่นที่อยู่ ในการศึกษาปัจจุบัน ชาวบ้านที่ฟอกเลือดถูกแยกออกจากการวิเคราะห์จึงตัดปลายล่างของคาดลดลงช่วง งานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่ามีภาวะโลหิตจาง
เป็น underdiagnosed ภายใต้การรักษาหรือ–สำหรับผู้ป่วยโรคไตรุนแรงและรักษาด้วย late5,24 . ในการศึกษานี้ แม้ว่าการรักษาเหล็ก , วิตามินบี 12 และกรดโฟลิคถูกใช้กระตุ้นตัวแทนราชวงศ์โจว ( เช่น โพ ตินอัลฟา ( EPO ) หรือ darbepoetin อัลฟา ( พอเหอะ ) ) ใช้
ไม่อยู่ในภาวะโลหิตจางยังมีผู้ศึกษา นี้จะเปรียบเทียบกับอาร์ตส et al . 5 ที่พบว่ามีเพียง 29% of anemic nursing home residents had used such therapy and only 2.3% had received a red blood cell transfusion; these authors concluded that ‘anemia is common in nursing homes but directed therapy is not.’
Falls within the nursing home can have severe consequences. With aging, functional changes in the skin result in a decline in skin barrier function.นอกจากแผลถลอก ( และต่อไป Hb ลดลงเนื่องจากการสูญเสียเลือด ) ที่อาจเกิดจากการล้ม ล้มในผู้สูงอายุที่ยังสามารถที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บที่ร้ายแรง includinghead บาดแผล และ fractures25 . นอกจากนี้ผู้ป่วยอาจพบคุณภาพที่ร้ายแรงของชีวิต ( ชีวิต ) ตามมา ความกลัวของการล้มอาจนำไปสู่การกำหนดข้อ จำกัด การทำงานด้วยตนเอง ( 'post-fall ความวิตกกังวล ซินโดรม ' )น้ำตกในลดลงความมั่นใจในความสามารถในการได้อย่างปลอดภัย เดินไปเดินมา ปฏิเสธต่อการทำงาน และคุณภาพชีวิตโดยรวมลดลง ( เช่น ซึมเศร้า ความรู้สึก helplessness เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ )
จากรูปแบบความสัมพันธ์กับปัจจัยเสี่ยงลดลง รวม อายุ ระหว่างคะแนน , โรคโลหิตจาง , ภาวะไตวายเรื้อรัง และใช้ยา psychoactive ( p50.05 ทั้งหมด ) ของเหล่านี้อาจจะเพียง
anemia status, psychoactive medication use and possibly ADL score are potentially modifiable factors. Assuming an additive relationship, having anemia and using a psychoactive medication together would be associated with four times the risk of experiencing a fall; approximately 40% of the nursing home residents studied fit this high-risk criterion.
From Table 5, when Hb level was substituted for anemia status in the falling model study, authors saw a negative 19% change (1.00–0.81) in probability of falls for every 1-g/dL positive change in Hb ( p¼0.001).ซึ่งเทียบเท่ากับร้อยละ 22 ลบเปลี่ยนความเสี่ยงในการลงทุก 1-g / ดล. ฮีโมโกลบินเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในระดับที่พบใน dharmarajan กำลังศึกษาอยู่ระหว่างเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลผู้สูงอายุดูแล patients17 เฉียบพลัน แต่น้อยกว่า 45% ลบเปลี่ยนในความเสี่ยงของการล้ม ต่อ 1-g / dl การเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในระดับ Hb พบใน ศึกษาก่อนเข้าอยู่ในโรงพยาบาล ผู้ป่วยกระดูกสะโพกหัก
Age greater than 75 years clearly rises to dominance in the recurrent falls analysis. Only anemia ( p¼0.005) and psychoactive medication use ( p¼0.005) appear to be potentially modifiable conditions with a significant relationship with recurrent falls. When Hb level and gender are substituted within the model, risk of recurrent falls appears to change negatively by 24% with every 1-g/dL positive change in Hb level ( p¼0.0010)
This study did have several limitations. Due to the retrospective nature of chart review and the limited 6-month follow-up, associations between the baseline resident characteristics examined, anemia, and falls, cannot be assumed as causal. Study authors adjusted for differences between anemic and non-anemic residents statistically. However, such adjustments, though commonly employed and accepted, assumethat the appropriate factors were selected for inclusionand that these factors did not interact in a way that would have altered findings. The index Hb level was
the sole measure of anemia and may have preceded a fall event by up to 6 months. This study did not examine
Hb levels closer in time to fall events since this could introduce a bias favoring an anemia association if patients having anemia simply had more frequent blood tests during the follow-up period. Secondly,