[MUSIC PLAYING]JOSE ANDRES: Hello,

[MUSIC PLAYING]
JOSE ANDRES: Hello, people of Harvard, people of the world.
My name is Jose Andres.
I am a chef.
You, I, we are at Minibar.
Minibar is very much at the heart of everything I do.
I've been cooking since I was 14.
I began working in kitchens in Barcelona,
and especially in one of a restaurant called
El Bulli, a restaurant that nobody knew back in the '80s,
and where the chef was a young guy Ferran Adria.
Almost 30 years later, I'm very proud to tell you he's one of my best friends,
he's my mentor, and he's the person I learned the most from.
He's without a doubt the reason that we were able to put together
this amazing physics class at Harvard.
So just for the record, I am a chef.
We are chefs.
We cook.
We are not trying to be physicists.
We're not trying to be scientists.
We are only trying to make sure that the culinary world and the science world
talk to each other.
Everything you're going to be learning is the very clear explanation
of everything that happens in cooking every day in every kitchen
and through hundreds of years of history.
Minibar every night, more than 30 courses.
And quite frankly, probably many of the techniques we use here
you've been learning them through the class, and if not, you will.
But one of the classes I give every year is about [INAUDIBLE], and probably
the star [INAUDIBLE] will be a spherification.
And here, we are doing a lot of spheres, but this one is the cooler.
Come here.
When you are able to do a spherification,
you see a beautiful clam, and kind of making sure
that the natural juice of the clam will remain outside the meat of the time.
This is brilliant, and this is why I'm so happy about this class at Harvard,
that for first time, we really have been able to take seriously
that amazing connection between science and the food we eat.
Before, we were in the dark.
Today, I see light on the horizon.
Today, we are far away more prepared.
So see you soon.
Hasta pronto.
Bye bye.
I'm very funny because for the few people
that sometimes have something against molecular cooking,
well, take a look at this.
We are grating Parmesan cheese.
Wow.
This is really molecular.
[MUSIC PLAYING]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[เล่นเพลง]โฮเซ่อันเดรส: สวัสดี คนของ Harvard ผู้คนในโลกชื่อของฉันคือ โฮเซ่อันเดรสผมเชฟคุณ ฉัน เราอยู่ที่มินิบาร์มินิเป็นอย่างมากที่ทุกอย่างฉันผมเคยได้ทำอาหารตั้งแต่ 14เริ่มทำงานในห้องครัวในบาร์เซโลนาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในอาหารอย่างใดอย่างหนึ่งเรียกว่าEl Bulli ร้านอาหารที่ไม่มีใครรู้กลับใน ' ยุค 80และที่พ่อครัวเป็นผู้ชายหนุ่ม Ferran Adriaเกือบ 30 ปีต่อมา ผมภูมิใจมากที่จะบอกเขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเขาเป็นที่ปรึกษาของฉัน และเขาเป็นคนที่ผมได้เรียนรู้มากที่สุดจากเขาเป็นเหตุผลที่เราได้ใส่กันตื่นตาตื่นใจฟิสิกส์เรียนที่ Harvardดังนั้นเพียงแค่สำหรับเรกคอร์ด ฉันพ่อครัวเราเป็นพ่อครัวเราทำกันเราไม่พยายามที่จะเป็นนักฟิสิกส์เราพยายามเป็นนักวิทยาศาสตร์เรากำลังพยายามให้แน่ใจว่าโลกทำอาหารและวิทยาศาสตร์โลกพูดคุยกันคุณจะได้เรียนรู้มีคำอธิบายชัดเจนมากทุกอย่างที่เกิดขึ้นในการปรุงอาหารทุกวันในห้องครัวทุกห้องและ ผ่านหลายร้อยปีของประวัติศาสตร์มินิบาร์ทุกคืน มากกว่า 30 หลักสูตรและค่อนข้างตรงไปตรงมา อาจหลายเทคนิคเราใช้ที่นี่คุณได้รับการเรียนรู้นั้นผ่านชั้น และถ้าไม่ คุณจะแต่หนึ่งในชั้นเรียนเราให้ทุกปีเกี่ยวกับ [INAUDIBLE], และอาจดาว [INAUDIBLE] จะเป็น spherificationและที่นี่ เราทำจำนวนมากทรงกลม แต่อันนี้เย็นมานี่เมื่อคุณไม่สามารถทำ spherificationคุณเห็นหอยสวยงาม และชนิดของการตรวจสอบว่า น้ำผลไม้ธรรมชาติของหอยจะยังคงอยู่นอกเนื้อของเวลานี้เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม และนี่คือเหตุผลที่ผมมีความสุขเกี่ยวกับเรียนที่ Harvardว่า ครั้งแรก เราจริง ๆ จริงจังการเชื่อมต่อที่น่าทึ่งระหว่างวิทยาศาสตร์และอาหารที่เรากินก่อน เราอยู่ในมืดวันนี้ ฉันเห็นแสงบนขอบฟ้าวันนี้ เราจะห่างมากขึ้นเตรียมดังนั้น ดูคุณเร็ว ๆ นี้Hasta ทันทีบ๊ายบายผมตลกมากเพราะสำหรับไม่กี่คนที่บางครั้งมีบางสิ่งบางอย่างกับทำอาหารโมเลกุลดี ลองดูที่นี้เรามีลูกกรงชีว้าวนี้เป็นโมเลกุลจริง ๆ[เล่นเพลง]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[เสียงเพลง]
อันเดรส. สวัสดีคนของฮาร์วาร์คนของโลก
. ชื่อของฉันคืออันเดรส
ผมพ่อครัว.
คุณฉันเราอยู่ที่มินิบาร์.
มินิบาร์เป็นอย่างมากที่เป็นหัวใจของทุกอย่างที่ฉันทำ
ฉันได้รับการปรุงอาหารตั้งแต่ผมอายุ 14
ผมเริ่มทำงานในห้องครัวในบาร์เซโลนา
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหนึ่งในร้านอาหารที่เรียกว่า
El Bulli, ร้านอาหารที่ไม่มีใครรู้ว่ากลับมาอยู่ในยุค 80 ที่
และสถานที่ที่พ่อครัวเป็นคนหนุ่มสาว Ferran Adria .
เกือบ 30 ปีต่อมาผมภูมิใจมากที่จะบอกคุณว่าเขาเป็นหนึ่งในเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
เขาเป็นพี่เลี้ยงของฉันและเขาก็คนที่ผมได้เรียนรู้มากที่สุดจาก.
เขาโดยไม่ต้องสงสัยเหตุผลที่เราสามารถที่จะใส่กัน
ที่น่าตื่นตาตื่นใจนี้ ระดับฟิสิกส์ที่ฮาร์วาร์.
ดังนั้นเพียงแค่สำหรับบันทึกที่ฉันเป็นพ่อครัว.
เรามีพ่อครัว.
เราปรุงอาหาร.
เราไม่ได้พยายามที่จะเป็นนักฟิสิกส์.
เราไม่ได้พยายามที่จะเป็นนักวิทยาศาสตร์.
เราเป็นเพียงการพยายามที่จะทำให้แน่ใจว่าการทำอาหาร โลกและโลกวิทยาศาสตร์
พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ .
ทุกสิ่งที่คุณกำลังจะได้รับการเรียนรู้เป็นคำอธิบายที่ชัดเจนมาก
ของทุกอย่างที่เกิดขึ้นในการปรุงอาหารทุกวันในห้องครัวทุก
และผ่านหลายร้อยปีของประวัติศาสตร์.
มินิบาร์ทุกคืนกว่า 30 หลักสูตร .
และค่อนข้างตรงไปตรงอาจจะหลายเทคนิคที่เราใช้ที่นี่
คุณจะได้รับการเรียนรู้พวกเขาผ่านการเรียนและถ้าไม่คุณจะ.
แต่หนึ่งในชั้นเรียนที่ผมให้ทุกปีเป็นเรื่องเกี่ยวกับ [ไม่ได้ยิน] และอาจจะ
เป็นดาว [ ไม่มีเสียง] จะ spherification ได้.
และที่นี่เรากำลังทำมากของทรงกลม แต่คนนี้เป็นเย็น.
มาที่นี่.
เมื่อคุณมีความสามารถที่จะทำ spherification ที่
คุณเห็นหอยสวยงามและชนิดของการทำให้แน่ใจ
ว่า น้ำผลไม้ธรรมชาติของหอยจะยังคงอยู่นอกเนื้อของเวลา.
นี้จะสดใสและนี่คือเหตุผลว่าทำไมฉันจึงมีความสุขกับชั้นนี้ที่ฮาร์วาร์
ว่าสำหรับครั้งแรกที่เราได้รับมันสามารถที่จะใช้อย่างจริงจัง
ว่าการเชื่อมต่อระหว่างที่น่าตื่นตาตื่นใจ วิทยาศาสตร์และอาหารที่เรากิน.
ก่อนที่เราอยู่ในที่มืด.
วันนี้ผมเห็นแสงบนขอบฟ้า.
วันนี้เราอยู่ห่างไกลมากขึ้นเตรียม.
ดังนั้นเห็นคุณเร็ว ๆ นี้.
Hasta Pronto.
ลาก่อน.
ฉันตลกมากเพราะ ไม่กี่คน
ที่บางครั้งอาจมีบางสิ่งบางอย่างกับการปรุงอาหารโมเลกุล
ดีให้ดูที่นี้.
เรามีตะแกรงชีส.
ว้าว.
นี่คือโมเลกุลจริงๆ.
[เสียงเพลง]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ เพลง ]Jose Andres : สวัสดีทุกคนที่ฮาร์วาร์ด คนของโลกฉันชื่อ Jose Andres .ฉันเป็นเชฟคุณ , ฉัน , เราอยู่ในมินิบาร์มินิบาร์ เป็นอย่างมาก ที่เป็นหัวใจของทุกสิ่งที่ฉันทำฉันเป็นคนทำอาหาร ตั้งแต่ฉันอายุ 14ผมเริ่มทำงานในครัวในบาร์เซโลนาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหนึ่งในร้านอาหารที่ชื่อEl Bulli ร้านอาหารที่ไม่มีใครรู้ว่าย้อนกลับไปในยุค 80แล้วเชฟเป็นคนหนุ่มที่แฟร์เริ่น Adria .เกือบ 30 ปีต่อมา ผมภูมิใจที่จะบอกคุณ เขาเป็นหนึ่งในเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเขาเป็นอาจารย์ของฉัน และเขาเป็นคนที่ฉันได้เรียนรู้มากที่สุดเขาโดยไม่สงสัย เหตุผลที่เราได้ใส่กันที่น่าตื่นตาตื่นใจนี้เรียนฟิสิกส์ที่ฮาร์วาร์ดดังนั้น จำไว้ ฉันเป็นเชฟเราเป็นพ่อครัวเราทำอาหารเราไม่ได้พยายามที่จะเป็นนักฟิสิกส์ .เราไม่ได้พยายามที่จะเป็นนักวิทยาศาสตร์เราเป็นเพียงการพยายามที่จะให้แน่ใจว่าโลกอาหารและของโลกวิทยาศาสตร์พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆทุกสิ่งที่คุณจะต้องเรียนรู้เป็นคำอธิบายที่ชัดเจนมากของทุกอย่างที่เกิดขึ้นในครัว ทำกับข้าว ทุกวันทุกและผ่านหลายปีของประวัติศาสตร์มินิบาร์ทุกคืน มากกว่า 30 หลักสูตรและค่อนข้างตรงไปตรงมาอาจหลายเทคนิคที่เราใช้ที่นี่คุณได้เรียนรู้พวกเขาผ่านชั้น และถ้าไม่ได้คุณจะแต่หนึ่งในชั้นเรียนผมให้ทุกปีประมาณ [ ไม่ได้ยิน ] , และอาจดารา [ ไม่ได้ยิน ] จะ spherification .และที่นี่ เรากำลังมากของทรงกลม แต่อันนี้เจ๋งกว่ามาที่นี่เมื่อคุณได้ทำ spherification ,คุณเห็นหอยสวยงาม และชนิดของ ให้แน่ใจว่าที่น้ำผลไม้ธรรมชาติของหอยจะยังคงอยู่นอกเนื้อของเวลานี่คือที่ยอดเยี่ยม และนี้คือเหตุผลที่ผมมีความสุขกับเรียนที่ฮาร์วาร์ดนั่นเป็นครั้งแรก ที่เราได้รับสามารถที่จะใช้อย่างจริงจังที่น่าตื่นตาตื่นใจการเชื่อมต่อระหว่างวิทยาศาสตร์และอาหารที่เรากินเมื่อก่อน เราอยู่ในที่มืดวันนี้ ผมเห็นแสงสว่างบนขอบฟ้าวันนี้เราอยู่ห่างไกลมากขึ้น เตรียมไว้ดูคุณเร็ว ๆนี้ถึงเดี๋ยวนี้บ๊าย บายฉันตลกมากเพราะคนน้อยบางครั้งมีอะไรกับอาหารโมเลกุลเอ่อ , ดูนี่สิเราขูด Parmesan ชีสว้าวนี้เป็นโมเลกุลจริงๆ[ เพลง ]