The proximate (% of dry weight), am

The proximate (% of dry weight), amino (% of total amino acids) and fatty acid (% of total fatty acids) profiles of tissues (muscle, hepatopancreas, hemolymph and exoskeleton) of American lobster, Homarus americanus (Milne Edwards) affected with shell-disease, were compared with those of healthy, unaffected animals. Muscle tissues of affected lobsters had significantly lower levels of carbohydrate and the protein profile had significantly lower ratios of arginine, threonine, serine and total essential amino acids. However, the ratio of glycine was about 50% higher than in muscle tissues of healthy lobsters. Muscle tissues of affected lobsters had slightly higher ratios of 20:4n−6 and 22:6n−3. Affected lobsters had significantly lower hepatosomatic indices. Their hepatopancreas contained significantly higher levels of protein, 35% less lipid and 266% higher levels of ash, than healthy lobsters. The protein profile had significantly lower ratios of phenylalanine, threonine, and proline, but significantly elevated ratios of arginine. The ratio of 20:5n−3, was about half that of healthy lobster hepatopancreas. Hemolymph of affected lobsters contained about 40% less protein, about 35% higher levels of ash and significantly higher histidine ratios in its protein profile than corresponding ratios in healthy lobsters. Ratios of phenylalanine and threonine were slightly but significantly lower and ratios of 18:2n−6 and 20:4n−6 were significantly elevated than in healthy lobsters. The ulcerated exoskeleton of affected lobsters had significantly lower levels of total carotenoids and ash, and significantly higher moisture content and proportions of protein and lipid than the non-ulcerated parts, or the exoskeleton of healthy lobsters. The amino and fatty acid profiles of the exoskeleton of healthy lobsters and the non-ulcerated exoskeletal parts of affected lobsters were not significantly different from each other. However, the non-ulcerated exoskeleton of affected lobsters had slightly but significantly lower total carotenoid content than the exoskeleton of healthy lobsters. The ulcerated exoskeleton had higher ratios of 20:4n−6 and 22:6n−3. There are differences in the biochemical profiles of tissues between healthy and shell-diseased lobsters. The higher accumulation of ash in the hepatopancreas and hemolymph of affected lobsters may indicate problems in the transport/deposition of minerals to the exoskeleton, or withdrawal of these nutrients from the shell.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคียง (%น้ำหนักแห้ง) อะมิโน (%กรดอะมิโนรวม) และค่ากรดไขมัน (%ของกรดไขมันทั้งหมด) ของเนื้อเยื่อ (กล้ามเนื้อ hepatopancreas, hemolymph และโครงกระดูกภายนอก) ของอเมริกันกุ้ง Homarus americanus (เอ็ดเวิร์ด Milne) การได้รับผลกระทบกับเปลือกโรค ถูกเปรียบเทียบกับสัตว์สุขภาพ ผลกระทบ เนื้อเยื่อกล้ามเนื้อของกุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบได้ระดับต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญของคาร์โบไฮเดรต และโปรตีนโปรไฟล์มีอัตราส่วนอย่างต่ำของอาร์จินีน ทรีโอนีน แถ และกรดอะมิโนจำเป็นรวม อย่างไรก็ตาม อัตราส่วนของ glycine มีประมาณ 50% สูงกว่าในเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อของกุ้งก้ามกรามแข็งแรง เนื้อเยื่อกล้ามเนื้อของกุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบมีอัตราสูงขึ้นเล็กน้อยของ 20:4n−6 และ 22:6n−3 กุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่ำ hepatosomatic ดัชนีได้ Hepatopancreas ของพวกเขาอยู่อย่างมีนัยสำคัญ และระดับ ของโปรตีน ไขมัน 35% น้อย 266% ระดับที่สูงขึ้นของเถ้า กุ้งก้ามกรามที่มีสุขภาพดีกว่า โพโปรตีนมีอัตราส่วนอย่างต่ำของ phenylalanine ทรีโอ นีน และ proline แต่อัตราส่วนที่สูงมากของอาร์จินีน มีอัตราส่วนของ 20:5n−3 ประมาณครึ่งของ hepatopancreas กุ้งมีสุขภาพดี Hemolymph ของกุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบประกอบด้วยประมาณ 40% โปรตีน ประมาณ 35% สูงกว่าระดับของเถ้าและ histidine อัตราส่วนที่สูงมากในโปรตีนของโพรไฟล์กว่าอัตราส่วนที่สอดคล้องกันในกุ้งก้ามกรามแข็งแรง อัตราส่วนของ phenylalanine และทรีโอนีนมีเล็กน้อย แต่อย่างมีนัยสำคัญต่ำ และอัตราส่วนของ 18:2n−6 และ 20:4n−6 มีนัยสำคัญกว่าในกุ้งก้ามกรามแข็งแรง โครงกระดูกภายนอก ulcerated กล็อบสเตอร์ที่ได้รับผลกระทบได้ระดับต่ำรวม carotenoids เถ้า และชื้นมากขึ้นและสัดส่วนของโปรตีนและไขมันกว่าส่วน ulcerated ไม่ใช่ หรือโครงกระดูกภายนอกของกุ้งก้ามกรามแข็งแรง โพรไฟล์อะมิโนและกรดไขมันของโครงกระดูกภายนอกของกุ้งก้ามกรามที่แข็งแรงและไม่ ulcerated exoskeletal ส่วนของกุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันไม่ได้ อย่างไรก็ตาม มีโครงกระดูกภายนอกไม่ใช่ ulcerated ของกุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบเล็กน้อย แต่ลดเนื้อหา carotenoid รวมกว่าโครงกระดูกภายนอกของกุ้งก้ามกรามเพื่อสุขภาพอย่างมีนัยสำคัญ โครงกระดูกภายนอก ulcerated มีอัตราส่วนสูงของ 20:4n−6 และ 22:6n−3 มีความแตกต่างในค่าชีวเคมีของเนื้อเยื่อระหว่างสุขภาพ และ เส้นเปลือกกุ้งก้ามกราม สะสมของเถ้าใน hepatopancreas สูงกว่าและ hemolymph ของกุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบอาจระบุปัญหาในการขนส่ง/สะสมของแร่ธาตุไปโครงกระดูกภายนอก หรือถอนสารอาหารเหล่านี้จากเปลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใกล้เคียง (% ของน้ำหนักแห้ง), อะมิโน (% ของกรดอะมิโนทั้งหมด) และกรดไขมัน (% ของกรดไขมันทั้งหมด) โพรไฟล์ของเนื้อเยื่อ (กล้ามเนื้อตับ, เลือดและรพ) ของกุ้งก้ามกรามอเมริกัน Homarus americanus (มิลเอ็ดเวิร์ดส์) ได้รับผลกระทบ ที่มีเปลือกโรคถูกเมื่อเทียบกับผู้ที่มีสุขภาพดีของสัตว์ได้รับผลกระทบ เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อของกุ้งได้รับผลกระทบมีระดับลดลงอย่างมีนัยสำคัญของคาร์โบไฮเดรตโปรตีนและรายได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญอัตราส่วนของอาร์จินี, threonine, ซีรีนรวมและกรดอะมิโน แต่อัตราส่วนของ glycine เป็นประมาณ 50% สูงกว่าในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อของกุ้งก้ามกรามที่มีสุขภาพดี เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อของกุ้งได้รับผลกระทบมีอัตราส่วนสูงขึ้นเล็กน้อยจาก 20: 4n-6 และ 22: 6n-3 กุ้งก้ามกรามได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญที่ต่ำกว่าดัชนีตับ ตับของพวกเขาที่มีระดับที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของโปรตีน 35% ไขมันน้อยลงและ 266% ระดับที่สูงขึ้นของเถ้ากว่ากุ้งก้ามกรามที่มีสุขภาพดี รายละเอียดโปรตีนมีอัตราส่วนที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญของ phenylalanine, ธ รีโอนีและโพรลีน แต่อัตราส่วนที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของอาร์จินี อัตราส่วน 20: 5N-3 เป็นประมาณครึ่งหนึ่งของตับกุ้งที่มีสุขภาพดี เลือดของกุ้งได้รับผลกระทบที่มีโปรตีนประมาณ 40% น้อยกว่าประมาณ 35% ระดับที่สูงขึ้นของเถ้าและสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญอัตราส่วนฮิสติดีนในรายละเอียดโปรตีนกว่าอัตราส่วนที่สอดคล้องกันในกุ้งก้ามกรามที่มีสุขภาพดี อัตราส่วนของ phenylalanine และ ธ รีโอนีเล็กน้อย แต่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญและอัตราส่วน 18: 2n-6 และ 20: 4n-6 ที่ได้รับการยกระดับอย่างมีนัยสำคัญกว่าในกุ้งก้ามกรามที่มีสุขภาพดี รพแผลของกุ้งได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญระดับล่างของ carotenoids รวมและเถ้าและความชื้นที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญและสัดส่วนของโปรตีนและไขมันกว่าชิ้นส่วนที่ไม่เป็นแผลหรือรพของกุ้งก้ามกรามที่มีสุขภาพดี อะมิโนและกรดไขมันของรพของกุ้งก้ามกรามมีสุขภาพดีและไม่ใช่แผลส่วน exoskeletal ของกุ้งได้รับผลกระทบไม่แตกต่างจากคนอื่น ๆ อย่างไรก็ตามรพแผลที่ไม่ได้รับผลกระทบของกุ้งก้ามกรามมีเล็กน้อย แต่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเนื้อหา carotenoid รวมกว่ารพของกุ้งก้ามกรามที่มีสุขภาพดี รพแผลมีอัตราส่วนที่สูงขึ้นของ 20: 4n-6 และ 22: 6n-3 มีความแตกต่างในรูปแบบทางชีวเคมีของเนื้อเยื่อระหว่างกุ้งก้ามกรามมีสุขภาพดีและเปลือกเป็นโรค การสะสมของเถ้าสูงขึ้นในตับและเลือดของกุ้งได้รับผลกระทบอาจบ่งบอกถึงปัญหาในการขนส่ง / การสะสมของแร่ธาตุรพหรือการถอนตัวของสารอาหารเหล่านี้จากเปลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ใกล้เคียง ( % ของน้ำหนักแห้ง ) , โปรตีน ( % ของทั้งหมดกรดอะมิโน และกรดไขมัน ( % ของกรดไขมันทั้งหมด ) โปรไฟล์ของเนื้อเยื่อ กล้ามเนื้อ เลือดกุ้ง และเปลือก ) ของอเมริกัน กุ้งมังกร โฮมารัส มริกานัส ( มิล Edwards ) ได้รับผลกระทบกับโรคเปลือก เปรียบเทียบกับผู้ที่ได้รับผลกระทบของสุขภาพสัตว์เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อกุ้งได้รับผลกระทบ มีระดับลดลงของคาร์โบไฮเดรต และโปรตีน โปรไฟล์ มีอัตราส่วนลดลงของอาร์ทรีโอนีน , เอนไซม์และปริมาณกรดอะมิโน . อย่างไรก็ตาม อัตราส่วนของไกลซีนได้ประมาณ 50% สูงกว่าในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อกุ้งมีสุขภาพดี เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อกุ้งได้รับผลกระทบมีอัตราส่วนสูงกว่าเล็กน้อยของ 20:4n − 6 และ 22:6n − 3กุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบได้ลดลง hepatosomatic ดัชนี ตับของพวกเขาที่มีอยู่ในระดับที่เพิ่มขึ้นของโปรตีน ไขมัน 35% น้อยกว่า และระดับ 266 % สูงกว่าของแอช กว่ากุ้งมีสุขภาพดี โปรตีนโพรไฟล์มีอัตราส่วนลดลงของฟีนิลอะลานีนทรีโอนีน , และการยกระดับ แต่สูงกว่าอัตราส่วนอาร์ . อัตราส่วนของ 20:5n − 3ประมาณครึ่งหนึ่งของกุ้งล็อบสเตอร์ที่มีสุขภาพดี เลือดของกุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบมีประมาณ 40% โปรตีนน้อยลง ประมาณ 35% สูงกว่าระดับของเถ้าและอัตราส่วนีนสูงกว่าในโปรไฟล์โปรตีนของมันมากกว่าอัตราส่วนในกุ้งที่แข็งแรง และอัตราส่วนของฟีนิลอะลานีนทรีโอนีนเล็กน้อยแต่อัตราส่วนลดและ 18:2n − 6 และ 20 :5 − 6 อย่างมีนัยสำคัญสูงมากกว่าในกุ้งมีสุขภาพดี เปลือกของกุ้งที่ได้รับผลกระทบมีแผลมีระดับลดลงของแคโรทีนอยด์ทั้งหมด และเถ้า และสูงกว่าความชื้นและสัดส่วนของโปรตีนและไขมันมากกว่า ไม่ใช่แผลส่วน หรือเปลือกของกุ้งที่มีสุขภาพดีอะมิโนกรดและไขมันโปรไฟล์ของเปลือกของกุ้งที่มีสุขภาพดีและไม่มีแผล ส่วน exoskeletal ของกุ้งก้ามกรามที่ได้รับผลกระทบไม่แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่แผลเปลือกของกุ้งที่ได้รับผลกระทบได้เล็กน้อย แต่ลดลงทั้งหมดในเนื้อหามากกว่าเปลือกของกุ้งที่มีสุขภาพดี แผลที่เปลือกมีอัตราส่วนสูงกว่า 20 :5 − 6 และ 22:6n − 3 มีความแตกต่างในรูปแบบทางชีวเคมีของเนื้อเยื่อระหว่างสุขภาพและเปลือกกุ้งที่ป่วย โดยการสะสมของเถ้าในตับและตับอ่อนของกุ้งที่ได้รับผลกระทบ และเลือดอาจบ่งบอกถึงปัญหาในการขนส่ง / การสะสมของแร่ธาตุต่อโครงสร้าง หรือการถอนตัวของสารอาหารเหล่านี้จากเปลือก