Chemical characteristics of the soi

Chemical characteristics of the soilIt seems that N application increased umbel number per plant in fennel through extending shoots,
expanding carbon-absorbing surface and increasing the number of auxiliary branches per plant. Although
Tuncturk et al. (2008) reported the decrease in reproductive unit number of fennel per plant with the increase in
N fertilization level over 40 kg.ha-1, in their study on dill, Rassam et al. (2007) found that the increase in N level
up to 120 kg.ha-1 increased umbel number per plant which is in agreement with the results of the current study.
Although according to the findings of Koucheki et al. (2006) about fennel and Kafi (1990) about cumin, the
increase in density decreases umber bearing potential per plant due to decreasing the space for each plant and
increasing inter-plant competition which causes the plants to have lower share of the available light, nutrients
and other resources, the increase in the density from 10 to 15 plants per m2 in this study resulted in the
increase in umbel number per plant which can be related to the production of more lateral branches due to the
competition-caused increase in plant height which resulted in the production of reproductive umbels; whereas,
there was no significant difference in umbel number per plant between the densities of 15 and 20 plants per m2.
It is likely that the maximized inter-plant competition at the densities of 15-20 plants per m2 neutralized the
effect of density on the potential of umbel production per plant. The production of reproductive umbels per plant
is expected to decrease at the densities of more than 20 plants per m2 owing to less available space for the
plants and higher inter-plant adverse competition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะทางเคมีของ soilIt ดูเหมือน ว่า แอพลิเคชัน N เพิ่มหมายเลข umbel ต่อพืชในยี่หร่าผ่านขยายถ่ายภาพขยายพื้นผิวการดูดคาร์บอนและเพิ่มจำนวนสาขาเสริมต่อพืช ถึงแม้ว่าTuncturk et al. (2008) รายงานการลดจำนวนหน่วยสืบพันธุ์ยี่หร่าต่อพืช มีการเพิ่มขึ้นN การปฏิสนธิระดับกว่า 40 kg.ha-1 ในการเรียนบนผักชีลาว โรงแรมราสแซม et al. (2007) พบว่าเพิ่มขึ้นในระดับ Nถึง 120 kg.ha-1 เพิ่มจำนวน umbel ต่อพืชซึ่งเป็นข้อตกลงกับผลลัพธ์ของการศึกษาปัจจุบันแม้ว่าผลการวิจัยของ Koucheki et al. (2006) เกี่ยวกับยี่หร่าและ Kafi (1990) เกี่ยวกับผงยี่หร่า ตามเพิ่มความหนาแน่นลดลงศักยภาพ umber เรืองต่อพืชเนื่องจากการลดพื้นที่สำหรับแต่ละโรงงาน และเพิ่มการแข่งขันระหว่างพืชทำให้พืชมีสัดส่วนล่างของแสงว่าง สารอาหารและทรัพยากรอื่น ๆ การเพิ่มขึ้นของความหนาแน่น 10 ที่พืช 15 ต่อ m2 ในการศึกษานี้ทำให้เกิดการเพิ่มหมายเลข umbel ต่อพืชซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับการผลิตของสาขาด้านข้างเพิ่มเติมเนื่อง ในเกิดการแข่งขันเพิ่มความสูงของพืชซึ่งมีผลในการผลิตของ umbels สืบพันธุ์ ในขณะที่มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจำนวน umbel ต่อพืชระหว่างความหนาแน่นของพืช 15 และ 20 ต่อ m2ก็มีแนวโน้มว่า การแข่งขันระหว่างพืชที่ขยายใหญ่สุดที่แน่นของพืช 15-20 ต่อ m2 neutralizedผลของความหนาแน่นจะได้ผลิต umbel ต่อพืช การผลิตของ umbels สืบพันธุ์ต่อพืชคาดว่าจะลดลงที่ความหนาแน่นของพืชกว่า 20 ต่อ m2 เพราะเนื้อที่น้อยในการพืชและพืชระหว่างแข่งขันร้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะทางเคมีของ soilIt ดูเหมือนว่าแอปพลิเคเอ็นเพิ่มจำนวน Umbel
ต่อต้นในยี่หร่าผ่านการขยายยอดขยายคาร์บอนดูดซับพื้นผิวและการเพิ่มจำนวนของสาขาเสริมต่อพืช แม้ว่า
Tuncturk et al, (2008)
รายงานการลดลงของจำนวนหน่วยสืบพันธุ์ของยี่หร่าต่อพืชที่มีการเพิ่มขึ้นในระดับที่ยังไม่มีการปฏิสนธิมากกว่า40 kg.ha-1 ในการศึกษาของพวกเขาในผักชีฝรั่ง Rassam et al, (2007)
พบว่าการเพิ่มขึ้นยังไม่มีระดับถึง120 kg.ha-1 เพิ่มจำนวน Umbel ต่อต้นซึ่งอยู่ในข้อตกลงกับผลการศึกษาในปัจจุบัน.
แม้ว่าตามผลการวิจัยของ Koucheki et al, (2006) เกี่ยวกับยี่หร่าและ Kafi (1990)
เกี่ยวกับยี่หร่าที่การเพิ่มขึ้นของความหนาแน่นลดลงอาจเกิดขึ้นแบริ่งสีน้ำตาลไหม้ต่อต้นลดลงพื้นที่สำหรับพืชแต่ละชนิดและแข่งขันที่เพิ่มขึ้นระหว่างพืชซึ่งเป็นสาเหตุของพืชที่จะมีส่วนแบ่งลดลงของแสงที่มีอยู่
สารอาหารและทรัพยากรอื่น ๆ ที่เพิ่มขึ้นในความหนาแน่น 10-15 พืชต่อ M2 ในการศึกษาครั้งนี้ส่งผลในการเพิ่มจำนวนUmbel ต่อต้นซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับการผลิตของกิ่งแขนงมากขึ้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของการแข่งขันที่เกิดในความสูงของพืช ซึ่งส่งผลให้การผลิตของ umbels สืบพันธุ์; ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในจำนวน Umbel ต่อต้นระหว่างความหนาแน่นของ 15 และ 20 พืชต่อ M2. มันมีโอกาสที่ขยายการแข่งขันระหว่างพืชที่ความหนาแน่นของพืช 15-20 ต่อ M2 เป็นกลางผลของความหนาแน่นบนศักยภาพของการผลิต Umbel ต่อต้น การผลิต umbels สืบพันธุ์ต่อต้นคาดว่าจะลดลงในความหนาแน่นมากกว่า20 พืชต่อ M2 เนื่องจากพื้นที่ว่างน้อยลงสำหรับการที่พืชและสูงกว่าระหว่างการแข่งขันที่ไม่พึงประสงค์ของพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะทางเคมีของ soilit ดูเหมือนว่าไนโตรเจนเพิ่มขึ้นอัมเบลเบอร์ต่อพืชยี่หร่าผ่านการดูดซับคาร์บอนหน่อ
ขยายพื้นผิวและเพิ่มจำนวนผู้ช่วยกิ่งต่อต้น แม้ว่า
tuncturk et al . ( 2008 ) รายงานการลดลงของจำนวนหน่วยสืบพันธุ์ของพืชยี่หร่า ต่อด้วยการเพิ่มการ kg.ha-1
n ระดับกว่า 40 ,ในการศึกษาของพวกเขาใน ดิล rassam et al . ( 2007 ) พบว่า การเพิ่มระดับ n
ถึง 120 kg.ha-1 เพิ่มขึ้นอัมเบลเบอร์ต่อต้น ซึ่งสอดคล้องกับผลการศึกษาปัจจุบัน
ถึงแม้ว่าตามผลของ koucheki et al . ( 2006 ) ( 2533 ) เกี่ยวกับ Kafi ยี่หร่ายี่หร่า
เพิ่มความหนาแน่นลดลง แบริ่งศักยภาพเบอร์ ต่อต้น เนื่องจากการลดพื้นที่การปลูกพืชแต่ละชนิดและ
ระหว่างการแข่งขันซึ่งทำให้พืชมีลดส่วนแบ่งของแสงมีอยู่สารอาหาร
และทรัพยากรอื่น ๆเพิ่มขึ้นในความหนาแน่นจาก 10 ถึง 15 ต้นต่อตารางเมตร ) ในการศึกษานี้ส่งผลให้เกิด
เพิ่มมเบลเบอร์ต่อต้น ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับการผลิตสาขาด้านข้างมากขึ้น เนื่องจากการแข่งขันจาก
เพิ่มความสูงซึ่งเป็นผลผลิตของการสืบพันธุ์ umbels ; ส่วน
อย่างมีนัยสำคัญในอัมเบลเบอร์ต่อต้นระหว่างความหนาแน่นของ 15 และ 20 ต้นต่อตารางเมตร .