A few arrows whistled through the a

A few arrows whistled through the air. Lin Feng’s facial expression was ice-cold. He jumped up in the air, his hand transformed into a sword and he immediately cut the arrows down.



“You want to kill the princess, how audacious, these rebels must die.” said Lin Feng while smiling coldly. He immediately rushed towards the city gate at incredible speed. At the same time, Ren Qing Kuang and Meng Qing were also rushing towards the city gate.



“Psshhhh!” Lin Feng’s hand pierced through the atmosphere. Immediately those who had shot their arrows were killed. They hadn’t even had time to react.



The soldiers who hadn’t shot when they had heard Meng Gu Feng were shocked. Lin Feng and the others had easily landed on the gate tower.



“A moment ago, you’re the one who gave the order to shoot, you wanted to kill the princess?” said Lin Feng in an ice-cold tone to Meng Chong. This guy again…



When Meng Chong saw Lin Feng’s facial expression, he started shaking. He had thought that if he saw Lin Feng again, he would prestigiously be able to order the troops to kill him but at that moment, Lin Feng had easily appeared before him. One glance had been enough to destroy his enthusiasm. The only feeling left in his heart was dread.



He was really scared of Lin Feng, the last time in the Lovesick Forest, Lin Feng had been merciless and crippled his cultivation, not letting him escape.



He was slowly moving back, Lin Feng’s eyes surprisingly sufficed to scare him into a retreat.



Meng Gu Feng took a step forwards and looked at the young man in front of him. It was the first time that he met Lin Feng but many people knew about Lin Feng. Meng Gu Feng obviously knew that Lin Feng had crippled his son’s cultivation making him a piece of trash.



“Meng Chong didn’t do it on purpose, he didn’t know that the princess was there. I will personally make him apologize to the princess.” Meng Gu Feng was protecting his son. He hated Lin Feng. He needed to restore peace and remove himself from this event.



“Unintentionally? He didn’t know?” Lin Feng was smiling coldly: “A moment ago, the princess was still shouting from her horse back. Everybody saw that with their own eyes but Meng Chong still gave the order to shoot, attempting to murder the princess. Meng Chong must die.”



“Meng Chong didn’t see the princess.” Meng Gu Feng’s cheeks were burning.



Lin Feng didn’t have time to talk nonsense, he moved forwards while releasing his killing intent. How could he not kill Meng Chong?



On the top of the gate, some silhouettes flickered, they all moved in front of Meng Chong. They only saw Lin Feng smile coldly who then said: “Meng Chong wants to kill the princess, he has been sentenced to death. Those who want to protect him are his accomplices and must die. I, Lin Feng, am the princess’ personal guard, my job is to protect her. I will kill anyone who threatens her life, no matter who it is.” said Lin Feng aggressively. He would kill anyone who attacked the princess, no matter what their status.



The crowd clearly heard what Lin Feng had said. What a frivolous young man! Anyone who would threaten the princess would be killed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกศรบางผิวปากผ่านอากาศ สีหน้าของหลินเฟิงเป็นฉ่ำ มือของเขากลายเป็นดาบและเขาทันทีตัดลูกศรลง เพิ่มขึ้นในอากาศ "คุณต้องฆ่าเจ้าหญิง วิธีกล้าหาญ กบฏเหล่านี้ต้องตายด้วย" กล่าวว่า เฟิงหลินพร้อมรอยยิ้มที่จ้างงาน เขาทันทีวิ่งไปทางประตูเมืองความเร็วสูง ในเวลาเดียวกัน กวง Qing Ren และเมงชิงก็ยังวิ่งต่อประตูเมือง "Psshhhh" หลินเฟิงมือเจาะผ่านชั้นบรรยากาศ ทันทีที่ได้ยิงลูกศรของพวกเขาถูกฆ่าตาย นอกจากนี้พวกเขายังไม่มีเวลาในการตอบสนอง ทหารที่ไม่ได้ยิงเมื่อพวกเขาได้ยินเมงกูฮ ได้ตกใจ หลินเฟิงและอื่น ๆ ได้อย่างง่ายดายที่ดินบนหอประตู "ตะกี้ คุณเป็นคนที่ให้เพื่อยิง คุณอยากฆ่าเจ้าหญิง" ว่า หลินเฟิงในโทนฉ่ำชองเมง ผู้ชายคนนี้อีก... เมื่อ Meng Chong เห็นสีหน้าของหลินเฟิง เขาเริ่มสั่น เขาได้คิดว่า ถ้าเขาเห็นหลินเฟิงอีก กิมหจะสามารถสั่งทหารไปฆ่าเขา แต่ในขณะ หลินเฟิงได้ง่ายปรากฏก่อนที่เขา ชำเลืองมองได้พอที่จะทำลายความกระตือรือร้นของเขา การเฉพาะรู้สึกซ้ายในใจกลัวมาก เขากลัวจริง ๆ ของหลินเฟิง ครั้งสุดท้ายในป่า Lovesick เฟิงหลินได้รับความปรานี และง่อยเพาะปลูกของเขา ไม่ปล่อยให้เขาหนี เขาได้ค่อย ๆ ย้ายกลับ หลินเฟิงตากลางคืนหลอกเขาเป็นน่าแปลกใจ เมงกูฮเอาขั้นตอนการส่งต่อ และมองหนุ่มหน้าเขา มันเป็นครั้งแรกที่เขาพบหลินเฟิง แต่หลายคนรู้เกี่ยวกับหลินเฟิง เมงกูฮชัดรู้ว่า หลินเฟิงได้ง่อยเพาะลูกชายของเขาทำให้เขาชิ้นส่วนของถังขยะ "เมงจงไม่ได้ทำมันใน ไม่ทราบว่า เจ้าหญิงนั่น ฉันจะเองทำให้เขาต้องขออภัยเจ้าหญิง" เมงกูฮคือปกป้องลูกชายของเขา เขาเกลียดหลินเฟิง เขาจำเป็นต้องคืนความสงบสุข และเอาตัวเองจากเหตุการณ์นี้ "ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ทราบ" หลินเฟิงยิ้มจ้างงาน: "ตะกี้ เจ้าหญิงก็ยังคงการตะโกนใส่จากหลังม้าของเธอ ทุกคนเห็นที่ ด้วยตาตนเอง แต่จงเมงยังคงให้เพื่อยิง พยายามฆ่าเจ้าหญิง Meng Chong ต้องตาย" "จงเมงไม่เห็นเจ้าหญิง" เมงกูฮแก้มถูกเผา หลินเฟิงไม่ได้มีการพูดคุยเรื่องไร้สาระ เขาย้ายไปข้างหน้าขณะปล่อยเขาเจตนาฆ่า วิธีไม่เขาไม่ทำลายช่องเมง ด้านบนของประตู flickered เงาบาง พวกเขาทั้งหมดย้ายด้านหน้าของช่องเมง พวกเขาเพียงเห็นเฟิงหลินยิ้มแล้วใครว่า จ้างงาน: "อยากฆ่าเจ้าหญิงเมงชอง เขาได้ถูกตัดสินประหารชีวิต ผู้ที่ต้องการปกป้องเขาคือ accomplices ของเขา และต้องตาย หลินเฟิง ฉันยามส่วนตัวเจ้าหญิง งานของผมจะปกป้องเธอ ฉันจะฆ่าใครก็ตามที่คุกคามชีวิตของเธอ ไม่ว่าใครจะเป็น "กล่าวว่า เฟิงหลินจัง เขาจะฆ่าทุกคนที่โจมตีเจ้าหญิง ไม่ว่าสถานะของพวกเขา ฝูงชนอย่างชัดเจนได้ยินสิ่งที่หลินเฟิงได้กล่าวว่า อะไรไม่สำคัญหนุ่ม ทุกคนที่จะขู่ว่า เจ้าหญิงถูกฆ่าตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่กี่ลูกศรผิวปากผ่านอากาศ การแสดงออกทางสีหน้าหลินฮเป็นเย็น เขากระโดดขึ้นไปในอากาศด้วยมือของเขากลายเป็นดาบและทันทีที่เขาตัดลูกศรลง. "คุณต้องการที่จะฆ่าเจ้าหญิงวิธีหาญกบฏเหล่านี้จะต้องตาย." กล่าวว่าในขณะที่หลินฮยิ้มอย่างเย็นชา เขารีบวิ่งไปทางประตูเมืองที่ความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ ในเวลาเดียวกัน, Ren ชิงกวงเม้งและราชวงศ์ชิงก็ยังวิ่งต่อประตูเมือง. "Psshhhh!" มือหลินฮเจาะผ่านชั้นบรรยากาศ ทันทีที่คนที่เคยยิงลูกศรของพวกเขาถูกฆ่าตาย พวกเขาไม่ได้มีเวลาที่จะตอบสนอง. ทหารที่ไม่ได้ยิงเมื่อเขาได้ยินเม้ง Gu ฮตกใจ หลินฮและอื่น ๆ มีที่ดินได้อย่างง่ายดายบนหอประตู. "ช่วงเวลาที่ผ่านมาคุณเป็นหนึ่งในผู้ที่ออกคำสั่งให้ยิงคุณอยากจะฆ่าเจ้าหญิง?" หลินฮกล่าวในการให้โทนเย็นเพื่อเม้งปากช่อง . ผู้ชายคนนี้อีกครั้ง ... เมื่อเม้งชองเห็นสีหน้าหลินฮเขาเริ่มสั่น เขาเคยคิดว่าถ้าเขาเห็นหลินฮอีกครั้งเขา prestigiously จะสามารถที่จะสั่งทหารไปฆ่าเขา แต่ในขณะที่หลินฮเคยปรากฏได้อย่างง่ายดายก่อนหน้าเขา หนึ่งอย่างรวดเร็วได้รับเพียงพอที่จะทำลายความกระตือรือร้นของเขา ความรู้สึกเดียวที่เหลืออยู่ในหัวใจของเขาก็กลัว. เขาเป็นคนที่กลัวหลินฮครั้งสุดท้ายใน Lovesick ป่าจริงๆหลินฮได้รับความเมตตาและพิการการเพาะปลูกของเขาไม่ปล่อยให้เขาหลบหนี. เขาค่อย ๆ ย้ายกลับหลินฮดวงตา พอเพียงที่น่าแปลกใจที่จะทำให้ตกใจเขาเข้าไปในสถานที่พักผ่อน. เม้งฮ Gu เอาขั้นตอนการส่งต่อและมองไปที่ชายหนุ่มในด้านหน้าของเขา มันเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับหลินฮ แต่หลายคนรู้เกี่ยวกับฮวงหลิน เม้ง Gu ฮชัดรู้ว่าหลินฮพิการการเพาะปลูกของลูกชายของเขาทำให้เขาเป็นชิ้นส่วนของถังขยะ. "เม้งปากช่องไม่ได้ทำไว้ในวัตถุประสงค์ที่เขาไม่ได้รู้ว่าเจ้าหญิงอยู่ที่นั่น ผมเองจะทำให้เขาเสียใจกับเจ้าหญิง. "เม้ง Gu ฮปกป้องลูกชายของเขา เขาเกลียดหลินฮ เขาต้องการที่จะเรียกคืนความสงบและเอาตัวเองจากเหตุการณ์นี้. "โดยไม่ตั้งใจ? เขาไม่ทราบ "หลินฮยิ้มอย่างเย็นชา:" ช่วงเวลาที่ผ่านมาเจ้าหญิงก็ยังคงตะโกนจากหลังม้าของเธอกลับมา ทุกคนเห็นว่าด้วยตาของตัวเอง แต่เม้งปากช่องยังคงออกคำสั่งให้ยิงพยายามที่จะฆ่าเจ้าหญิง เม้งชองต้องตาย. " " เม้งปากช่องไม่เห็นเจ้าหญิง. "แก้มเม้งฮ Gu ถูกเผาไหม้. หลินฮไม่ได้มีเวลาที่จะพูดคุยเรื่องไร้สาระที่เขาจะย้ายไปข้างหน้าขณะที่ปล่อยเจตนาฆ่าเขา วิธีการที่เขาไม่สามารถฆ่าเม้งชอง? ด้านบนของประตูเงาบาง flickered พวกเขาทั้งหมดย้ายไปอยู่ด้านหน้าของเม้งปากช่อง พวกเขาเท่านั้นที่เห็นหลินฮรอยยิ้มอย่างเย็นชาที่แล้วกล่าวว่า "เม้งปากช่องอยากจะฆ่าเจ้าหญิงที่เขาได้ถูกตัดสินประหารชีวิต ผู้ที่ต้องการจะปกป้องเขาเป็นพรรคพวกของเขาและจะต้องตาย ฉันหลินฮ am เจ้าหญิง 'รักษ์ส่วนตัวงานของฉันคือการปกป้องเธอ ฉันจะฆ่าทุกคนที่คุกคามชีวิตของเธอไม่ว่าใครก็ไม่. "หลินกล่าวว่าฮอุกอาจ เขาจะฆ่าใครก็ตามที่ทำร้ายเจ้าหญิงไม่ว่าสิ่งที่สถานะของพวกเขา. ฝูงชนที่ได้ยินอย่างชัดเจนสิ่งที่หลินฮได้กล่าวว่า สิ่งที่ชายหนุ่มคนหนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ! ทุกคนที่จะคุกคามเจ้าหญิงจะถูกฆ่าตาย