You're walking down a busy city sid

You're walking down a busy city sidewalk, and you see someone in front of you fall down. What would you do? Now imagine that same situation, but you are the only other person on the sidewalk. What would you do then? According to social psychologists, you are more likely to help when there is no one else around. In contrast, if there are many witnesses, or bystanders, you might not offer help. It is even possible that no one would help the person at all. Psychologists believe this is a natural yet complex human reaction, which they call the bystander effect.

The bystander effect was first discovered in 1964 as a result of a very unfortunate event that happened outside Catherine Genovese's home in New York City. At three o'clock in the morning, someone attacked and murdered Genovese in front of her apartment building. The noise of the killing woke up 38 of Genovese's neighbors All of them looked out of their windows to see what was happening. However, not one of those 38 witnesses did anything to help. No one reported the murder to the police. The whole nation was shocked by the news the next day, and psychologists had no answers to explain why these people didn't help.

Newspapers called the 38 witness selfish and uncaring, but social psychologists John Darley and Bibb Latane had a different theory. They believed that a large number of witnesses actually decreased the chances tha any individual would help. If only one person witnesses a murder, he or she will feel fully responsible for calling the police. If there are two witnesses, each person might feel only half responsible. Now imagine there are many witnesses, as in the Genovese case. Darley and Latane pointed out that each person felt only a small amount of responsibility, so each did nothing. The reason they didn't help was not that they were uncaring or selfish people. There were just too many of them.

Darley and Latane knew they had to prove their theory scientifically, so they set up an experiment with college students to test it. They divided the students into three groups They took each student to a small building They put him or her in a room with a TV screen that showed another person in a different room in the building; then they left. Students in the first group thought that they were alone in the building. Students in the second group thought that there was one other person in the building Students in the third group thought that there were four other people in the building. As part of the experiment, the person on the TV screen pretended to become ill and called out for help. In the first group, where students believed they were the only people in the building, 85 percent went to get help for the person. In the second group, only 62 percent tried to help. In the third group, only 31 percent tried to help. The results supported Darley and Latane's theory. They figured out that having more witnesses did not mean that help was more likely. In fact, opposite was true.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

You're walking down a busy city sidewalk, and you see someone in front of you fall down. What would you do? Now imagine that same situation, but you are the only other person on the sidewalk. What would you do then? According to social psychologists, you are more likely to help when there is no one else around. In contrast, if there are many witnesses, or bystanders, you might not offer help. It is even possible that no one would help the person at all. Psychologists believe this is a natural yet complex human reaction, which they call the bystander effect.The bystander effect was first discovered in 1964 as a result of a very unfortunate event that happened outside Catherine Genovese's home in New York City. At three o'clock in the morning, someone attacked and murdered Genovese in front of her apartment building. The noise of the killing woke up 38 of Genovese's neighbors All of them looked out of their windows to see what was happening. However, not one of those 38 witnesses did anything to help. No one reported the murder to the police. The whole nation was shocked by the news the next day, and psychologists had no answers to explain why these people didn't help.หนังสือพิมพ์เรียกว่าพยาน 38 เห็นแก่ตัว และ uncaring แต่นักจิตวิทยาสังคม Darley จอห์นและ Bibb Latane มีทฤษฎีอื่น พวกเขาเชื่อว่า พยานจำนวนมากท่าโอกาสที่บุคคลใด ๆ จะช่วยจริงลดลง ถ้ามีเพียงหนึ่งคนสืบพยานสังหาร เขาหรือเธอจะรู้สึกเต็มชอบเรียกตำรวจ ถ้ามีพยานสอง แต่ละคนอาจรู้สึกเพียงครึ่งหนึ่งที่รับผิดชอบ ตอนนี้สมมติมีพยานจำนวนมาก เช่นในกรณี Genovese Darley และ Latane ชี้ให้เห็นว่า แต่ละคนรู้สึกเพียงเล็กน้อยความรับผิดชอบ เพื่อละก็ เหตุผลที่พวกเขาไม่ได้ช่วยไม่ให้พวก uncaring หรือเห็นแก่ตัวคน มีเพียงจำนวนมากของพวกเขาDarley and Latane knew they had to prove their theory scientifically, so they set up an experiment with college students to test it. They divided the students into three groups They took each student to a small building They put him or her in a room with a TV screen that showed another person in a different room in the building; then they left. Students in the first group thought that they were alone in the building. Students in the second group thought that there was one other person in the building Students in the third group thought that there were four other people in the building. As part of the experiment, the person on the TV screen pretended to become ill and called out for help. In the first group, where students believed they were the only people in the building, 85 percent went to get help for the person. In the second group, only 62 percent tried to help. In the third group, only 31 percent tried to help. The results supported Darley and Latane's theory. They figured out that having more witnesses did not mean that help was more likely. In fact, opposite was true.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณกำลังเดินไปตามทางเท้าเมืองที่วุ่นวายและคุณจะเห็นคนที่อยู่ในหน้าของคุณล้มลง สิ่งที่คุณจะทำอย่างไร? ตอนนี้คิดว่าสถานการณ์เดียวกัน แต่คุณเป็นคนเดียวบนทางเท้า คุณจะทำอะไรแล้ว? ตามที่นักจิตวิทยาสังคมคุณมีแนวโน้มที่จะช่วยให้เมื่อไม่มีใครอยู่รอบ ๆ ในทางตรงกันข้ามถ้ามีพยานหลายคนยืนดูหรือคุณอาจจะไม่ให้ความช่วยเหลือ มันเป็นไปได้ที่ว่าไม่มีใครจะช่วยให้คนที่ทุกคน นักจิตวิทยาเชื่อว่านี่เป็นยังธรรมชาติที่ซับซ้อนปฏิกิริยาของมนุษย์ซึ่งพวกเขาเรียกว่าผลกระทบบ้านใกล้เรือนเคียง. ผลบ้านใกล้เรือนเคียงที่ได้รับการค้นพบครั้งแรกในปี 1964 เป็นผลมาจากเหตุการณ์ที่โชคร้ายมากที่เกิดขึ้นนอกบ้านแคทเธอรีเสในนิวยอร์กซิตี้ ที่ 03:00 ในตอนเช้ามีคนทำร้ายและฆ่าเสหน้าอาคารอพาร์ตเมนต์ของเธอ เสียงของการฆ่าที่ตื่นขึ้นมา 38 ของประเทศเพื่อนบ้านของเสทั้งหมดของพวกเขามองออกไปนอกหน้าต่างของพวกเขาเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่ได้เป็นหนึ่งในบรรดาพยาน 38 ทำอะไรที่จะช่วยให้ ไม่มีใครที่จะรายงานการฆาตกรรมตำรวจ ทั้งประเทศก็ตกใจกับข่าวในวันถัดไปและนักจิตวิทยาไม่มีคำตอบใดที่จะอธิบายว่าทำไมคนเหล่านี้ไม่ได้ช่วย. หนังสือพิมพ์เรียกพยาน 38 เห็นแก่ตัวและไม่สนใจ แต่สังคมจิตวิทยาและจอห์น Darley Bibb Latane มีทฤษฎีที่แตกต่างกัน พวกเขาเชื่อว่าเป็นจำนวนมากของพยานจริงลดลงโอกาส tha บุคคลใด ๆ จะช่วยให้ ถ้ามีเพียงหนึ่งคนที่เป็นพยานคดีฆาตกรรมที่เขาหรือเธอจะรู้สึกรับผิดชอบอย่างเต็มที่สำหรับการเรียกตำรวจ หากมีพยานสองคนแต่ละคนอาจจะรู้สึกเพียงครึ่งหนึ่งของความรับผิดชอบ ตอนนี้คิดว่ามีพยานหลายคนเช่นเดียวกับในกรณีที่เส Darley Latane และชี้ให้เห็นว่าแต่ละคนรู้สึกเพียงเล็กน้อยของความรับผิดชอบเพื่อให้แต่ละไม่ได้ทำอะไร เหตุผลที่พวกเขาไม่ได้ช่วยไม่ได้ว่าพวกเขาเป็นคนที่ไม่สนใจหรือความเห็นแก่ตัว มีเพียงมากเกินไปของพวกเขา. Darley Latane และรู้ว่าพวกเขาต้องพิสูจน์ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาตั้งค่าการทดลองกับนักศึกษาที่จะทดสอบ พวกเขาแบ่งนักเรียนออกเป็นสามกลุ่มพวกเขาเอานักเรียนแต่ละคนจะเป็นอาคารขนาดเล็กพวกเขาวางให้เขาหรือเธอในห้องที่มีหน้าจอทีวีแสดงให้เห็นว่าคนในห้องที่แตกต่างกันในอาคารอื่น จากนั้นพวกเขาออก นักเรียนกลุ่มแรกคิดว่าพวกเขาเป็นคนเดียวในอาคาร นักเรียนในกลุ่มที่สองคิดว่ามีคนคนหนึ่งในนักศึกษาอาคารในกลุ่มที่สามคิดว่ามีอยู่สี่คนอื่น ๆ ในอาคาร ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของการทดลองคนบนหน้าจอทีวีแกล้งทำเป็นจะกลายเป็นป่วยและเรียกว่าออกมาเพื่อขอความช่วยเหลือ ในกลุ่มแรกที่นักเรียนเชื่อว่าพวกเขาเป็นคนเดียวในอาคารร้อยละ 85 ไปได้รับความช่วยเหลือสำหรับคน ในกลุ่มที่สองมีเพียงร้อยละ 62 พยายามช่วย ในกลุ่มที่สามมีเพียงร้อยละ 31 พยายามช่วย ผลการสนับสนุนทฤษฎี Darley และ Latane ของ พวกเขาคิดว่ามีพยานอื่น ๆ ไม่ได้หมายความว่าความช่วยเหลือที่ได้รับโอกาสมากขึ้น ในความเป็นจริงตรงข้ามเป็นความจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณเดินบนทางเท้าในเมืองที่วุ่นวาย และคุณเห็นใครต่อหน้าคุณล้มลง คุณจะทำอะไร ? ตอนนี้คิดว่าสถานการณ์เดียวกัน แต่คุณเป็นเพียงคนเดียวบนทางเท้า แล้วคุณจะทำอย่างไร ? ตามที่นักจิตวิทยาสังคม คุณมีโอกาสที่จะช่วยให้เมื่อไม่มีคนอื่นอยู่ ในทางตรงกันข้าม หากมีพยานจำนวนมาก หรือเหตุการณ์ คุณอาจไม่เสนอความช่วยเหลือมันเป็นไปได้ที่ไม่มีใครจะช่วยคนได้ทั้งหมด นักจิตวิทยาเชื่อว่า นี่คือธรรมชาติยังซับซ้อน ปฏิกิริยาของมนุษย์ ซึ่งพวกเขาเรียกผู้เห็นเหตุการณ์ผล

ผู้เห็นเหตุการณ์ผลถูกค้นพบครั้งแรกในปี 1964 ที่เป็นผลของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนอกมากของแคทเธอรีน เสบ้านในนิวยอร์ก ตอนสามโมงในตอนเช้าคนที่ทำร้ายและฆ่าเสหน้าอาคารอพาร์ทเมนต์ของเธอ เสียงของการฆ่าตื่นขึ้นมา 38 ของเสเพื่อนบ้านของพวกเขาทั้งหมดมองออกไปนอกหน้าต่างของพวกเขาเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ไม่ใช่พวก 38 พยานได้ช่วยอะไรเลย ไม่มีใครรายงานว่าฆ่าตำรวจ คนทั้งประเทศก็ตกใจโดยข่าววันต่อไปและนักจิตวิทยาก็ไม่ตอบ อธิบายได้ว่า ทำไมคนเหล่านี้ไม่ช่วย

หนังสือพิมพ์เรียกว่า 38 พยาน เห็นแก่ตัว และไม่ใส่ใจ แต่สังคม นักจิตวิทยา และจอห์น ดาร์ลีย์บิ๊บ latane มีทฤษฎีที่แตกต่างกัน พวกเขาเชื่อว่า ตัวเลขขนาดใหญ่ของพยานจริงลดลงโอกาสที่บุคคลใดจะช่วยได้ ถ้าคนหนึ่งเป็นพยานรู้เห็นการฆาตกรรมเขาหรือเธอจะรู้สึกรับผิดชอบ โทรเรียกตำรวจ หากมีพยานสองคน แต่ละคนอาจรู้สึกรับผิดชอบแค่ครึ่งเดียว ตอนนี้คิดว่ามีพยานจำนวนมาก เช่นในกรณีเส . ดาร์ลี่ และ latane ชี้ให้เห็นว่า แต่ละคนรู้สึกเพียงเล็กน้อยของความรับผิดชอบ ดังนั้น แต่ละคนไม่ทำอะไรเลย เหตุผลที่พวกเขาไม่ได้ช่วย ไม่ได้ที่พวกเขาไม่ใส่ใจ หรือเห็นแก่ตัว คนมีเพียงมากเกินไปของพวกเขา .

ดาร์ลี่ latane และทราบว่าพวกเขาได้เพื่อพิสูจน์ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์เพื่อให้พวกเขาตั้งค่าการทดสอบกับนักศึกษาเพื่อทดสอบ แบ่งนักเรียนออกเป็น 3 กลุ่ม พวกเขาเอานักเรียนแต่ละอาคารขนาดเล็กที่พวกเขาให้เขาหรือเธออยู่ในห้องกับหน้าจอทีวีว่ามีบุคคลอื่นอยู่ในห้องต่างๆ ในอาคาร แล้วพวกเขาก็จากไปนักเรียนกลุ่มแรกคิดว่าพวกเขาเป็นคนเดียวในอาคาร นักเรียนกลุ่มที่สองคิดว่ามีอีกคนอยู่ในอาคาร กลุ่มที่สาม คิดว่ามีอีกสี่คน ในอาคาร เป็นส่วนหนึ่งของการทดลอง บุคคลบนหน้าจอทีวี แกล้งทำเป็นป่วย และเรียกให้ช่วย ในกลุ่มแรกที่คนเชื่อว่าพวกเขาเป็นพวกเดียวในอาคาร 85 เปอร์เซ็นต์ ไปช่วยคน ในกลุ่มที่สองเพียง 62 เปอร์เซ็นต์ พยายามจะช่วย ในกลุ่มที่สามเพียง 31 เปอร์เซ็นต์ พยายามจะช่วย ผลการวิจัยสนับสนุน latane ดาร์ลี่และทฤษฎีของ พวกเขาคิดว่ามีพยานมากขึ้นไม่ได้หมายความว่าช่วยได้มากกว่า ในความเป็นจริงตรงข้ามเป็นจริง