1.11.3 Dose Distributions for Elect

1.11.3 Dose Distributions for Electron Beams
Electrons are directly ionizing radiation that deposit their energy in tissue
through Coulomb interactions with orbital electrons and nuclei of the absorber
atoms. Megavoltage electron beams represent an important treatment
modality in modern radiotherapy, often providing a unique option for treatment
of superficial tumors that are less than 5 cm deep. Electrons have been
used in radiotherapy since the early 1950s, first produced by betatrons and
then by linear accelerators. Modern high-energy linear accelerators used in
radiotherapy typically provide, in addition to two megavoltage x-ray beams,
several electron beams with energies from 4 to 25 MeV.
As shown in Fig. 1.2c, the electron beam dose distribution with depth
in patient exhibits a relatively high surface dose and then builds up to a
maximum dose at a certain depth referred to as the electron beam depth
dose maximum zmax. Beyond zmax the dose drops off rapidly, and levels off
at a small low-level dose component referred to as the bremsstrahlung tail.
Several parameters are used to describe clinical electron beams, such as the
most probable energy on the patient’s skin surface, the mean electron energy
on the patient’s skin surface, or the depth at which the absorbed dose falls
to 50 percent of the maximum dose.
The depth of dose maximum does not depend on beam energy, as is the
case for photon beams; rather it is a function of machine design. On the other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.11.3 การกระจายยาสำหรับรับลำแสงอิเล็กตรอนอิเล็กตรอนมีรังสี ionizing ที่ฝากของพลังงานในเนื้อเยื่อโดยตรงผ่าน Coulomb การโต้ตอบกับอิเล็กตรอนที่โคจรและแอลฟาของวิบากที่อะตอม รับลำแสงอิเล็กตรอน Megavoltage แสดงถึงการรักษาที่สำคัญmodality ในสมัยฉายแสง มักจะให้ตัวเลือกเฉพาะสำหรับการรักษาของเนื้องอกผิวเผินที่ลึกน้อยกว่า 5 ซม. อิเล็กตรอนได้ใช้ในการฉายแสงตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1950 ผลิตครั้งแรก โดย betatrons และแล้ว ตามด้วยส่วนช่วยดำเนินการเชิงเส้น สมัย high-energy เชิงเส้นช่วยใช้ในการฉายแสงปกติให้ นอกจากสอง megavoltage เอกซเรย์คานคานอิเล็กตรอนหลายกับพลังงานจาก 4 ถึง 25 MeVตามที่แสดงใน Fig. 1.2 c การกระจายยาลำแสงอิเล็กตรอน มีความลึกในผู้ป่วยจัดแสดงปริมาณพื้นผิวค่อนข้างสูง และจากนั้น สร้างขึ้นเพื่อเป็นปริมาณรังสีสูงสุดที่ความลึกเรียกว่าความลึกของลำแสงอิเล็กตรอนยาสูงสุด zmax นอกเหนือจาก zmax ยาหยดออกอย่างรวดเร็ว และระดับปิดส่วนประกอบปริมาณรังสีระดับต่ำขนาดเล็กที่เรียกว่าหางเบรมส์ชตราลุงใช้พารามิเตอร์หลายอย่างเพื่ออธิบายอิเล็กตรอนคลินิกคาน เช่นการพลังงานมากที่สุดน่าเป็นบนพื้นผิวของผู้ป่วย พลังงานอิเล็กตรอนหมายถึงบนพื้นผิวของผิวหนังของผู้ป่วย หรือความลึกของปริมาณรังสีดูดซึมอยู่ที่ร้อยละ 50 ของปริมาณรังสีสูงสุดความลึกของปริมาณรังสีสูงสุดขึ้นอยู่กับพลังงานแสง เป็นการกรณีเราคาน แทนที่จะ เป็นฟังก์ชันของการออกแบบเครื่อง อื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.11.3 การกระจายปริมาณสำหรับคานอิเล็กตรอน
อิเล็กตรอนจะถูกรังสีโดยตรงโอโซนที่ฝากพลังงานของพวกเขาในเนื้อเยื่อ
ผ่านการสื่อสารที่มีประจุไฟฟ้าอิเล็กตรอนโคจรและนิวเคลียสของโช้ค
อะตอม คานอิเล็กตรอน Megavoltage เป็นตัวแทนรักษาที่สำคัญ
ในการรักษาด้วยรังสีกิริยาที่ทันสมัยมักจะให้ตัวเลือกที่ไม่ซ้ำกันในการรักษา
เนื้องอกตื้นที่มีน้อยกว่า 5 ซม. ลึก อิเล็กตรอนได้รับการ
ใช้ในการรักษาด้วยรังสีตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1950 ที่ผลิตครั้งแรกโดย betatrons และ
แล้วโดยเร่งเชิงเส้น โมเดิร์นพลังงานสูงเร่งเชิงเส้นที่ใช้ในการ
รักษาด้วยรังสีมักจะให้นอกเหนือไปจากสอง megavoltage คาน x-ray
คานอิเล็กตรอนหลายกับพลังงาน 4-25 MeV.
ดังแสดงในรูป 1.2c การกระจายยาลำแสงอิเล็กตรอนที่มีความลึก
ในการจัดแสดงนิทรรศการของผู้ป่วยยาพื้นผิวที่ค่อนข้างสูงแล้วสร้างขึ้นเป็น
ปริมาณสูงสุดที่ระดับความลึกบางอย่างที่เรียกว่าความลึกของลำอิเล็กตรอน
ปริมาณสูงสุด Zmax นอกเหนือ Zmax ยาหยดออกอย่างรวดเร็วและระดับปิด
ที่เป็นส่วนประกอบยาในระดับต่ำขนาดเล็กเรียกว่าหาง bremsstrahlung.
พารามิเตอร์หลายที่ใช้เพื่ออธิบายคานอิเล็กตรอนทางคลินิกเช่น
พลังงานน่าจะเป็นที่สุดบนพื้นผิวผิวของผู้ป่วยเฉลี่ย พลังงานอิเล็กตรอน
บนพื้นผิวผิวของผู้ป่วยหรือความลึกซึ่งปริมาณการดูดซึมลดลง
ถึงร้อยละ 50 ของปริมาณสูงสุด.
ความลึกของปริมาณสูงสุดไม่ขึ้นอยู่กับพลังงานแสงที่เป็น
กรณีคานโฟตอน; แต่มันเป็นหน้าที่ของการออกแบบเครื่อง ในที่อื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.11.3 การแจกแจงปกติระหว่างคาน
อิเล็กตรอนโดยตรงรังสีว่า เงินฝากของพวกเขาพลังงานในเนื้อเยื่อ
ผ่านปฏิสัมพันธ์กับอิเล็กตรอนวงโคจรของนิวเคลียสของอะตอมและโช้ค
. อิเล็กตรอนลำแสง megavoltage แสดง กิริยา ที่สำคัญการรักษา
รังสีรักษาสมัยใหม่มักจะให้ตัวเลือกที่ไม่ซ้ำกันสำหรับการรักษาเนื้องอกผิวเผิน
ที่น้อยกว่า 5 ซม. ลึกอิเล็กตรอนมี
ใช้รังสีรักษาตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1950 , แรกที่ผลิตโดย betatrons และ
แล้วเครื่องเร่งเชิงเส้น ที่ทันสมัยใช้ในพลังงานเชิงเส้นกาญจนาภิเษก
รักษามักจะให้ นอกจากสองคานรังสีเอกซ์ megavoltage
หลายอิเล็กตรอนคาน , พลังงานจาก 4 ถึง 25 อิเล็กตรอนโวลต์
ดังแสดงในรูปที่ 1.2c , การวัดการกระจายความลึก
ลำแสงอิเล็กตรอนในผู้ป่วยที่แสดงปริมาณพื้นผิวค่อนข้างสูงแล้วสร้างขึ้นเป็น
สูงสุดขนาดความลึกหนึ่งเรียกว่าลำแสงอิเล็กตรอนความลึก
ปริมาณสูงสุดซีแมก . นอกเหนือจากซีแมกขนาดปิดลดลงอย่างรวดเร็ว และระดับปิดที่เป็นส่วนประกอบในยา
ขนาดเล็กเรียกว่าเบรมส์ชตราลุงหาง .
หลายพารามิเตอร์ในการอธิบายคานอิเล็กตรอนที่คลินิก เช่น
พลังงานที่น่าจะเป็นมากที่สุดบนผิวของคนไข้ คือ อิเล็กตรอนพลังงาน
บนผิวของคนไข้ หรือความลึกที่ดูดซึมปริมาณตก
ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ของปริมาณรังสีสูงสุด
ความลึกของปริมาณสูงสุดไม่ได้ขึ้นอยู่กับพลังงานแสง เป็น
สำหรับกรณีคานแสง ; ค่อนข้างมัน เป็นฟังก์ชันของการออกแบบเครื่องจักร ในอื่น ๆ