The Agenda 21 of the United Nations

The Agenda 21 of the United Nations Conference on Environ-ment and Development (UNCED, 1992) had advised the countries
with marine boundaries to organize Integrated Coastal Area and
River Basin Management (ICARM). The recommendation influ-enced the European Water Framework Directive (WFD), the Land
Ocean Interactions in the Coastal Zone (LOICZ) programme and
United Nations Environment Programme (UNEP) into integrating
the management of coasts with that of river basins in a ‘ridge to
reef’ management effort (WFD, 2000; Salomons et al., 2005; UNEP,1999). But the experience of its implementation in several Euro-pean river basins testify that coastal and estuarine regions continue
to be marginal ecosystems on account of their smaller size in
comparison to the larger catchment regions and the relatively
powerless coastal communities that are easily ignored/out-manoeuvred by their more powerful upper basin stakeholders
(Schernewski et al., 2005; Molle, 2006). Ambiguities and hetero-geneities in delineation still persist in these regions despite clear
definitions of coastal waters in relation to environmental legisla-tion (Liquete et al., 2011). On the contrary, the coastal areas of the
countries of the Global South (see UNDP, 2004 for details on Global
South) are yet to be explicitly acknowledged as integral parts of
river basin based planning efforts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

21 วาระของการประชุมสหประชาชาติ Environ-ment และการพัฒนา (UNCED, 1992) ได้แนะนำประเทศกับขอบเขตทางทะเลเพื่อจัดระเบียบพื้นที่ชายฝั่งทะเลแบบบูรณาการ และการบริหารจัดการลุ่มน้ำ (ICARM) การแนะนำ influ-enced แบบยุโรปน้ำ Framework Directive (WFD), ที่ดินโอเชี่ยนโต้ตอบในโปรแกรมเขตชายฝั่ง (LOICZ) และสภาพแวดล้อมโครงการสหประชาชาติ (UNEP) เป็นการรวมการจัดการชายฝั่งที่อ่างน้ำในแบบ ' เสียวไปฟ ' พยายามจัดการ (WFD, 2000 Salomons et al. 2005 UNEP, 1999) แต่ประสบการณ์การดำเนินการในหลายยูโรพีนแม่น้ำแอ่งเป็นพยานว่า ต่อพื้นที่ชายฝั่งทะเล และปากเพื่อให้ระบบนิเวศเกิดบัญชีขนาดเล็กในเปรียบเทียบกับขอบเขตลุ่มน้ำขนาดใหญ่และค่อนข้างชุมชนชายฝั่งไม่มีอำนาจที่จะสามารถละเว้น/ออก-manoeuvred โดยเสียบนพื้นของพวกเขามีประสิทธิภาพมากขึ้น(Schernewski et al. 2005 อันดับ 2006) สู่การงงงวยและผ่อน geneities ในอำนาจยังคงยืนยันในภูมิภาคเหล่านี้แม้มีการล้างนิยามของน่านน้ำชายสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม legisla-ทางการค้า (Liquete et al. 2011) ตรงกันข้าม ในพื้นที่ชายฝั่งของประเทศใต้โลก (ดู UNDP, 2004 สำหรับรายละเอียดเกี่ยวกับโลกใต้) เป็นได้อย่างชัดเจนเป็นที่ยอมรับเป็นส่วนของลุ่มแม่น้ำใช้ความพยายามในการวางแผน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วาระที่ 21 ของการประชุมสหประชาชาติว่าด้วยการ Environ-ment และการพัฒนา (UNCED, 1992) ได้แนะนำประเทศ
ที่มีเขตแดนทางทะเลในการจัดระเบียบพื้นที่บริเวณชายฝั่งทะเลแบบบูรณาการและ
การบริหารจัดการลุ่มน้ำ (ICARM) คำแนะนำการครอบงำ-enced ยุโรปกรอบน้ำ Directive (WFD) ดินแดน
มหาสมุทรการติดต่อในเขตชายฝั่งทะเล (LOICZ) โปรแกรมและ
โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (UNEP) ลงในการบูรณาการ
การบริหารจัดการของชายฝั่งกับที่ของลุ่มน้ำใน 'สันเขา
ความพยายามจัดการแนว '(WFD 2000; Salomons et al, 2005;. UNEP, 1999) แต่ประสบการณ์ของการดำเนินงานในหลายลุ่มน้ำยูโร Pean เป็นพยานที่ชายฝั่งทะเลและน้ำกร่อยภูมิภาคยังคง
ที่จะเป็นระบบนิเวศร่อแร่ในบัญชีของขนาดที่เล็กกว่าของพวกเขาใน
การเปรียบเทียบกับภูมิภาคที่กักเก็บน้ำขนาดใหญ่และค่อนข้าง
ชุมชนชายฝั่งหมดหนทางที่จะถูกละเลยอย่างง่ายดาย / ออก บังคับโดยผู้มีส่วนได้เสียมีประสิทธิภาพมากขึ้นลุ่มน้ำตอนบนของพวกเขา
(Schernewski et al, 2005;. Molle 2006) งงงวยและแตกต่าง-geneities ในการวาดภาพยังคงอยู่ในภูมิภาคเหล่านี้แม้จะมีความชัดเจนใน
คำจำกัดความของน้ำชายฝั่งทะเลในความสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม legisla-การ (Liquete et al. 2011) ในทางตรงกันข้ามกับพื้นที่ชายฝั่งทะเลของ
ประเทศในซีกโลกใต้ (ดู UNDP 2004 สำหรับรายละเอียดเกี่ยวกับโลก
ใต้) ที่ยังไม่ได้รับการยอมรับอย่างชัดเจนว่าส่วนหนึ่งของ
ความพยายามในการวางแผนลุ่มน้ำตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วาระที่ 21 ในการประชุมสหประชาชาติด้านสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา ( unced , 1992 ) ควรมีประเทศกับเขตแดนทางทะเลเพื่อจัดระเบียบพื้นที่ชายฝั่งแบบบูรณาการการจัดการลุ่มน้ำ ( icarm ) คำแนะนำ influ enced Directive น้ำกรอบยุโรป ( WFD ) , ที่ดินมหาสมุทรปฏิสัมพันธ์ในเขตชายฝั่ง ( loicz ) และโครงการโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ ( UNEP ) ในการบูรณาการการจัดการชายฝั่งกับของลุ่มน้ำในการ " ริดจ์ความพยายามในการจัดการแนว " ( WFD , 2000 ; salomons et al . , 2005 ; UNEP , 1999 ) แต่ประสบการณ์ของการปฏิบัติตนในอ่างยูโรเป็นแม่น้ำหลายเป็นพยานว่าภูมิภาคชายฝั่งทะเลและน้ำเค็ม ต่อไปจะต่อระบบนิเวศในบัญชีของขนาดเล็กในเทียบกับภูมิภาค และค่อนข้างใหญ่ .ชุมชนชายฝั่งที่ซึ่งสามารถละเว้น / ออก manoeuvred โดยผู้มีส่วนได้เสียของตนมีประสิทธิภาพมากขึ้น บนลุ่มน้ำ( schernewski et al . , 2005 ; มอล , 2006 ) และในการ geneities งงงวยอื่นยังคงคงอยู่ในภูมิภาคเหล่านี้แม้จะมีชัดเจนคำนิยามของน่านน้ำชายฝั่งในความสัมพันธ์กับภาวะ legisla สิ่งแวดล้อม ( liquete et al . , 2011 ) ในทางตรงกันข้าม พื้นที่ชายฝั่งของประเทศของโลกใต้ ( ดูรายละเอียดในระดับโลกแห่งปี 2004ใต้ ) ยังไม่ได้ถูกยอมรับว่าเป็น ส่วนหนึ่งของอย่างชัดเจนลุ่มน้ำที่ใช้ความพยายามในการวางแผน