Why is Brazil so unequal Looking at

Why is Brazil so unequal Looking at the bare numbers in the preceding subchapter the question arises what could possibly be the reasons for Brazil's enormous inequality. Income in- equality exists because people differ in all kind of aspects that are relevant to the income they achieve. What usually contribute most to income inequality are differences in huluan capital, i.e. education Those differences in humau capital will result in different returns on the labour market. The more unequal the distribution of human capital and the higher the return to educa- tion, i e. a skill premium, the more unequal will also the income be distributed. Skill premiums are driven by supply and demand on the labour tnarket and on productivity a worker can achieve (Weil, 2012). However, income inequal ity can also have different sources: there can be geographical diferences, eg. Situation in Brazil When looking at possible channels that influenced Brazil the most credit market imperfections should probably be the one chamel emphasized the most, especially in the pre-democracy era before 1985. During the period of military
dictatorship during 1964 until 1985 it is reasonable to presume some kind of favouritism towards a specific group that was leaning towards the rulers of this time. This alone might already be an inequality fact, but further it's realistic to assume this in-favour group had better access to the credit-market, e.g. loans. After 1985 as institutions grew more reliable and democratie right came in to place, the number of loans in general probably went up. Whether it changed the situation for the poor with little or no assets to get their loans for investing in mostly their human capital or simple machines for agricultural activities is difficult to tell. However, with the emergence of micro-credits in the last couple of decades and the subsidizing of such micro-credits through the government since 2005 to bring interests rates down to 8%8 it can be assumed that today more poor people can have access to credit-market institutions than in the past. Therefore, I would judge the channel of credit-market imperfections as important for Brazil but with declining importance in the three decades last and possible in the future as well.
Applying the logic from Chapter 3.2, considering the high income inequality and the democratic situation in today's Brazil, one might guess that huge re- distribution programs were in place to partly balance out the coun income. Immervoll et al. (2005), though, provide facts that contradict that theory. At the time of their study, the tax-system in Brazil had a very little equalising effect on income inequality, mainly due to its regressive pension program. This signalises that the channel is of lesser importance although the tax revenue as percentage of GDP is at 39.9 9 which is a high number in international compari- son. This can provoke economic distortions and inefficiencies but high inequality is unlikely the sole trigger for the high tax revenue number.
Political unrest in Brazil today is not an issue that could have huge effects as a channel, even during and at the end of the period of military dictatorship there is no evidence of civil war-like circumstances with highly explosive politi- cal riots and excesses (Skidmore, 1990). Moreover, with the economic advances the country experienced in the last decade, political unrest seems even more un- likely. Although inequality has stagnated for a long period, wages for low-skilled workers, pensions and entitlements for the poor have still risen in absolute terms. This should also have an effect on poverty-based crime rates as the incentive
for doing something illegal, e.g. for stealing, has decreased because of better outside opportunities, i e. people who are considering illegal activities have now more to lose than before. Sachsida et al. (2010) have explored the connection between crime and inequality in Brazil and found that high increases inequality criminal behaviour but found no evidence on a relationship between inequality and strongly violent crimes. But again, it's very difficult to distinguish whether these criminal activities are induced by inequality or just absolute poverty lev els. On one hand, it's hard to believe that when in a theoretical approach, all people would have their income doubled over night (but prices on necessities remain constant), thus leaving inequality exactly the same, that no one changes his decision to enter in to illegal activities. On the other hand, several stud- ies like Ravallion (2001) have showed that inequality and poverty numbers are heavily correlated.
To my knowledge, no data on income-group specific saving rates exist for the case of Brazil. But results from international research regarding the topic suggest that tend to rise significantly with income. Dynan et al. (2004) collected data for households in the United States where at least one member was aged 30-59. The results showed that the lowest income quintile saves only 9% of their income, while the rate of the highest income quintile is at 24.4%. It is plausible to assume a similar outcome in Brazil, especially because the poor in Brazil are in absolute terms worse off than in the United States and have therefore even less room to generate savings. After looking at the results from Dynau et al. (2004) and the suspicion that results could very well be more extreme for Brazil, the channel of different saving rates for different income groups cau play a big role in the effect of income inequality uri economic growth. However, with the trend of globalization and with economies getting tuore open to foreigu investment. a country's saving rate has less effe iu determining the country's amount of iuvestineut which will help produce corrobuie growth.
Whit a rate of population living under the poverty line at 26%10 there exists considerable high number of people who can barely survive on their eurrent economic situation. Such extreme conditions can lead a poverty trap (Baner to jee and Duflo, 2011) caused by insufficient nutrition or health conditions. The person who expierences such a poverty trap finds himself in a vicious cycle from which he is not able to escape, e.g. not being healthy leads to an inability to work, which prevents him to get the income needed to pay for adequate treat- ment of his health condition. As high inequality can be a cause of poverty or is at least strongly correlated to it, this channel could prove to be very impor tant. A person who experiences the situation of being in a poverty trap will not contribute to any economic growth, so the more people that are able to escape those conditions, the more people will particape in economic activities, which will lead to higher economic growth.
From 1960 until 2000 Brazil experienced a sharp decline in fertility overall ter et al., 2010), but the development was not evenly distributed among different income groups (Muniz, 2009) Fertility first declined for the upper income groups, thus increasing the fertility differential between the rich and the poor. But in the last decade covered by the research of Potter et al. (2010) fertility has also started to decline for lower income groups which, together with stagnating number of fertility for upper income groups, has decreased the fertil ity differential again. Therefore, one can conelude that inequality has affected economic growth through the channel of fertility differential among the poor and the rich more in the past than it does now. Still, it is also today a factor that cannot be underestimated After analysing the importance of the different possible channels, it is hard to conclude which effects will have a dominating influence in the ease of Brazil. Alone from this qualitative analysis it is impossible to guess the net effect t inequality has on growth. Therefore, in Section 5, the paper will assess the issue empirically and try to call the effect the Gini coefficient has on growth in the subsequent period.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไมเป็นบราซิลจึงไม่มองที่หมายเลขเปลือยใน subchapter ก่อนหน้า คำถามเกิดขึ้นว่าอาจอาจเป็นสาเหตุของความไม่เท่าเทียมกันอย่างมากของประเทศบราซิล รายได้ในความเสมอภาคมีอยู่เนื่องจากคนที่แตกต่างกันในด้านที่เกี่ยวข้องกับรายได้ที่พวกเขาประสบความสำเร็จทุกชนิด อะไรมักจะมีส่วนร่วมมากที่สุดเพื่อความไม่เท่าเทียมกันของรายได้มีความแตกต่างใน huluan เช่นการศึกษาความแตกต่างใน humau จะส่งผลให้ผลตอบแทนแตกต่างกันในตลาดแรงงาน ไม่มากการกระจายของบุคลากรและผลตอบแทนสูงกับ educa-สเตรชัน ฉัน e. การทักษะพรีเมี่ยม จะไม่มีรายได้ยังมีการแจกจ่าย ค่าจ้างพิเศษทักษะขับเคลื่อน โดยอุปสงค์และอุปทานใน tnarket แรงงาน และในผลผลิตเป็นผู้ปฏิบัติงานสามารถบรรลุ (Weil, 2012) อย่างไรก็ตาม ity inequal รายได้ยังมีแหล่งอื่น: อาจมีความแตกต่างทางภูมิศาสตร์ เช่นกัน สถานการณ์ในประเทศบราซิลเมื่อมองที่ช่องเป็นไปได้ที่ประเทศบราซิลที่มีผลต่อ ความไม่สมบูรณ์ตลาดสินเชื่อส่วนใหญ่อาจเป็น chamel หนึ่งเน้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคประชาธิปไตยก่อนก่อนปี 1985 ในช่วงระยะเวลาของทหารเผด็จการแห่งชาติในระหว่างปี 1964 จนถึงปี 1985 จึงเหมาะสมตีบางชนิด favouritism ต่อกลุ่มเฉพาะที่ถูกพิงต่อผู้ปกครองเวลานี้ คนเดียวแล้วจะความจริงความไม่เท่าเทียมกัน แต่ต่อไป ก็จริงคิดโปรดปรานในกลุ่มนี้ได้ดีกว่าเข้าถึงตลาดสินเชื่อ สินเชื่อเช่น หลังจากปี 1985 เป็นสถาบันเติบโตมากขึ้นน่าเชื่อถือ และขวา democratie มาวาง จำนวนสินเชื่อโดยทั่วไปอาจขึ้นไป ว่าจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ที่ยากจนมีสินทรัพย์น้อย หรือไม่มีการขอสินเชื่อการลงทุนในส่วนใหญ่ของทุนมนุษย์หรือเครื่องจักรง่ายสำหรับกิจกรรมทางการเกษตรเป็นเรื่องยากที่จะบอก อย่างไรก็ตาม กับการเกิดขึ้นของไมโครเครดิตในสองทศวรรษที่ผ่านมาและ subsidizing เช่นไมโครเครดิตผ่านรัฐบาลตั้งแต่ปี 2005 เพื่อให้ราคาพิเศษสนใจลง 8 8% มันสามารถทึกทักเอาว่าคนจนวันนี้เพิ่มเติมได้ถึงสถาบันสินเชื่อตลาดมากกว่าในอดีตได้ ดังนั้น จะท่าช่องของความไม่สมบูรณ์ของตลาดสินเชื่อเป็นสิ่งสำคัญ สำหรับบราซิล แต่ปฏิเสธความสำคัญในสามทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุด และเป็นไปได้ในอนาคตเช่นกันใช้ตรรกะที่จากบทที่ 3.2 พิจารณาอสมการรายได้สูงและสถานการณ์ประชาธิปไตยในวันนี้บราซิล หนึ่งอาจเดาว่า โปรแกรมใหม่แจกใหญ่ได้ในดุลบางส่วนออกรายได้ประเทศและ Immervoll et al. (2005), แม้ว่า ให้ข้อเท็จจริงที่ขัดแย้งกับทฤษฎีที่ ในขณะการศึกษา ระบบภาษีในประเทศบราซิลมีความไม่เท่าเทียมกันรายได้ ส่วนใหญ่เนื่องจากโปรแกรมของเงินบำนาญที่ลดค่าลงเรื่อย ๆ ผล equalising น้อยมาก นี้ signalises ที่ช่องสัญญาณมีความสำคัญน้อยกว่าแม้ว่าภาษีรายได้เป็นเปอร์เซ็นต์ของ GDP ที่ 39.9 9 ซึ่งเป็นตัวเลขที่สูงในต่างประเทศ compari-สน นี้สามารถกระตุ้นเศรษฐกิจบิดเบือนและ inefficiencies แต่ความไม่เท่าเทียมกันสูงไม่น่าเลือกทริกเกอร์สำหรับหมายเลขรายได้ภาษีสูงขึ้นความไม่สงบทางการเมืองในประเทศบราซิลคือ ประเด็นที่อาจมีผลมากเป็นช่อง แม้กระทั่งในระหว่าง และเมื่อสิ้นสุดระยะเวลาของเผด็จการทหาร ไม่สถานการณ์สงครามกลางเมืองเหมือนกับจลาจลสูงระเบิด politi-cal excesses (Skidmore, 1990) นอกจากนี้ ก้าวทางเศรษฐกิจประเทศที่มีประสบการณ์ในทศวรรษ ความไม่สงบทางการเมืองดูเหมือนว่า ยิ่ง un-แนวโน้ม แม้ว่าความไม่เท่าเทียมกันมี stagnated เป็นเวลานาน ค่าจ้างแรงงานที่มีทักษะต่ำ ชีพ และให้สิทธิ์สำหรับคนยากจนได้ยังคงเกิดขึ้นในเงื่อนไขที่แน่นอน นี้ควรมีลักษณะพิเศษในราคาตามความยากจนอาชญากรรมเป็นการจูงใจสำหรับการทำบางสิ่งบางอย่าง ไม่ถูกต้อง เช่นการขโมย ได้ลดลงเนื่องจากโอกาสภายนอกที่ดี ฉันอีคนพิจารณากิจกรรมที่ผิดกฎหมายขณะนี้มีมากกว่าที่จะสูญเสียมากกว่าก่อน Sachsida et al. (2010) ได้สำรวจการเชื่อมต่อระหว่างอาชญากรรมและความไม่เท่าเทียมกันในประเทศบราซิล และพบว่า พฤติกรรมอาชญากรรมความไม่เท่าเทียมกันสูงขึ้นแต่พบหลักฐานไม่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความไม่เท่าเทียมกันและอาชญากรรมรุนแรงอย่างยิ่ง แต่อีก ก็ยากที่จะแยกแยะว่ากิจกรรมอาชญากรรมเหล่านี้จะเกิดจากความไม่เท่าเทียมกันหรือความยากจนสัมบูรณ์เพียงลิฟเยแล้ง บนมือหนึ่ง ได้ยากที่จะเชื่อว่า ในวิธีการทฤษฎี ทุกคนจะมีรายได้ของพวกเขาสองเท่าข้ามคืน (แต่ราคาปัจจัยคง), จึง ออกจากความไม่เท่าเทียมกันทุกประการเดียวกัน ที่ไม่มีใครเปลี่ยนตัดสินเพื่อป้อนในกิจกรรมที่ผิดกฎหมาย บนมืออื่น ๆ สตั๊ด ies หลายเช่น Ravallion (2001) ได้พบว่า ตัวเลขความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันมีมาก correlatedความรู้ของฉัน ไม่มีข้อมูลอัตราการบันทึกเฉพาะกลุ่มรายได้มีอยู่สำหรับกรณีของบราซิล แต่ผลจากงานวิจัยต่างประเทศเกี่ยวกับหัวข้อแนะนำที่มีแนวโน้มสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ มีรายได้ Dynan et al. (2004) รวบรวมข้อมูลสำหรับครัวเรือนในสหรัฐอเมริกาซึ่งสมาชิกที่มีอายุ 30-59 ผลพบว่า quintile ที่รายได้ต่ำสุดประหยัดเพียง 9% ของรายได้ของพวกเขา ในขณะอัตราของ quintile รายได้สูงสุดที่ 24.4% รับมือถือผลคล้ายในบราซิล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพราะคนจนในประเทศบราซิลอยู่ในเงื่อนไขที่แน่นอนแย่ลงปิดมากกว่าในสหรัฐอเมริกา และมีห้องแม้แต่น้อยเพื่อสร้างประหยัดจึงได้ หลังจากมองที่ผลลัพธ์จาก Dynau และ al. (2004) และความสงสัยที่ว่า ผลลัพธ์ดีอาจมากขึ้นในบราซิล ช่องอัตราการบันทึกแตกต่างกันสำหรับเคากลุ่มรายได้ต่าง ๆ เล่นบทบาทใหญ่ในผลของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของรายได้อสมการ uri อย่างไรก็ตาม มีแนวโน้มของโลกาภิวัตน์ และเศรษฐกิจที่ได้รับ tuore เปิดการลงทุน foreigu อัตราการออมของประเทศมีน้อย effe iu ที่กำหนดจำนวนของ iuvestineut ที่จะช่วยผลิต corrobuie เจริญเติบโตออกอัตราของประชากรที่อาศัยอยู่ภายใต้เส้นความยากจนที่ 26% 10 มีจำนวนสูงมากคนที่แทบไม่สามารถอยู่รอดในสถานการณ์เศรษฐกิจของพวกเขา eurrent สภาวะดังกล่าวสามารถนำกับดักความยากจน (Baner การ jee และ Duflo, 2011) เกิดจากเงื่อนไขสุขภาพหรือโภชนาการที่ไม่เพียงพอได้ บุคคลที่ expierences เช่นกับดักความยากจนหาตัวเองในวงจรการทายาซึ่งเขาไม่สามารถจะหลบหนี เช่น ไม่แข็งแรงนำไปสู่การไม่ทำงาน ซึ่งทำให้เขาได้รับรายได้ที่ต้องจ่ายสำหรับติดขัดรักษาเพียงพอของสภาพสุขภาพของเขา ความไม่เท่าเทียมกันสูงสามารถเป็นสาเหตุของความยากจน หรือมีน้อยอย่างยิ่ง correlated กับ ช่องนี้สามารถพิสูจน์ให้ tant นำมาก บุคคลที่ประสบสถานการณ์ในกับดักความยากจน จะไม่สนับสนุนการเติบโตทางเศรษฐกิจใด ๆ ดังนั้นคนมากที่จะหลบหนีเงื่อนไขเหล่านั้น คนจะ particape ในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ซึ่งจะนำไปสู่การเติบโตทางเศรษฐกิจสูงจาก 1960 จนถึง 2000 บราซิลพบลดลงคมในความอุดมสมบูรณ์โดยรวมเธอ et al., 2010), แต่การพัฒนาไม่เสมอถูกกระจายกลุ่มรายได้ต่าง ๆ (นางสาวมูนิษ 2009) ความอุดมสมบูรณ์ก่อนปฏิเสธสำหรับกลุ่มรายได้สูงสุด เป็น การเพิ่มความอุดมสมบูรณ์แตกต่างระหว่างคนรวยและคนจน แต่ในช่วง ทศวรรษที่ครอบคลุม โดยการวิจัยของ al. et พอตเตอร์ (2010) ความอุดมสมบูรณ์ก็กำลังเริ่มจะลดลงสำหรับกลุ่มรายได้ต่ำที่ ร่วมกับวิชาเลขของความอุดมสมบูรณ์สำหรับกลุ่มรายได้สูงสุด ลด ity fertil ส่วนอีก ดังนั้น หนึ่งสามารถ conelude ว่า อสมการผลกระทบเติบโตทางเศรษฐกิจผ่านช่องทางแตกต่างระหว่างคนจนและคนรวยมากกว่าในอดีตความอุดมสมบูรณ์กว่าตอนนี้ไม่ ยัง มีวันนี้ปัจจัยที่ไม่สามารถ underestimated หลังวิเคราะห์ความสำคัญของสถานีได้ มันเป็นการยากที่จะสรุปผลกระทบที่จะมีอิทธิพลต่อพลังอำนาจเหนือในประเทศบราซิลได้อย่างง่ายดาย คนเดียวจากนี้วิเคราะห์คุณภาพที่ไม่สามารถคาดเดาผลสุทธิ t อสมการมีการเจริญเติบโต ดังนั้น ในส่วน 5 กระดาษจะประเมินปัญหา empirically กพยายามเรียกผลค่าสัมประสิทธิ์ Gini มีเจริญเติบโตในระยะต่อมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะเหตุใดจึงไม่เท่ากันบราซิลกำลังมองหาเพื่อที่ตัวเลขเปลือยใน subchapter ก่อนหน้านี้คำถามที่เกิดขึ้นสิ่งที่อาจจะเป็นสาเหตุของการไม่เท่าเทียมกันอย่างมากของบราซิล ความเท่าเทียมกันทางรายได้หอยู่เพราะคนที่แตกต่างกันในชนิดของทุกด้านที่เกี่ยวข้องกับรายได้ที่พวกเขาประสบความสำเร็จ สิ่งที่มักจะมีส่วนร่วมมากที่สุดเพื่อความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ที่แตกต่างในเมืองหลวง huluan คือการศึกษาความแตกต่างของผู้ที่อยู่ในเมืองหลวง humau จะส่งผลให้ผลตอบแทนที่แตกต่างกันในตลาดแรงงาน ไม่เท่ากันมากขึ้นการกระจายของทุนมนุษย์และสูงกว่าผลตอบแทนเพื่อการ educa- ฉัน e พรีเมี่ยมทักษะที่ไม่เท่ากันมากขึ้นจะยังรายได้จะกระจาย พรีเมี่ยมทักษะจะขับเคลื่อนด้วยอุปสงค์และอุปทานใน tnarket แรงงานในการผลิตและผู้ปฏิบัติงานสามารถบรรลุ (Weil 2012) อย่างไรก็ตามรายได้ ity inequal ยังสามารถมีแหล่งที่มาที่แตกต่างกันจะมี diferences ทางภูมิศาสตร์เช่น สถานการณ์ในบราซิลเมื่อมองไปที่ช่องทางที่เป็นไปได้ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในบราซิลไม่สมบูรณ์ของตลาดสินเชื่ออาจจะเป็นคน Chamel เน้นมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคก่อนปี 1985
ก่อนที่การปกครองระบอบประชาธิปไตยในช่วงระยะเวลาของการทหารการปกครองแบบเผด็จการในช่วง1964 จนถึง 1985 มันมีเหตุผลที่จะ เข้าใจชนิดของการเล่นพรรคเล่นพวกบางต่อกลุ่มเฉพาะที่เอนเอียงไปทางผู้ปกครองของเวลานี้ นี้คนเดียวอยู่แล้วอาจจะมีความเป็นจริงความไม่เท่าเทียมกัน แต่ต่อไปก็มีเหตุผลที่จะคิดกลุ่มนี้ในความโปรดปรานมีดีกว่าที่จะเข้าถึงสินเชื่อในตลาดเช่นการให้กู้ยืมเงิน หลังจากที่ปี 1985 เป็นสถาบันการขยายตัวความน่าเชื่อถือและ Democratie ที่เหมาะสมมาถึงสถานที่จำนวนของเงินให้สินเชื่อโดยทั่วไปอาจจะไปขึ้น ไม่ว่าจะเปลี่ยนสถานการณ์สำหรับคนยากจนที่มีสินทรัพย์น้อยหรือไม่มีเลยที่จะได้รับเงินกู้ยืมของพวกเขาสำหรับการลงทุนในทุนมนุษย์ส่วนใหญ่ของพวกเขาหรือเครื่องที่ง่ายสำหรับกิจกรรมการเกษตรเป็นเรื่องยากที่จะบอก แต่ด้วยการเกิดขึ้นของไมโครเครดิตในคู่สุดท้ายของทศวรรษที่ผ่านมาและการอุดหนุนของสินเชื่อขนาดเล็กดังกล่าวผ่านทางรัฐบาลตั้งแต่ปี 2005 ที่จะนำอัตราดอกเบี้ยลงไป 8% 8 มันอาจจะคิดว่าวันนี้คนยากจนมากขึ้นสามารถเข้าถึง สถาบันการตลาดสินเชื่อกว่าในอดีตที่ผ่านมา ดังนั้นผมจะตัดสินช่องทางของความไม่สมบูรณ์ของตลาดบัตรเครดิตเป็นสิ่งสำคัญสำหรับบราซิล แต่มีความสำคัญลดลงในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมาและเป็นไปได้ในอนาคตเช่นกัน.
การใช้ตรรกะจากบทที่ 3.2 พิจารณาความไม่เท่าเทียมกันของรายได้สูงและสถานการณ์ประชาธิปไตยใน บราซิลวันนี้หนึ่งอาจเดาว่าโปรแกรมขนาดใหญ่กระจายอยู่ในอีกสถานที่ส่วนหนึ่งเป็นรายได้ยอดออก coun Immervoll et al, (2005) แต่ให้ข้อเท็จจริงที่ขัดแย้งกับทฤษฎีที่ว่า ในช่วงเวลาของการศึกษาระบบภาษีในประเทศบราซิลมีผลอีควอไลน้อยมากในความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ส่วนใหญ่เกิดจากการเขียนโปรแกรมบำนาญถอยหลัง นี้ signalises ว่าช่องทางที่มีความสำคัญน้อยกว่าถึงแม้ว่ารายได้จากภาษีเป็นเปอร์เซ็นต์ของ GDP อยู่ที่ 39.9 9 ซึ่งเป็นจำนวนที่สูงในบุตรนานาชาติ compari- นี้สามารถกระตุ้นการบิดเบือนทางเศรษฐกิจและความไร้ประสิทธิภาพ แต่ความไม่เท่าเทียมกันสูงไม่น่าทริกเกอร์ แต่เพียงผู้เดียวสำหรับจำนวนรายได้จากภาษีที่สูง.
ความไม่สงบทางการเมืองในประเทศบราซิลในวันนี้ไม่เป็นปัญหาที่อาจมีผลกระทบมากเป็นช่องทางที่แม้ในระหว่างและเมื่อสิ้นสุดระยะเวลาของ การปกครองแบบเผด็จการทหารไม่มีหลักฐานสถานการณ์สงครามเหมือนโยธากับระเบิดสูงแคลจลาจลทางการเมืองและความตะกละ (Skidmore, 1990) นอกจากนี้ยังมีความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจของประเทศที่มีประสบการณ์ในทศวรรษที่ผ่านมาดูเหมือนว่าไม่สงบทางการเมืองมากยิ่งขึ้นมีแนวโน้มยกเลิก แม้ว่าความไม่เท่าเทียมกันได้คงที่เป็นระยะเวลานานค่าจ้างสำหรับแรงงานที่มีทักษะต่ำบำนาญและสิทธิสำหรับคนยากจนได้เกิดขึ้นยังคงอยู่ในแง่แน่นอน นอกจากนี้ยังควรมีผลกระทบต่ออัตราการเกิดอาชญากรรมความยากจนที่ใช้เป็นแรงจูงใจสำหรับการทำบางสิ่งบางอย่างที่ผิดกฎหมายเช่นการขโมยได้ลดลงเพราะโอกาสที่ดีกว่าข้างนอกฉัน e
คนที่กำลังพิจารณากิจกรรมที่ผิดกฎหมายได้ในขณะนี้ที่จะสูญเสียมากขึ้นกว่า แต่ก่อน Sachsida et al, (2010) มีการสำรวจการเชื่อมต่อระหว่างอาชญากรรมและความไม่เท่าเทียมกันในบราซิลและพบว่าพฤติกรรมความผิดทางอาญาไม่เท่าเทียมกันเพิ่มขึ้นสูง แต่ไม่พบหลักฐานเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความไม่เท่าเทียมกันและอาชญากรรมรุนแรงอย่างรุนแรง แต่อีกครั้งมันเป็นเรื่องยากมากที่จะแยกแยะความแตกต่างไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมทางอาญาเหล่านี้จะเกิดจากความไม่เท่าเทียมกันหรือเพียงแค่ Els Lev ความยากจนแน่นอน บนมือข้างหนึ่งมันยากที่จะเชื่อว่าเมื่ออยู่ในแนวทางทฤษฎีทุกคนจะมีรายได้สองเท่าข้ามคืน (แต่ราคาในความจำเป็นคงที่) จึงออกจากความไม่เท่าเทียมกันเหมือนกันว่าไม่มีใครเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของเขาที่จะเข้าใน กิจกรรมที่ผิดกฎหมาย ในทางตรงกันข้าม, โอบอุ้ม stud- หลายประการเช่น Ravallion (2001) ได้แสดงให้เห็นว่าความไม่เท่าเทียมกันและตัวเลขความยากจนมีความสัมพันธ์อย่างมาก.
ความรู้ของฉันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับอัตราการประหยัดเฉพาะกลุ่มที่มีรายได้ที่มีอยู่สำหรับกรณีของบราซิล แต่ผลจากการวิจัยระหว่างประเทศเกี่ยวกับเรื่องแสดงให้เห็นว่ามีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่มีรายได้ Dynan et al, (2004) ที่เก็บรวบรวมข้อมูลสำหรับครัวเรือนในประเทศสหรัฐอเมริกาที่อย่างน้อยหนึ่งคนอายุ 30-59 ผลการศึกษาพบว่า quintile รายได้ต่ำสุดประหยัดเพียง 9% ของรายได้ของพวกเขาในขณะที่อัตราการ quintile รายได้สูงสุดอยู่ที่ 24.4% มันเป็นไปได้ที่จะสรุปผลที่คล้ายกันในประเทศบราซิลโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะคนยากจนในประเทศบราซิลอยู่ในแง่แน่นอนแย่ลงกว่าในประเทศสหรัฐอเมริกาและมีห้องพักจึงแม้แต่น้อยที่จะสร้างเงินฝากออมทรัพย์ หลังจากดูที่ผลที่ได้จาก Dynau et al, (2004) และสงสัยว่าผลดีมากอาจจะมากขึ้นสำหรับบราซิลช่องของอัตราการประหยัดแตกต่างกันสำหรับกลุ่มรายได้ที่แตกต่างกัน Cau มีบทบาทสำคัญในผลกระทบของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้การเติบโตทางเศรษฐกิจ URI แต่ด้วยแนวโน้มของโลกาภิวัตน์และเศรษฐกิจได้รับการเปิดให้ tuore foreigu ลงทุน อัตราการออมของประเทศมี Effe iu น้อยการกำหนดจำนวนเงินของประเทศ iuvestineut ซึ่งจะช่วยให้การผลิตการเจริญเติบโต corrobuie ได้.
เล็กน้อยอัตราของประชากรที่อาศัยอยู่ภายใต้เส้นความยากจนที่ 26% 10 มีอยู่จำนวนที่สูงมากของคนที่แทบจะไม่สามารถอยู่รอดได้ใน eurrent ของพวกเขาทางเศรษฐกิจ สถานการณ์ สภาวะดังกล่าวสามารถนำไปสู่กับดักความยากจน (Baner เพื่อ Jee และ Duflo 2011) ที่เกิดจากสารอาหารที่ไม่เพียงพอหรือสภาวะสุขภาพ คนที่ expierences เช่นกับดักความยากจนพบว่าตัวเองอยู่ในวงจรจากการที่เขาไม่สามารถที่จะหลบหนีเช่นไม่ได้นำไปสู่การมีสุขภาพดีไม่สามารถที่จะทำงานซึ่งป้องกันไม่ให้เขาที่จะได้รับรายได้ที่จำเป็นที่จะจ่ายสำหรับ ment ลูออไรด์ที่เพียงพอของ ภาวะสุขภาพของเขา ในฐานะที่เป็นความไม่เท่าเทียมกันสูงสามารถเป็นสาเหตุของความยากจนหรืออย่างน้อยความสัมพันธ์อย่างมากกับมันช่องทางนี้สามารถพิสูจน์ให้เป็นสำา impor มาก คนที่มีประสบการณ์สถานการณ์ของการอยู่ในกับดักความยากจนจะไม่นำไปสู่การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจใด ๆ เพื่อให้คนอื่น ๆ ที่มีความสามารถที่จะหลบหนีเงื่อนไขเหล่านั้นผู้คนมากขึ้นจะ particape ในกิจกรรมทางเศรษฐกิจซึ่งจะนำไปสู่การเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูงขึ้น.
จาก 1960 จนถึง 2000 บราซิลประสบการณ์ลดลงคมชัดในความอุดมสมบูรณ์โดยรวมของเธอ et al., 2010) แต่การพัฒนาไม่ได้ถูกกระจายอย่างสม่ำเสมอในกลุ่มรายได้ที่แตกต่างกัน (Muniz 2009) การเจริญพันธุ์แรกลดลงเป็นกลุ่มรายได้บนซึ่งจะเป็นการเพิ่มความแตกต่างความอุดมสมบูรณ์ระหว่าง คนรวยและคนจน แต่ในทศวรรษที่ผ่านมาได้รับการคุ้มครองจากการวิจัยของพอตเตอร์และอัล (2010) ความอุดมสมบูรณ์ก็เริ่มที่จะลดลงสำหรับกลุ่มรายได้ต่ำซึ่งร่วมกับจำนวนที่ซบเซาของความอุดมสมบูรณ์สำหรับกลุ่มรายได้บนได้ลดลง ity fertil ที่แตกต่างกันอีกครั้ง ดังนั้นหนึ่งสามารถ conelude ความไม่เท่าเทียมกันที่มีผลกระทบต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจผ่านช่องทางของความแตกต่างความอุดมสมบูรณ์ในหมู่คนจนและคนรวยในอดีตที่ผ่านมากว่าจะตอนนี้ แต่ถึงกระนั้นก็ยังเป็นวันนี้ปัจจัยที่ไม่สามารถประเมินหลังจากการวิเคราะห์ความสำคัญของช่องทางที่เป็นไปได้ที่แตกต่างกันก็เป็นเรื่องยากที่จะสรุปผลกระทบที่จะมีอิทธิพลมีอำนาจเหนือในความสะดวกของบราซิล คนเดียวจากการวิเคราะห์เชิงคุณภาพนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะคาดเดาผลสุทธิทีมีความไม่เท่าเทียมกันต่อการเจริญเติบโต ดังนั้นในมาตรา 5 กระดาษที่จะประเมินปัญหาสังเกตุและพยายามที่จะเรียกร้องผลกระทบค่าสัมประสิทธิ์จินีมีต่อการเจริญเติบโตในช่วงเวลาต่อมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมบราซิลถึงไม่เท่ากันมองตัวเลขเปลือยในก่อนหน้านี้ subchapter คำถามเกิดขึ้นว่าอาจจะเป็นเหตุผลสำหรับบราซิลมหาศาลความแตกต่าง รายได้ - ความเสมอภาคมีอยู่ เพราะคนแตกต่างกันในชนิดของลักษณะที่เกี่ยวข้องกับรายได้ที่พวกเขาบรรลุ สิ่งที่มักจะมีส่วนร่วมมากที่สุดเพื่อความไม่เท่าเทียมกันของรายได้มีความแตกต่างในเมืองหลวง huluan )การศึกษาความแตกต่างเหล่านั้นในเมืองหลวง humau จะส่งกลับค่าผลลัพธ์ที่แตกต่างกันในตลาดแรงงาน เพิ่มเติมที่ไม่เท่ากัน การกระจายของทุนมนุษย์และสูงกว่ากลับกา - tion , E . ทักษะพิเศษ เพิ่มเติมจะไม่เท่ากัน รายได้จะกระจาย เบี้ยทักษะจะขับเคลื่อนโดยอุปทานและอุปสงค์ต่อแรงงาน tnarket และในการผลิตคนงานสามารถบรรลุ ( Weil , 2012 )อย่างไรก็ตาม รายได้ inequal ity ยังสามารถมีแหล่งที่แตกต่างกันสามารถมี diferences ทางภูมิศาสตร์ เช่น สถานการณ์ในบราซิล เมื่อมองไปที่ช่องทางที่เป็นไปได้มากที่สุดอิทธิพลบราซิล imperfections ตลาดสินเชื่อควรเป็นหนึ่ง chamel เน้นมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคก่อนประชาธิปไตยก่อน 1985 ในช่วงระยะเวลาของทหาร
เผด็จการใน 1964 จนกระทั่งปี 1985 มันมีเหตุผลที่จะคิดว่าบางชนิดของการอคติต่อเฉพาะกลุ่มที่เอนเอียงไปทางผู้ปกครองในครั้งนี้ นี้เพียงอย่างเดียวอาจเป็นความจริง แต่ต่อไปมันมีเหตุผลที่จะสมมตินี้ในความโปรดปรานของกลุ่มมีการเข้าถึงที่ดีกว่าตลาด สินเชื่อ เช่น สินเชื่อหลังจากปี 1985 ในฐานะสถาบันการศึกษาที่เติบโตได้มากขึ้นและ democratie ขวาเข้ามา สถานที่ จำนวนเงินให้สินเชื่อทั่วไป อาจจะขึ้นแล้ว ไม่ว่าจะเปลี่ยนสถานการณ์คนจนที่มีทรัพย์สินน้อยหรือไม่ที่จะได้รับเงินกู้ของพวกเขาส่วนใหญ่ของพวกเขาสำหรับการลงทุนในทุนมนุษย์หรือเครื่องง่ายสำหรับกิจกรรมการเกษตร เป็นเรื่องยากที่จะบอกได้ อย่างไรก็ตามกับการเกิดขึ้นของไมโครเครดิตในคู่สุดท้ายของทศวรรษและอุดหนุนสินเชื่อไมโครเช่นผ่านรัฐบาลตั้งแต่ปี 2005 เพื่อนำความสนใจอัตราลง 8% มันสามารถสันนิษฐานว่าวันนี้จนผู้คนสามารถเข้าถึงสถาบันตลาดสินเชื่อมากกว่าในอดีต ดังนั้นผมจะดูช่องความไม่สมบูรณ์ของตลาดสินเชื่อที่สำคัญของบราซิล แต่ปฏิเสธความสำคัญในทศวรรษสามสุดท้าย และเป็นไปได้ในอนาคตได้เป็นอย่างดี ใช้ตรรกะจากบทที่ 3.2
เมื่อพิจารณารายได้สูง ความเหลื่อมล้ำและสถานการณ์ประชาธิปไตยในวันนี้ของบราซิลหนึ่งอาจคิดว่า re - แจกจ่ายโปรแกรมขนาดใหญ่อยู่ในสถานที่ส่วนยอดออกต่างจังหวัดรายได้ immervoll et al . ( 2005 ) , ถึงแม้ว่า , ให้ข้อเท็จจริงที่ขัดแย้งกับทฤษฎีที่ ในช่วงเวลาของการศึกษาของตนเอง ระบบภาษีในบราซิลมีน้อยมาก equalising ผลต่อความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ ส่วนใหญ่เนื่องจากโปรแกรมเพนมันถอยหลังนี้ signalises ที่ช่องทางน้อยกว่าความสำคัญแม้ว่ารายได้ภาษีเป็นร้อยละของ GDP ที่ 39.9 9 ซึ่งเป็นหมายเลขสูงในคัมพารีนานาชาติ - ลูกชาย นี้สามารถก่อให้เกิดการบิดเบือนทางเศรษฐกิจ และความไร้ประสิทธิภาพ แต่ความเหลื่อมล้ำสูงไม่น่าจะเรียกหมายเลข แต่เพียงผู้เดียวภาษีสูง
ความไม่สงบทางการเมืองในบราซิลวันนี้ไม่ใช่ปัญหาที่อาจมีผลกระทบขนาดใหญ่ที่เป็นร่อง แม้ในระหว่าง และเมื่อสิ้นสุดระยะเวลาของระบอบเผด็จการทหารมีหลักฐานของสงครามกลางเมืองเหมือนสถานการณ์กับสูงระเบิด Politi - จลาจลคาลและ excesses ( สกิดมอร์ , 1990 ) ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยเศรษฐกิจ ความก้าวหน้าของประเทศที่มีประสบการณ์ในทศวรรษที่ผ่านมาความไม่สงบทางการเมืองจะยิ่งไม่มีโอกาส ถึงแม้ว่าไม่ได้หยุดนิ่งนาน ค่าจ้างสำหรับแรงงานที่มีทักษะต่ำ บำนาญและสิทธิที่จะคนจนยังเพิ่มขึ้นในแง่แน่นอน นี้ก็จะมีผลกระทบต่อความยากจน ตามอัตราอาชญากรรมเป็นแรงจูงใจ
ทำอะไรผิดกฎหมาย เช่น ขโมย ได้ลดลง เพราะโอกาสดีกว่าข้างนอก ฉันสัญญาคนที่กำลังพิจารณากิจกรรมที่ผิดกฎหมายได้มากขึ้นที่จะสูญเสียมากกว่าเดิม sachsida et al . ( 2010 ) ได้สำรวจการเชื่อมต่อระหว่างอาชญากรรมและความไม่เท่าเทียมกันในบราซิล พบว่า เพิ่มความสูง พฤติกรรมทางอาญา แต่ ไม่พบหลักฐานเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความไม่เท่าเทียมกัน และมีความรุนแรง อาชญากรรม แต่อีกมันเป็นเรื่องยากมากที่จะแยกแยะว่าอาชญากรรมเหล่านี้จะเกิดจากความไม่เท่าเทียมกันหรือสัมบูรณ์ความยากจนเลฟ ELS . บนมือข้างหนึ่ง , มันยากที่จะเชื่อว่าเมื่อในแนวทางทฤษฎี ทุกคนจะมีรายได้สองเท่าทั้งคืน ( แต่ราคาบนปัจจัยคงที่ ) จึงออกไม่ตรงเหมือนกันไม่มีใครเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของเขาที่จะเข้าสู่กิจกรรมที่ผิดกฎหมาย บนมืออื่น ๆ , หลายแกน - IES เช่น ราวาเลี่ยน ( 2001 ) ได้แสดงให้เห็นว่าตัวเลขความเหลื่อมล้ำและความยากจนเป็นอย่างมากบวก .
เพื่อความรู้ของฉัน ไม่มีข้อมูลในกลุ่มรายได้เฉพาะบันทึกอัตราอยู่ สำหรับกรณีของบราซิลแต่ผลที่ได้จากการวิจัยระหว่างประเทศในหัวข้อแนะนำว่ามีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ด้วยรายได้ dynan et al . ( 2004 ) ดำเนินการเก็บข้อมูลครัวเรือนในประเทศสหรัฐอเมริกาที่อย่างน้อยหนึ่งในสมาชิกตอนอายุ 30-59 . ผลการศึกษา พบว่า quintile รายได้สุดประหยัดเพียง 9% ของรายได้ของพวกเขา ในขณะที่อัตราของรายได้สูงสุด คือ ที่ quintile ถ %มันมีเหตุผลที่จะสมมติผลที่คล้ายกันในบราซิลโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะยากจนในบราซิลในแง่แน่นอนแย่กว่าในสหรัฐอเมริกาและมีดังนั้นแม้แต่น้อยห้องที่จะสร้างเงินฝากออมทรัพย์ หลังจากดูผลจาก ไดเน่า et al . ( 2004 ) และสงสัยว่าผลอาจจะรุนแรงมากขึ้น ใน บราซิลช่องของที่แตกต่างกันบันทึกอัตราที่แตกต่างกันรายได้กลุ่ม Cau มีบทบาทใหญ่ในผลของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ของการเติบโตทางเศรษฐกิจ . อย่างไรก็ตาม แนวโน้มของโลกาภิวัตน์และเศรษฐกิจได้รับ tuore เปิดการลงทุน foreigu . ของประเทศ อัตราการออมมีน้อย effe IU การกําหนดจํานวนของประเทศ iuvestineut ซึ่งจะช่วยสร้างการเติบโต corrobuie .
whit อัตราของประชากรที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจนที่ 26 10 มีจำนวนสูงมากของคนที่แทบไม่รอดในสถานการณ์ทางเศรษฐกิจ eurrent . เงื่อนไขมากเช่นสามารถนำกับดักความยากจน ( baner ให้จีกับ duflo 2011 ) เกิดจากสารอาหารไม่เพียงพอ หรือ สภาวะสุขภาพคนที่ expierences เช่นกับดักความยากจนพบตัวเองในวงจรอุบาทว์ ที่เขาไม่สามารถจะหลบหนี เช่น ไม่ถูกนัก สุขภาพ ไม่สามารถที่จะทำงานได้ ซึ่งทำให้เขาได้รับรายได้ต้องจ่ายเพื่อรักษาเพียงพอ - ment ของสุขภาพของเขา โดยความไม่เท่าเทียมกันสูงอาจเป็นสาเหตุของความยากจน หรืออย่างน้อยก็มีความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับมันช่องนี้สามารถพิสูจน์ให้เป็นมาก impor tant . คนที่ประสบการณ์สถานการณ์อยู่ในกับดักความยากจนจะไม่ส่งผลให้อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ ดังนั้น ยิ่งบางคนที่สามารถหนีภาวะนั้น ๆ จะ particape ในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ซึ่งจะนำไปสู่การเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูงขึ้น .
จาก 1960 จนกระทั่ง 2000 บราซิลที่มีประสบการณ์ลดลงคมชัดในความอุดมสมบูรณ์โดยรวม Ter et al . , 2010 ) แต่การพัฒนาไม่กระจายตัวในกลุ่มรายได้ต่าง ๆ ( มูนิซ , 2009 ) ความอุดมสมบูรณ์แรกลดลงสำหรับกลุ่มผู้มีรายได้ด้านบน ดังนั้น การเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของความแตกต่างระหว่างคนจนและคนรวย แต่ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา โดยกล่าวถึงงานวิจัยของพอตเตอร์ et al .( 2010 ) และยังได้เริ่มลดลง สำหรับกลุ่มรายได้ต่ำซึ่งร่วมกับซบเซาจำนวนความอุดมสมบูรณ์สำหรับกลุ่มรายได้บน ได้ลดลง fertil ity ความแตกต่างอีกครั้ง ดังนั้นหนึ่งสามารถ conelude ที่ความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจได้รับผลกระทบผ่านช่องทางที่แตกต่างกันของความอุดมสมบูรณ์ของคนจนและคนรวยมากกว่าในอดีตกว่ามันแล้ว ยังคงนอกจากนี้ยังวันนี้ปัจจัยที่ไม่สามารถ underestimated หลังจากวิเคราะห์ความสำคัญของความแตกต่างที่สุดช่อง มันก็ยากที่จะสรุปได้ ซึ่งผลจะเป็นอิทธิพลในความสะดวกของบราซิล คนเดียวจากการวิเคราะห์เชิงคุณภาพนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดเดาผลกระทบสุทธิไม่เท่าเทียมกันมีการเจริญเติบโต ดังนั้นในส่วนที่ 5กระดาษจะประเมินปัญหาและพยายามที่จะเรียกใช้ต่อจักรวรรดิออสเตรียมีการเจริญเติบโตในช่วงเวลาต่อมา