1. IntroductionBeing one of the man

1. Introduction
Being one of the manufacturing best practices, lean
manufacturing preaches simplification through waste
elimination that is applicable to overly-complex and nonintegrated
processes that are inefficient and provide little
added values. Ohno (1988) identified seven kinds of waste
that need to be controlled in manufacturing: overproduction,
transportation, inventory, motion, defects, over-processing,
and waiting representing the most commonly wasted
resources and associated wasteful manufacturing activities
which do not add value or are unproductive (Womack and
Jones, 2003). Lean manufacturer has potential of improving
throughput, reducing costs and wasteful tasks, and delivering
shipment with shorter lead times. Today, manufacturers

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำหนึ่งผลิตปฏิบัติ แบบ leanผลิต preaches รวบผ่านเสียตัดที่เกี่ยวข้องกับความ ซับซ้อนมากเกินไป และ nonintegratedกระบวนการที่ต่ำ และให้น้อยเพิ่มค่า เสียเจ็ดชนิดระบุ Ohno (1988)ที่ต้องควบคุมในการผลิต: overproductionขนส่ง สินค้าคงคลัง เคลื่อนไหว ข้อบกพร่อง การประมวล ผลมากเกินและรอแสดงเสียบ่อยที่สุดทรัพยากรและกิจกรรมการผลิตเกี่ยวข้อง wastefulที่ไม่เพิ่มมูลค่า หรือมีก่อ (Womack และโจนส์ 2003) ผู้ผลิตแบบ lean มีศักยภาพของการพัฒนาอัตราความเร็ว ลดต้นทุนและงาน wasteful และการส่งมอบการจัดส่งกับเวลารอคอยสินค้าสั้นลง วันนี้ ผู้ผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำการเป็นหนึ่งในผู้ผลิตปฏิบัติที่ดีที่สุดยันผลิตบอกกล่าวความเรียบง่ายผ่านขยะการกำจัดที่มีผลบังคับใช้กับสุดเหวี่ยงซับซ้อนและnonintegrated กระบวนการที่ไม่มีประสิทธิภาพและให้เล็ก ๆ น้อย ๆมูลค่าเพิ่ม โอโนะ (1988) ระบุเจ็ดชนิดของเสียที่ต้องควบคุมในการผลิต: มากเกินไป, การขนส่ง, สินค้าคงคลัง, การเคลื่อนไหว, ข้อบกพร่องมากกว่าการประมวลผลและรอคอยที่เป็นตัวแทนของการสูญเสียมากที่สุดและทรัพยากรที่เกี่ยวข้องกิจกรรมการผลิตสิ้นเปลืองที่ไม่เพิ่มมูลค่าหรือเป็นหมัน (Womack และโจนส์, 2003) ผู้ผลิตแบบลีนที่มีศักยภาพในการพัฒนาผ่านการลดค่าใช้จ่ายและงานที่สิ้นเปลืองและการส่งมอบการจัดส่งที่มีเวลานำที่สั้นกว่า วันนี้ผู้ผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
เป็นหนึ่งของการปฏิบัติที่ดีที่สุดในการผลิต การผลิต การเทศนาผ่านปอด

การขจัดของเสียที่เกี่ยวข้องกับสุดเหวี่ยงซับซ้อนและการจัดการกระบวนการที่ไม่มีประสิทธิภาพและให้

เพิ่มนิดหน่อยค่า โอโนะ ( 1988 ) ระบุเจ็ดประเภทของขยะ
ที่ต้องควบคุมในการผลิต : overproduction
, การขนส่ง , สินค้าคงคลัง , เคลื่อนไหว , ข้อบกพร่องผ่านการประมวลผล และส่วนใหญ่มักรอแทน

และเสียทรัพยากรที่สิ้นเปลืองกิจกรรมการผลิต
ที่ไม่เพิ่มมูลค่าหรือไม่ ( Womack และ
Jones , 2003 ) ผู้ผลิตยันมีศักยภาพของการปรับปรุง
อัตราความเร็ว ลดค่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือย และงาน และส่งมอบ
ส่งกับสั้นเวลานํา วันนี้ ผู้ผลิต