BLACKBERRIES IN THE DARK By Mavis J

BLACKBERRIES IN THE DARK By Mavis Jukes. Illustrated by Thomas B. Allen. Unpaged. New York: Alfred A. Knopf. $10.95 (Ages 8 to 12) IN a complicated world where children often land at the bottom of the heap it is comforting to find a book about a child who participates in decisions and who makes crucial connections about events and emotions. ''Blackberries in the Dark,'' by Mavis Jukes, a Newbery Honor Book author, while sometimes overly subtle and flat, deals with some important issues, among them loss, loneliness and the need for tradition.

Nine-year-old Austin and his grandmother, alone together for part of a summer after the death of the boy's grandfather, make tentative attempts to understand their separate losses. Not only must they deal with the absence of grandfather, they must deal with each other. Initially Austin is bewildered and blunt. When a family friend offers to take him fly-fishing he declines: ''I've never fished with anybody but Grandpa.'' There is a directness in his answer that is true to childhood, a poignancy in how respectfully separate Austin and his grandmother are. She does not make indulgent overtures to him; he does not move in to accommodate her needs. The grandmother, however, is honest. Early on she refers to grandfather as having ''died.'' When Austin asks her about his grandfather's fishing gear she does not hide her pain. ''I haven't had the heart to go through the barn. Everything's in there, just like it was.'' She thus allows Austin the freedom and privacy to find his own grief.

Austin has solid ties and memories connecting him with his grandfather; a memorable evening when they fished and picked blackberries in the dark for a pie eaten in the middle of the night; a fishing knife of his grandfather's left in the corner cupboard - Austin sees his own reflection in the blade. Perhaps most touching is a moment in the barn, clearly the world of his grandfather, when Austin sees ''a line of photographs stapled to the wall, all dusty and with curled edges - and all of Austin.'' How many of us are given the gift of a look at ourselves through the eyes and heart of someone who loves us?

Austin's grandmother has provided another link to the past. When she shows Austin an antique doll, ''passed from mother to daughter in my family for generations,'' he is at first not interested. His grandmother explains, ''I didn't have a little girl to give it to - I had your father. And he had you.'' The string of coral beads around the doll's neck breaks and Austin's grandmother suggests he restring them. He gently refuses: ''I'm not good at threading needles, Gram.'' But Austin is wrong. He has already begun to thread a past life with his grandfather together with a future, this future that includes the grandmother he is just beginning to know. With her help he is able to confront and consider the questions - unspoken yet evident between the lines of this story - What could I have done? Could things have been different if I had known my grandfather was dying? How could I have known? With honesty and grace Austin's grandmother frees him - frees them both. '' 'Nobody knew, Austin.' She closed her eyes and shook her head. 'Nobody knew that would be the last summer we'd all have together.' ''

With this Austin and his grandmother can come full circle, and a bit farther. Encouraged to continue the tradition of the blackberrying, Austin goes to the fishing stream. But he is not alone. His grandmother appears wearing his grandfather's fishing clothes and New York Yankees cap, carrying his fishing gear. Together they explore the world that traditionally belonged to Austin and his grandfather. They discover the delicate hand-tied flies grandfather made (''I always said Grandpa would have made a good seamstress,'' Austin's grandmother tells him). They decide to stay and fish even though it will be dark soon, and Austin suggests they eat the blackberries for supper. '' 'Good idea,' said his grandmother. 'Blackberries in the dark! It's a family tradition.' '' They catch their first fish together, then throw it back for good luck as grandfather would have done. It is Austin who finally says the words that allow them to move on. ''Grandpa would like us doing this - wouldn't he.'' It is not a question, it is a statement. In a touching, understated last scene Austin makes a choice that takes his relationship with his grandmother beyond the present. He chooses the doll - to restring the coral beads, something his grandfather might have done. It is a signal to his grandmother that not only are the old traditions intact, but there are new ones as well.

The illustrations by Thomas B. Allen, often vague and unfinished in the beginning - perhaps intentionally so - evoke the feeling of a beloved farm. Though it may distress some readers that the grandmother, in her appearance at the stream, seems foolish rather than strong, it may be that she is secure enough not to care. One luminous picture (Austin fishing in the middle of the stream, the grandmother wearing the grandfather's wading boots and a dress) communicates an essential ingredient of their experience and this story - human relations go beyond roles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

BLACKBERRIES ในมืดโดย Mavis Jukes แสดง โดย Thomas B. อัลเลน Unpaged นิวยอร์ก: อัลเฟรด A. Knopf $10.95 (อายุ 8 ถึง 12) ในโลกที่ซับซ้อนซึ่งเด็กมักที่ดินที่ด้านล่างของกองพบหาหนังสือเกี่ยวกับเด็กที่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจ และการที่ช่วยให้การเชื่อมต่อที่สำคัญเกี่ยวกับเหตุการณ์และอารมณ์ได้ '' Blackberries ในมืด โดย Mavis Jukes ผู้เขียนหนังสือเกียรติยศ Newbery ขณะที่บางครั้งมากเกินไปฉลาด และ แบน ข้อเสนอกับปัญหาบางอย่างสำคัญ ในหมู่พวกเขาสูญเสีย ความเหงา และต้องการประเพณีAustin เก้าปีและเขายาย เดียวกันสำหรับภาคฤดูร้อนหลังจากการตายของปู่ของเด็ก ทำแน่นอนพยายามเข้าใจความสูญเสียของพวกเขาต่างหาก ไม่เพียงแต่ พวกเขาต้องจัดการกับการขาดงานของปู่ พวกเขาต้องจัดการกัน ตอนแรก Austin จะสับสน และทื่อ เมื่อมีเพื่อนครอบครัวนำเขา fly-fishing เขาปฏิเสธ: ''ผมได้ไม่เคยจับกับใครแต่ปู่ '' มีความเด็ดขาดที่อยู่ในคำตอบของเขาที่จริงเด็ก poignancy ใน Austin แยกวิธีรับและยายของเขา เธอไม่ให้ผ่อนปรน overtures เขา เขาไม่ย้ายเพื่อรองรับความต้องการของเธอ ยาย อย่างไรก็ตาม ได้ซื่อสัตย์ นำพาเธอถึงปู่เป็นมี ''ตาย '' เมื่อ Austin ถามเธอเกี่ยวกับคุณปู่ของเขาของอุปกรณ์ตกเธอซ่อนความเจ็บปวดของเธอ '' ฉันไม่มีหัวใจไปผ่านยุ้งข้าว ทุกอย่างมีใน เหมือนก็ '' เธอจึงได้ Austin เสรีภาพและความเป็นส่วนตัวหาความเศร้าโศกของเขาเองAustin มีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งและความทรงจำที่เชื่อมโยงเขากับคุณปู่ของเขา ยามเย็นที่น่าจดจำเมื่อพวกเขาจับ และเลือก blackberries ในมืดสำหรับแผนภูมิวงกลมกินกลางคืน มีดตกปลาของคุณปู่ของเขาอยู่ในมุมธรรมดา - Austin เห็นภาพสะท้อนของตัวเองในใบมีด บางทีสัมผัสส่วนใหญ่เป็นครู่ในยุ้งข้าว ชัดเจนโลกของคุณปู่ของเขา เมื่อ Austin เห็น ''เส้นของภาพ stapled ผนัง ฝุ่นทั้งหมด และ มีขอบโค้ง - และทั้งหมดของ Austin '' หลายวิธีที่เราจะได้รับของขวัญของตนเองผ่านสายตาและหัวใจของคนที่รักเรายายของ Austin ได้ให้ลิงค์อื่นในอดีต เมื่อเธอแสดง Austin เป็นตุ๊กตาโบราณ, ''ผ่านจากแม่ไปลูกสาวในครอบครัวสำหรับรุ่น เป็นครั้งแรกไม่สนใจ ยายของเขาอธิบาย, '' ไม่มีสาวให้มัน - มีพ่อของคุณ มีคุณ '' แบ่งสายลูกปัดปะการังรอบคอของตุ๊กตา และยายของ Austin แนะนำเขา restring นั้น ค่อย ๆ ลดละ: ''ผมไม่ดีที่เธรดเข็ม กรัม ' แต่ Austin ไม่ถูกต้อง เขาได้เริ่มกระทู้ชีวิตผ่านมากับคุณปู่ของเขาพร้อมในอนาคต อนาคตนี้เองที่เขาเพิ่งเริ่มรู้ ด้วยความช่วยเหลือของเธอกำลังเผชิญหน้า และพิจารณาคำถาม - ยังไม่ได้พูดชัดระหว่างบรรทัดของเรื่องนี้ - อะไรสามารถผมทำอย่างไร สิ่งที่มีต่างก็รู้จักปู่ของฉันกำลังตาย วิธีสามารถฉันได้รู้จัก ด้วยความซื่อสัตย์และพระคุณ ของ Austin ยายช่วยให้เขา-- ช่วยให้พวกเขาทั้งสอง " 'ไม่มีใครรู้ Austin ' เธอปิดตาเธอ และจับศีรษะของเธอ 'ไม่มีใครรู้ที่จะเป็นฤดูสุดท้ายที่เราจะมีกัน' ''นี้ Austin และยายของเขามาเต็ม circle และจะเลย ขอแนะนำต่อประเพณีของการ blackberrying, Austin ไปยังกระแสข้อมูลการตกปลา แต่เขาไม่ใช่คนเดียว ยายของเขาแล้วใส่เสื้อผ้าของคุณปู่ของเขาและ New York Yankees หมวก แบกอุปกรณ์ตกปลาของเขา ร่วมกันพวกเขาสำรวจโลกที่เป็นสมาชิกดั้งเดิม Austin และปู่ของเขา พวกเขาค้นพบปู่แมลงวันมัดมืออ่อนทำ (''ฉันเสมอว่า ปู่จะทำช่างเย็บดี ของ Austin ยายบอก) พวกเขาตัดสินใจที่จะอยู่ และปลาแม้ว่ามันจะมืดเร็ว และ Austin แนะนำพวกเขารับประทาน blackberries ซุปเปอร์ "ยายของเขากล่าวว่า 'ความคิดที่ดี ' Blackberries มืด มันเป็นประเพณีครอบครัว ' '' พวกเขาจับปลาครั้งแรกของพวกเขาเข้าด้วยกัน แล้วโยนมันกลับโชคดีปู่จะทำ Austin ที่สุด กล่าวว่า คำที่อนุญาตให้ไป ได้ "ปู่จะเช่นเราทำ - ไม่เขา '' มันไม่ใช่คำถาม มีคำสั่ง ในการสัมผัส ฉากสุดท้ายนั้น Austin ทำให้เลือกที่ความสัมพันธ์ของเขากับยายของเขาเกินกว่าปัจจุบัน เขาเลือกตุ๊กตา - การ restring ลูกปัดปะการัง สิ่งที่คุณปู่ของเขาอาจทำ เป็นสัญญาณให้ยายของเขาที่ไม่เพียงแต่ ประเพณีเก่าเหมือนเดิม แต่มีใหม่ด้วยภาพประกอบ โดย Thomas B. อัลเลน มักจะคลุมเครือ และยังไม่เสร็จสิ้นในต้น - ตั้งใจบางทีความรู้สึกของฟาร์มรักที่เรามอบให้นั้น - แม้ว่ามันอาจ distress อ่านบางที่ยาย ในรูปลักษณ์ของเธอที่สตรีม ดูเหมือนโง่ มากกว่าแข็ง มันอาจจะว่า เธอมีความปลอดภัยพอที่ไม่ยี่หระ ภาพหนึ่งลูมินัส (Austin ประมงกลางลำธาร ยายตาสวมใส่ของเล่นรองเท้าและเครื่องแต่งกาย) ตลอดจนส่วนผสมสำคัญของประสบการณ์ของพวกเขาและเรื่องนี้ - มนุษยสัมพันธ์เกินบทบาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

BLACKBERRIES ในที่มืดโดย Mavis จุกส์ แสดงโดยโทมัสอัลเลนบี Unpaged นิวยอร์ก: อัลเฟรด Knopf น $ 10.95 (อายุ 8-12) ในโลกที่ซับซ้อนที่เด็กมักจะจอดที่ด้านล่างของกองมันจะปลอบโยนที่จะหาหนังสือเกี่ยวกับเด็กที่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจและผู้ที่ทำให้การเชื่อมต่อที่สำคัญเกี่ยวกับเหตุการณ์และอารมณ์ '' แบล็กในความมืด, '' โดย Mavis จุกส์นักเขียน Newbery เกียรติหนังสือในขณะที่บางครั้งมากเกินไปที่ลึกซึ้งและแบนเกี่ยวข้องกับประเด็นที่สำคัญบางอย่างในหมู่พวกเขาสูญเสียความเหงาและความจำเป็นในการประเพณี. เก้าปีออสตินและ คุณยายของเขาคนเดียวด้วยกันเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของฤดูร้อนหลังจากการตายของคุณปู่ของเด็กที่ทำให้ความพยายามที่จะเข้าใจเบื้องต้นการสูญเสียของพวกเขาแยกจากกัน ไม่เพียง แต่พวกเขาจะต้องจัดการกับตัวตนของคุณปู่ของพวกเขาจะต้องจัดการกับแต่ละอื่น ๆ ในขั้นต้นออสตินสับสนและทื่อ เมื่อเพื่อนมีครอบครัวที่จะพาเขาบินตกปลาเขาลดลง: ''. ฉันไม่เคยไปตกปลากับใคร แต่คุณปู่ '' มีความตรงไปตรงมาในคำตอบของเขาที่เป็นจริงไปในวัยเด็กคือเป็นความรุนแรงในวิธีการกราบแยกออสตินและของเขา คุณยายมี เธอไม่ได้ทำให้วิสัยทัศน์ตามใจพระองค์ เขาไม่ได้ย้ายไปอยู่เพื่อรองรับความต้องการของเธอ ยาย แต่คือความซื่อสัตย์ ก่อนที่เธอหมายถึงคุณปู่ที่มี '' เสียชีวิต. '' เมื่อออสตินถามเธอเกี่ยวกับเครื่องมือประมงของปู่ของเขาเธอไม่ซ่อนความเจ็บปวดของเธอ '' ฉันไม่ได้มีหัวใจที่จะไปผ่านโรงนา ทุกอย่างในการมีเพียงแค่ชอบมันเป็น '' เธอจึงช่วยให้ออสตินเสรีภาพและความเป็นส่วนตัวในการค้นหาความเศร้าโศกของเขาเอง.. ออสตินมีความสัมพันธ์ที่มั่นคงและความทรงจำที่เชื่อมต่อกับเขาปู่ของเขา; เย็นที่น่าจดจำเมื่อพวกเขาตกปลาและหยิบแบล็กในที่มืดสำหรับพายกินในตอนกลางคืนนั้น มีดตกปลาซ้ายของปู่ของเขาในตู้มุม - ออสตินเห็นภาพสะท้อนของตัวเองในใบมีด อาจจะมากที่สุดสัมผัสเป็นช่วงเวลาในยุ้งฉางที่เห็นได้ชัดว่าโลกของคุณปู่ของเขาเมื่อออสตินเห็น '' เส้นของภาพเย็บผนังทั้งหมดที่มีฝุ่นและมีขอบโค้งงอ -. และทั้งหมดของออสติน '' กี่ของเรา ได้รับของขวัญจากดูที่ตัวเองผ่านสายตาและหัวใจของคนที่รักเรา? ยายออสตินได้จัดให้มีการเชื่อมโยงไปยังอีกที่ผ่านมา เมื่อเธอแสดงให้เห็นออสตินตุ๊กตาโบราณ, '' ส่งผ่านจากแม่ไปสู่ลูกสาวในครอบครัวของผมสำหรับคนรุ่น '' เขาเป็นครั้งแรกที่ไม่ได้สนใจ คุณยายของเขาอธิบายว่า '' ฉันไม่ได้มีสาวน้อยที่จะให้มันไป - ฉันมีคุณพ่อของคุณ และเขาก็มีคุณ. '' สตริงของลูกปัดปะการังรอบแบ่งคอของตุ๊กตาและคุณยายของเขาแสดงให้เห็นออสติน restring พวกเขา เขาปฏิเสธที่เบา ๆ : '' ฉันไม่ดีที่เข็มเกลียว, แกรม. '' แต่ออสตินเป็นสิ่งที่ผิด เขาได้เริ่มขึ้นแล้วจะด้ายชีวิตที่ผ่านมากับคุณปู่ของเขาร่วมกับอนาคตในอนาคตที่มีคุณยายเขาเป็นเพียงการเริ่มต้นที่จะรู้ว่านี้ ด้วยความช่วยเหลือของเธอเขาสามารถที่จะเผชิญหน้าและพิจารณาคำถาม - ไม่ได้พูด แต่ที่เห็นได้ชัดระหว่างบรรทัดของเรื่องนี้ - จะมีอะไรที่ฉันได้ทำ? สามารถสิ่งที่ได้รับแตกต่างกันถ้าฉันได้รู้จักคุณปู่ของฉันกำลังจะตาย? วิธีสามารถฉันได้รู้จัก? ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตและความสง่างามของคุณยายออสตินปลดปล่อยเขา - ปลดปล่อยพวกเขาทั้งสอง '' 'ไม่มีใครรู้ว่าออสติน. เธอปิดตาของเธอและส่ายหัวของเธอ 'ไม่มีใครรู้ว่าจะเป็นช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมาเราทุกคนมีร่วมกัน. '' กับออสตินนี้และคุณยายของเขาสามารถมาเต็มวงและบิตไกล ได้รับการสนับสนุนเพื่อดำเนินการต่อประเพณีของ blackberrying ที่ออสตินไปกระแสประมง แต่เขาไม่ได้คนเดียว คุณยายของเขาปรากฏสวมใส่เสื้อผ้าประมงปู่ของเขาและนิวยอร์กแยงกี้หมวกถืออุปกรณ์ตกปลาของเขา พวกเขาช่วยกันสำรวจโลกที่สืบเนื่องกันมาเป็นออสตินและปู่ของเขา พวกเขาค้นพบแมลงวันที่ละเอียดอ่อนมือผูกปู่ทำ ('' ฉันมักจะบอกว่าคุณปู่จะได้ทำช่างเย็บที่ดี '' ยายออสตินบอกเขา) พวกเขาตัดสินใจที่จะอยู่และปลาแม้ว่ามันจะมืดเร็ว ๆ นี้และออสตินแสดงให้เห็นพวกเขากินแบล็กสำหรับอาหารมื้อเย็น '' 'ความคิดที่ดีกล่าวว่าคุณยายของเขา 'แบล็กในที่มืด! มันเป็นประเพณีของครอบครัว. '' พวกเขาจับปลาครั้งแรกของพวกเขากันแล้วโยนมันกลับเป็นความโชคดีของคุณปู่จะทำ มันคือออสตินที่ในที่สุดก็บอกว่าคำที่ช่วยให้พวกเขาที่จะย้ายไป '' คุณปู่ต้องการให้เราทำเช่นนี้ - จะไม่เขา. '' มันไม่ได้เป็นคำถามที่มันเป็นคำสั่ง ในการสัมผัสฉากสุดท้าย understated ออสตินทำให้ทางเลือกที่จะใช้ความสัมพันธ์ของเขากับยายของเขาเกินกว่าปัจจุบัน เขาเลือกตุ๊กตา - เพื่อ restring ลูกปัดปะการังบางสิ่งบางอย่างคุณปู่ของเขาอาจจะทำ มันเป็นสัญญาณให้คุณยายของเขาที่ไม่เพียง แต่เป็นประเพณีเก่าเหมือนเดิม แต่มีคนใหม่เช่นกัน. ภาพประกอบโดยโทมัสอัลเลนบีมักจะคลุมเครือและยังไม่เสร็จในการเริ่มต้น - บางทีจึงจงใจ - ทำให้เกิดความรู้สึกของความรักที่ ฟาร์ม แม้ว่ามันอาจทุกข์ผู้อ่านบางอย่างที่คุณยายในการปรากฏตัวของเธอที่กระแสดูเหมือนว่าโง่มากกว่าแข็งแรงก็อาจเป็นได้ว่าเธอมีความปลอดภัยพอที่จะไม่สนใจ หนึ่งในภาพที่ส่องสว่าง (ออสตินประมงในช่วงกลางของกระแสที่คุณยายคุณปู่ของการสวมใส่รองเท้าลุยน้ำและชุด) การสื่อสารเป็นส่วนประกอบสำคัญของประสบการณ์ของพวกเขาและเรื่องนี้ - ความสัมพันธ์ของมนุษย์นอกเหนือไปจากบทบาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบล็คเบอร์รี่ในที่มืดโดยวิสจูกส์ . ภาพประกอบโดย Thomas B . อัลเลน unpaged . นิวยอร์ก : Alfred A . นอปฟ์ . $ 10.95 ( อายุ 8 ถึง 12 ) ในที่ซับซ้อนของโลกที่เด็กมักจะที่ดินที่ด้านล่างของกองจะปลอบโยนที่จะหาหนังสือเกี่ยวกับเด็กที่เข้าร่วมในการตัดสินใจและทำให้การเชื่อมต่อที่สำคัญเกี่ยวกับเหตุการณ์และอารมณ์ ' ' . แบล็คเบอร์รี่ในที่มืด , ' ' เมวิส จูกส์ ,นิวเบอรีเกียรติเป็นผู้เขียนของหนังสือในขณะที่บางครั้งสุดเหวี่ยง สีสัน และแบน เกี่ยวข้องกับประเด็นที่สำคัญบางอย่างในหมู่พวกเขาสูญเสีย ความเหงาและความต้องการประเพณี

เก้าปี Austin และคุณย่าคนเดียวกันส่วนหนึ่งของฤดูร้อนหลังจากการตายของปู่ของเด็ก ทำให้ความพยายามแน่นอนเข้าใจความสูญเสียของแยก . ไม่เพียง แต่พวกเขาจะต้องจัดการกับการขาดของปู่พวกเขาต้องจัดการกับแต่ละอื่น ๆ เริ่มแรก Austin เป็นสับสน และทื่อ เมื่อเพื่อนครอบครัวเสนอที่จะพาเค้าบินตกปลาเขาปฏิเสธ : ' ' ไม่เคยตกปลากับใคร แต่ปู่ ' ' มีความตรงไปตรงมาของเขา คำตอบที่เป็นจริงในวัยเด็ก , poignancy ในวิธีการที่สุภาพ แยก ออสตินและย่าของเขา เธอไม่ได้ให้ผ่อนผันการทาบทามเพื่อเขาเขาไม่ได้ย้ายเพื่อรองรับความต้องการของเธอ คุณยาย แต่ซื่อสัตย์ ในช่วงต้นของเธอ หมายถึง ปู่ มี 'died ' ' ' เมื่อออสตินถามเธอเกี่ยวกับเกียร์ประมงปู่ของเขา เธอไม่ได้ซ่อนความเจ็บปวดของเธอ . ' ' ฉันไม่เคยได้หัวใจไปที่โรงนา ทุกอย่างอยู่ในนั้น เหมือนเป็น ' ' เธอจึงให้เสรีภาพและความเป็นส่วนตัว ออสติน พบความเศร้าโศกของเขาเอง

ออสตินมีความสัมพันธ์ที่มั่นคงและความทรงจำที่เชื่อมต่อเขากับปู่ของเขา ; าเย็นเมื่อพวกเขาหยิบและหยิบแบล็คเบอร์รี่ในที่มืดสำหรับพายกินกลางดึก ; มีดตกปลาของปู่ของเขาทิ้งในมุมตู้ - ออสตินเห็นภาพสะท้อนของตัวเองในเบลด บางทีที่น่าประทับใจที่สุดคือช่วงเวลาในโรงนา ชัดเจนว่าโลกของปู่ของเขาเมื่อออสตินเห็น ' ' บรรทัดของภาพการเย็บผนังทั้งหมดเต็มไปด้วยฝุ่นและม้วนขอบ - และทั้งหมดของ Austin ' ' หลายวิธีที่เราได้รับของขวัญของมองตัวเองด้วยสายตาและหัวใจของคนที่รักเรา

ของออสตินคุณยายได้ให้ลิงค์อื่นในอดีต เมื่อเธอแสดง Austin เป็นตุ๊กตาโบราณ ' 'passed จากแม่สู่ลูกในครอบครัวสำหรับคนรุ่นต่อๆไป' ' เขาคือ ตอนแรกไม่ได้สนใจ คุณย่าของเขาอธิบายว่า ' ' ไม่ได้มีสาวน้อยให้ฉันมีพ่อ และเขาได้คุณ . ' ' สตริงของลูกปัดปะการังรอบตุ๊กตาคอแตกและคุณยายออสตินแสดงให้เห็นว่าเขา restring พวกเขา เขาเบา ๆ ไม่ยอม : ' ' ก็ไม่เก่งสนด้ายเข้าเข็มกรัม ' ' แต่ออสตินก็ผิดเขาได้เริ่มหัวข้อชีวิตในอดีตกับปู่ของเขา พร้อมกับอนาคตนี้ในอนาคต ซึ่งรวมถึง คุณยายเขาก็เริ่มรู้ เธอช่วยให้เขาสามารถเผชิญหน้า และพิจารณาคำถาม - unspoken ยังเห็นได้ชัดระหว่างบรรทัดของเรื่องราวนี้ ฉันจะทำอะไรได้ ? สิ่งที่จะได้รับแตกต่างกันถ้าฉันรู้ว่าคุณปู่ของฉันกำลังจะตาย ?ข้าจะรู้ได้ยังไง ? มีความซื่อสัตย์ และ ยายเกรซออสตินให้เขาช่วยให้พวกเขาทั้งสอง ' ' ' ไม่มีใครรู้ว่า ออสติน เธอหลับตาแล้วส่ายหน้า . . . ไม่มีใครรู้ว่า จะเป็นฤดูร้อนที่แล้ว เราก็มีกัน ' ' '

กับออสตินและคุณย่ามาวงกลมเต็มและบิตไกลออกไป สนับสนุนการสืบทอดประเพณีของการเก็บผล blackberry ,ออสตินไปตกปลาแม่น้ำ แต่เขาไม่ได้มาคนเดียว คุณย่าของเขาปรากฏใส่ปู่ตกปลาเสื้อผ้าและนิวยอร์กแยงกี้หมวก ถืออุปกรณ์ตกปลาของเขา ร่วมกันที่พวกเขาสำรวจโลกที่แต่เดิมเป็นของออสตินและปู่ของเขา พวกเขาค้นพบละเอียดอ่อนมือผูกบินคุณตาให้ ( ''i เสมอว่าปู่จะให้ช่างเย็บผ้าดี