The rapid economic rise of East Asi

The rapid economic rise of East Asian countries including Korea after the end of the World War II has become an issue of inquiry among scholars. The East Asian countries followed a different variety of capitalism which led to rapid economic development and made them into Asian Tiger economies. There was a capitalist system but also economic planning.

Chalmers Johnson coined the term "developmental state" in his study of the role of the Ministry of International Trade and Industry (MITI) in the economic rise of Japan. Later, various scholars applied this concept of the developmental state in understanding the economic development of other countries of East Asia. With a wide range of interventionist policies these states controlled the market forces.

In Korea the developmental state emerged under the leadership of Park Chung-hee (1961-79). This led to a paradigm shift in Korea's economic development. Centuries of economic stagnation and backwardness had made Korea one of the poorest countries in the world. But under the guidance of the developmental state the country entered rapid economic modernization and industrialization.

The Korean experience suggests that economic development cannot be left to market forces. The role of the state was crucial in disciplining both chaebol groups and labor. The policies of the developmental state in Korea ensured "jobs for life" and there was almost full employment. Income and regional disparities were low and people worked hard on national development.

The democratization of the polity and the globalization of the economy in Korea led to several structural changes in the developmental state. The 1997 Asian financial crisis was a major blow to the developmental state system. As a result, the economic security provided by the state also faded away.

The developmental state model was criticized for several reasons. It was considered authoritarian and exclusionary. It was blamed for promoting "crony capitalism" and suppressing the democratic aspirations of the people. Political democratization and economic globalization in Korea were supposed to make life more comfortable but paradoxically the results have not been satisfactory.

Democratic consolidation has increased the role of interest groups which pursue parochial agendas at the cost of national interest. Similarly, economic globalization has increased the concentration of national resources in few hands. It was reported that in 2011 the total sales of the top ten chaebol groups was equivalent to 80 percent of Korea's gross domestic production.

Korea has a high suicide rate and it ranks low on the life satisfaction index among the OECD countries. The high real estate prices and cost of living are prohibiting young people from marrying and having children. As a result, the birth rate in Korea has gone down. On the other hand, the export-oriented economy of the country is also declining.

To overcome these challenges Korea can apply some strategies from other Asian Tigers. For example, in Singapore the government built apartments for the people but asked them to return the price in installments which effectively solved the housing problem in the country. In Taiwan the state promoted small and medium-size enterprises which are also important for the revival of the Korean economy and generating employment.

Despite being a city-state, Singapore has a successful aviation sector and thriving tourism industry. Hong Kong has emerged as a major financial hub which can provide lessons to make Korea a center of service and finance.

The dynamic role of the state created the "Miracle on the Han River" in the past. The future of the Korean economic development also depends on the strategies of the state. This time Korea needs a developmental state which would promote economic growth, democracy and control economic disparities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สูงขึ้นเศรษฐกิจของประเทศเอเชียตะวันออกได้แก่เกาหลีหลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองได้กลายเป็น ปัญหาของคำถามในหมู่นักวิชาการ ประเทศเอเชียตะวันออกตามระบบทุนนิยมซึ่งนำไปสู่การพัฒนาเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว และทำให้พวกเขาเข้าสู่เศรษฐกิจเอเชียเสือ ที่หลากหลายแตกต่างกัน ระบบทุนนิยมแต่ยัง เศรษฐกิจวางแผนได้บิลจอห์นสันบัญญัติศัพท์คำ "พัฒนาการรัฐ" ในบทบาทของกระทรวงการค้าระหว่างประเทศและอุตสาหกรรม (MITI) ในขึ้นทางเศรษฐกิจของประเทศญี่ปุ่น ในภายหลัง นักวิชาการต่าง ๆ ใช้แนวคิดนี้ของรัฐพัฒนาการในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออก มีหลากหลายนโยบาย interventionist สถานะเหล่านี้ควบคุมกลไกตลาดในเกาหลี รัฐพัฒนาการโผล่ออกมาภายใต้การนำของปาร์คชุงฮี (1961-79) นี้นำไปสู่การปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ในการพัฒนาเศรษฐกิจของเกาหลี ศตวรรษของเศรษฐกิจซบเซาและ backwardness ได้ทำเกาหลีหนึ่งในประเทศยากจนที่สุดในโลก แต่ภายใต้คำแนะนำของรัฐพัฒนา ประเทศใส่ความทันสมัยทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วและซิซิลีประสบการณ์เกาหลีแสดงให้เห็นว่า เศรษฐกิจไม่ปล่อยตลาดแรง บทบาทของรัฐคือสิ่งสำคัญในการ disciplining กลุ่ม chaebol และแรงงาน นโยบายของรัฐพัฒนาในเกาหลีมั่นใจ "งานชีวิต" และมีการจ้างงานเกือบเต็ม รายได้และความแตกต่างในภูมิภาคได้ต่ำ และคนทำงานหนักในการพัฒนาชาติประชาธิปไตยรัฐธรรมนูญและโลกาภิวัตน์ของเศรษฐกิจในประเทศเกาหลีที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างหลายรัฐพัฒนา วิกฤตการเงินเอเชีย 1997 ถูกชกสำคัญรัฐพัฒนาระบบการ เป็นผล การรักษาความปลอดภัยทางเศรษฐกิจโดยรัฐยังทันจางหายแบบรัฐพัฒนาถูกวิพากษ์วิจารณ์ด้วยเหตุผลหลายประการ เป็นผู้ใช้อำนาจเบ็ดเสร็จ และ exclusionary มันถูกตำหนิสำหรับการส่งเสริม "crony ทุนนิยม" และระงับความปรารถนาประชาธิปไตยของประชาชน ประชาธิปไตยทางการเมืองและเศรษฐกิจโลกาภิวัตน์ในเกาหลีควรจะทำให้ชีวิตสะดวกสบายมากขึ้น แต่หลาย ๆ คนผลไม่น่าพอใจประชาธิปไตยการรวมบัญชีได้เพิ่มบทบาทของกลุ่มผลประโยชน์ซึ่งไล่ตามวาระสเปกค่าใช้จ่ายดอกเบี้ยชาติ ในทำนองเดียวกัน เศรษฐกิจโลกาภิวัตน์ได้เพิ่มความเข้มข้นของทรัพยากรของชาติในมือน้อย มีรายงานว่า ในปี 2554 ขายรวมของกลุ่ม chaebol สิบบนคือเท่ากับร้อยละ 80 ของการผลิตภายในประเทศรวมของเกาหลีเกาหลีมีอัตราการฆ่าตัวตายสูง และอันดับต่ำสุดในดัชนีความพึงพอใจชีวิตในกลุ่มประเทศ OECD ราคาอสังหาริมทรัพย์สูงและค่าครองชีพจะห้ามมิให้คนหนุ่มสาวแต่งงาน และมีลูก เป็นผล อัตราเกิดในเกาหลีได้ไปลง บนมืออื่น ๆ เศรษฐกิจส่งออกของประเทศยังลดลงเพื่อเอาชนะความท้าทายเหล่านี้ เกาหลีสามารถใช้กลยุทธ์บางอย่างจากเสือเอเชียอื่น ๆ ตัวอย่าง ในสิงคโปร์ รัฐบาลสร้างอพาร์ทเมนท์สำหรับคน แต่ขอให้พวกเขาคืนงวดที่แก้ไขปัญหาที่อยู่อาศัยในประเทศได้อย่างมีประสิทธิภาพ รัฐส่งเสริมวิสาหกิจ ขนาดกลาง และขนาดย่อมซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการฟื้นตัวของเศรษฐกิจเกาหลีและสร้างงาน ในไต้หวันแม้จะเป็นเมืองรัฐ สิงคโปร์มีการบินประสบความสำเร็จภาคและเจริญรุ่งเรืองในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ฮ่องกงได้กลายเป็นเป็นศูนย์กลางทางการเงินที่สำคัญซึ่งสามารถให้บทเรียนจะทำให้เกาหลีเป็นศูนย์กลางทางการเงินและบริการบทบาทของรัฐแบบไดนามิกสร้าง "มหัศจรรย์บนแม่น้ำฮัน" ในอดีต อนาคตของการพัฒนาเศรษฐกิจเกาหลียังขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของรัฐ เวลาที่เกาหลีนี่ต้องรัฐพัฒนาการซึ่งจะส่งเสริมเศรษฐกิจเจริญเติบโต ประชาธิปไตย และการควบคุมทางเศรษฐกิจความแตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทางเศรษฐกิจของประเทศในเอเชียตะวันออกรวมทั้งเกาหลีหลังจากการสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สองได้กลายเป็นปัญหาของการสอบสวนในหมู่นักวิชาการ ประเทศในเอเชียตะวันออกตามความหลากหลายที่แตกต่างกันของระบบทุนนิยมซึ่งนำไปสู่การพัฒนาทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วและทำให้พวกเขาเป็นเสือเศรษฐกิจในเอเชีย มีระบบทุนนิยม แต่ยังวางแผนเศรษฐกิจ. บิลจอห์นสันบัญญัติศัพท์คำว่า "รัฐการพัฒนา" ในการศึกษาของเขาในบทบาทของกระทรวงการค้าระหว่างประเทศและอุตสาหกรรม (MITI) ในการเพิ่มขึ้นทางเศรษฐกิจของญี่ปุ่น ต่อมานักวิชาการต่าง ๆ มาประยุกต์ใช้แนวคิดของการพัฒนาของรัฐนี้ในการทำความเข้าใจการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศอื่น ๆ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออก ด้วยความหลากหลายของนโยบายแทรกแซงรัฐเหล่านี้ควบคุมกลไกตลาด. ในเกาหลีรัฐพัฒนาการโผล่ออกมาภายใต้การนำของปาร์คจุงฮีนี้ (1961-1979) นี้นำไปสู่การปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศเกาหลี ศตวรรษของความเมื่อยล้าทางเศรษฐกิจและความล้าหลังได้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งของเกาหลีในประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก แต่ภายใต้การแนะนำของรัฐในการพัฒนาประเทศที่ป้อนความทันสมัยทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วและอุตสาหกรรม. ประสบการณ์เกาหลีแสดงให้เห็นว่าการพัฒนาทางเศรษฐกิจไม่สามารถจะปล่อยให้กลไกตลาด บทบาทของรัฐที่มีความสำคัญในการฝึกหัดทั้งสองกลุ่ม chaebol และแรงงาน นโยบายของรัฐพัฒนาการในเกาหลีมั่นใจ "งานเพื่อชีวิต" และมีการจ้างงานเต็มเกือบ รายได้และความไม่เสมอภาคในภูมิภาคอยู่ในระดับต่ำและคนที่ทำงานอย่างหนักในการพัฒนาประเทศ. ประชาธิปไตยของรัฐธรรมนูญและโลกาภิวัตน์ของเศรษฐกิจในประเทศเกาหลีนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในหลายรัฐพัฒนาการ วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชียปี 1997 เป็นระเบิดที่สำคัญในการพัฒนาระบบของรัฐ เป็นผลให้ความมั่นคงทางเศรษฐกิจให้โดยรัฐยังจางหายไป. รูปแบบการพัฒนาของรัฐได้รับการวิพากษ์วิจารณ์จากหลายสาเหตุ ก็ถือว่าเผด็จการและวรรณะ มันถูกตำหนิสำหรับการส่งเสริม "ทุนนิยมเสี่ยว" และปราบปรามแรงบันดาลใจในระบอบประชาธิปไตยของประชาชน ประชาธิปไตยทางการเมืองและโลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจในประเทศเกาหลีที่ถูกควรจะทำให้ชีวิตสะดวกสบายมากขึ้น แต่ขัดแย้งผลที่ได้ไม่ได้รับความพึงพอใจ. การรวมประชาธิปัตย์ได้มีการเพิ่มบทบาทของกลุ่มผลประโยชน์ที่จะไล่ตามวาระตำบลที่ค่าใช้จ่ายของผลประโยชน์ของชาติที่ ในทำนองเดียวกันโลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจได้เพิ่มขึ้นความเข้มข้นของทรัพยากรของชาติอยู่ในมือไม่กี่ มีรายงานว่าในปี 2011 ยอดขายรวมของ Top Ten กลุ่ม chaebol คิดเป็นร้อยละ 80 ของการผลิตมวลรวมภายในประเทศของเกาหลี. เกาหลีใต้มีอัตราการฆ่าตัวตายสูงและเป็นอันดับต่ำในดัชนีความพึงพอใจในชีวิตในกลุ่มประเทศโออีซีดี ราคาอสังหาริมทรัพย์สูงจริงและค่าใช้จ่ายของที่อยู่อาศัยที่มีการห้ามไม่ให้คนหนุ่มสาวจากการแต่งงานและการมีบุตร เป็นผลให้อัตราการเกิดในเกาหลีใต้ได้ลดลงไป บนมืออื่น ๆ ที่เศรษฐกิจเน้นการส่งออกของประเทศนอกจากนี้ยังลดลง. จะเอาชนะความท้าทายเหล่านี้เกาหลีสามารถใช้กลยุทธ์บางอย่างจากเสืออื่น ๆ ในเอเชีย ยกตัวอย่างเช่นในสิงคโปร์รัฐบาลสร้างพาร์ทเมนท์สำหรับคน แต่ขอให้พวกเขากลับราคาในงวดที่มีประสิทธิภาพการแก้ไขปัญหาที่อยู่อาศัยในประเทศ ในไต้หวันรัฐการส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับการฟื้นตัวของเศรษฐกิจเกาหลีและการจ้างงานสร้าง. แม้จะเป็นเมืองที่รัฐสิงคโปร์มีภาคการบินที่ประสบความสำเร็จและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่เจริญรุ่งเรือง ฮ่องกงได้กลายเป็นศูนย์กลางทางการเงินที่สำคัญที่สามารถให้บทเรียนที่จะทำให้เกาหลีเป็นศูนย์กลางของการบริการและการเงิน. บทบาทแบบไดนามิกของรัฐสร้าง "ปาฏิหาริย์แห่งแม่น้ำฮัน" ในอดีตที่ผ่านมา อนาคตของการพัฒนาเศรษฐกิจของเกาหลียังขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของรัฐ คราวนี้เกาหลีต้องการพัฒนาการของรัฐซึ่งจะส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจการปกครองระบอบประชาธิปไตยและการควบคุมแตกต่างทางเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเพิ่มขึ้นทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วของประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออก รวมทั้งเกาหลี หลังจากสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองได้กลายเป็น ปัญหาของการสอบถามระหว่างบัณฑิต ประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตามความหลากหลายที่แตกต่างกันของทุนนิยม ซึ่งนำไปสู่การพัฒนาทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว และทำให้พวกเขาเข้าสู่เศรษฐกิจเอเชียเสือ มันเป็นระบบทุนนิยม แต่ยังวางแผนเศรษฐกิจบิลจอห์นสัน coined คำว่า " ตามสภาพ " ในการศึกษาบทบาทของกระทรวงการค้าระหว่างประเทศและอุตสาหกรรม ( มิติ ) ในการเพิ่มขึ้นทางเศรษฐกิจของญี่ปุ่น ต่อมานักวิชาการต่าง ๆที่ใช้แนวคิดนี้ของรัฐพัฒนาความเข้าใจในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศอื่นๆในเอเชียตะวันออก ที่มีช่วงกว้างของนโยบาย interventionist รัฐเหล่านี้ควบคุมกลไกตลาดในเกาหลีสภาพการชุมนุมภายใต้การนําของ ปาร์คชุงฮี ( 1961-79 ) นี้นำไปสู่การเปลี่ยนกระบวนทัศน์ในการพัฒนาเศรษฐกิจของเกาหลี ศตวรรษของความซบเซาทางเศรษฐกิจ และความล้าหลัง ทำให้เกาหลีเป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก แต่ภายใต้การแนะนำของรัฐพัฒนาประเทศเข้าสู่ความทันสมัยอย่างรวดเร็วทางเศรษฐกิจและอุตสาหกรรม .ประสบการณ์ เกาหลี แนะนําว่า ไม่สามารถพัฒนาเศรษฐกิจให้กลไกตลาด บทบาทของรัฐเป็นสำคัญ ในการฝึกหัดทั้งนักธุรกิจและกลุ่มแรงงาน นโยบายของรัฐตามในเกาหลีว่า " งานชีวิต " และมีเกือบเต็ม การจ้างงาน รายได้และความไม่เสมอภาคในภูมิภาคต่ำและคนที่ทำงานหนักในการพัฒนาประเทศประชาธิปไตยของรัฐธรรมนูญและโลกาภิวัตน์ของเศรษฐกิจในเกาหลีที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในหลายรัฐพัฒนา 1997 วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชียเป็นระเบิดที่สําคัญของรัฐระบบพัฒนา ผลคือ ความมั่นคงทางเศรษฐกิจ โดยรัฐก็จางหายรูปแบบพัฒนาการของถูกวิพากษ์วิจารณ์ด้วยเหตุผลหลายประการ มันเป็นเผด็จการ และวรรณะ . เป็นโทษสำหรับการส่งเสริม " ทุนนิยมพวกพ้อง " ปราบปรามปรารถนาประชาธิปไตยของประชาชน การเมืองประชาธิปไตยและโลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจในเกาหลีจะทำให้ชีวิตสะดวกสบายมากขึ้น แต่ความขัดแย้งผลยังไม่เป็นที่พอใจรวมประชาธิปไตยได้เพิ่มบทบาทของกลุ่มผลประโยชน์ ซึ่งไล่ตามวาระตำบลที่ค่าใช้จ่ายของผลประโยชน์แห่งชาติ ในทำนองเดียวกัน โลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจได้เพิ่มความเข้มข้นของทรัพยากรของชาติในมือบาง มีรายงานว่า ในปี 2554 ยอดขายของด้านบนสิบคนรวยกลุ่มคิดเป็นร้อยละ 80 ของการผลิตภายในประเทศของเกาหลีรวมเกาหลีมีอัตราการฆ่าตัวตายสูง และได้อันดับต่ำในดัชนีความพึงพอใจในชีวิตของ OECD ประเทศ สูงราคาอสังหาริมทรัพย์และค่าครองชีพจะห้ามไม่ให้คนหนุ่มสาวจากการแต่งงานและมีบุตร เป็นผลให้อัตราการเกิดในเกาหลีแล้ว บนมืออื่น ๆ , เศรษฐกิจที่มุ่งเน้นการส่งออกของประเทศจะลดลงเพื่อเอาชนะความท้าทายเหล่านี้เกาหลีสามารถใช้กลยุทธ์บางอย่างจากเสือเอเชียอื่น ๆ ตัวอย่างเช่นในสิงคโปร์รัฐบาลสร้างอพาร์ทเมนท์สำหรับประชาชน แต่ขอให้เขาคืนในราคาเงินผ่อน ซึ่งมีประสิทธิภาพ แก้ไขปัญหาที่อยู่อาศัยในประเทศ ในไต้หวันรัฐส่งเสริมวิสาหกิจขนาดเล็กและขนาดกลางที่สำคัญสำหรับการฟื้นตัวของเศรษฐกิจเกาหลีและสร้างการจ้างงาน .แม้จะเป็นนครรัฐ สิงคโปร์มีภาคการบินที่ประสบความสำเร็จและเจริญรุ่งเรืองอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ฮ่องกงได้กลายเป็นศูนย์กลางทางการเงินที่สำคัญสามารถให้บทเรียนให้เกาหลี ศูนย์บริการ และการเงินบทบาทแบบไดนามิกของรัฐสร้าง " ปาฏิหาริย์แห่งแม่น้ำฮัน ในอดีต อนาคตของการพัฒนาเศรษฐกิจของเกาหลี ก็ขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของรัฐ เวลาที่เกาหลีต้องการพัฒนาการของรัฐซึ่งจะส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจ ประชาธิปไตย และการควบคุมความแตกต่างทางเศรษฐกิจ