Background and Purpose: Goal settin

Background and Purpose: Goal setting is an important aspect of any
physical therapy program. It not only determines the focus of therapy
but also determines discharge planning and equipment prescription.
The effectiveness of goal setting is dependent on therapists’ ability
to predict patients’ future mobility. The purpose of this study was to
determine how accurately physical therapists can predict the future
mobility of people with spinal cord injuries (SCI) at the time of
admission to rehabilitation.
Methods: A cohort observational study was undertaken in 2 SCI
units in Sydney, Australia, where a consecutive series of 50 patients
admitted for rehabilitation was recruited. At the time of admission
to rehabilitation, treating therapists predicted each patient’s likely future
mobility. Therapists used standardized assessment scales that
captured ability to mobilize in a wheelchair, transfer, move in bed,
and walk. After 3 months of standard in-patient rehabilitation, patients
were reassessed by blinded assessors using the same scales.
Therapists’ predictions on admission were compared with patients’
outcomes at 3 months.
Results: There was a strong positive correlation between therapists’
predictions on admission and patients’ outcomes at 3 months
(r = 0.53-0.92). Therapists’ predictions were within 1 point of patient
outcomes between 60% and 78% of the time.
Discussion and Conclusion: Physical therapists are able to accurately
predict future mobility of people with SCI at the time of admission
to rehabilitation. Ability to accurately predict future mobility
is necessary for goal setting and for ensuring that therapy, discharge
planning, and equipment prescription are appropriate. These findings
are important because they indicate how much confidence patients,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังและวัตถุประสงค์: การตั้งเป้าหมายเป็นสำคัญใด ๆโปรแกรมกายภาพบำบัด ไม่เพียงแต่กำหนดจุดเน้นของการบำบัดแต่ยัง กำหนดปล่อยวางและอุปกรณ์ตามใบสั่งแพทย์ประสิทธิภาพของการตั้งเป้าหมายจะขึ้นอยู่กับความสามารถของนักบำบัดการทำนายการเคลื่อนไหวในอนาคตของผู้ป่วย จุดประสงค์ของการศึกษานี้คือการตรวจสอบว่านักกายภาพบำบัดสามารถทำนายอนาคตเคลื่อนไหวของคนที่บาดเจ็บไขสันหลัง (SCI) ในขณะเข้าไปฟื้นฟูวิธีการ: ดำเนินการศึกษาเชิงสังเกตการณ์พ้องในวิทยาศาสตร์วิศวกรรม 2ในซิดนีย์ ออสเตรเลีย ชุดต่อเนื่องของผู้ป่วย 50ยอมรับสำหรับรับการคัดเลือกฟื้นฟู เวลาเข้าชมการฟื้นฟูสมรรถภาพ การรักษาบำบัดคาดการณ์ในอนาคตแนวโน้มของผู้ป่วยแต่ละการเคลื่อนไหว นักบำบัดใช้ประเมินมาตรฐานเครื่องชั่งน้ำหนักที่ความสามารถในการระดมในรถเข็น โอน ย้ายเตียง การจับภาพและเดิน หลังจาก 3 เดือนของการรักษามาตรฐานฟื้นฟู ผู้ป่วยถูก reassessed โดยตาบอดผู้ประเมินโดยใช้เครื่องเดียวกันการคาดคะเนของนักบำบัดค่าเข้าชมถูกเปรียบเทียบกับผู้ป่วยผลที่ได้ใน 3 เดือนผลลัพธ์: มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกแรงระหว่างของนักบำบัดคาดการณ์เกี่ยวกับการรับสมัครและผลผู้ป่วยใน 3 เดือน(r = 0.53-0.92) คาดคะเนของนักบำบัดได้ภายใน 1 จุดของผู้ป่วยผลที่ได้ระหว่าง 60% และ 78% ของเวลาอภิปรายและสรุป: นักกายภาพบำบัดสามารถอย่างถูกต้องทายผลแห่งอนาคตของ SCI ในเวลาเข้าการฟื้นฟูสมรรถภาพ ความสามารถในการทำนายการเคลื่อนไหวในอนาคตจำเป็นสำหรับเป้าหมายการตั้งค่า และการบำบัดที่ ปล่อยการวางแผน และใบสั่งยาอุปกรณ์เหมาะสม ประเด็นเหล่านี้มีความสำคัญ เพราะจะแสดงจำนวนผู้ป่วยเชื่อมั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นมาและวัตถุประสงค์: การตั้งค่าเป้าหมายเป็นสิ่งสำคัญของการใด ๆ
โปรแกรมการบำบัดทางกายภาพ ซึ่งไม่เพียง แต่จะเป็นตัวกำหนดจุดเน้นของการรักษา
แต่ยังกำหนดวางแผนจำหน่ายและอุปกรณ์ตามใบสั่งแพทย์.
ประสิทธิผลของการตั้งค่าเป้าหมายจะขึ้นอยู่กับความสามารถของนักบำบัด
ที่จะคาดการณ์ของผู้ป่วยการเคลื่อนไหวในอนาคต วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้เพื่อ
กำหนดวิธีการที่ถูกต้องนักกายภาพบำบัดสามารถคาดการณ์อนาคต
การเคลื่อนไหวของคนที่มีการบาดเจ็บที่ไขสันหลัง (SCI) ในเวลาที่
เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพ.
วิธีการ: หมู่ศึกษาเชิงสังเกตได้ดำเนินการใน 2 SCI
หน่วยในซิดนีย์, ออสเตรเลีย ซึ่งเป็นชุดต่อเนื่องของผู้ป่วย 50
เข้ารับการรักษาสำหรับการฟื้นฟูสมรรถภาพได้รับคัดเลือก ในช่วงเวลาของการรับสมัคร
เพื่อฟื้นฟูรักษาบำบัดที่คาดการณ์ในอนาคตของผู้ป่วยแต่ละแนวโน้ม
การเคลื่อนไหว นักบำบัดที่ใช้เครื่องชั่งน้ำหนักการประเมินมาตรฐานที่
จับความสามารถในการระดมในรถเข็นโอนย้ายในเตียง
และการเดินเท้า หลังจาก 3 เดือนของการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ป่วยในมาตรฐานผู้ป่วย
. ได้รับการประเมินโดยผู้ประเมินตาบอดโดยใช้เครื่องชั่งน้ำหนักเดียวกัน
บำบัดการคาดการณ์เกี่ยวกับการเข้ารับการรักษาที่ถูกเมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่มี
ผลใน 3 เดือน.
ผล: มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกที่แข็งแกร่งระหว่างนักบำบัดก็คือ
การคาดการณ์เกี่ยวกับการรับเข้าเรียน และผลลัพธ์ของผู้ป่วยใน 3 เดือน
(r = 0.53-0.92) การคาดการณ์ของนักบำบัด 'ได้ภายใน 1 จุดของผู้ป่วย
ผลระหว่าง 60% และ 78% ของเวลา.
อธิบายและสรุป: นักกายภาพบำบัดจะสามารถได้อย่างถูกต้อง
คาดการณ์การเคลื่อนไหวในอนาคตของคนที่มี SCI ในช่วงเวลาของการรับสมัคร
เพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพ ความสามารถในการทำนายการเคลื่อนไหวในอนาคต
เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการตั้งค่าเป้าหมายและเพื่อให้มั่นใจว่าการรักษาด้วยการปล่อย
การวางแผนและอุปกรณ์ตามใบสั่งแพทย์ที่มีความเหมาะสม การค้นพบนี้
มีความสำคัญเพราะบ่งบอกถึงความเชื่อมั่นของผู้ป่วยเท่าใด