How is myasthenia gravis diagnosed?

How is myasthenia gravis diagnosed?
Because weakness is a common symptom of many other disorders, the diagnosis of myasthenia gravis is often missed or delayed (sometimes up to two years) in people who experience mild weakness or in those individuals whose weakness is restricted to only a few muscles.

The first steps of diagnosing myasthenia gravis include a review of the individual's medical history, and physical and neurological examinations. The physician looks for impairment of eye movements or muscle weakness without any changes in the individual's ability to feel things. If the doctor suspects myasthenia gravis, several tests are available to confirm the diagnosis.

A special blood test can detect the presence of immune molecules or acetylcholine receptor antibodies. Most patients with myasthenia gravis have abnormally elevated levels of these antibodies. Recently, a second antibody—called the anti-MuSK antibody—has been found in about 30 to 40 percent of individuals with myasthenia gravis who do not have acetylcholine receptor antibodies. This antibody can also be tested for in the blood. However, neither of these antibodies is present in some individuals with myasthenia gravis, most often in those with ocular myasthenia gravis.

The edrophonium test uses intravenous administration of edrophonium chloride to very briefly relieve weakness in people with myasthenia gravis. The drug blocks the degradation (breakdown) of acetylcholine and temporarily increases the levels of acetylcholine at the neuromuscular junction. Other methods to confirm the diagnosis include a version of nerve conduction study which tests for specific muscle "fatigue" by repetitive nerve stimulation. This test records weakening muscle responses when the nerves are repetitively stimulated by small pulses of electricity. Repetitive stimulation of a nerve during a nerve conduction study may demonstrate gradual decreases of the muscle action potential due to impaired nerve-to-muscle transmission.

Single fiber electromyography (EMG) can also detect impaired nerve-to-muscle transmission. EMG measures the electrical potential of muscle cells when single muscle fibers are stimulated by electrical impulses. Muscle fibers in myasthenia gravis, as well as other neuromuscular disorders, do not respond as well to repeated electrical stimulation compared to muscles from normal individuals.

Diagnostic imaging of the chest, using computed tomography (CT) or magnetic resonance imaging (MRI), may be used to identify the presence of a thymoma.

Pulmonary function testing, which measures breathing strength, helps to predict whether respiration may fail and lead to a myasthenic crisis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ว่าเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้ายการวินิจฉัยเนื่องจากอ่อนแอ อาการของโรคอื่น ๆ ทั่วไป การวินิจฉัยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้ายเป็นพลาดบ่อย หรือช้า (บางครั้งถึงสองปี) ในคนที่อ่อนแออ่อนประสบการณ์ หรือบุคคลที่อ่อนแอซึ่งจะจำกัดเฉพาะบางกล้ามเนื้อขั้นตอนแรกของการวินิจฉัยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้ายรวมถึงทบทวนประวัติทางการแพทย์ของแต่ละบุคคล และตรวจร่างกาย และระบบประสาท แพทย์ค้นหาผลของความเคลื่อนไหวของตาหรือกล้ามเนื้ออ่อนแอ โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในความสามารถของแต่ละคนรู้สึกสิ่ง ถ้าแพทย์สงสัยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้าย ทดสอบต่าง ๆ มีเพื่อยืนยันการวินิจฉัยเลือดพิเศษสามารถตรวจสอบสถานะของโมเลกุลภูมิคุ้มกันหรือแอนตี้ตัวรับ acetylcholine ส่วนใหญ่ผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้ายได้อย่างผิดปกติยกระดับของแอนตี้เหล่านี้ ล่าสุด สองแอนติบอดีซึ่งเรียกว่าแอนติบอดีต่อต้านกลิ่นชะมด — พบประมาณ 30-40 เปอร์เซ็นต์ของบุคคลที่มีโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้ายที่ไม่มีแอนตี้ตัวรับ acetylcholine แอนติบอดีนี้ยังสามารถทดสอบสำหรับในเลือด อย่างไรก็ตาม ไม่แอนตี้เหล่านี้มีอยู่ในบางบุคคลที่มีโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้าย บ่อยที่สุดในผู้ที่มีแนวโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้ายการทดสอบ edrophonium ใช้ edrophonium คลอไรด์ทางหลอดเลือดดำบริหารมากสั้น ๆ บรรเทาจุดอ่อนในคนที่มีโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้าย ยาเสพติดบล็อกย่อยสลาย (เสีย) ของ acetylcholine และชั่วคราวเพิ่มระดับของ acetylcholine ที่แยกกล้าม วิธีอื่น ๆ เพื่อยืนยันการวินิจฉัยการรวมรุ่นของเส้นประสาทจึงศึกษาซึ่งทดสอบ โดยการกระตุ้นเส้นประสาทซ้ำสำหรับกล้ามเนื้อเฉพาะ "ล้า" การทดสอบนี้บันทึกการตอบสนองของกล้ามเนื้ออ่อนตัวลงเมื่อเส้นประสาทจะถูกกระตุ้น โดยกะพริบเล็กไฟฟ้าเปลือง กระตุ้นซ้ำของเส้นประสาทในระหว่างการศึกษาการนำกระแสประสาทอาจแสดง gradual ลดของประสาทกล้ามเนื้อเนื่องจากการส่งผ่านเส้นประสาทกล้ามเนื้อพิการเส้นใยเดี่ยว electromyography (กล้าม) ยังสามารถตรวจหาส่งเส้นประสาทกล้ามเนื้อพิการ ดำรงวัดศักย์ของเซลล์กล้ามเนื้อเมื่อเส้นใยกล้ามเนื้อเดียวจะถูกกระตุ้น โดยแรงกระตุ้นไฟฟ้า เส้นใยกล้ามเนื้อในโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้าย เช่นเดียวกับโรคอื่น ๆ กล้าม ไม่ตอบสนองเช่นการกระตุ้นไฟฟ้าซ้ำเปรียบเทียบกับกล้ามเนื้อจากบุคคลปกติภาพวินิจฉัยของหน้าอก ใช้คำนวณเครื่องเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์ (CT) หรือภาพสั่นพ้องแม่เหล็ก (MRI), อาจใช้ระบุสถานะของ thymoma เป็นฟังก์ชันระบบทางเดินหายใจ การทดสอบที่วัดความแรงของการหายใจ ช่วยในการทำนายว่า การหายใจอาจล้มเหลว และนำไปสู่วิกฤต myasthenic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการคือ myasthenia gravis วินิจฉัย?
เพราะความอ่อนแอเป็นอาการของความผิดปกติอื่น ๆ อีกมากมายการวินิจฉัยของ myasthenia gravis เป็นมักจะพลาดหรือล่าช้า (บางครั้งถึงสองปี) ในผู้ที่ได้สัมผัสกับความอ่อนแออ่อนหรือในบุคคลผู้ที่มีความอ่อนแอถูก จำกัด ให้เพียง กล้ามเนื้อไม่กี่. ขั้นตอนแรกของการวินิจฉัย myasthenia gravis รวมถึงความคิดเห็นของประวัติทางการแพทย์ของแต่ละบุคคลและการตรวจร่างกายและระบบประสาท แพทย์มีลักษณะการด้อยค่าของการเคลื่อนไหวของตาหรือกล้ามเนื้ออ่อนแอโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในความสามารถของแต่ละบุคคลที่จะรู้สึกสิ่งที่ หากแพทย์สงสัย myasthenia gravis การทดสอบหลายที่มีอยู่เพื่อยืนยันการวินิจฉัย. การทดสอบเลือดพิเศษที่สามารถตรวจสอบสถานะของโมเลกุลภูมิคุ้มกันหรือแอนติบอดีรับ acetylcholine ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มี myasthenia gravis มีระดับสูงผิดปกติของแอนติบอดีเหล่านี้ เมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นครั้งที่สองแอนติบอดี้ที่เรียกว่าแอนติบอดีได้ป้องกันมัสค์ถูกพบในประมาณ 30 ถึงร้อยละ 40 ของบุคคลที่มี myasthenia gravis ที่ไม่ได้มีแอนติบอดีรับ acetylcholine แอนติบอดีนี้ยังสามารถทดสอบการในเลือด แต่ไม่แอนติบอดีเหล่านี้มีอยู่ในบุคคลบางคนที่มี myasthenia gravis ส่วนใหญ่มักจะอยู่ในผู้ที่มี myasthenia gravis ตา. การทดสอบ edrophonium ใช้บริหารทางหลอดเลือดดำของคลอไรด์ edrophonium จะสั้นมากบรรเทาความอ่อนแอในผู้ที่มี myasthenia gravis ยาเสพติดบล็อกการย่อยสลาย (สลาย) ของ acetylcholine และชั่วคราวเพิ่มระดับของ acetylcholine ที่ชุมทางประสาทและกล้ามเนื้อ วิธีการอื่น ๆ เพื่อยืนยันการวินิจฉัยรวมถึงรุ่นของการศึกษาการนำกระแสประสาทซึ่งการทดสอบกล้ามเนื้อเฉพาะ "ความเมื่อยล้า" โดยการกระตุ้นเส้นประสาทซ้ำ นี้บันทึกการทดสอบการตอบสนองของกล้ามเนื้อลดลงเมื่อเส้นประสาทถูกกระตุ้นซ้ำโดยพัลส์เล็ก ๆ ของการผลิตไฟฟ้า การกระตุ้นซ้ำของเส้นประสาทในระหว่างการศึกษาการนำกระแสประสาทที่อาจแสดงให้เห็นถึงการลดลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปของศักยภาพการกระทำของกล้ามเนื้อเนื่องจากการด้อยค่าของเส้นประสาทที่ไปส่งของกล้ามเนื้อ. เส้นใยเดี่ยวไฟฟ้า (EMG) นอกจากนี้ยังสามารถตรวจสอบความบกพร่องทางประสาทกล้ามเนื้อเพื่อส่ง อีเอ็มวัดศักย์ไฟฟ้าของเซลล์กล้ามเนื้อเมื่อเส้นใยกล้ามเนื้อเดียวจะกระตุ้นด้วยแรงกระตุ้นไฟฟ้า เส้นใยกล้ามเนื้อใน myasthenia gravis เช่นเดียวกับความผิดปกติของกล้ามเนื้ออื่น ๆ ที่ไม่ตอบสนองเป็นอย่างดีต่อการกระตุ้นซ้ำไฟฟ้าเมื่อเทียบกับกล้ามเนื้อจากบุคคลปกติ. ถ่ายภาพการวินิจฉัยของหน้าอกโดยใช้เอกซ์เรย์คอมพิวเตอร์ (CT) หรือถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (MRI) อาจ ถูกนำมาใช้ในการระบุการปรากฏตัวของ thymoma ที่. การทดสอบการทำงานของปอดที่หายใจมาตรการความแข็งแรงจะช่วยให้การคาดการณ์ว่าการหายใจล้มเหลวและอาจนำไปสู่วิกฤต myasthenic

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมขี้โรคการวินิจฉัย ?
เพราะความอ่อนแอเป็นอาการทั่วไปของโรคอื่น ๆอีกมากมายโรค Myasthenia Gravis มักจะพลาดหรือล่าช้า ( บางครั้งถึงสองปี ) ในคนที่พบอ่อนอ่อน หรือในบุคคลเหล่านั้นที่มีจุดอ่อนถูกจำกัดเพียงไม่กี่กล้ามเนื้อ .

ขั้นตอนแรกของการวินิจฉัย โรคกล้ามเนื้อเสื่อม รวมถึงการทบทวนประวัติทางการแพทย์ของแต่ละคน และการตรวจร่างกาย และระบบประสาท แพทย์ดูผลของการเคลื่อนไหวของตาหรือกล้ามเนื้ออ่อนแรง โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆในความสามารถของบุคคลที่จะรู้สึกถึงสิ่งต่างๆ ถ้าแพทย์สงสัยขี้โรค การทดสอบต่าง ๆ เพื่อยืนยันการวินิจฉัย .

การทดสอบเลือดพิเศษที่สามารถตรวจสอบสถานะของ acetylcholine receptor โมเลกุลภูมิคุ้มกันหรือภูมิต้านทาน ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มี Myasthenia Gravis มีสภาพผิดปกติยกระดับระดับของแอนติบอดีเหล่านี้ เมื่อเร็วๆ นี้ เรียกว่า แอนติบอดี 2 ป้องกันชะมดแอนติบอดีได้ถูกพบในประมาณ 30 ถึง 40 เปอร์เซ็นต์ของบุคคลโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงที่ไม่มีสารอะเซติลโคลีนรีเซพเตอร์แอนติบอดีแอนติบอดีนี้ยังสามารถทดสอบในเลือด อย่างไรก็ตาม ทั้งแอนติบอดีเหล่านี้มีอยู่ในบุคคลบางโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง บ่อยที่สุดในผู้ที่มีจักษุ Myasthenia Gravis .

edrophonium ทดสอบการใช้งานของ edrophonium คลอไรด์จะสั้นมากบรรเทาความอ่อนแอในคนขี้โรค .ยาบล็อกการสลายตัว ( รายละเอียด ) ของ acetylcholine และเป็นการชั่วคราวเพิ่มระดับของ acetylcholine ที่แยกประสาทกล้ามเนื้อ . วิธีการอื่น ๆเพื่อยืนยันการวินิจฉัย ได้แก่รุ่นของเส้นประสาทการศึกษาซึ่งการทดสอบเฉพาะกล้ามเนื้อ " ล้า " โดยการกระตุ้นเส้นประสาท ซ้ำ ๆทดสอบการตอบสนองของกล้ามเนื้อเมื่อบันทึกลง เส้นประสาทจะซ้ำๆ กระตุ้นโดยพัลส์ขนาดเล็กของการไฟฟ้า การกระตุ้นซ้ำของเส้นประสาทในการชักนำประสาทการศึกษาอาจแสดงให้เห็นถึงค่อยๆลดลงของกล้ามเนื้อที่อาจเกิดขึ้นเนื่องจากเส้นประสาทพิการ ส่งคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ

เส้นใยเดี่ยว ( EMG ) ยังสามารถตรวจพบความบกพร่องการส่งผ่านเส้นประสาทกล้ามเนื้อสามารถวัดความต่างศักย์ไฟฟ้าของเซลล์กล้ามเนื้อ เมื่อเส้นใยกล้ามเนื้อเดียวจะกระตุ้นด้วยกระแสไฟฟ้ากระตุ้น เส้นใยกล้ามเนื้อในขี้โรค รวมทั้งความผิดปกติของกล้ามเนื้ออื่น ๆ ที่ไม่ตอบสนองเป็นอย่างดีเพื่อกันการกระตุ้นไฟฟ้าเมื่อเทียบกับกล้ามเนื้อจากบุคคลปกติ

ภาพถ่ายวินิจฉัยของหน้าอกโดยใช้การคำนวณสร้างภาพโทโมกราฟี หรือแม่เหล็ก ( MRI ) , อาจจะใช้เพื่อระบุตัวตนของหมอ

สมรรถภาพปอด การทดสอบ ซึ่งมาตรการหายใจแรง ช่วยทำนายว่า การหายใจล้มเหลว และอาจนำไปสู่วิกฤต myasthenic .