The swaying coconut trees in the ge

The swaying coconut trees in the gentle breeze is reminiscent of the soft and languorous movements of Mohiniyattam - the feminine classical dance form of Kerala. Literally meaning the Dance of the Enchantress, it is deeply rooted in femininity, GRACE (Lasya) and BEAUTY (Sringara) forming the quintessence of this dance form.

Of all the classical South Indian styles, Mohiniyattam can be singled out with admirable distinction, for it's characteristic body movements, marked by the graceful sway of the torso. What is unique is the easy going rise and fall of the body, with emphasis mainly on the torso. The movements are never abrupt, but dignified, easy, natural, restrained and yet subtle. The glances, postures, gait employed are so subtle and graceful that they convey the infinite suggestiveness of radiant love.

The traditional costume worn in Mohiniyattam is white with a gold border, and gold ornaments are worn. The unique coiffure with hair gathered on the left side of the head reflect it's aesthetic appeal, making it distinct from the other dance forms of India. The regional system of music that Mohiniyattam follows is the SOPANA style which in it's lyricism is evocative of the spiritual element.

It was during the reign of the great Poet King, Maharaja Swati Tirunal that Mohiniyattam received considerable patronage. After his untimely demise, adverse circumstances led to the decline of this dance form till when in the 1930's Mahakavi Vallathol founded the Kerala Kalamandalam and once again revived the dance form. More recently, relentless efforts of exponents and researchers like Guru Padmashri Smt. Bharati Shivaji have contributed significantly in ensuring Mohiniyattam's place on the world map.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้นมะพร้าวในลมเป็นของย้ายที่นุ่ม และ languorous Mohiniyattam - แบบผู้หญิงรำของเกรละ หมายถึง การฟ้อนของ Enchantress ที่แท้จริง มันเป็นลึกรากในผู้หญิง เกรซ (Lasya) และความงาม (Sringara) ขึ้นรูปพบนี้เต้นแบบฟอร์ม

ของลักษณะทั้งหมดคลาสสิกใต้อินเดีย Mohiniyattam สามารถจะกลั่นกรอง ด้วยความแตกต่างอย่างน่าชมเชย สำหรับเรื่องร่างกายลักษณะการเคลื่อนไหว ทำเครื่องหมาย โดยกทางสง่าของลำตัว อะไรคือเอกลักษณ์เป็นการง่ายจะ กระเพื่อมของร่างกาย โดยเน้นหลักในลำตัว ความเคลื่อนไหวไม่เคยอย่างทันที ทันใด แต่เกียรติ ง่าย ธรรมชาติ ยับยั้ง และยังละเอียดอ่อน สายตาแปลก ท่า เดินทำงานอยู่ดังนั้นฉลาด และสง่างามที่พวกเขาถ่ายทอด suggestiveness อนันต์ของสดใสรัก

แต่งกายแบบดั้งเดิมที่สวมใส่ใน Mohiniyattam เป็นสีขาว มีเส้นขอบทอง และเครื่องประดับทองที่สวมใส่ วางการแต่งผมเฉพาะกับผมที่รวบรวมทางด้านซ้ายของศีรษะสะท้อนมันเป็นสวยงาม ทำให้แตกต่างจากการเต้นรูปแบบอื่น ๆ ของอินเดีย ระบบเพลงที่ Mohiniyattam ตามภูมิภาคเป็นลักษณะโสภณาบุญซึ่งในของ lyricism เป็นของจิตวิญญาณองค์ประกอบต่างๆ

มันเป็นช่วงรัชสมัยของกวีพระเจ้าตากสินมหาราช สวีสวาติ Tirunal Mohiniyattam ที่ได้รับการอุปถัมภ์มาก หลังจากลูกของเขาไม่เหมาะ สถานการณ์ร้ายที่นำไปสู่การลดลงของแบบฟอร์มนี้เต้นจนเมื่อใน 1930's Mahakavi Vallathol Kalamandalam เกรละที่ก่อตั้งขึ้น และฟื้นฟูแบบเต้นรำอีกครั้ง เมื่อเร็ว ๆ นี้ ความพยายาม relentless เลขชี้กำลังและนักวิจัยเช่น Shivaji กูรู Padmashri Smt Bharati มีส่วนอย่างมากในตำแหน่งของ Mohiniyattam บนแผนที่โลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นมะพร้าวในสายลมอ่อนโยนชวนให้นึกถึงการเคลื่อนไหวนุ่มและอ่อนแอของ Mohiniyattam - รูปแบบของผู้หญิงเต้นรำคลาสสิกของเกรละ อักษรความหมายการเต้นรำของแม่มดก็จะฝังรากลึกในผู้หญิง GRACE (Lasya) และความงาม (Sringara) สร้างแก่นสารของรูปแบบการเต้นรำนี้ของทุกรูปแบบคลาสสิกอินเดียใต้ Mohiniyattam สามารถแยกออกมาด้วยความแตกต่างที่น่าชื่นชมสำหรับ มันเป็นเรื่องการเคลื่อนไหวร่างกายลักษณะโดดเด่นด้วยการแกว่งไปแกว่งมาสง่างามของลำตัว อะไรคือสิ่งที่ไม่ซ้ำกันคือการเพิ่มขึ้นง่ายไปและการล่มสลายของร่างกายที่มีความสำคัญส่วนใหญ่อยู่บนลำตัว การเคลื่อนไหวจะไม่ทันทีทันใด แต่สง่างามง่ายเป็นธรรมชาติยับยั้งและยังบอบบาง มอง, ท่าเดินงานนี้จึงบอบบางและสง่างามที่พวกเขาถ่ายทอดความนัยที่ไม่มีที่สิ้นสุดของความรักที่สดใสแต่งกายแบบดั้งเดิมสวมใส่ใน Mohiniyattam เป็นสีขาวกับขอบสีทองและเครื่องทองจะสวมใส่ แต่งผมที่ไม่ซ้ำกับผมรวมตัวกันอยู่ด้านซ้ายของศีรษะมันสะท้อนให้เห็นถึงความสวยงามทำให้มันแตกต่างไปจากรูปแบบการเต้นอื่น ๆ ของอินเดีย ระบบในระดับภูมิภาคของเพลงที่ Mohiniyattam ต่อไปนี้เป็นรูปแบบ SOPANA ซึ่งเป็นลักษณะของเพลงเป็นอารมณ์ขององค์ประกอบทางจิตวิญญาณมันเป็นช่วงรัชสมัยของพระมหากษัตริย์ที่ดีกวีมหาราชา Swati Tirunal ที่ Mohiniyattam ได้รับการสนับสนุนมาก หลังจากการสวรรคตของเขาไม่เหมาะ, สถานการณ์ไม่พึงประสงค์นำไปสู่การลดลงของรูปแบบการเต้นรำนี้จนถึงเมื่ออยู่ใน 1930 Mahakavi Vallathol ก่อตั้งเกรละ Kalamandalam และฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในรูปแบบการเต้นรำ เมื่อเร็ว ๆ นี้ความพยายามอย่างไม่หยุดยั้งของเลขยกกำลังและนักวิจัยเช่น Guru Padmashri Smt บลาห์ชิวามีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญในการตรวจสอบสถานที่ Mohiniyattam บนแผนที่โลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีต้นมะพร้าวอยู่ในสายลมอ่อนโยนเป็นรำลึกของนุ่มและ languorous การเคลื่อนไหวของ mohiniyattam - ผู้หญิงนาฏศิลป์รูปแบบของเกรละ หมายหมายถึงการเต้นของแม่มด มันฝังรากลึกในความเป็นผู้หญิง เกรซ ( lasya ) และความงาม ( sringara ) เป็นแก่นสารของแบบฟอร์มนี้เต้น

ทุกคลาสสิกอินเดียใต้ ลักษณะmohiniyattam สามารถ singled out กับความแตกต่างที่น่าชื่นชม เพราะการเคลื่อนไหวของร่างกาย ลักษณะเครื่องหมาย โดยแกว่งที่สง่างามของลำตัว สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ คือ จะง่ายขึ้นและตกของร่างกายโดยเน้นหลักในลำตัว การเคลื่อนไหวที่ไม่ทันทีทันใด แต่สง่างาม ง่าย ธรรมชาติ ยับยั้งและยังบอบบาง การท่า , สายตา ,การเดินที่ใช้จึงลึกลับและสง่างามที่พวกเขาถ่ายทอดข้อเสนอแนะที่ไม่มีที่สิ้นสุดของความรักสดใส

แบบดั้งเดิมเครื่องแต่งกายสวมใส่ใน mohiniyattam สีขาวที่มีเส้นขอบ ทอง และเครื่องประดับทองจะสวมใส่ โดยเฉพาะกับการแต่งผมผมรวบรวมอยู่บนด้านซ้ายของหัวสะท้อนมันอุทธรณ์สุนทรียะ ทำให้มันแตกต่างจากรูปแบบอื่น ๆการเต้นของอินเดียในระบบของเพลงที่ mohiniyattam ดังนี้คือ ประวิทย์ แต่งอักษร B ซึ่งมันคือสไตล์เนื้อเพลงซึ่งองค์ประกอบทางจิตวิญญาณ

มันในระหว่างรัชสมัยของกษัตริย์กวีเอกมหาราช Swati tirunal ที่ mohiniyattam ได้รับการสนับสนุนมาก หลังจากเสียชีวิตของเขาสถานการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ นำไปสู่ความเสื่อมของแบบฟอร์มนี้เต้นจนเมื่อในปี 1930 mahakavi Vallathol ก่อตั้งเกรละนอกจากนี้ Kalamandalam และเมื่อฟื้นขึ้นมาอีกครั้งรูปแบบการเต้นรำ เมื่อเร็วๆ นี้ ความพยายามอย่างไม่หยุดยั้งของเลขยกกำลังและนักวิจัย เช่น กูรู padmashri SMT bharati Shivaji มีส่วนอย่างมากในการสร้างความมั่นใจ mohiniyattam สถานที่บนแผนที่โลก