Perception (from the Latin percepti

Perception (from the Latin perceptio, percipio) is the organization, identification, and interpretation of sensory information in order to represent and understand the environment.[1] All perception involves signals in the nervous system, which in turn result from physical or chemical stimulation of the sense organs.[2] For example, vision involves light striking the retina of the eye, smell is mediated by odor molecules, and hearing involves pressure waves. Perception is not the passive receipt of these signals, but is shaped by learning, memory, expectation, and attention.[3][4]

Perception can be split into two processes.[4] Firstly, processing sensory input, which transforms these low-level information to higher-level information (e.g., extracts shapes for object recognition). Secondly, processing which is connected with a person's concepts and expectations (knowledge) and selective mechanisms (attention) that influence perception.

Perception depends on complex functions of the nervous system, but subjectively seems mostly effortless because this processing happens outside conscious awareness.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรับรู้ (จากการติ perceptio, percipio) เป็นองค์กร รหัส และตีความข้อมูลทางประสาทสัมผัสเพื่อเป็นตัวแทน และเข้าใจสิ่งแวดล้อม [1] รับรู้ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับสัญญาณในระบบประสาท ซึ่งจะเป็นผลมาจากการกระตุ้นทางกายภาพ หรือทางเคมีของอวัยวะความรู้สึก [2] ตัวอย่างเช่น วิสัยทัศน์เกี่ยวข้องกับแสงตกเรตินาของตา กลิ่นเป็นการไกล่เกลี่ย โดยโมเลกุลกลิ่น และเกี่ยวข้องกับการได้ยินคลื่นความดัน รับรู้ไม่รับแฝงของสัญญาณเหล่านี้ แต่เป็นรูปจากการเรียนรู้ หน่วยความจำ ความคาดหวัง และความสนใจ [3] [4]สามารถแบ่งการรับรู้เป็นกระบวนการที่สอง [4] ตอนแรก ซึ่งการประมวลผลการป้อนข้อมูลทางประสาทสัมผัส เปลี่ยนข้อมูลเหล่านี้ระดับต่ำข้อมูลสูงกว่า (เช่น สารสกัดจากรูปร่างสำหรับการรู้จำวัตถุ) ประการที่สอง การประมวลผลซึ่งเชื่อมโยงกับแนวคิดของบุคคลและความคาดหวัง (ความรู้) และกลไกเลือก (ความสนใจ) ที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้รับรู้ตามการทำงานของระบบประสาทที่ซับซ้อน แต่จิตใจดูเหมือนว่าส่วนใหญ่ได้อย่างง่ายดายเนื่องจากการประมวลผลนี้เกิดขึ้นภายนอกรับรู้สติ [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรับรู้ ( จากละติน perceptio percipio , ) เป็นองค์กรที่ระบุและการตีความข้อมูลทางประสาทสัมผัสในการเป็นตัวแทนและเข้าใจสภาพแวดล้อม . [ 1 ] ในการรับรู้สัญญาณทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับระบบประสาท ซึ่งจะเป็นผลจากทางกายภาพหรือทางเคมีการกระตุ้นของอวัยวะรับความรู้สึก [ 2 ] ตัวอย่างเช่น วิสัยทัศน์ที่เกี่ยวข้องกับแสง ตื่นตาตื่นใจเรตินาของตา กลิ่นเป็นคนกลาง โดยโมเลกุลของกลิ่นและเสียงที่เกี่ยวข้องกับคลื่นความดัน การรับรู้ไม่รับเรื่อยๆของสัญญาณเหล่านี้ แต่รูปร่างโดยการเรียนรู้ ความจำ ความคาดหวังและความสนใจ . [ 3 ] [ 5 ]การรับรู้ สามารถแยกเป็น 2 กระบวนการ [ 4 ] ประการแรกการประมวลผลการป้อนข้อมูล ซึ่งแปลงเหล่านี้รวมข้อมูลข้อมูลสูง ( เช่น สารสกัดจากรูปร่างสำหรับการรู้จำวัตถุ ) ประการที่สอง การประมวลผลที่เกี่ยวข้องกับแนวคิดของบุคคลและความคาดหวัง ( ความรู้ ) และกลไกที่เลือก ( ความสนใจ ) ที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้การรับรู้ขึ้นอยู่กับการทำงานที่ซับซ้อนของระบบประสาท แต่โดยส่วนตัวแล้วดูเหมือนว่าส่วนใหญ่ได้อย่างง่ายดายเพราะการประมวลผลนี้เกิดขึ้นนอกสติความตระหนัก [ 2 ]