highlikeSPONSOR FILE FESTIVAL*SUBMI

highlike
SPONSOR FILE FESTIVAL

*
SUBMITBOOK
WILLIAM KENTRIDGE

+ + +
Sculpture bicycle wheel

William Kentridge Sculpture bicycle wheel

source: pbsorg

William Kentridge was born in Johannesburg, South Africa, in 1955. He attended the University of the Witwatersrand, Johannesburg (1973–76), Johannesburg Art Foundation (1976–78), and studied mime and theater at L’École Internationale de Théâtre Jacques Lecoq, Paris (1981–82). Having witnessed first-hand one of the twentieth century’s most contentious struggles—the dissolution of apartheid—Kentridge brings the ambiguity and subtlety of personal experience to public subjects that are most often framed in narrowly defined terms. Using film, drawing, sculpture, animation, and performance, he transmutes sobering political events into powerful poetic allegories. In a now-signature technique, Kentridge photographs his charcoal drawings and paper collages over time, recording scenes as they evolve. Working without a script or storyboard, he plots out each animated film, preserving every addition and erasure. Aware of myriad ways in which we construct the world by looking, Kentridge uses stereoscopic viewers and creates optical illusions with anamorphic projection, to extend his drawings-in-time into three dimensions. Kentridge has had major exhibitions at San Francisco Museum of Modern Art (2009); Philadelphia Museum of Art (2008); Moderna Museet, Stockholm, (2007); and the Metropolitan Museum of Art, New York (2004); among others. He has also participated in Prospect.1 New Orleans (2008); the Sydney Biennale (1996, 2008); and Documenta (1997, 2002). His opera and theater works, often produced in collaboration with Handspring Puppet Company, have appeared at Brooklyn Academy of Music (2007); Standard Bank National Arts Festival, Grahamstown, South Africa (1992, 1996, 1998); and Festival d’Avignon, France (1995, 1996). His production of Dmitri Shostakovich’s opera, The Nose, premiered in 2010 at the Metropolitan Opera, New York, in conjunction with a retrospective organized by San Francisco Museum of Modern Art and the Museum of Modern Art, New York. William Kentridge lives and works in Johannesburg, South Africa.
.
.
.
.
.
.
.
source: studiointernational

Drawing is pivotal to all of Kentridge’s art practice. In the late 1980s, he became an internationally acclaimed artist when his animated charcoal drawing films were shown using a homemade animation technique that he describes as “stone-age film-making”. Editor and co-author Lilian Tone describes the artist’s method: “This process involves the sequential reworking of a set of charcoal drawings pinned to the wall and positioned in a fixed relationship to the camera. Rather than using a different drawing for each frame, as is seen in conventional methods of cel animation, Kentridge continuously reworks each drawing in an obsessive ritual of addition and subtraction, accumulation and erasure. Evocative iconographies dissolve into crude marks that operate at the limit of discernibility, producing powerfully expressive effects.”

Kentridge first studied politics and African studies at the University of Witwatersrand in Johannesburg from 1973 to 1976, before studying fine art at Johannesburg Art Foundation from 1976 to 1978. His interest in theatre began at university and has continued throughout his career. It informs the dramatic and narrative character of his art as well as his ability to link drawing and film. As a draughtsman, his work in pastel and charcoal is expressionistic. From 1989 to 1996, Kentridge made an important cycle of films that allegorised South Africa’s political upheavals. His work can be seen to belong to the satirical tradition of Honoré Daumier, Francisco Goya and William Hogarth, although the artist is ambivalent about his European art historical heritage as his search for identity draws on his own German, Jewish and Lithuanian roots. He uses the politically potent images from the 19th century as a framework for contemporary African subjects in the context of South Africa’s Resistance Art movement of the 1980s.

In drawing in the South African landscape, he turns his back on the most picturesque view to capture an honest fragment of the landscape. His recent drawings of isolated trees, in black ink brushed on old encyclopaedia pages, evoke both the doomed grace and the fetishisation of pre-colonial Africa. Given Africa’s cycles of violence and colonial domination, an authentic South African landscape no longer exists. Kentridge takes the role of artist as mediator through which the hidden trauma of the land can surface organically in the process of his work, which itself involves building, unbuilding and rebuilding. Landscape is thus pivotal to this, an essentially political art. In October 2001, in a lecture at the Chicago Museum of Contemporary Art, reprinted in Fortuna, Kentridge observed: “All calls for certainty, whether for political jingoism or for objective knowledge, have an authoritarian origin relying on blindness and coercion, which are fundamentally contrary to what it is to be alive in the world with one’s eyes open.”

It is drawing that underpins all of Kentridge’s projects, with both the process and the finished images playing an important role in his creative act. “It is only when physically engaged on a drawing that ideas start to emerge. There is a combination between drawing and seeing, between making and assessing, that provokes a part of my mind that otherwise is closed off,” he says.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

highlikeสนับสนุนแฟ้มงาน*SUBMITBOOKวิลเลียม KENTRIDGE+ + +ปั้นจักรยานล้อWilliam Kentridge ปั้นจักรยานล้อแหล่งที่มา: pbsorgWilliam Kentridge was born in Johannesburg, South Africa, in 1955. He attended the University of the Witwatersrand, Johannesburg (1973–76), Johannesburg Art Foundation (1976–78), and studied mime and theater at L’École Internationale de Théâtre Jacques Lecoq, Paris (1981–82). Having witnessed first-hand one of the twentieth century’s most contentious struggles—the dissolution of apartheid—Kentridge brings the ambiguity and subtlety of personal experience to public subjects that are most often framed in narrowly defined terms. Using film, drawing, sculpture, animation, and performance, he transmutes sobering political events into powerful poetic allegories. In a now-signature technique, Kentridge photographs his charcoal drawings and paper collages over time, recording scenes as they evolve. Working without a script or storyboard, he plots out each animated film, preserving every addition and erasure. Aware of myriad ways in which we construct the world by looking, Kentridge uses stereoscopic viewers and creates optical illusions with anamorphic projection, to extend his drawings-in-time into three dimensions. Kentridge has had major exhibitions at San Francisco Museum of Modern Art (2009); Philadelphia Museum of Art (2008); Moderna Museet, Stockholm, (2007); and the Metropolitan Museum of Art, New York (2004); among others. He has also participated in Prospect.1 New Orleans (2008); the Sydney Biennale (1996, 2008); and Documenta (1997, 2002). His opera and theater works, often produced in collaboration with Handspring Puppet Company, have appeared at Brooklyn Academy of Music (2007); Standard Bank National Arts Festival, Grahamstown, South Africa (1992, 1996, 1998); and Festival d’Avignon, France (1995, 1996). His production of Dmitri Shostakovich’s opera, The Nose, premiered in 2010 at the Metropolitan Opera, New York, in conjunction with a retrospective organized by San Francisco Museum of Modern Art and the Museum of Modern Art, New York. William Kentridge lives and works in Johannesburg, South Africa........source: studiointernationalDrawing is pivotal to all of Kentridge’s art practice. In the late 1980s, he became an internationally acclaimed artist when his animated charcoal drawing films were shown using a homemade animation technique that he describes as “stone-age film-making”. Editor and co-author Lilian Tone describes the artist’s method: “This process involves the sequential reworking of a set of charcoal drawings pinned to the wall and positioned in a fixed relationship to the camera. Rather than using a different drawing for each frame, as is seen in conventional methods of cel animation, Kentridge continuously reworks each drawing in an obsessive ritual of addition and subtraction, accumulation and erasure. Evocative iconographies dissolve into crude marks that operate at the limit of discernibility, producing powerfully expressive effects.”Kentridge first studied politics and African studies at the University of Witwatersrand in Johannesburg from 1973 to 1976, before studying fine art at Johannesburg Art Foundation from 1976 to 1978. His interest in theatre began at university and has continued throughout his career. It informs the dramatic and narrative character of his art as well as his ability to link drawing and film. As a draughtsman, his work in pastel and charcoal is expressionistic. From 1989 to 1996, Kentridge made an important cycle of films that allegorised South Africa’s political upheavals. His work can be seen to belong to the satirical tradition of Honoré Daumier, Francisco Goya and William Hogarth, although the artist is ambivalent about his European art historical heritage as his search for identity draws on his own German, Jewish and Lithuanian roots. He uses the politically potent images from the 19th century as a framework for contemporary African subjects in the context of South Africa’s Resistance Art movement of the 1980s.
In drawing in the South African landscape, he turns his back on the most picturesque view to capture an honest fragment of the landscape. His recent drawings of isolated trees, in black ink brushed on old encyclopaedia pages, evoke both the doomed grace and the fetishisation of pre-colonial Africa. Given Africa’s cycles of violence and colonial domination, an authentic South African landscape no longer exists. Kentridge takes the role of artist as mediator through which the hidden trauma of the land can surface organically in the process of his work, which itself involves building, unbuilding and rebuilding. Landscape is thus pivotal to this, an essentially political art. In October 2001, in a lecture at the Chicago Museum of Contemporary Art, reprinted in Fortuna, Kentridge observed: “All calls for certainty, whether for political jingoism or for objective knowledge, have an authoritarian origin relying on blindness and coercion, which are fundamentally contrary to what it is to be alive in the world with one’s eyes open.”

It is drawing that underpins all of Kentridge’s projects, with both the process and the finished images playing an important role in his creative act. “It is only when physically engaged on a drawing that ideas start to emerge. There is a combination between drawing and seeing, between making and assessing, that provokes a part of my mind that otherwise is closed off,” he says.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

highlike
ไฟล์ผู้สนับสนุนเทศกาล* SUBMITBOOK WILLIAM Kentridge + + + ประติมากรรมจักรยานล้อวิลเลียม Kentridge ประติมากรรมล้อจักรยานที่มา: pbsorg วิลเลียม Kentridge เกิดในแอฟริกาใต้ในปี 1955 เขาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย Witwatersrand, โจฮันเน (1973-1976) โจฮันเนมูลนิธิศิลปะ (1976-1978) และการศึกษาละครใบ้และละครที่ L'École Internationale de Théâtreฌาค Lecoq, ปารีส (1981-1982) ต้องเห็นมือแรกหนึ่งในศตวรรษที่ยี่สิบของการต่อสู้ถกเถียงกันมากที่สุดของการสลายตัวของการแบ่งแยกสีผิว-Kentridge นำความคลุมเครือและความละเอียดอ่อนของประสบการณ์ส่วนตัวให้กับอาสาสมัครประชาชนที่ส่วนใหญ่มักจะอยู่ในกรอบที่กำหนดไว้ในแง่หวุดหวิด ใช้ฟิล์มวาดประติมากรรม, ภาพเคลื่อนไหว, และประสิทธิภาพการทำงานเขา transmutes เหตุการณ์ทางการเมืองสติลงไปในบทกวีที่มีประสิทธิภาพอุปมาอุปมัย เทคนิคในตอนนี้ลายเซ็น Kentridge ถ่ายภาพภาพวาดถ่านและภาพตัดปะกระดาษของเขาในช่วงเวลาการบันทึกฉากที่พวกเขาคิดค้น ทำงานโดยไม่มีสคริปต์หรือกระดานเขาออกในแต่ละแปลงภาพยนตร์การ์ตูนรักษานอกจากนี้ทุกคนและลบ ตระหนักถึงวิธีการมากมายที่เราสร้างโลกโดยมอง Kentridge ใช้ชมภาพสามมิติและสร้างเครื่องฉายภาพที่ได้ประมาณการ anamorphic เพื่อขยายภาพวาดในเวลาที่เขาเป็นสามมิติ Kentridge ได้มีการจัดนิทรรศการที่สำคัญที่พิพิธภัณฑ์ซานฟรานซิศิลปะสมัยใหม่ (2009); ฟิลาเดลพิพิธภัณฑ์ศิลปะ (2008); Moderna Museet, Stockholm, (2007); และพิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทน, New York (2004); ท่ามกลางคนอื่น ๆ. นอกจากนี้เขายังมีส่วนร่วมใน Prospect.1 นิวออร์ (2008); ซิดนีย์ Biennale (1996, 2008); และ Documenta (1997, 2002) งานโอเปร่าและละครของเขามักจะผลิตในความร่วมมือกับหุ่น Handspring บริษัท ได้ปรากฏตัวขึ้นที่ Brooklyn Academy of Music (2007); ธนาคารสแตนดาร์ดเทศกาลศิลปะแห่งชาติ, เกรแฮม, แอฟริกาใต้ (1992, 1996, 1998); และเทศกาลศิลปอาวิญง, ฝรั่งเศส (1995, 1996) การผลิตของเขาโอเปร่าตัวอ่อนของจมูกที่เปิดตัวในปี 2010 ที่ Metropolitan Opera นิวยอร์กร่วมกับย้อนหลังจัดโดยพิพิธภัณฑ์ซานฟรานซิศิลปะสมัยใหม่และพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่นิวยอร์ก วิลเลียม Kentridge อาศัยและทำงานในแอฟริกาใต้........ ที่มา: studiointernational วาดเป็นสำคัญทั้งหมดของการปฏิบัติงานศิลปะของ Kentridge ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 เขาก็กลายเป็นศิลปินรางวัลในระดับนานาชาติเมื่อภาพยนตร์การวาดภาพถ่านเคลื่อนไหวของเขาได้แสดงให้เห็นโดยใช้เทคนิคภาพเคลื่อนไหวแบบโฮมเมดที่เขาอธิบายว่า "หินอายุฟิล์มทำ" บรรณาธิการและผู้เขียนร่วมลิเลียนเสียงอธิบายวิธีการของศิลปิน "กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการ reworking ลำดับของการตั้งค่าของภาพวาดถ่านตรึงอยู่กับผนังและวางอยู่ในความสัมพันธ์ที่จับจ้องไปที่กล้อง แทนที่จะใช้การวาดภาพที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละเฟรมเป็นที่เห็นได้ในวิธีการทั่วไปของ cel เคลื่อนไหว, Kentridge อย่างต่อเนื่อง reworks การวาดภาพในแต่ละพิธีกรรมครอบงำของบวกและการลบการสะสมและการลบ iconographies อารมณ์ละลายลงไปในเครื่องหมายน้ำมันดิบที่ทำงานที่ขีด จำกัด ของ discernibility การผลิตที่มีประสิทธิภาพผลกระทบที่แสดงออก. "Kentridge แรกที่ศึกษาการเมืองและการศึกษาแอฟริกันที่มหาวิทยาลัย Witwatersrand ในโจฮัน 1973-1976 ก่อนที่จะศึกษาศิลปะที่มูลนิธิศิลปะนเนสเบิร์กจาก 1976 1978 ที่น่าสนใจในโรงละครของเขาเริ่มที่มหาวิทยาลัยได้อย่างต่อเนื่องและตลอดอาชีพของเขา มันบอกตัวละครที่น่าทึ่งและการเล่าเรื่องของงานศิลปะของเขาเช่นเดียวกับความสามารถของเขาที่จะเชื่อมโยงการวาดภาพและภาพยนตร์ ในฐานะที่เป็นหมากที่ทำงานของเขาในสีพาสเทลและถ่านเป็นเพรส จาก 1989-1996, Kentridge ทำวงจรที่สำคัญของภาพยนตร์ที่ allegorised วุ่นวายทางการเมืองของแอฟริกาใต้ ผลงานของเขาสามารถมองเห็นจะเป็นประเพณีของตนHonoré Daumier, ฟรานซิสโกยาและวิลเลียมโฮการ์ ธ แม้ว่าศิลปินเป็นเด็ดขาดเกี่ยวกับงานศิลปะของเขายุโรปมรดกทางประวัติศาสตร์การค้นหาตัวตนของเขาสำหรับการดึงตัวเขาเองเยอรมัน, รากของชาวยิวและลิทัวเนีย เขาใช้ภาพที่มีศักยภาพทางการเมืองจากศตวรรษที่ 19 เป็นกรอบสำหรับวิชาแอฟริกันร่วมสมัยในบริบทของแอฟริกาใต้เคลื่อนไหวศิลปะแนวต้าน 1980 ได้. ในการวาดภาพในภูมิทัศน์แอฟริกาใต้เขาหันกลับมาของเขาในมุมมองที่งดงามที่สุดในการจับภาพ ส่วนความซื่อสัตย์ของภูมิทัศน์ ภาพวาดของเขาที่ผ่านมาของต้นไม้โดดเดี่ยวในหมึกสีดำแปรงบนหน้าเว็บสารานุกรมเก่าทำให้เกิดทั้งความสง่างามและวาระ fetishisation ของทวีปแอฟริกาก่อนอาณานิคม ได้รับรอบแอฟริกาของความรุนแรงและการปกครองอาณานิคมภูมิทัศน์ที่แท้จริงของแอฟริกาใต้ไม่มีอยู่แล้ว Kentridge บทบาทของศิลปินเป็นสื่อกลางที่ผ่านการบาดเจ็บที่ซ่อนของที่ดินสามารถพื้นผิวอินทรีย์ในขั้นตอนของการทำงานของเขาที่ตัวเองเกี่ยวข้องกับการก่อสร้างและบูรณะ unbuilding ภูมิทัศน์จึงเป็นการพิจาณานี้เป็นศิลปะทางการเมืองเป็นหลัก ในเดือนตุลาคมปี 2001 ในการบรรยายที่ชิคาโกพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัย, พิมพ์ใน Fortuna, Kentridge สังเกต: "ทุกสายสำหรับความเชื่อมั่นไม่ว่าจะรักชาติอย่างรุนแรงทางการเมืองหรือความรู้วัตถุประสงค์มีต้นกำเนิดเผด็จการอาศัยตาบอดและการข่มขู่ซึ่งเป็นพื้นฐาน ตรงกันข้ามกับสิ่งที่มันเป็นจะมีชีวิตอยู่ในโลกที่มีตาเปิด. "มันเป็นรูปวาดที่รมย์ทุกโครงการของKentridge มีทั้งกระบวนการและภาพสำเร็จรูปที่มีบทบาทสำคัญในการกระทำที่สร้างสรรค์ของเขา "มันเป็นเพียงเมื่อร่างกายมีส่วนร่วมในการวาดภาพความคิดเริ่มต้นที่จะโผล่ออกมา มีการรวมกันระหว่างการวาดภาพและการมองเห็นระหว่างการทำและการประเมินที่กระตุ้นให้เกิดการมีส่วนร่วมจากใจของฉันที่อื่นปิดให้บริการออกเป็น "เขากล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สนับสนุนไฟล์ highlike เทศกาล






submitbook วิลเลียมเคนทริดจ์ปั้นจักรยานล้อ

วิลเลียมเคนทริดจ์ประติมากรรมล้อจักรยาน

ที่มา : pbsorg

วิลเลียมเคนทริดจ์เกิดในโจฮันเนสเบิร์ก แอฟริกาใต้ ในปี พ.ศ. 2498 เขาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย Witwatersrand โจฮันเนสเบิร์ก ( 1973 ) , 76 ) , มูลนิธิโจฮันเนสเบิร์กศิลปะ ( 1976 ( 78 )และเรียนละครใบ้และโรงละครที่ L ' เอกอลเดเตรฌาคส์เลอคอครับความเป็นสากล th , ปารีส ( 1981 – 82 ) มีพยานมือแรกของศตวรรษที่ยี่สิบก็แย้งมากที่สุดการต่อสู้การเหยียดผิวเคนทริดจ์นำความคลุมเครือ และความละเอียดอ่อนของประสบการณ์ส่วนตัวเรื่องสาธารณะที่ส่วนใหญ่มักจะกรอบ ในแง่นี้ กำหนด การใช้ภาพยนตร์ ภาพวาด ประติมากรรมการแสดงภาพเคลื่อนไหวและเขา transmutes ถึงเหตุการณ์ทางการเมืองเป็น allegories บทกวีที่มีประสิทธิภาพ ในตอนนี้ลายเซ็นเทคนิคภาพถ่ายภาพวาดถ่านของเขาเคนทริดจ์และกระดาษภาพตัดปะตลอดเวลา การบันทึกฉากที่พวกเขาพัฒนา ทำงานโดยไม่มีสคริปต์หรือสตอรี่บ ์ด เขาแปลงแต่ละภาพยนตร์การ์ตูนรักษาทุกการบวกและลบ .ทราบวิธีการมากมายที่เราสร้างโลกโดยมอง เคนท์ริดจ์ใช้สามมิติผู้ชมและสร้างภาพลวงตาแสงกับภาพจอกว้าง , ขยายภาพวาดของเขาในเวลาเป็น 3 มิติ เคนท์ริดจ์มีนิทรรศการหลักที่ซานฟรานซิสโกของพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ ( 2009 ) ; ฟิลาเดลพิพิธภัณฑ์ศิลปะ ( 2008 ) ; Modern ที่นี่ , สตอกโฮล์ม , ( 2550 )และนครหลวงพิพิธภัณฑ์ศิลปะ , นิวยอร์ก ( 2004 ) ; ในหมู่คนอื่น ๆ เขายังได้เข้าร่วมในโอกาส 1 นิว ออร์ลีนส์ ( 2008 ) ; ละครซิดนีย์ ( 1996 , 2008 ) ; และเอกสาร ( 1997 , 2002 ) โอเปร่าและโรงละคร ผลงานของเขามักจะผลิตในความร่วมมือกับ บริษัท แฮนด์สปริงหุ่นกระบอก ได้ปรากฏตัวที่สถาบันดนตรี ( 2007 ) ; มาตรฐานแห่งชาติธนาคารศิลปะเทศกาล , Grahamstown ,แอฟริกาใต้ ( 1992 , 1996 , 1998 ) ; และ d'avignon เทศกาล , ฝรั่งเศส ( 1995 , 1996 ) การผลิตของดิมิทรีชอสตาโกวิชโอเปร่าของเขา , จมูก , รอบปฐมทัศน์ในปี 2010 ที่โอเปร่านิวยอร์ก ร่วมกับไทยจัดโดยซานฟรานซิสโกของพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่และพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ , นิวยอร์ก วิลเลียมเคนท์ริดจ์อาศัยอยู่ และทำงานใน Johannesburg , South Africa .
.
.
.
.
.
.

ที่มา : studiointernational

วาดเป็นสำคัญทั้งหมดของเคนท์ริดจ์เป็นศิลปะในการปฏิบัติ ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 เขากลายเป็นศิลปินที่ได้รับรางวัลในระดับนานาชาติเมื่อเขาถ่านวาดภาพเคลื่อนไหวฟิล์มภาพเคลื่อนไหวแสดงการโฮมเมดเทคนิคที่เขาอธิบายว่า " ภาพยนตร์ยุคหินการทํา " บรรณาธิการและร่วมเขียนลิเลียนเสียงอธิบายถึงวิธีการของศิลปิน" กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับข้อมูลลำดับของชุดของภาพวาดถ่านตรึงกับผนังและตําแหน่งในความสัมพันธ์คงที่กับกล้อง มากกว่าการใช้ภาพที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละเฟรม เมื่อเห็นเป็นวิธีการปกติของ Cel Animation , เคนท์ริดจ์อย่างต่อเนื่อง reworks แต่ละภาพวาดในพิธีกรรมงมงายของการบวกและการลบ การสะสม และลบ .ซึ่งละลายในน้ำมัน iconographies รอยการใช้งานที่ จำกัด ของ discernibility ผลิตผลที่ทรงพลังมากกว่า "

เคนทริดจ์แรกศึกษาการเมืองและแอฟริกันศึกษาที่มหาวิทยาลัยเวลส์ในโจฮันเนสเบิร์กจาก 2516 ถึง 2519 ก่อนเรียนศิลปะที่เมืองโจฮันเนสเบิร์กมูลนิธิศิลปะจาก 1976 ถึง 1978ความสนใจของเขาในโรงภาพยนตร์ เริ่มที่มหาวิทยาลัยและมีอย่างต่อเนื่องตลอดอาชีพของเขา แจ้งให้ตัวละครและการเล่าเรื่องของศิลปะของเขารวมทั้งความสามารถในการเชื่อมโยงภาพและภาพยนตร์ เป็นช่างเขียนแบบ งานของเขาในดินสอสีและถ่าน expressionistic . จาก 2532 ถึง 2539 เคนทริดจ์เป็นวงจรสำคัญของภาพยนตร์ที่ allegorised ความวุ่นวายทางการเมืองของแอฟริกาใต้ .งานของเขาสามารถมองเห็นเป็นประเพณีเกียรติและเสียดสีของโดเมียร์ ฟรานซิสโก โกยา และวิลเลียม โฮการ์ธ แม้ว่าศิลปินจะสนใจเรื่องประวัติศาสตร์ยุโรปศิลปะมรดกที่หาเอกลักษณ์ของตัวเองวาดในเยอรมัน ยิว และราก ภาษาไทย .เขาใช้ภาพที่มีศักยภาพทางการเมืองจากศตวรรษที่ 19 เป็นกรอบสำหรับคนแอฟริกันร่วมสมัยในบริบทของแอฟริกาใต้ต่อต้านการเคลื่อนไหวของยุคศิลปะ

ในรูปวาดในแนวนอนที่แอฟริกาใต้ เขาหันกลับมาของเขาในมุมมองที่งดงามที่สุดในการจับชิ้นซื่อสัตย์ของภูมิทัศน์ ภาพวาดล่าสุดของเขาที่แยกต้นไม้สีดำหมึกแปรงบนหน้าสารานุกรมเก่า ทำให้ทั้งสองวาระเกรซและ fetishisation ของแอฟริกาก่อนอาณานิคม ให้วงจรของความรุนแรงและการปกครองอาณานิคมแอฟริกาแอฟริกาใต้ภูมิประเทศ ของแท้ไม่มีอีกต่อไป เคนท์ริดจ์ใช้เวลาบทบาทของศิลปินเป็นสื่อกลางผ่านที่ซ่อนบาดแผลของแผ่นดินสามารถพื้นผิวอินทรีย์ในกระบวนการของงานของเขาที่ตัวเองเกี่ยวข้องกับอาคาร unbuilding และการสร้างใหม่ ภูมิจึงสำคัญ นี้ ศิลปะเป็นหลักทางการเมือง ในเดือนตุลาคมปี 2001 ในการบรรยายที่ชิคาโกพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัย พิมพ์ใน Fortuna เคนทริดจ์สังเกต : " ทุกสาย เพื่อความแน่นอน ไม่ว่าจะ jingoism ทางการเมืองหรือความรู้วัตถุประสงค์มีเผด็จการที่มาอาศัย ผู้พิการทางสายตา และการบีบบังคับซึ่งเป็นพื้นฐานต่อสิ่งที่มันคือการมีชีวิตอยู่ในโลกอย่างลืมตา "

มันเป็นรูปวาดที่สนับสนุนทั้งหมดของเคนท์ริดจ์ของโครงการ ทั้งกระบวนการเสร็จภาพมีบทบาทสําคัญในการกระทำสร้างสรรค์ของเขา " มันเป็นเพียงเมื่อร่างกายหมั้นในแบบที่คิดเริ่มที่จะโผล่ออกมา มีการรวมกันระหว่างการวาดภาพและเห็นระหว่างการกระตุ้นและการประเมินที่เป็นส่วนหนึ่งของจิตใจที่มิฉะนั้นจะปิด " เขากล่าว