Shin was trying to emphasize the ac

Shin was trying to emphasize the achievements of Schnee, but had a question about the unfamiliar word.

“Ah, I’m sorry. Schnee-sama never accepted it.”

“Didn’t accept it?”

Shin looked at Schnee unintentionally.

“I received a communication acknowledging me as a Saint from the church headquarters previously. Although I declined it.”

“Was there any problem in accepting it?”

“Yes. I don’t have any intention to be affiliated with influence somewhere just because I served with the High Humans. However, when the title of Saint arrived, because there is the possibility that I would naturally end up with some church influence, I didn’t accept it. I thought it was already forgotten about because it has been more than 100 years, but it seems they still haven’t given up yet.”

It was indeed unexpected, Schnee sighed as she was disgruntled.

Although the church recognized her as a Saint, it was meaningless if she didn’t accept it.

For Shin to meddle in the church’s internal politics would be more than a petty complication, it was completely contrary to his goal. Religion was something which was troublesome through all the ages. When thinking about these kinds of things, Schnee smiled at Rashia.

“You can call me Schnee, it’s no problem.”

“S-Such a thing! It’s too much.”

“You’re too tense!”

“Will, that is too much, too!”

Though it was somewhat exaggerated, Shin thought it was the correct reaction.

Shin, personally, was Schnee’s long-time acquaintance, and Wilhelm had a character that didn’t hold much back. Therefore they could talk normally. However, as Tiera said before, even children knew the name Schnee; she was very popular.

If that person was in front of someone normal, they would probably react this way, too.

“Oi, come on! Don’t we have to go soon? There’s no need to rest here, right?.”

Shin and Schnee hadn’t taken much of a break, and Wilhelm understood that much.

“That’s right, we should go then.”

Shin spoke while standing up with Schnee. They were able to leave without any problems, and since there were orphanage matters too, it was better to rush.

Rashia began to tidy up the bedding in a hurry as well. Though Rashia didn’t understand the significance of the details of the incident, for the time being she understood the explanation about how it was solved by Schnee. It didn’t mean that she had forgotten the fear of when they were surrounded by monsters, but Rashia might believe that there was nothing impossible for this person.

According to a commoner such as Rashia, Schnee Raizar was a living legend. A heroine and a saint, who had been protecting this land for more than 500 years.

There was a trust that was close to faith.

“Well, the reliance is greater than I thought.”

Shin talked to himself, as he saw the expression full of trust in Schnee on Rashia’s face. It was easy to imagine that it would become outrageous if Schnee walked together with him. It might be difficult even if it was only to buy something.

He sighed and decided to carefully make the disguise.

◆◆◆◆

Wilhelm carried Rashia, as Shin and Schnee maintained their speed to match up with them. No matter how much her level had risen, it would be a significant burden on Rashia if she had to run with all her effort.

That speed couldn’t be compared with a horse. Even though they took a break on the way, the four people arrived at the location where they were able to see the kingdom’s town before sunset.

They walked from there because it would be difficult if they caused others to be cautious of them as they were going to a place with public eyes.

“Ugh, I feel like vomiting…”

“Come on, I carried you on my back, so endure it.”

Rashia, who was not used to high speed travel while being carried by someone, had her complexion worsen, like she was having motion sickness. Since it was cruel to let her walk as it was, Wilhelm carried her on his back.

“Are you alright?”

Schnee called out kindly.

“Don’t worry, I will put up with it…”

“That’s serious.”

Shin let out a small sigh.

Because potions didn’t work on motion sickness, the party proceeded after she said so.

Schnee had already changed her appearance using a magic skill before being perceived by the public. Her blue eyes turned red, her silver hair changed to blonde, and she now had a ponytail hairstyle. Several other skills were applied besides that.

Since Shin personally applied the magic, it would never be discovered unless in an extreme circumstance. From the beginning, just transforming a woman’s hairstyle and her impression made her significantly different. If her hair color and eyes were changed, even humans who were used to seeing Schnee would not notice it immediately.

“Just to confirm, it’s okay if we separate in front of the gate?”

“I don’t mind. The request was originally until she learned the skill. There’s no need to bother walking us to the church, too. If something does happen at the church, it’s for us to manage.”

“That tone that doesn’t match with your honest side is the same as always.”

Schnee showed a wry smile while speaking to Wilhelm.

“Dammit, leave me alone!”

They joked around while approaching the gate. Even though Wilhelm said that something might have already happened, Shin expanded his perception range to the orphanage, and confirmed everyone was safe. Of course, there were no signs of any uninvited guests either.

“Then, we will walk together up until we get there. I will give you this just in case. Please contact me if anything happens.”

When they arrived at the gate, Shin presented the message card and the letter paper.

However, Wilhelm who saw that, tried to refuse.

“This is the item that transfers a message, huh? If it turns into a situation where I need to use this, I won’t choose to do so. What if I involve you and something happens?”

“Moreover, it only puts you at a disadvantage.” those were the words left unsaid, but expressed through Wilhelm’s eyes as he told Shin, and his intention to have Shin stay out of it could be sensed.

No matter how similar Shin was to a chosen one, or as a similar fellow who was recognized by Tsuki no Hokora, Wilhelm didn’t intend to involve a companion who had merely received the request. There were possibilities of Shin being marked by the church when he received enough requests. If the message card was handed over and used, that alone was unjustifiable. He had already expected that Wilhelm would say that.

If something were to happen without Shin being involved, like the situation earlier, there was the high possibility that it couldn’t be solved, or it would become more disastrous. Even still, that man couldn’t approve of it.

Rashia, who was being carried on Wilhelm’s back, didn’t say anything either.

They themselves were going to challenge the enemy; who had power, money, and ability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชินพยายามเน้นความสำเร็จของ Schnee แต่มีคำถามเกี่ยวกับคำที่ไม่คุ้นเคย"อา ขอโทษ Schnee sama ไม่เคยยอมรับมัน""ไม่ยอมรับ"ชินมองที่ Schnee ตั้งใจ"ฉันยอมรับฉันเป็นนักบุญจากโบสถ์สำนักงานใหญ่ก่อนหน้านี้สื่อสารรับ แม้ว่าฉันปฏิเสธมัน""ไม่มีปัญหาใด ๆ ในการยอมรับมัน""ใช่ ไม่มีเจตนาใด ๆ จะสังกัดอยู่กับที่ใดที่หนึ่งเพียงอิทธิพลเนื่องจากฉันอาหารกับมนุษย์สูง อย่างไรก็ตาม เมื่อชื่อของนักบุญถึง เนื่องจากมีความเป็นไปได้ที่ฉันจะตามธรรมชาติขึ้นกับอิทธิพลบางคริสตจักร ฉันไม่ยอมรับมัน คิดถูกแล้วลืมเกี่ยวกับเนื่องจากมันถูกมากกว่า 100 ปี แต่ดูเหมือนว่าพวกเขายังไม่ได้รับยัง"ได้แน่นอนโดยไม่คาดคิด Schnee ถอนหายใจเป็นเธอ disgruntledแม้ว่าคริสตจักรยอมรับว่าเธอเป็นนักบุญ ได้ความหมายถ้าเธอไม่ยอมรับสำหรับชินยุ่งทางการเมืองภายในของโบสถ์จะเป็น petty ความยุ่งเหยิงมากกว่า มันเป็นสมบูรณ์ขัดกับเป้าหมายของเขา ศาสนาเป็นสิ่งที่ยากลำบากผ่านทุกเพศทุกวัย เมื่อความคิดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ Schnee ยิ้มที่ Rashia"คุณสามารถโทรหาฉัน Schnee จึงไม่มีปัญหา"" S ดังกล่าวสิ่ง ได้มากเกินไป""คุณกำลังตึงเครียดเกินไป""จะ ที่มากเกินไป เกินไป"แม้ว่ามันค่อนข้างค่ะ ชินคิดว่า มันเป็นปฏิกิริยาที่ถูกต้องชิน ส่วนตัว มีความใกล้ชิดนานของ Schnee และวิลเฮล์มมีอักขระที่ไม่ได้ค้างมากกลับกัน ดังนั้น พวกเขาสามารถพูดคุยตามปกติ อย่างไรก็ตาม เป็น Tiera กล่าวว่า ก่อน เด็กแม้รู้ชื่อ Schnee เธอได้รับความนิยมมากถ้าคนที่มีหน้าคนปกติ พวกเขาจะคงตอบสนองด้วยวิธีนี้ เกินไป"อ้อย โธ่ เราไม่ได้ไปเร็ว ๆ นี้ ไม่จำเป็นต้องพักที่นี่ ขวา? . "ชินและ Schnee ไม่ได้ถ่ายมากตัวแบ่ง และวิลเฮล์มเข้าใจมากว่า"ถูกต้อง เราควรไปแล้ว"ชินพูดขณะยืนโดย Schnee พวกเขาจะปล่อยให้ไม่ มีปัญหาใด ๆ และเนื่องจากมีพินเรื่องเกินไป ก็ให้วิ่งRashia เริ่มตอนขึ้นเตียงรีบด้วย แต่ Rashia ไม่เข้าใจความสำคัญของรายละเอียดของเหตุการณ์ เวลาที่มีเธอเข้าใจคำอธิบายเกี่ยวกับวิธีการที่มันถูกแก้ไขโดย Schnee มันไม่ได้หมายความ ว่า เธอได้ลืมความกลัวของ เมื่อพวกเขาถูกล้อมรอบ ด้วยมอนสเตอร์ Rashia อาจเชื่อว่า ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้สำหรับบุคคลนี้ตามผันเช่น Rashia, Schnee Raizar เป็นตำนานชีวิต เอกและนักบุญ ที่ได้รับการปกป้องแผ่นดินนี้มากกว่า 500 ปีมีความน่าเชื่อถือที่อยู่ใกล้กับความเชื่อ"ดี ความเชื่อมั่นได้มากกว่าที่คิด"ชินพูดคุยกับตัวเอง เห็นเต็มไปด้วยความน่าเชื่อถือใน Schnee นิพจน์บนใบหน้าของ Rashia ก็จะคิดว่า มันจะกลายเป็นแขกถ้า Schnee เดินกับเขา มันอาจจะยากแม้มันเป็นเพียงการซื้อบางสิ่งบางอย่างเขาถอนหายใจ และทำอย่างระมัดระวังของปลอมที่◆◆◆◆วิลเฮล์มทำ Rashia เป็นชินและ Schnee รักษาความเร็วของการจับคู่กับพวกเขา ไม่ว่าระดับของเธอก็เกิดขึ้น มันจะเป็นภาระสำคัญใน Rashia ถ้าเธอทำงาน ด้วยความพยายามทั้งหมดของเธอที่ไม่สามารถเทียบความเร็วกับม้า แม้ว่าพวกเขาเอาตัวแบ่งทาง สี่คนมาถึงที่สถานที่ที่พวกเขาสามารถมองเห็นตัวเมืองของอาทิตย์พวกเขาเดินจากเนื่องจากมันจะยากหากจะเกิดจากผู้อื่นให้ระมัดระวังของพวกเขาเป็นพวกเขาจะมีตาประชาชน"Ugh ฉันรู้สึกอยากอาเจียน...""มาใน ฉันทำคุณบนหลังของฉัน ดังนั้น ทน"Rashia ที่ไม่ใช้ความเร็วสูงในขณะที่ดำเนินการโดยคน มีผิวของเธอ worsen เหมือนเธอมีอาการคลื่นเหียน เนื่องจากมันโหดร้ายให้เธอเดินเหมือนเดิม วิลเฮล์มทำเธออยู่บนหลังของเขา"เป็นคุณครับ"เรียกกรุณา Schnee"ไม่ต้องกังวล ฉันจะทนมัน... ""ที่เป็นร้ายแรง"ชินให้ออกแยกกันขนาดเล็กเพราะ potions ไม่ทำงาน คลื่นเหียนพรรคครอบครัวหลังจากที่เธอกล่าวนั้นSchnee แล้วได้เปลี่ยนแปลงลักษณะที่ปรากฏของเธอใช้ทักษะวิเศษก่อนที่จะถูกมองเห็นโดยสาธารณะ ตาของเธอสีฟ้าเปิดสีแดง เปลี่ยนเงินผมบลอนด์ และตอนนี้เธอมีทรงผม ponytail ใช้หลายทักษะอื่น ๆ นอกเหนือจากที่เนื่องจากชินตัวใช้เมจิก มันจะไม่พบยกเว้นในสถานการณ์มากขึ้น จากจุดเริ่มต้น เปลี่ยนทรงผมของผู้หญิงและความประทับใจของเธอเพียงได้เธอแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ถ้าสีผมและดวงตาของเธอมีการเปลี่ยนแปลง แม้แต่มนุษย์ผู้ใช้เห็น Schnee จะไม่สังเกตเห็นได้ทันที"เพียงเพื่อยืนยัน ก็ไม่เป็นไรถ้าเราแยกหน้าประตูหรือไม่""กินไม่ คำเดิมจนกระทั่งเธอได้เรียนรู้ทักษะ ไม่จำเป็นต้องรบกวนเดินเราไปโบสถ์ เกินไป หากสิ่งที่เกิดขึ้นที่คริสตจักร เป็นที่เราจะจัดการ""เสียงที่ไม่ตรงกับด้านความซื่อสัตย์ของคุณได้เหมือนเดิม"Schnee พบ wry ยิ้มขณะพูดกับวิลเฮล์ม"กับ ปล่อยให้ฉันคนเดียว"พวกเขาพูดติดตลกรอบขณะใกล้ประตู ถึงแม้ว่าวิลเฮล์มกล่าวว่า บางสิ่งบางอย่างแล้วเกิด ชินขยายช่วงการรับรู้ของเขานิธิ และยืนยันคนปลอดภัย แน่นอน มีไม่มีร่องรอยใด ๆ แห่ง uninvited อย่างใดอย่างหนึ่ง"แล้ว เราจะเดินกันจนกว่าเราได้มีการ จะให้ท่านซึ่งในกรณีนี้ กรุณาติดต่อเราหากอะไรเกิดขึ้น"เมื่อพวกเขามาถึงประตู ชินแสดงบัตรข้อความและกระดาษจดหมายอย่างไรก็ตาม วิลเฮล์มที่เห็น ที่พยายามที่จะปฏิเสธ"นี่คือสินค้าที่โอนย้ายข้อความ ฮะ ถ้าจะเปลี่ยนเป็นสถานการณ์ที่ต้องใช้นี้ ฉันจะไม่เลือกทำ ถ้าฉันเกี่ยวข้องกับคุณและสิ่งที่เกิดขึ้น""นอกจากนี้ เท่านั้นทำให้คุณที่ข้อเสีย" นั้นเป็นคำที่เหลือ unsaid แต่แสดงผ่านสายตาของวิลเฮล์มเขาบอกชิน และไม่ทรงต้องการจะได้ชินออกมาจากมันไม่ชินวิธีคล้ายกันคือการเลือกหนึ่ง หรือเป็นเหมือนเพื่อนที่ถูกรับรู้ โดยโรงแรมสึกิ ไม่ Hokora วิลเฮล์มไม่ได้ตั้งใจให้เพื่อนที่มีเพียงได้รับการร้องขอ ของชินที่ถูกทำเครื่องหมาย โดยคริสตจักรเมื่อได้รับคำขอพอได้ ถ้าบัตรข้อความได้มอบ ที่เดียวได้ unjustifiable แล้วเขาได้คาดว่า วิลเฮล์มจะบอกว่าถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นโดยไม่ชินที่มีส่วนร่วม เช่นสถานการณ์ก่อนหน้านี้ มีความเป็นไปได้สูงว่า จะไม่สามารถแก้ไข หรือมันจะกลายเป็นร้ายมากขึ้น แม้ยังคง คนที่ไม่สามารถอนุมัติของRashia ใครจะทำด้านหลังของวิลเฮล์ม ไม่ได้พูดอะไรอย่างใดอย่างหนึ่งตัวเองจะท้าทายศัตรู ผู้มีอำนาจ เงิน และความสามารถใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชินก็พยายามที่จะเน้นความสำเร็จของหิมะ แต่มีคำถามเกี่ยวกับคำที่ไม่คุ้นเคย. "อาฉันขอโทษ หิมะ-sama ไม่เคยยอมรับมัน. "" ไม่ยอมรับได้หรือไม่ "ชินมองที่หิมะไม่ได้ตั้งใจ." ผมได้รับการติดต่อสื่อสารยอมรับฉันเป็นนักบุญจากสำนักงานใหญ่ของคริสตจักรก่อนหน้านี้ ถึงแม้ว่าผมจะปฏิเสธมัน. "" คือมีปัญหาใด ๆ ในการยอมรับมันได้หรือไม่ "" ใช่ ผมไม่ได้มีความตั้งใจใด ๆ ที่จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับอิทธิพลที่ใดที่หนึ่งเพียงเพราะฉันเสิร์ฟกับมนุษย์สูง แต่เมื่อชื่อของนักบุญมาเพราะมีความเป็นไปได้ที่ผมตามธรรมชาติจะจบลงด้วยอิทธิพลของคริสตจักรบางอย่างผมไม่ยอมรับมัน ฉันคิดว่ามันถูกลืมอยู่แล้วเพราะจะได้รับกว่า 100 ปี แต่ดูเหมือนว่าพวกเขายังคงไม่ได้ให้ขึ้นไปยัง. "มันเป็นที่ไม่คาดคิดแน่นอนหิมะถอนหายใจขณะที่เธอกำลังไม่พอใจ. แม้ว่าคริสตจักรได้รับการยอมรับเธอเป็นนักบุญ มันก็ไม่มีความหมายถ้าเธอไม่ได้ยอมรับมัน. สำหรับชินเข้าไปยุ่งในคริสตจักรของการเมืองภายในจะมากกว่าภาวะแทรกซ้อนที่เล็ก ๆ น้อย ๆ มันเป็นตรงกันข้ามอย่างสมบูรณ์เพื่อเป้าหมายของเขา ศาสนาเป็นสิ่งซึ่งเป็นที่ลำบากผ่านทุกวัย เมื่อคิดเกี่ยวกับชนิดของสิ่งเหล่านี้, หิมะยิ้ม Rashia. "คุณสามารถโทรหาฉันหิมะก็ไม่มีปัญหา." "S-ดังกล่าวสิ่ง! มันมากเกินไป. "" คุณเครียดเกินไป! "" จะว่ามากเกินไป! "แม้ว่ามันจะเป็นค่อนข้างโอ้อวดชินคิดว่ามันเป็นปฏิกิริยาที่ถูกต้อง. ชินส่วนตัวเป็นความใกล้ชิดเป็นเวลานานหิมะและ วิลเฮล์มีตัวละครที่ไม่ได้ถือกลับมามาก ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถพูดคุยได้ตามปกติ แต่เป็น Tiera กล่าวก่อนแม้กระทั่งเด็กรู้ว่าชื่อหิมะ; เธอเป็นที่นิยมมาก. ถ้าคนที่อยู่ในด้านหน้าของคนปกติที่พวกเขาอาจจะตอบสนองด้วยวิธีนี้ด้วย. "เฮ้ยมาใน! เราไม่ต้องไปเร็ว ๆ นี้? จำเป็นต้องมีการพักผ่อนที่นี่ไม่ได้ขวา ?. "ชินและหิมะไม่ได้มีมากของการแบ่งและวิลเฮล์เข้าใจว่ามาก." นั่นคือสิทธิที่เราควรจะไปแล้ว. "ชินพูดในขณะที่ยืนขึ้นกับหิมะ พวกเขาสามารถที่จะออกได้โดยไม่มีปัญหาใด ๆ และเนื่องจากมีเรื่องที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเกินไปมันจะดีกว่าที่จะวิ่ง. Rashia เริ่มที่จะเรียบร้อยขึ้นเตียงรีบร้อนได้เป็นอย่างดี แม้ว่า Rashia ไม่เข้าใจความสำคัญของรายละเอียดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ในขณะนี้เธอเข้าใจคำอธิบายเกี่ยวกับวิธีการที่จะได้รับการแก้ไขโดยหิมะ มันไม่ได้หมายความว่าเธอได้ลืมความกลัวของเมื่อพวกเขาถูกล้อมรอบไปด้วยมอนสเตอร์ แต่ Rashia อาจจะเชื่อว่าไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้สำหรับคนคนนี้. ตามที่สามัญชนเช่น Rashia, หิมะ Raizar เป็นตำนานชีวิต นางเอกและเป็นนักบุญผู้ซึ่งได้รับการปกป้องดินแดนแห่งนี้มานานกว่า 500 ปี. มีความไว้วางใจคือการที่ได้ใกล้เคียงกับความเชื่อ. "ดีความเชื่อมั่นที่มีค่ามากกว่าที่ฉันคิดว่า." ชินพูดคุยกับตัวเองในขณะที่เขาได้เห็นการแสดงออก เต็มรูปแบบของความไว้วางใจในหิมะบนใบหน้าของ Rashia มันเป็นเรื่องง่ายที่จะจินตนาการว่ามันจะกลายเป็นอุกอาจถ้าหิมะเดินด้วยกันกับเขา มันอาจจะเป็นเรื่องยากถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงคนเดียวที่จะซื้อบางสิ่งบางอย่าง. เขาถอนหายใจและตัดสินใจที่จะระมัดระวังให้ปลอม. ◆◆◆◆วิลเฮล์ Rashia ดำเนินการในขณะที่ชินหิมะและการบำรุงรักษาความเร็วของพวกเขาเพื่อให้ตรงกับพวกเขา ไม่ว่าระดับของเธอขึ้นมาก็จะเป็นภาระสำคัญในการ Rashia ถ้าเธอมีในการทำงานด้วยความพยายามทั้งหมดของเธอ. ความเร็วที่ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกับม้า ถึงแม้ว่าพวกเขาหยุดพักระหว่างทางทั้งสี่คนมาถึงสถานที่ที่พวกเขาสามารถที่จะเห็นเมืองราชอาณาจักรก่อนพระอาทิตย์ตกดิน. พวกเขาเดินออกจากที่นั่นเพราะมันจะเป็นเรื่องยากหากพวกเขาเกิดจากการที่คนอื่น ๆ จะต้องระมัดระวังของพวกเขาเป็นพวกเขา ไปสถานที่ที่มีสายตาของประชาชน. "ฮึฉันรู้สึกเหมือนอาเจียน ... " "มาผมดำเนินการคุณที่ด้านหลังของฉันดังนั้นทนมัน." Rashia ที่ไม่ได้ใช้ในการเดินทางด้วยความเร็วสูงในขณะที่ถูกดำเนินการโดยคนที่มี ผิวของเธอแย่ลงเช่นเธอมีอาการเมา เพราะมันเป็นสิ่งที่โหดร้ายจะปล่อยให้เธอเดินไปตามที่มันเป็นวิลเฮล์ดำเนินการของเธอบนหลังของเขา. "คุณไม่เป็นไร?" หิมะเรียกว่าออกกรุณา. "ไม่ต้องห่วงฉันจะทนกับมัน ... " "นั่นคือร้ายแรง." ชิน ให้ออกถอนหายใจขนาดเล็ก. เพราะยาไม่ได้ทำงานในอาการเมาพรรคดำเนินการต่อหลังจากที่เธอกล่าวว่าดังนั้น. หิมะที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่แล้วรูปร่างหน้าตาของเธอโดยใช้ทักษะความมหัศจรรย์ก่อนที่จะถูกรับรู้ของประชาชน ดวงตาสีฟ้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง, ผมสีเงินของเธอเปลี่ยนไปเป็นสีบลอนด์และตอนนี้เธอมีผมหางม้าทรงผม ทักษะอื่น ๆ หลายคนถูกนำไปใช้นอกเหนือจากที่. ตั้งแต่ชินเองใช้เวทมนตร์ก็จะไม่ได้รับการค้นพบเว้นแต่ในกรณีที่รุนแรง จากจุดเริ่มต้นเพียงแค่เปลี่ยนทรงผมของผู้หญิงและความประทับใจของเธอทำให้เธอแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ หากสีผมของเธอและตามีการเปลี่ยนแปลงแม้คนที่ถูกนำมาใช้จะได้เห็นหิมะจะไม่แจ้งให้ทราบทันที. "เพียงเพื่อยืนยันก็โอเคถ้าเราแยกที่หน้าประตูได้หรือไม่" "ผมไม่ทราบ คำขอเดิมจนกระทั่งเธอได้เรียนรู้ทักษะ มีความจำเป็นที่จะรำคาญเราเดินไปที่โบสถ์ไม่ได้มากเกินไป หากสิ่งที่จะเกิดขึ้นที่โบสถ์ก็สำหรับเราในการจัดการ. "" เสียงที่ไม่ตรงกับด้านความซื่อสัตย์ของคุณที่เป็นเช่นเดียวกับเสมอ. "หิมะแสดงให้เห็นรอยยิ้มเบี้ยวขณะที่พูดกับวิลเฮล์." Dammit ปล่อยฉันคนเดียว "พวกเขาพูดติดตลกรอบในขณะที่เดินเข้ามาใกล้ประตู แม้ว่าวิลเฮล์กล่าวว่าสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นแล้วชินขยายช่วงการรับรู้ของเขาไปยังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและได้รับการยืนยันว่าทุกคนปลอดภัย แน่นอนว่ามีไม่มีสัญญาณของแขกรับเชิญใดใด. "จากนั้นเราจะเดินไปด้วยกันขึ้นจนกว่าเราจะได้รับมี ฉันจะให้นี้เพียงในกรณีที่ กรุณาติดต่อเราหากมีอะไรเกิดขึ้น. "เมื่อพวกเขามาถึงที่ประตูชินนำเสนอการ์ดข้อความและกระดาษ. อย่างไรก็ตามวิลเฮล์ที่เห็นว่าพยายามที่จะปฏิเสธ." นี่คือรายการที่โอนข้อความฮะ? ถ้ามันจะกลายเป็นสถานการณ์ที่ฉันต้องใช้นี้ผมจะไม่เลือกที่จะทำเช่นนั้น ถ้าฉันเกี่ยวข้องกับคุณและสิ่งที่เกิดขึ้น? "" นอกจากนี้ก็ทำให้คุณเสียเปรียบ. "เหล่านั้นเป็นคำที่เหลือถอน แต่แสดงผ่านสายตาของวิลเฮล์ในขณะที่เขาบอกชินและความตั้งใจของเขาที่จะมีแข้งอยู่ออกมาจากมันจะทำได้ จะรู้สึก. ไม่ว่าชินคล้ายกันคือการได้รับการแต่งตั้งอย่างใดอย่างหนึ่งหรือเป็นเพื่อนที่คล้ายกันที่เป็นที่ยอมรับโดยไม่มี Tsuki Hokora วิลเฮล์ไม่ได้ตั้งใจที่จะเกี่ยวข้องกับสหายที่ได้รับเพียงการร้องขอ มีความเป็นไปของชินที่ถูกทำเครื่องหมายโดยคริสตจักรเมื่อเขาได้รับการร้องขอพอ หากบัตรข้อความที่ถูกส่งไปใช้ที่เป็นคนเดียวที่ไม่สอดคล้อง เขาคาดว่าจะแล้วว่าวิลเฮล์จะบอกว่า. หากสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นโดยไม่ชินการมีส่วนร่วมเช่นเดียวกับสถานการณ์ที่ก่อนหน้านี้มีความเป็นไปได้สูงว่ามันอาจจะไม่สามารถแก้ไขได้หรือมันจะกลายเป็นหายนะมากขึ้น แม้ยังคงคนที่ไม่เห็นด้วยกับมัน. Rashia ที่ถูกดำเนินการที่ด้านหลังของวิลเฮล์ไม่ได้พูดอะไรอย่างใดอย่างหนึ่ง. พวกเขาตัวเองกำลังจะท้าทายศัตรู; ผู้ที่มีอำนาจเงินและความสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชินพยายามจะเน้นความสำเร็จของชนี แต่มีคำถามเกี่ยวกับคำที่ไม่คุ้นเคย

" อ๊ะ โทษที ชนีท่านไม่เคยยอมรับมัน . . . "

" ไม่ได้รับ ? "

ชินมองชนีไม่ได้ตั้งใจ

" ฉันได้รับการยอมรับฉันเป็นนักบุญจากโบสถ์สำนักงานใหญ่ก่อนหน้านี้ ถึงแม้ว่าผมจะปฎิเสธ "

" มีปัญหาในการยอมรับมัน "

" ครับผมไม่มีเจตนาที่จะเป็นพันธมิตรกับอิทธิพลที่เพียงเพราะฉันอยู่กับมนุษย์สูง อย่างไรก็ตาม เมื่อชื่อของนักบุญมาถึง เพราะมีความเป็นไปได้ที่ผมจะเป็นธรรมชาติจบลงด้วยบางโบสถ์อิทธิพล ฉันไม่ได้รับมัน ฉันคิดว่ามันถูกลืม เพราะมันมีมากกว่า 100 ปี แต่ดูเหมือนว่าพวกเขายังไม่ได้เลิกนะ