Children with persistent challengin

Children with persistent challenging behavior When children have persistent challenging behavior that is not responsive to interventions at the previous levels (eg, preventive practices, social and emotional learning strategies), comprehensive interventions are developed to resolve the problem behavior and support the development of new skills. Positive Behavior Support (PBS) provides an approach to addressing problem behavior that is individually designed, can be applied within all natural environments, and is focused on supporting the child in developing new skills (Fox, Dunlap, Powell, 2002). PBS offers a process for defining challenging behavior, understanding the factors that relate to the child’s use of problem behavior, identifying the function or purpose of the behavior, and developing behavior support plans that result in an increase in the use of appropriate behavior and new skills (Fox, Dunlap, & Cushing, 2002; O’Neillet al., 1997). A synthesis of the research on PBS applications with individuals with developmental disabilities provides important data on the efficacy and applicability of PBS (Carret al., 1999). In this review of 109 studies conducted from 1985–1996, the authors determined that 68% of the studies showed substantial reductions of problem behavior of 80% or more from baseline. Since that comprehensive literature review, there continues to be accumulating evidence on the effectiveness of PBS with a range of populations, including young children (Blair, Umbreit, & Bos,1999; Dunlap & Fox, 1999; Frea & Hepburn,1999; Galensky, Miltenberger, Stricker, &Garlinghouse, 2001; Moes & Frea, 2000;Reeve & Carr, 2000). PBS is implemented by a team composed of the child’s family, caregivers, and professionals who provide services to the child. The team is guided in the process by an early interventionist,mental health professional, behavior specialist, or other professional who is trained in the approach. Teaming is a fundamental component of PBS, as the behavior support plan that is developed will be used by all of the team members in all of the child’s routines and activities. Each team member brings a unique perspective about the child and contributes knowledge to the development of a behavior support plan that can be implemented within the child’s natural environments. The team begins the PBS process by conducting a functional assessment. Functional assessment involves conducting observations and collecting information that lead to an understanding of the factors that relate to the child’s engagement in challenging behavior. The functional assessment culminates in the development of hypotheses about the purpose or “function” of the child’s problem behavior. Once the function of the behavior is identified, strategies can be developed to prevent the problem behavior from occurring and to teach the child new ways to communicate or get his or her needs met without using problem behavior. These strategies comprise the child’s behavior support plan. A behavior support plan always includes the following components: hypotheses about the function of the problem behavior, prevention strategies to minimize the child’s use of problem behavior, new skills that will be taught to the child to replace problem behavior, and responses to behavior that ensure that problem behavior will not be maintained. In addition, most behavior support plans will include long-term support strategies that will promote the child’s social, emotional, and behavioral progress and access to a quality lifestyle. The final component that is essential for all behavior support plans is a process for measuring the outcomes of plan implementation. Outcome measurement may include changes in the problem behavior,changes in the use of appropriate communication or social skills, and or changes in broader outcomes, such as family stress, child friendship development, or parenting satisfaction. Once the behavior support plan is developed, the plan is implemented by the child’s caregivers within the natural environment. In early education and care environments, the teaching staff implement the behavior support plan within the child’s routine activities and play and the family implements the support plan at home. When the process is used within home intervention or home visiting programs, the behavior support plan is implemented by the family who may be taught or coached on how to implement the strategies (Dunlap & Fox, 1996). Team members meet
periodically to review the child’s progress and to monitor plan implementation. Although the approach is still new, the use of PBS with young children and families is increasing rapidly. A number of resources are becoming available in print and via the Internet (eg, www.challengingbehavior.org), and data are accumulating that will help refine the approach and determine the parameters of its effectiveness. As knowledge is gained, it is likely that the development of increasing numbers of young children affected by challenging behavior can be rerouted toward a trajectory of social-emotional competence and readiness for school.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กที่มีพฤติกรรมที่ท้าทายถาวรเมื่อเด็กมีพฤติกรรมที่ท้าทายถาวรที่ไม่ตอบสนองต่อการแทรกแซงในระดับที่ก่อนหน้านี้ (เช่นการปฏิบัติป้องกันกลยุทธ์การเรียนรู้ทางสังคมและอารมณ์) การแทรกแซงที่ครอบคลุมมีการพัฒนาเพื่อแก้ไขปัญหาพฤติกรรมและการสนับสนุนการพัฒนาทักษะใหม่ . การสนับสนุนพฤติกรรมเชิงบวก (พีบีเอส) ให้วิธีการเพื่อที่อยู่ปัญหาพฤติกรรมที่ถูกออกแบบมาเป็นรายบุคคลที่สามารถนำมาใช้ภายในสภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติทั้งหมดและมุ่งเน้นไปที่การสนับสนุนเด็กในการพัฒนาทักษะใหม่ (ฟ็อกซ์ Dunlap พาวเวล, 2002) พีบีเอสมีกระบวนการในการกำหนดพฤติกรรมที่ท้าทายความเข้าใจปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานของเด็กของพฤติกรรมที่เป็นปัญหาระบุฟังก์ชั่นหรือวัตถุประสงค์ของการทำงานและการพัฒนาแผนสนับสนุนพฤติกรรมที่ส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นของการใช้พฤติกรรมที่เหมาะสมและทักษะใหม่ (ฟ็อกซ์ Dunlap และที่นอน., 2002; O'Neillet อัล, 1997) การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับการใช้งานพีบีเอสที่มีบุคคลที่มีความบกพร่องทางพัฒนาการเอให้ข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับประสิทธิภาพและการบังคับใช้ของพีบีเอส (Carret al., 1999) ในการทบทวนนี้ 109 การศึกษาที่ดำเนินการ 1985-1996 ผู้เขียนระบุว่า 68% ของการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการลดลงอย่างมีนัยสำคัญของปัญหาพฤติกรรม 80% หรือมากกว่าจาก baseline ตั้งแต่การทบทวนวรรณกรรมที่ครอบคลุมมียังคงได้รับการสะสมหลักฐานเกี่ยวกับประสิทธิภาพของพีบีเอสที่มีความหลากหลายของประชากรรวมทั้งเด็กเล็ก (แบลร์ Umbreit และบอส 1999; Dunlap & ฟ็อกซ์, 1999; Frea และเฮปเบิร์ 1999; Galensky, Miltenberger, Stricker และ Garlinghouse 2001; & Moes Frea 2000; รีฟและคาร์, 2000) พีบีเอสจะดำเนินการโดยทีมงานประกอบด้วยครอบครัวของเด็กผู้ดูแลและผู้เชี่ยวชาญที่ให้บริการแก่เด็ก ทีมงานเป็นแนวทางในกระบวนการโดยแทรกแซงต้นสุขภาพจิตมืออาชีพผู้เชี่ยวชาญพฤติกรรมหรืออาชีพอื่น ๆ ที่ได้รับการฝึกฝนในแนวทาง ร่วมทีมเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของพีบีเอสเป็นแผนการสนับสนุนพฤติกรรมที่มีการพัฒนาจะถูกใช้โดยทั้งหมดของสมาชิกในทีมในทุกของการปฏิบัติของเด็กและกิจกรรม สมาชิกในทีมแต่ละคนนำมุมมองที่ไม่ซ้ำกันเกี่ยวกับเด็กและก่อให้เกิดความรู้ในการพัฒนาแผนการสนับสนุนพฤติกรรมที่สามารถดำเนินการภายในของเด็กสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ ทีมเริ่มต้นกระบวนการพีบีเอสโดยการดำเนินการประเมินผลการทำงาน การประเมินผลการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการสังเกตและการเก็บรวบรวมข้อมูลที่นำไปสู่ความเข้าใจของปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมของเด็กในการทำงานที่ท้าทาย การประเมินผลการทำงาน culminates ในการพัฒนาของสมมติฐานเกี่ยวกับวัตถุประสงค์หรือ "ฟังก์ชั่น" ของปัญหาพฤติกรรมของเด็ก เมื่อฟังก์ชั่นของพฤติกรรมที่มีการระบุกลยุทธ์การสามารถที่จะพัฒนาพฤติกรรมเพื่อป้องกันไม่ให้ปัญหาเกิดขึ้นและสอนเด็กวิธีการใหม่ในการสื่อสารหรือได้รับความต้องการของเขาหรือเธอโดยไม่ต้องใช้พบปัญหาพฤติกรรม กลยุทธ์เหล่านี้รวมถึงแผนการสนับสนุนพฤติกรรมของเด็ก แผนสนับสนุนพฤติกรรมที่มักจะรวมถึงองค์ประกอบต่อไปนี้: สมมติฐานเกี่ยวกับการทำงานของพฤติกรรมปัญหากลยุทธ์การป้องกันเพื่อลดการใช้ของเด็กของพฤติกรรมปัญหาทักษะใหม่ที่จะสอนให้เด็กที่จะเปลี่ยนปัญหาพฤติกรรมและการตอบสนองกับพฤติกรรมที่ให้ ปัญหาพฤติกรรมที่จะไม่ได้รับการรักษา นอกจากนี้ยังมีแผนสนับสนุนพฤติกรรมส่วนใหญ่จะรวมถึงการให้ความช่วยเหลือในระยะยาวที่จะส่งเสริมเด็กทางสังคมอารมณ์และพฤติกรรมความคืบหน้าและการเข้าถึงการดำเนินชีวิตที่มีคุณภาพ องค์ประกอบสุดท้ายที่มีความสำคัญสำหรับแผนการสนับสนุนพฤติกรรมทั้งหมดเป็นกระบวนการสำหรับการวัดผลลัพธ์ของการดำเนินงานแผน ผลการวัดอาจรวมถึงการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมของปัญหาการเปลี่ยนแปลงในการใช้การสื่อสารที่เหมาะสมหรือทักษะทางสังคมและหรือการเปลี่ยนแปลงในผลที่กว้างขึ้นเช่นความเครียดในครอบครัวเด็กพัฒนามิตรภาพหรือความพึงพอใจของการอบรมเลี้ยงดู เมื่อแผนการสนับสนุนพฤติกรรมที่มีการพัฒนาแผนดำเนินการโดยผู้ดูแลผู้ป่วยเด็กที่อยู่ในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ ในการศึกษาครั้งแรกและสภาพแวดล้อมในการดูแลพนักงานการเรียนการสอนดำเนินการตามแผนสนับสนุนพฤติกรรมที่อยู่ในกิจกรรมประจำวันของเด็กและการเล่นและครอบครัวดำเนินแผนการสนับสนุนที่บ้าน เมื่อกระบวนการที่ใช้ภายในบ้านหรือแทรกแซงบ้านโปรแกรมเยี่ยมชมแผนการสนับสนุนพฤติกรรมที่จะดำเนินการโดยครอบครัวที่อาจจะได้รับการสอนหรือโค้ชเกี่ยวกับวิธีการที่จะใช้กลยุทธ์ (Dunlap และฟ็อกซ์ 1996) สมาชิกในทีมตอบสนองเป็นระยะ ๆ เพื่อตรวจสอบความคืบหน้าของเด็กและการตรวจสอบการดำเนินการตามแผน
แม้ว่าวิธีการที่ยังใหม่การใช้งานของพีบีเอสที่มีเด็กหนุ่มสาวและครอบครัวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จำนวนของทรัพยากรที่จะกลายเป็นที่มีอยู่ในการพิมพ์และผ่านทางอินเทอร์เน็ต (เช่น www.challengingbehavior.org) และข้อมูลจะถูกเก็บสะสมที่จะช่วยให้ปรับแต่งวิธีการและกำหนดค่าพารามิเตอร์ของประสิทธิภาพของมัน ในฐานะที่เป็นความรู้ที่ได้รับก็เป็นไปได้ว่าการพัฒนาของตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของเด็กเล็กได้รับผลกระทบจากพฤติกรรมที่ท้าทายสามารถเปลี่ยนเส้นทางไปยังเส้นทางการเคลื่อนที่ของความสามารถทางสังคมอารมณ์และความพร้อมสำหรับโรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กที่มีพฤติกรรมท้าทายแบบถาวร เมื่อเด็กมีพฤติกรรมที่ท้าทายแบบถาวรที่ไม่ตอบสนองต่อการแทรกแซงในระดับก่อนหน้า ( เช่น การป้องกันการปฏิบัติทางสังคมและอารมณ์กลยุทธ์การเรียนรู้ , วิธีการที่ครอบคลุมถูกพัฒนาขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาพฤติกรรม และสนับสนุนการพัฒนาทักษะใหม่ ๆการสนับสนุนพฤติกรรมทางบวก ( PBS ) มีแนวทางการแก้ไขปัญหาพฤติกรรมที่ได้รับการออกแบบเป็นรายบุคคลสามารถใช้ในสภาพแวดล้อมธรรมชาติ และเน้นการสนับสนุนเด็กในการพัฒนาทักษะใหม่ ( ฟ็อกซ์ , ดันล็อป พาวล์ , 2002 ) พีบีเอสมีกระบวนการกำหนดพฤติกรรมที่ท้าทายความสามารถ ความเข้าใจ ปัจจัยที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้ของเด็กของปัญหาการระบุหน้าที่หรือจุดประสงค์ของพฤติกรรมและการพัฒนาพฤติกรรมสนับสนุนแผนการที่มีผลในการเพิ่มขึ้นในการใช้พฤติกรรมที่เหมาะสมและทักษะใหม่ ( ฟ็อกซ์ , ดันล็อป & Cushing , 2002 ; o'neillet al . , 1997 ) การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับพีบีเอสการใช้งานกับบุคคลพิการพัฒนาการให้ข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับประสิทธิภาพและความเกี่ยวข้องของ PBS ( ภาคคณะ1999 ) ในการทบทวนนี้ 109 การศึกษาจาก 1985 – 1996 ผู้เขียนระบุว่า 68% ของการศึกษาพบว่าลดลงอย่างมากของปัญหาพฤติกรรม 80% หรือมากกว่าพื้นฐานจาก ตั้งแต่ที่ครอบคลุมการทบทวนวรรณกรรม ก็ยังคงต้องรวบรวมหลักฐานเกี่ยวกับประสิทธิภาพของ PBS กับช่วงของประชากร รวมทั้งเด็กเล็ก ( แบลร์ umbreit & , บอส , 1999 ;ดันล็อป&ฟ็อกซ์ , 1999 ; frea & Hepburn , 1999 ; galensky miltenberger สตริกเคอร์ , , , garlinghouse & , 2001 ; moes & frea , 2000 ; รีฟ&คาร์ , 2000 ) พีบีเอสจะดำเนินการโดยทีมงานที่ประกอบด้วยครอบครัวของผู้ดูแลเด็กและผู้เชี่ยวชาญที่ให้บริการแก่เด็ก ทีมเป็นแนวทางในกระบวนการ โดย interventionist แต่เช้า สุขภาพจิต มืออาชีพ ผู้เชี่ยวชาญด้านพฤติกรรมหรืออื่น ๆที่เป็นมืออาชีพผ่านการฝึกอบรมในวิธีการ ที่สำคัญเป็นส่วนประกอบพื้นฐานของ PBS เป็นพฤติกรรมการสนับสนุนแผนพัฒนาจะถูกใช้โดยทั้งหมดของสมาชิกทั้งหมดของเด็กกิจวัตรและกิจกรรมสมาชิกแต่ละทีมนำมุมมองที่พิเศษเกี่ยวกับเด็กและก่อให้เกิดความรู้เพื่อการพัฒนาพฤติกรรมสนับสนุนแผนที่สามารถดําเนินการภายในของเด็ก ธรรมชาติ สภาพแวดล้อม ทีมเริ่มต้นกระบวนการ โดยทำการประเมินภาพในการทํางานการประเมินการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการสังเกตและเก็บข้อมูลที่นำไปสู่ความเข้าใจเกี่ยวกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมของเด็กในพฤติกรรมที่ท้าทายความสามารถ . การประเมินการทำงาน culminates ในการพัฒนาของสมมติฐานเกี่ยวกับวัตถุประสงค์หรือ " ฟังก์ชัน " ปัญหาพฤติกรรมของเด็ก เมื่อการทำงานของพฤติกรรมที่ระบุไว้กลยุทธ์ที่สามารถพัฒนาเพื่อป้องกันปัญหาจากพฤติกรรมที่เกิดขึ้น และสอนเด็กวิธีใหม่ในการติดต่อสื่อสาร หรือได้รับความต้องการของเขาหรือเธอเจอโดยไม่ต้องใช้พฤติกรรมปัญหาที่เกิดขึ้น กลยุทธ์เหล่านี้ประกอบด้วยแผนการสนับสนุนพฤติกรรมของเด็ก เป็นพฤติกรรมที่สนับสนุนแผนเสมอรวมถึงองค์ประกอบต่อไปนี้ : สมมติฐานเกี่ยวกับพฤติกรรมการทำงานของปัญหาการป้องกันกลยุทธ์เพื่อลดการใช้ของเด็กของปัญหาพฤติกรรม ทักษะใหม่ที่จะสอนให้เด็กแทน ปัญหาพฤติกรรม และการตอบสนองต่อพฤติกรรมที่ให้แน่ใจว่าปัญหาพฤติกรรมจะไม่ได้รับการดูแล นอกจากนี้ยังมีแผนสนับสนุนพฤติกรรมส่วนใหญ่จะรวมถึงกลยุทธ์การสนับสนุนระยะยาวที่จะส่งเสริมเด็ก สังคม อารมณ์และความก้าวหน้าของพฤติกรรมและการเข้าถึงไลฟ์สไตล์ที่มีคุณภาพ องค์ประกอบสุดท้ายที่จำเป็นสำหรับแผนการสนับสนุนพฤติกรรมทั้งหมดเป็นกระบวนการวัดผลของการนำแผนไปปฏิบัติ การวัดผลอาจรวมถึงการเปลี่ยนแปลงในปัญหาพฤติกรรม , การเปลี่ยนแปลงในการสื่อสารที่เหมาะสม หรือใช้ทักษะทางสังคม และการเปลี่ยนแปลงในผลที่กว้างขึ้น เช่น ความเครียดในครอบครัวพัฒนามิตรภาพของเด็ก หรือพ่อแม่พอใจ เมื่อพฤติกรรมสนับสนุน แผนพัฒนา แผนดำเนินการโดยผู้ดูแลเด็กภายในสิ่งแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติ ในสภาพแวดล้อมก่อนการศึกษาและการดูแล , สอนพนักงานใช้พฤติกรรมสนับสนุนแผนภายในของเด็กตามปกติ กิจกรรมและเล่นและครอบครัวใช้แผนการสนับสนุนที่บ้านเมื่อกระบวนการที่ใช้ในการแทรกแซงหรือเยี่ยมชมบ้าน บ้านโครงการ พฤติกรรมสนับสนุนแผนดำเนินการโดยครอบครัวที่อาจจะสอนหรือฝึกในการใช้กลยุทธ์ ดันล็อป &ฟ็อกซ์ , 1996 ) สมาชิกทีมพบกัน
เป็นระยะเพื่อตรวจสอบความก้าวหน้าของเด็ก และเพื่อตรวจสอบ การนำแผนไปปฏิบัติ ถึงแม้ว่าวิธีการที่ยังใหม่ใช้ PBS กับเด็กและครอบครัวมากขึ้น จำนวนของทรัพยากรจะกลายเป็นใช้ได้ในพิมพ์ และผ่านทางอินเทอร์เน็ต ( เช่น www.challengingbehavior . org ) , และข้อมูลสะสมที่จะช่วยปรับปรุงวิธีการและหาค่าพารามิเตอร์ของประสิทธิผลของ ความรู้คือได้รับมันมีแนวโน้มว่า พัฒนาการของตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของเด็กที่ได้รับผลกระทบจากพฤติกรรมที่ท้าทายความสามารถ สามารถเปลี่ยนเส้นทางไปยังเส้นทางของสังคม อารมณ์ ความสามารถ และความพร้อมของโรงเรียน