The Australian designer Marc Newson

The Australian designer Marc Newson has enjoyed international acclaim since 1985. The origins of his works are often associated with Sydney, his native city, where the sea is omnipresent, and with his hobby of surfing. Marc Newson’s chosen fields of study also provide insights about his approach; he attended classes in jewelry design and sculpture at the Sydney College of Arts, where he completed his degree in 1984. The sculptural quality of his work demonstrates this influence. The flowing shapes of his objects recall the “streamlined style” of the 1930s, as well as international developments in the field of sculpture that were influenced by this movement. If one seeks analogies, the forms of his new works are similar in particular to Jean Arp’s torso motifs from 1930 and 1931, Alexander Archipenko’s Torso in Space sculpture from 1935, or Karl Hartung’s Reclining Person from 1938. Thus, his high-gloss aluminum armchairs and lounge chairs, among them “Orgone” or “Alufelt,” are actually more anthropomorphous seating sculptures with pleasant tactile qualities than functional furniture. The “Lockheed Lounge” harks back to an initial version entitled LC1, which Marc Newson created for the “Seating for Six” exhibition at the Roslyn Oxley Gallery in Sydney. He drew inspiration for the shape of the piece from the recamier seating type, whose name is derived from the chaise longue in the portrait of Juliette Récamier by Jacques-Louis David from the year 1800. Contrary to Newson’s apprehensions, the success of LC1 was overwhelming, which prompted him to continue working on the piece. From 1986 to 1988, he reshaped the LC1 into a smoother and more flowing form, called the “Lockheed Lounge” after the American aircraft manufacturer. Its body is primarily made of fiberglass-reinforced plastic. The legs smoothly descend from the natural curves and are covered with rubber, a stylistic principle to be found in many of Newson’s works. The entire surface is covered with thin-walled aluminum sheets attached with blind rivets. These sheets do not overlap but are joined together almost seamlessly, giving the impression of an airplane fuselage. The Lockheed Lounge caused a sensation in 2009 when it was sold at auction by Phillips de Pury in London for 1.1 million pounds, making it by far the most expensive contemporary design object. The piece that was auctioned became famous when Madonna was filmed reclining on it in the music video for her single “Rain”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักออกแบบออสเตรเลียมาร์คเนลสันมีความสุขโห่ร้องต่างประเทศตั้งแต่ปี 1985 ที่มาของผลงานของเขามักจะเกี่ยวข้องกับซิดนีย์เมืองบ้านเกิดของเขาที่ทะเลเป็นอยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่งและมีงานอดิเรกของเขาเล่นเซิร์ฟ สาขาที่ได้รับการแต่งตั้งมาร์คเนลสันของการศึกษายังให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับวิธีการของเขา; เขาเข้าเรียนในการออกแบบเครื่องประดับและประติมากรรมที่วิทยาลัยซิดนีย์ศิลปะที่เขาจบปริญญาของเขาในปี 1984 ที่มีคุณภาพประติมากรรมของงานของเขาแสดงให้เห็นถึงอิทธิพลนี้ รูปร่างไหลของวัตถุที่เขาจำได้ "สไตล์คล่องตัว" ของปี 1930 เช่นเดียวกับการพัฒนาระดับนานาชาติในด้านของรูปปั้นที่ได้รับอิทธิพลจากการเคลื่อนไหวนี้ หากหนึ่งพยายามอุปมา, รูปแบบของผลงานใหม่ของเขามีความคล้ายคลึงกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะลวดลายลำตัวฌอง Arp จาก 1930 และ 1931, ลำตัวอเล็กซานเด Archipenko ในประติมากรรมพื้นที่จากปี 1935 หรือคาร์ล Hartung ของไสยาสน์คนจากปี 1938 ดังนั้นเก้าอี้อลูมิเนียมมันวาวสูงของเขา และเก้าอี้เลานจ์ในหมู่พวกเขา "Orgone" หรือ "Alufelt" เป็นจริงมากขึ้นประติมากรรมที่นั่ง anthropomorphous มีคุณภาพสัมผัสที่น่าพอใจกว่าการทำงานเฟอร์นิเจอร์ "ล็อกฮีดเลาจน์" harks กลับไปรุ่นแรกได้รับสิทธิ LC1 ซึ่งมาร์คเนลสันที่สร้างขึ้นสำหรับ "ที่นั่งสำหรับหก" นิทรรศการที่ออกซ์ลีย์โรสลินแกลลอรี่ในซิดนีย์ เขาดึงแรงบันดาลใจสำหรับรูปทรงของชิ้นส่วนจากประเภทที่นั่ง Recamier ที่มีชื่อมาจากเก้าอี้นอนในแนวตั้งของ Juliette Recamier โดยฌาคหลุยส์เดวิดจากปี 1800 ตรงกันข้ามกับความกังวลของเนลสัน, ความสำเร็จของ LC1 ถูกครอบงำ ซึ่งทำให้เขายังคงทำงานเกี่ยวกับชิ้นส่วน จาก 1986-1988 เขาเปลี่ยนโฉมหน้า LC1 ในรูปแบบที่เรียบเนียนและลื่นไหลมากขึ้นเรียกว่า "ฮีดเลาจน์" หลังจากที่ผู้ผลิตเครื่องบินอเมริกัน ลำตัวทำหลักจากพลาสติกไฟเบอร์กลาสเสริมแรง ขาได้อย่างราบรื่นสืบเชื้อสายมาจากเส้นโค้งตามธรรมชาติและถูกปกคลุมไปด้วยยางหลักการโวหารที่จะพบในหลายผลงานของเนลสัน พื้นผิวทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยบางผนังแผ่นอลูมิเนียมที่แนบมาด้วยหมุดตาบอด แผ่นเหล่านี้ไม่ทับซ้อนกัน แต่จะมีการร่วมกันเกือบได้อย่างลงตัวให้ความรู้สึกของลำตัวเครื่องบิน ล็อกฮีดเลาจน์ทำให้เกิดความรู้สึกในปี 2009 เมื่อมันถูกขายในการประมูลโดยฟิลลิปเดอ Pury ในลอนดอน£ 1,100,000 ทำให้มันไกลโดยการออกแบบร่วมสมัยที่แพงที่สุดวัตถุ ชิ้นส่วนที่ได้รับการประมูลกลายเป็นที่รู้จักเมื่อมาด​​อนน่ากำลังถ่ายทำนอนกับมันในวิดีโอเพลงสำหรับเธอคนเดียว "ฝน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักออกแบบชาวออสเตรเลียมาร์ค นิวสันมีความสุขโห่ร้องระหว่างประเทศตั้งแต่ 1985 ที่มาของผลงานของเขามักจะเกี่ยวข้องกับซิดนีย์ เมืองบ้านเกิดของเขา ที่ทะเล เป็นรีสอร์ท และงานอดิเรกของการท่อง มาร์คนิวสันเลือกสาขาวิชาที่ศึกษา ยังให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับวิธีการของเขา เขาเข้าเรียนในการออกแบบเครื่องประดับ และประติมากรรมในซิดนีย์วิทยาลัย ศิลปะที่เขาจบปริญญาใน 1984 คุณภาพของงานของเขาแสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของประติมากรรมนี้ ไหลรูปทรงของวัตถุที่เขาเรียก " สไตล์ " เพรียวลมของช่วงทศวรรษที่ 1930 , รวมทั้งการพัฒนาระหว่างประเทศในด้านประติมากรรมที่ได้รับอิทธิพลจากขบวนการนี้ ถ้าใช้แสวงหา ,รูปแบบของผลงานใหม่ของเขาจะคล้ายกัน โดยเฉพาะจีน ARP ของลำตัวลาย พ.ศ. 1930 และ อเล็กซานเดอร์ อาร์คิเพงโกของลำตัวในประติมากรรมอวกาศจาก 1935 หรือคาร์ลฮาร์เติ้งไสยาสน์จาก 1938 . ดังนั้น เขาสูงเงาอลูมิเนียมเก้าอี้และเก้าอี้เลานจ์ , ในหมู่พวกเขา " orgone alufelt " หรือ " ," จริง ๆ anthropomorphous เพิ่มเติมที่นั่งประติมากรรมที่มีคุณภาพสัมผัสรื่นรมย์กว่า ใช้สอย " ซี - เลาจน์ " harks กลับไปเริ่มต้นรุ่นสิทธิ LC1 ซึ่ง มาร์ค นิวสันที่สร้างขึ้นสำหรับ " นั่งได้หก " นิทรรศการที่ Roslyn Oxley Gallery ในซิดนีย์ เขาดึงแรงบันดาลใจสำหรับรูปร่างของชิ้นส่วนจากเรกามิเย่ร์นั่งชนิดซึ่งเป็นชื่อที่ได้มาจาก chaise เก้าอี้นอนในแนวตั้งของจูเลียต r é camier โดย Jacques Louis David จากปี 1800 . ขัดกับมาตรฐานของความหวั่นกลัว ความสําเร็จของ LC1 มันท่วมท้น ซึ่งส่งผลให้เขาไปทำงานในชิ้น จาก 2529 ถึง 2531 เขาเปลี่ยนโฉมหน้าการ LC1 เป็นนุ่มนวลและเพิ่มเติมไหลแบบฟอร์มเรียกว่า " ซี - เลานจ์ " หลังจากที่ผู้ผลิตเครื่องบินอเมริกัน ร่างกายของมันเป็นหลักที่ทำจากไฟเบอร์กลาสเสริมแรงพลาสติก ขาลื่นลงมาจากโค้งธรรมชาติและถูกปกคลุมด้วยยางเป็นหลักที่จะพบได้ในหลายรูปแบบของงานมาตรฐานของ พื้นผิวทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยอลูมิเนียมแผ่นบางแนบกับ rivets ตาบอดแผ่นเหล่านี้จะไม่ทับซ้อนกัน แต่จะร่วมกันเกือบได้อย่างลงตัว ให้ความรู้สึกของเครื่องบินลำตัวเครื่องบิน เลาจ์ตันเกิดจากความรู้สึกใน 2009 เมื่อมันถูกขายที่ประมูลโดย ฟิลลิป เดอ พูรี่ในลอนดอน 1.1 ล้านปอนด์ ทำให้มันไกลโดยการออกแบบร่วมสมัยที่แพงที่สุดวัตถุส่วนที่เป็นประมูลเริ่มมีชื่อเสียงเมื่อมาดอนน่าก็ถ่ายนอนบนมันในวิดีโอเพลงสำหรับแม่เดี่ยว " ฝน " .