The maximum adsorption capacity is

The maximum adsorption capacity is called qmax. It can be
obtained from the Langmuir isotherm and it gives us an idea of
how efficient is certain material if compared with other ones.
If we take into account previous adsorption data, the values in Table 2 are significantly higher than what obtained with
other adsorbent materials. Methylene blue has been tested with
very different materials, such as those activated carbon from
coconut shell (qmax of 0.86 mmol g−1), rice husk (1.07 mmol g−1)
or bamboo (0.44 mmol g−1) [52] while tannin rigid resin reached
1.35 mmol g−1. Regarding CTAB, qmax was 2.12 mmol g−1, radically
higher than what obtained with carbon black (1.8 mmol g−1 [53])
or expanded perlite (1.05 mmol g−1 [54]). Finally, Zn2+ was also
removed from aqueous solution by means of adsorbents such as
new nanocomposites (0.38 mmol g−1 [55]) or a large variety of carbons
(up to 0.30 mmol g−1 [56]). Instead, this work reports a qmax
level of almost 1 mmol g−1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความจุการดูดซับสูงสุดเรียกว่า qmax สามารถรับจาก Langmuir isotherm และมันทำให้เรามีความคิดประสิทธิภาพเป็นวัสดุบางอย่างถ้าเปรียบเทียบกับคนอื่น ๆถ้าเราพิจารณาบัญชีก่อนหน้านี้ดูดซับข้อมูล ค่าในตารางที่ 2 จะสูงอย่างมีนัยสำคัญกว่าอะไรได้ด้วยวัสดุอื่น ๆ adsorbent เมทิลีนไดบลูได้รับการทดสอบด้วยวัสดุที่แตกต่างกันมาก เช่นคาร์บอนเหล่านั้นจากกะลา (qmax ของ 0.86 mmol g−1), ข้าวแกลบ (1.07 mmol g−1)หรือไม้ไผ่ (0.44 mmol g−1) [52] ในขณะที่ยางแข็งแทนนินถึง1.35 mmol g−1 เกี่ยวกับ CTAB, qmax 2.12 mmol g−1 ก็สูงกว่าที่รับกับคาร์บอนสีดำ (1.8 mmol g−1 [53])หรือขยาย perlite (1.05 mmol g−1 [54]) สุดท้าย Zn2 + ได้ยังเอาละลาย โดย adsorbents เช่นสิทใหม่ (0.38 mmol g−1 [55]) หรือ carbons หลากหลาย(ถึง 0.30 mmol g−1 [56]) แทน งานนี้รายงาน qmaxระดับเกือบ 1 mmol g−1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความจุการดูดซับสูงสุดที่เรียกว่าคิวแม็กซ์ ก็สามารถที่จะได้รับจากไอโซเทอม Langmuir และมันช่วยให้เรามีความคิดของวิธีการที่มีประสิทธิภาพเป็นวัสดุบางอย่างถ้าเทียบกับคนอื่นๆ . ถ้าเราคำนึงถึงข้อมูลการดูดซับก่อนหน้านี้ค่าใน 2 ตารางอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าสิ่งที่ได้รับกับวัสดุดูดซับอื่นๆ . เมทิลีนสีฟ้าได้รับการทดสอบด้วยวัสดุที่แตกต่างกันมากเช่นถ่านจากกะลามะพร้าว(คิวแม็กซ์ 0.86 มิลลิโมลกรัม-1), แกลบ (1.07 มิลลิโมลกรัม-1) หรือไม้ไผ่ (0.44 มิลลิโมลกรัม-1) [52] ในขณะที่ แทนนินเรซินแข็งถึง1.35 มิลลิโมลกรัม-1 เกี่ยวกับ CTAB, คิวแม็กซ์เป็น 2.12 มิลลิโมลกรัม-1 อย่างรุนแรงสูงกว่าสิ่งที่ได้รับกับคาร์บอนสีดำ(1.8 มิลลิโมลกรัม-1 [53]) หรือขยาย perlite (1.05 มิลลิโมลกรัม-1 [54]) สุดท้าย Zn2 + ก็ถูกลบออกจากสารละลายโดยใช้วิธีการดูดซับเช่นนาโนคอมพอสิตใหม่(0.38 มิลลิโมลกรัม-1 [55]) หรือความหลากหลายของคาร์บอน(ถึง 0.30 มิลลิโมลกรัม-1 [56]) แต่งานนี้รายงานคิวแม็กซ์ระดับเกือบ 1 มิลลิโมลกรัม-1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถในการดูดซับสูงสุด เรียกว่าคิวแมกซ์ . มันสามารถ
ที่ได้จากตัวอย่างดินพบว่ามันช่วยให้เราว่า
บางวัสดุถ้าเทียบกับคนอื่น ๆ เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพ .
ถ้าเราพิจารณาข้อมูลการดูดซับก่อนหน้านี้ค่าในตารางที่ 2 จะสูงกว่าสิ่งที่ได้รับกับ
วัสดุดูดซับอื่นๆ เมทิลีนบลูได้ทดสอบกับ
วัสดุที่แตกต่างกันมากเช่นคาร์บอนกัมมันต์จากกะลามะพร้าว ( คิวแมกซ์
0.86 มิลลิโมล G − 1 ) แกลบ ( 1.07 mmol G − 1 )
หรือไม้ไผ่ ( 0.44 mmol G − 1 ) [ 52 ] ในขณะที่แทนนินแข็งเรซิ่นถึง
1.35 mmol G − 1 เกี่ยวกับ ctab คิวแมกซ์เป็น 2.12 มิลลิโมล , G − 1 อย่างสิ้นเชิง
สูงกว่าสิ่งที่ได้รับกับคาร์บอนดำ ( 1.8 มิลลิโมล G − 1 [ 53 ] )
หรือขยาย perlite ( 1.05 mmol G − 1 [ 54 ] ) ในที่สุด zn2 ยัง
ลบออกจากสารละลาย โดยวิธีการดูดซับ เช่น
นาโนคอมโพสิตใหม่ ( 0.38 mmol G − 1 [ 55 ] ) หรือความหลากหลายของคาร์บอน
( ถึง 0.30 มิลลิโมล G − 1 [ 56 ] ) แทน งานนี้รายงานคิวแมกซ์
ระดับเกือบ 1 มิลลิโมล G − 1