Gajdosik et al (2004) commented tha

Gajdosik et al (2004) commented that this
phenomena is a subjective limitation of joint range and may not
reflect the true mechanical end point of joint range of motion.
Authors such as Halbertsma et al (1999) and Magnusson et al
(1996) have suggested the increases in ROM observed following
a stretching intervention are possible because the participant
has adapted to pain and therefore is more tolerant of the
stretching induced discomfort in the new range

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gajdosik et al (2004) ความเห็นที่นี้ปรากฏการณ์จำกัดตามอัตวิสัยของร่วมกัน และอาจไม่แสดงจุดสิ้นสุดกลจริงช่วงร่วมของการเคลื่อนไหวผู้เขียน Halbertsma et al (1999) และ Magnusson et al(1996) ได้แนะนำเพิ่มใน ROM สังเกตดังต่อไปนี้แทรกแซงการยืดเป็นไปได้เนื่องจากผู้เรียนมีการดัดแปลงต้องเจ็บปวด และดังนั้น เป็นการป้องกันความผิดพลาดของการยืดทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายในช่วงใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gajdosik, et al (2004)
ให้ความเห็นว่าปรากฏการณ์ที่เป็นข้อจำกัด
ส่วนตัวของช่วงร่วมกันและอาจไม่สะท้อนให้เห็นถึงจุดสิ้นสุดทางกลที่แท้จริงของช่วงร่วมกันของการเคลื่อนไหว.
ผู้เขียนเช่น Halbertsma, et al (1999) และแมกนัส, et al
(1996) ได้ชี้ให้เห็น
เพิ่มขึ้นในรอมสังเกตดังต่อไปนี้การแทรกแซงการยืดจะเป็นไปได้เพราะผู้เข้าร่วมได้มีการปรับไปสู่อาการปวดและดังนั้นจึงเป็นใจกว้างมากขึ้นจากความรู้สึกไม่สบายในการเหนี่ยวนำให้เกิดการยืดช่วงใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

gajdosik et al ( 2004 ) ให้ความเห็นว่า ปรากฏการณ์นี้เป็นข้อ อัตนัยข้อ

ช่วงและอาจไม่สะท้อนความจริงกลจุดสุดท้ายของช่วงรอยต่อของการเคลื่อนไหว .
เขียน เช่น halbertsma et al ( 1999 ) และแมกนัส น et al
( 1996 ) ได้เสนอให้เพิ่มใน ROM สังเกตต่อไปนี้
ยืด การแทรกแซง เป็นไปได้ เพราะผู้เข้าร่วม
ได้ปรับความเจ็บปวดจึงเป็นมากกว่าใจกว้างของ
ยืดเหนี่ยวนำความรู้สึกไม่สบายในช่วงใหม่