Cellular automata, originally devel

Cellular automata, originally developed by von Neuman and Ulam in the 1940’s to model biological systems, are discrete
dynamical systems that are known for their strong modeling and self-organizational properties (for examples of some
modeling properties see [3,5,22–24,26]). Cellular automata are defined on an infinite lattice and can be defined for all
dimensions. In the one-dimensional case the integer lattice Z is used. In the two-dimensional case, Z  Z. An example of
a two-dimensional cellular automata is John Conway’s ever popular ‘‘Game of Life’’1. Probably the most interesting aspect
about cellular automata is that which seems to conflict our physical systems. While physical systems tend to maximal entropy,
even starting with complete disorder, forward evolution of cellular automata can generate highly organized structure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออโตเซลลูลาร์ที่พัฒนาขึ้นโดยฟอนนูแมนและลามในปี 1940 ในการจำลองระบบชีวภาพที่มีต่อเนื่อง
พลังที่เป็นที่รู้จักสำหรับการสร้างแบบจำลองที่แข็งแกร่งของพวกเขาและคุณสมบัติตัวเององค์กร (ตัวอย่างบางส่วนของ
คุณสมบัติการสร้างแบบจำลองเห็น [3,5,22-24 26]) ออโตเซลลูลาร์กำหนดไว้ในตาข่ายอนันต์และสามารถกำหนดสำหรับทุก
ขนาด ในกรณีหนึ่งมิติตาข่ายจำนวนเต็ม Z ถูกนำมาใช้ ในกรณีที่สองมิติ Z? ซีตัวอย่างของ
สองมิติ automata ถือคือจอห์นคอนเวย์เคยเป็นที่นิยม '' เกม Life''1 น่าจะเป็นแง่มุมที่น่าสนใจที่สุด
เกี่ยวกับออโตมือถือเป็นสิ่งที่ดูเหมือนว่าจะมีความขัดแย้งระบบทางกายภาพของเรา ในขณะที่ระบบทางกายภาพมีแนวโน้มที่จะสูงสุดเอนโทรปี
แม้จะเริ่มมีความผิดปกติที่สมบูรณ์วิวัฒนาการไปข้างหน้าของออโทรศัพท์มือถือสามารถสร้างจัดโครงสร้างสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันควรจะอยู่ในเตียงฉันควรจะอยู่ในเตียงฉันควรจะอยู่ในเตียง