ผลไม้กล้วยหลังการเก็บเกี่ยวได้รับความคืบหน้าอ่อนอย่างรวดเร็วส่งผลให้อายุการเก็บรักษาสั้น (Menniti et al., 2004) การจัดการกล้วย, การขนส่ง, สุกและการตลาดมักจะเกี่ยวข้องกับการใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยและสิ่งอำนวยความสะดวก (เจียง et al., 1999) เทคโนโลยีเช่นการระบายความร้อนได้อย่างรวดเร็วและการควบคุมอุณหภูมิที่ประมาณ 13 องศาเซลเซียสให้ชีวิตหลังการเก็บเกี่ยวการเก็บรักษาประมาณ 2-3 สัปดาห์ แม้ว่าการเก็บรักษาที่อุณหภูมิต่ำ (<13 ° C) ความล่าช้าสุกผลไม้และยืดอายุหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้กล้วย, ผลประโยชน์จะถูก จำกัด ด้วยการพัฒนาของการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องความผิดปกติหนาวรวมทั้งการเกิดสีน้ำตาลผิวและความล้มเหลวของผลไม้จะอ่อนตัวลง (เจียง et al., 2004) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนามีความจำเป็นสำหรับเทคโนโลยีที่ไม่ซับซ้อนทางเลือกสำหรับการขยายชีวิตสีเขียวที่อุณหภูมิห้องเพื่อให้ผู้ผลิตการดำรงชีวิตสามารถขนส่งระยะผลไม้กล้วยสีเขียวนานโดยไม่ต้องแช่เย็น
สืบสวนมีเอกสารบางส่วนที่เสื่อมสภาพผลไม้หลังการเก็บเกี่ยวประสบการณ์เนื่องจากความไม่สมดุลระหว่าง ปริมาณของออกซิเจนสายพันธุ์ (ROS) การผลิตและความสามารถในการขับ ROS ซึ่งส่งผลให้เกิด lipid peroxidation เพิ่มขึ้นและได้รับบาดเจ็บเยื่อหุ้มเซลล์และลดความต้านทานของผลไม้เหล่านี้จะทำให้เกิดโรค (Macarisin et al., 2010) ได้รับบาดเจ็บที่เกิดจากการออกซิเดชั่ ROS เป็นปัจจัยสำคัญที่นำไปสู่การเสื่อมสภาพที่มีคุณภาพโดยมีผลต่อการถอดชิ้นส่วนของผนังเซลล์ในเนื้อเยื่อเยื่อกระดาษของผลไม้กล้วย (Cheng et al., 2008) การผลิตที่มากเกินไปของ ROS อาจทำให้เกิดการสูญเสียของ compartmentalization ของผลไม้ลิ้นจี่ระหว่างเอนไซม์และพื้นผิวซึ่งเป็นความรับผิดชอบของเอนไซม์การเกิดสีน้ำตาลของพวกเขา (Sun et al., 2012) ดังนั้นการพัฒนาจัดการในการยับยั้งการผลิต ROS และลด lipid peroxidation หลังการเก็บเกี่ยวอาจจะมีความสำคัญในการลดการเสื่อมสภาพที่มีคุณภาพและการยืดอายุการเก็บรักษาของผลไม้กล้วย
เมื่อเร็ว ๆ นี้แอพลิเคชันของกรดออกซาลิก (OA) กับผลไม้ที่เก็บเกี่ยวได้รับความสนใจมาก ในฐานะที่เป็นปัจจุบันกรดอินทรีย์ในสิ่งมีชีวิตต่างๆ (Kostman et al., 2001 และมู et al., 2001), กรดออกซาลิกได้แสดงให้เห็นบางฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ (เจิ้งเหอ et al., 2007) และทำให้สามารถเล่นบทบาทสำคัญในระบบ ความต้านทานโปรแกรมการตายของเซลล์, สมดุลรีดอกซ์ในพืชและมีฤทธิ์ต้านการเสื่อมสภาพในผลไม้ที่เก็บเกี่ยว (Ding et al., 2007 และ Wu et al., 2011) เจิ้งเหอและคณะ (2011) รายงานว่าการรักษาหลังการเก็บเกี่ยวกรดออกซาลิอาจจะเป็นวิธีการที่มีแนวโน้มที่จะปราบปรามการเสื่อมสภาพที่มีคุณภาพและขยายการจัดเก็บข้อมูลอายุการเก็บรักษาผลไม้มะม่วง นอกจากนี้ยังมีกรดอินทรีย์สามารถชะลอการเสื่อมสภาพของผลไม้พุทราโดยการลดอัตราการผลิตเอทิลีน, repressing ทำให้เป็นสีแดง, ผลไม้และลดปริมาณแอลกอฮอล์ (Wang et al., 2009) แต่น่าเสียดายที่ข้อมูลเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับผลกระทบของกรดออกซาลิกที่สุกและอายุการเก็บรักษาของผลไม้กล้วยเก็บเกี่ยวได้รับใช้ได้
การแปล กรุณารอสักครู่..
