watersheds, these important serovar

watersheds, these important serovars were more frequently
isolated than those serovars less commonly associated with
human illness (Table 1). For example, in the Sumas, S.
Typhimurium was detected most often (38.5%), and significantly
more (p ¼ 0.02) than all other serovars except Daytona
(11.5%). S. Thompson (18.5%) and S. Typhimurium (11.1%)
were most frequently detected in the South Nation. In the
Grand, serovars Newport (11.4%), Typhimurium (10.6%), and
Thompson (9.1%) were most frequently detected, and these
serovars were isolated significantly more (p < 0.03) than the
majority (up to 91%) of other serovars from this watershed. In
the Bras d’Henri, serovars Typhimurium (19.4%), Enteritidis
(12.9%), and Heidelberg (9.7%) were most frequently detected.
None of the 13 important human serovars reported by NESP
(2010; Table S1) were isolated from the reference sites.
Of the top 13 clinically significant serovars throughout
2005e2010 (NESP, 2010; Table S1), eight were isolated in multiple
seasons and years of the current study (Table 3). Most
notably, S. Infantis and S. Enteritidis were each isolated in four
years and two seasons, S. Newport and S. Thompson were
each isolated in five years and every season, and S. Typhimurium
was isolated in every year and season of the study.
Certain serovars are reported less frequently as having caused
human illness; however, some of these are worth mentioning
because of their high prevalence and detection throughout
multiple seasons and years of the current study. Examples of
these serovars are Derby, Rubislaw, and Give, which were
each detected in three years of the study, and Kentucky,
which was isolated in every year of the study. Interestingly, S.
Rubislaw was isolated almost exclusively in the summer
(19/21, 91%), while Kentucky was isolated at least once every
season. In general, there were several instances when certain
serovars were among the top ten list of clinically significant
serovars and also detected in water for a given year (Table S1
and Table 3), but were neither on the top ten list of clinically
significant serovars, nor were they detected in water in the
following year (e.g. serovars Oranienburg, Saintpaul, and
Thompson); Despite this, there were also instances when a
serovar was on the top ten list of clinically significant serovars
for a given year, but was not isolated from water (e.g., serovars
Enteritidis, Heidelberg, and Newport).
3.3. Phagetypes (PT) and PFGE patterns
One isolate from every water sample containing S. Typhimurium,
S. Heidelberg, or S. Enteritidis was retained for
phagetyping, PFGE, and antimicrobial susceptibility testing.
This was also done for any S. Typhimurium, S. Heidelberg, or
S. Enteritidis isolated from fecal samples collected from the
Oldman River watershed in a previous study (Jokinen et al.,
2011). A variety of PTs and PFGE patterns were identified
among the surface water and fecal isolates (Table 4). Three
unique PT/PFGE combinations were observed among S.
Enteritidis, one of which was detected more than once in
surface water from both the Grand and Bras d’Henri. Ten
unique PT/PFGE combinations were observed among the S.
Heidelberg isolates, the majority of which were observed only
once (Table 4). Three of the S. Heidelberg PT/PFGE combinations
were observed multiple times; two of these were
observed in multiple sewage and chicken fecal samples, and
the third was observed in surface water from the Grand as
well as several different fecal sources (i.e., human sewage,
horses, pigs, and chickens). Twenty-two unique PT/PFGE
combinations were observed among the S. Typhimurium
isolates (Table 4). Like that of S. Heidelberg, the majority
(64%) of these were detected only once in a water or fecal
sample. Of the S. Typhimurium PT/PFGE combinations
detected more than once, two were observed among different
watersheds, three were observed multiple times in the same
Table 4 e Frequency and distribution of phagetypes (PTs)
and PFGE profiles among Salmonella serovars isolated
from fecal, human sewage, and river water samples.
Shading denotes PT/PFGE combination overlap among
different sources/watersheds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปธรรม serovars สำคัญเหล่านี้ได้บ่อยแยกต่างหากกว่า serovars เหล่าน้อยมักเกี่ยวข้องกับคนเจ็บป่วย (ตารางที่ 1) ตัวอย่าง ใน Sumas, S.Typhimurium ถูกตรวจพบบ่อยที่สุด (38.5%), และอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มเติม (p ¼ 0.02) กว่า serovars อื่น ๆ ทั้งหมดยกเว้นเดย์โทนา(11.5%) S. ทอมป์สัน (18.5%) และ S. Typhimurium (11.1%)ส่วนใหญ่มักตรวจพบในประเทศใต้ ในแกรนด์ นิวพอร์ท serovars (11.4%) Typhimurium (10.6%), และบ่อยที่สุดพบทอมป์สัน (9.1%) และserovars ได้แยกเพิ่มเติมอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.03) มากกว่าการส่วนใหญ่ (ถึง 91%) ของ serovars อื่น ๆ จากลุ่มน้ำนี้ ในd'Henri ยกทรง serovars Typhimurium (19.4%), Enteritidis(12.9%), และไฮเดลเบิร์ก (9.7%) พบบ่อยที่สุดไม่มีของ 13 สำคัญมนุษย์ serovars รายงาน โดย NESP(2010 ตาราง S1) ถูกแยกจากแหล่งอ้างอิงของ serovars สำคัญทางคลินิกด้านบน 13 ตลอด2005e2010 (NESP, 2010 ตาราง S1), แปดถูกแยกต่างหากในหลายฤดูและปีการศึกษาปัจจุบัน (ตาราง 3) มากที่สุดยวด S. Infantis และ S. Enteritidis อยู่สี่แยกในแต่ละปี และ เฮย์ นิวพอร์ท s ได้และ S. ทอมป์สันได้แต่ละที่แยกต่างหากใน 5 ปี และทุกฤดูกาล และ S. Typhimuriumแยกต่างหากในทุกปีและฤดูกาลของการศึกษารายงาน serovars บางอย่างน้อยกว่าจะเป็นไม่เกิดเจ็บป่วยของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม เหล่านี้จะกล่าวถึงเนื่องจาก มีความชุกสูงและตรวจสอบตลอดหลายฤดูกาลและปีการศึกษาปัจจุบัน ตัวอย่างของserovars เหล่านี้ เป็นดาร์บี้ Rubislaw ให้ ซึ่งแต่ละที่ตรวจพบในการศึกษา และเคนทักกี สามปีที่ถูกแยกต่างหากในทุกปีการศึกษา เป็นเรื่องน่าสนใจ S.Rubislaw ถูกแยกต่างหากโดยเฉพาะในฤดูร้อน(19/21, 91%), ในขณะที่เคนตั๊กกี้ถูกแยกที่ทุกฤดูกาล ทั่วไป มีหลายอินสแตนซ์เมื่อบางserovars ได้ระหว่างสูงสุดสิบรายการสำคัญทางคลินิกserovars และน้ำที่ตรวจพบในปีที่กำหนด (ตาราง S1และตารางที่ 3), แต่ไม่ใช่ในรายสิบอันดับของทางคลินิกserovars สำคัญ หรือพวกเขาพบในน้ำในการต่อปี (เช่น serovars Oranienburg, Saintpaul และทอมป์สัน); แม้นี้ มีอินสแตนซ์เมื่อยัง เป็นserovar ได้ในด้านบนสิบ serovars สำคัญทางคลินิกปีกำหนด แต่ไม่แยกจากน้ำ (เช่น serovarsEnteritidis ไฮเดลเบิร์ก กนิวพอร์ท)3.3. Phagetypes (PT) และรูปแบบ PFGEหนึ่งแยกจากตัวอย่างน้ำทุกที่ประกอบด้วย s ได้ Typhimuriumไฮเดลเบิร์ก s ได้ หรือ Enteritidis s ได้ถูกเก็บไว้phagetyping, PFGE และทดสอบภูมิไวรับต้านจุลชีพนี้ยังทำการใด ๆ s ได้ Typhimurium ไฮเดลเบิร์ก s ได้ หรือแยกต่างหากจากตัวอย่าง fecal Enteritidis s ได้รวบรวมจากการลุ่มน้ำแม่น้ำโอลด์แมนในการศึกษาก่อนหน้า (Jokinen et al.,2011) . ความหลากหลายของคะแนนและ PFGE ระบุรูปแบบน้ำผิวดิน และ fecal แยก (ตาราง 4) สามเฉพาะชุด PT/PFGE สุภัคระหว่าง S.Enteritidis หนึ่งซึ่งพบมากกว่าหนึ่งครั้งในน้ำผิวดินจากทั้งแกรนด์และยกทรง d'Henri สิบสุภัคชุด PT/PFGE เฉพาะผู้ที่ได้แยกไฮเดลเบิร์ก ส่วนใหญ่ที่ได้สังเกตเท่านั้นเมื่อ (ตาราง 4) สามชุด S. ไฮเดลเบิร์ก PT/PFGEสุภัคหลายครั้ง คุณสมบัติเหล่านี้ได้ในหลายสิ่งโสโครกและไก่ fecal ตัวอย่าง และที่สามถูกพบในน้ำผิวดินจากแกรนด์เป็นfecal แหล่งรวมถึงแตกต่างกัน (เช่น มนุษย์น้ำม้า สุกร กไก่) ยี่สิบสองเฉพาะ PT/PFGEชุดสุภัคระหว่าง Typhimurium s ได้แยก (ตาราง 4) เช่นของไฮเดลเบิร์ก s ได้ ส่วนใหญ่(64%) เหล่านี้พบเพียงครั้งเดียว ในน้ำ หรือ fecalตัวอย่างการ ชุด S. Typhimurium PT/PFGEพบมากกว่าหนึ่งครั้ง 2 สุภัคนี่แตกต่างกันรูปธรรม สามสุภัคหลายครั้งเหมือนกันอีตาราง 4 ความถี่และการกระจายของ phagetypes (คะแนน)และค่า PFGE ระหว่าง serovars สายแยกต่างหากจาก fecal มนุษย์น้ำ และตัวอย่างน้ำของแม่น้ำแรเงาแสดง PT/PFGE ชุดซ้อนระหว่างแหล่งต่างๆ/รูปธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แหล่งต้นน้ำ, serovars ที่สำคัญเหล่านี้บ่อยครั้งมากขึ้น
กว่าที่แยก serovars ทั่วไปที่เกี่ยวข้องน้อยกับ
ความเจ็บป่วยของมนุษย์ (ตารางที่ 1) ยกตัวอย่างเช่นใน Sumas, S.
Typhimurium พบบ่อยที่สุด (38.5%) และมีความหมาย
มากขึ้น (พี¼ 0.02) มากกว่า serovars อื่น ๆ ทั้งหมดยกเว้นเดย์
(11.5%) เอส ธ อมป์สัน (18.5%) และเอส Typhimurium (11.1%)
พบบ่อยที่สุดในภาคใต้ประเทศ ใน
แกรนด์ serovars นิวพอร์ต (11.4%) Typhimurium (10.6%) และ
ธ อมป์สัน (9.1%) ได้รับการตรวจพบบ่อยที่สุดและสิ่งเหล่านี้
serovars ที่แยกได้อย่างมีนัยสำคัญ (p <0.03) มากกว่า
ส่วนใหญ่ (ไม่เกิน 91%) ของ serovars จากลุ่มน้ำนี้ ใน
Bras d'อองรี serovars Typhimurium (19.4%) Enteritidis
(12.9%) และไฮเดลเบิร์ก (9.7%) ได้รับการตรวจพบบ่อยที่สุด.
ไม่มี 13 serovars มนุษย์ที่สำคัญรายงานโดย NESP
(2010; S1 ตาราง) ที่แยกได้จาก เว็บไซต์อ้างอิง.
ของด้านบน 13 serovars นัยสำคัญทางคลินิกทั่ว
2005e2010 (NESP 2010; S1 ตาราง) แปดแยกได้ในหลาย
ฤดูกาลและปีของการศึกษาในปัจจุบัน (ตารางที่ 3) ส่วนใหญ่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเอส Infantis และ S. Enteritidis แต่ละคนแยกได้ในสี่
ปีและสองฤดูกาลเอสนิวพอร์ตและ S. ธ อมป์สันถูก
แยกได้ในแต่ละห้าปีและทุกฤดูกาลและ S. Typhimurium
ที่แยกได้ในทุก ๆ ปีและฤดูกาล . การศึกษา
serovars บางอย่างจะมีการรายงานไม่บ่อยว่ามีการก่อให้เกิด
ความเจ็บป่วยของมนุษย์ แต่บางส่วนของเหล่านี้มีมูลค่าการกล่าวขวัญ
เพราะความชุกสูงของพวกเขาและการตรวจสอบตลอด
หลายฤดูกาลและปีของการศึกษาในปัจจุบัน ตัวอย่างของ
serovars เหล่านี้เป็นดาร์บี้ Rubislaw และให้ซึ่ง
แต่ละตรวจพบในปีที่สามของการศึกษา, และเคนตั๊กกี้
ซึ่งแยกได้ในปีการศึกษาทุกคน ที่น่าสนใจเอส
Rubislaw ที่แยกได้เกือบเฉพาะในช่วงฤดูร้อน
(19/21, 91%) ในขณะที่เคนตั๊กกี้ที่แยกได้อย่างน้อยหนึ่งครั้งในทุก
ฤดูกาล โดยทั่วไปมีหลายกรณีเมื่อบาง
serovars อยู่ในด้านบนสิบรายการที่มีนัยสำคัญทางคลินิก
serovars และยังตรวจพบในน้ำปีที่กำหนด (ตารางที่ S1
และตารางที่ 3) แต่ไม่เป็นที่ด้านบนสิบรายการของทางคลินิก
serovars อย่างมีนัยสำคัญ หรือพวกเขาตรวจพบในน้ำใน
ปีต่อไป (เช่น serovars Oranienburg, Saintpaul และ
ธ อมป์สัน); อย่างไรก็ตามเรื่องนี้มีกรณีเมื่อ
serovar อยู่ในสิบอันดับแรกของรายการ serovars นัยสำคัญทางคลินิก
สำหรับปีที่กำหนด แต่ไม่ได้แยกออกจากน้ำ (เช่น serovars
Enteritidis ไฮเดลเบิร์กและนิวพอร์ต).
3.3 Phagetypes (PT) และรูปแบบการ PFGE
หนึ่งแยกจากทุกตัวอย่างน้ำที่มีส่วนผสมของเอส Typhimurium,
เอส ไฮเดลเบิร์กหรือเอส Enteritidis ไว้สำหรับ
phagetyping, PFGE และการทดสอบความไวต่อยาต้านจุลชีพ.
นี้ทำยังสำหรับการใด ๆ S. Typhimurium เอสไฮเดลเบิร์กหรือ
เอส Enteritidis ที่แยกได้จากตัวอย่างอุจจาระที่เก็บได้จาก
ลุ่มน้ำแม่น้ำโอลด์แมนในการศึกษาก่อนหน้า (Jokinen et al.,
2011) ความหลากหลายของรูปแบบและ PTs PFGE ถูกระบุ
ในหมู่น้ำผิวดินและไอโซเลทอุจจาระ (ตารางที่ 4) สาม
ที่ไม่ซ้ำกัน PT / รวมกัน PFGE ถูกตั้งข้อสังเกตในหมู่ S.
Enteritidis ซึ่งหนึ่งในนั้นถูกตรวจพบมากกว่าหนึ่งครั้งใน
น้ำผิวดินจากทั้งแกรนด์และ Bras d'อองรี สิบ
ที่ไม่ซ้ำกันรวมกัน PT / PFGE พบระหว่างเอส
ที่แยกไฮเดลเบิร์กซึ่งส่วนใหญ่ถูกตั้งข้อสังเกตเพียง
ครั้งเดียว (ตารางที่ 4) สามชุดเอสไฮเดลเบิร์ก PT / PFGE
ถูกตั้งข้อสังเกตหลายครั้ง; สองเหล่านี้ถูก
ตั้งข้อสังเกตในหลายสิ่งปฏิกูลและไก่ตัวอย่างอุจจาระและ
สามถูกพบในแหล่งน้ำผิวดินจากแกรนด์เป็น
แหล่งเดียวกับอุจจาระแตกต่างกันหลาย (เช่นน้ำเสียของมนุษย์,
ม้า, หมูและไก่) ยี่สิบสองที่ไม่ซ้ำกัน PT / PFGE
ชุดที่ถูกตั้งข้อสังเกตในหมู่ S. Typhimurium
แยก (ตารางที่ 4) เช่นเดียวกับที่เอสไฮเดลเบิร์กส่วนใหญ่
(64%) ของเหล่านี้ถูกตรวจพบเพียงครั้งเดียวในน้ำหรืออุจจาระ
ตัวอย่าง รวมกันของเอส Typhimurium PT / PFGE
ตรวจพบมากกว่าหนึ่งครั้งสองถูกตั้งข้อสังเกตที่แตกต่างกันในหมู่
แหล่งต้นน้ำสามถูกตั้งข้อสังเกตหลายครั้งในเดียวกัน
ตารางที่ 4 ความถี่จและการกระจายของ phagetypes (แต้ม)
และโปรไฟล์ PFGE หมู่ serovars Salmonella ที่แยกได้
จากอุจจาระ น้ำเสียของมนุษย์และแม่น้ำตัวอย่างน้ำ.
แรเงาหมายถึง PT / รวมกันทับซ้อน PFGE หมู่
ที่แตกต่างกันแหล่งที่มา / แหล่งต้นน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลุ่มน้ำ โนที่สำคัญเหล่านี้บ่อย
แยกกว่าโนน้อยมักเกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยของมนุษย์
( ตารางที่ 1 ) ตัวอย่างเช่น ใน sumas , S .
Typhimurium พบบ่อยที่สุด ( 38.5 % ) และอีกอย่าง
( P ¼ 0.02 ) มากกว่าอื่น ๆทั้งหมดยกเว้นโน Daytona
( 11.5% ) S . Thompson ( 18.5 % ) และ S . typhimurium ( 11.1% )
) พบบ่อยที่สุด ในประเทศ เกาหลีใต้ใน
แกรนด์ซีโรวาร์ นิวพอร์ต ( 11.4% ) , สีชมพู ( 10.6% ) และ
ทอมป์สัน ( 9.1% ) ส่วนใหญ่มักตรวจพบ และโนเหล่านี้
แยกกลุ่ม ( p < 0.02 ) กว่า
ส่วนใหญ่ถึงร้อยละ 91 ) ของโนอื่น ๆจากลุ่มน้ำนี้ ใน d'henri
บราโน , นา ( 19.4% ) enteritidis
( 12.9 % ) และไฮเดลเบิร์ก ( 9.7% ) ที่พบบ่อยที่สุด
.ไม่มีของ 13 สำคัญมนุษย์โนรายงานโดย nesp
( 2553 ; ตาราง S1 ) ที่แยกได้จากการอ้างอิงของเว็บไซต์ .
ของด้านบน 13 ทางคลินิกอย่างมีนัยสำคัญตลอด
2005e2010 โน ( nesp 2010 ; ตาราง S1 ) , แปดจุดในฤดูกาลหลาย
และปีของการศึกษาปัจจุบัน ( ตารางที่ 3 ) ส่วนใหญ่ยวด infantis
, S . . enteritidis แต่ละคน แยก 4
ปี 2 ซีซั่น , S . newport และ sทอมป์สัน (
แต่ละที่แยกได้ในห้าปีและทุกเทศกาล และ S . typhimurium
ได้ทุกปี และฤดูกาลของการศึกษา .
บางซีโรวาร์มีรายงานน้อยบ่อย มีสาเหตุการเจ็บป่วยของมนุษย์
; อย่างไรก็ตาม , บางส่วนของเหล่านี้มีมูลค่าการกล่าวขวัญ
เพราะสูงของความชุกและการตรวจสอบตลอด
ฤดูกาลหลายและปี การศึกษาในปัจจุบัน ตัวอย่างของ
โนเหล่านี้คือดาร์บี้rubislaw และให้ ซึ่งตรวจพบใน
แต่ละสามปีของการศึกษาและเคนตั๊กกี้ ,
ซึ่งคัดแยกได้ในทุกปีของการศึกษา อย่างน่าสนใจ , S .
rubislaw แยกเกือบเฉพาะในฤดูร้อน
( 19 / 21 91 % ) ในขณะที่ในรัฐเคนตั๊กกี้แยกอย่างน้อยหนึ่งครั้งทุก
ฤดูกาล โดยทั่วไปมีหลายกรณีเมื่อบาง
ซีโรวาร์ของด้านบนสิบรายการของทางคลินิกอย่างมีนัยสำคัญ
ซีโรวาร์ และยังตรวจพบในน้ำ เพื่อให้ปี ( ตาราง S1
และตาราง 3 ) แต่ทั้งด้านบนสิบรายการของทางคลินิก
( โน หรือพวกที่ตรวจพบในน้ำใน
ในปีต่อไป ( เช่นโน Oranienburg เซนต์ปอล และ ทอมป์สัน ,
) ; แม้นี้ ก็มีอินสแตนซ์เมื่อ a
ซีโรวาร์เป็นในด้านบนสิบรายการของทางคลินิกที่สำคัญโน
ให้ปีแต่ไม่ได้ถูกแยกจากน้ำ เช่น ซีโรวาร์
enteritidis , ไฮเดลเบิร์ก , และนิวพอร์ต )
3 . phagetypes ( PT ) และ PFGE รูปแบบ
หนึ่งแยกจากทุกตัวอย่างน้ำที่มี S . typhimurium
S . ไฮเดลเบิร์ก หรือ เอส enteritidis ถูกเก็บไว้สำหรับ
phagetyping PFGE ทดสอบความไว , ยาต้านจุลชีพ .
นี้ก็ทำสำหรับใด ๆ S . typhimurium , S . Heidelberg หรือ
Senteritidis ที่แยกได้จากอุจจาระตัวอย่างที่เก็บจาก
เชื้อชาติแม่น้ำสันปันน้ำในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( jokinen et al . ,
2011 ) ความหลากหลายของ PTS และรูปแบบ PFGE ระบุ
ระหว่างผิวน้ำและฟีคัลไอโซเลต ( ตารางที่ 4 ) 3
เฉพาะ PT / PFGE ชุดพบระหว่าง S .
enteritidis หนึ่งซึ่งถูกตรวจพบมากกว่าหนึ่งครั้งใน
น้ำผิวดินจากทั้งแกรนด์และยกทรง d'henri .10
เฉพาะ PT / PFGE ชุดพบระหว่าง S .
Heidelberg สายพันธุ์ ส่วนใหญ่ที่พบเพียง
เมื่อ ( ตารางที่ 4 ) 3 S . Heidelberg PT / PFGE ชุด
พบหลายครั้ง สองของเหล่านี้ถูกพบในหลาย ๆและไก่
กาก
3 ) ตัวอย่าง และพบว่าในน้ำผิวดิน จากแกรนด์
รวมทั้งหลายแหล่งอุจจาระ ( เช่นมนุษย์โสโครก
, ม้า , หมู , ไก่ ) ยี่สิบสองเฉพาะ PT / PFGE
ชุดจำนวนของเชื้อ S . typhimurium
( ตารางที่ 4 ) ชอบของเอส ไฮเดลเบิร์ก ส่วนใหญ่
( 64 ) ของเหล่านี้ถูกพบเมื่อน้ำหรืออุจจาระ
ตัวอย่าง ของ S . typhimurium PT / PFGE ชุด
ตรวจพบมากกว่าหนึ่งครั้ง สองที่พบในลุ่มน้ำต่าง ๆ
,สามจำนวนหลายครั้งในโต๊ะเดียวกัน
4 E ความถี่และการกระจายของ phagetypes ( PTS )
โปรไฟล์ของ Salmonella โน PFGE แยก
จากอุจจาระและของเสียของมนุษย์ ตัวอย่างน้ำ .
แรเงาแสดง PT / PFGE รวมกันเหลื่อมระหว่าง


/ แหล่งลุ่มน้ำต่าง ๆ