The exchange rate between the host

The exchange rate between the host and home country is often used to measure the costs of production inputs. Clegg and Scott-Green (1999) indicated that ceteris paribus an appreciation of the home country’s currency should increase FDI flows as it becomes cheaper to ‘hire’ a given amount of labour in that host country. Thus, an increase in the real exchange rate (a real depreciation of the currency of the host country) is expected to have a positive effect on inward FDI in the host country. A certain number of studies revealed a negative relationship between the exchange rate and inward FDI (Dewenter, 1995; Froot & Stein, 1991; Grosse & Trevino, 1996; Kiyota & Urata, 2004; Wei & Liu, 2001). Yet, other analyses have illustrated that there is no clear evidence with regard to the long-run relationship (Pain & Van Welsum, 2003).
Hypothesis 5. The higher the ratio of the host country’s currency per US$ to the home country’s currency per US$, the higher the level of FDI inflows in the host country from the home country

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราแลกเปลี่ยนระหว่างเจ้าภาพและประเทศมักใช้วัดต้นทุนของวัตถุดิบการผลิต Clegg และสก็อตเขียว (1999) ระบุว่า ceteris paribus การเพิ่มค่าของสกุลเงินของประเทศบ้านควรเพิ่ม FDI ไหลพ้นถูกกว่า 'เช่า' จำนวนแรงงานในประเทศที่เจ้าภาพกำหนดไว้ ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของอัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง (ค่าเสื่อมราคาจริงของสกุลเงินของประเทศเจ้าภาพ) คาดว่าจะมีผลดีต่อขาเข้า FDI ในประเทศเจ้าภาพ จำนวนของการศึกษาการเปิดเผยความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างอัตราแลกเปลี่ยนขาเข้า FDI (Dewenter, 1995 Froot และสไตน์ 1991 Grosse และเทรวิโน 1996 Kiyota & Urata, 2004 เว่ยและหลิว 2001) ยัง วิเคราะห์อื่น ๆ ได้แสดงว่า มีหลักฐานไม่ชัดเจนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ยาว (ความเจ็บปวดและ Van Welsum, 2003) สมมติฐานที่ 5 อัตราส่วนสูงกว่าสกุลเงินของประเทศเจ้าภาพต่อดอลลาร์สหรัฐสกุลเงินของประเทศบ้านต่อบาท ระดับสูงของกระแสเข้า FDI ในประเทศเจ้าภาพจากประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราแลกเปลี่ยนระหว่างเจ้าภาพและประเทศที่มักถูกใช้เพื่อวัดต้นทุนของปัจจัยการผลิตของการผลิต Clegg และสก็อตสีเขียว ( 2542 ) พบว่า ceteris paribus การแข็งค่าของสกุลเงินประเทศควรเพิ่มกระแสการลงทุนโดยตรงมันกลายเป็นถูกกว่า ' จ้าง ' ระบุปริมาณของแรงงานในประเทศเจ้าบ้าน ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของอัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง ( ราคาจริงของสกุลเงินของประเทศเจ้าภาพ ) คาดว่าจะมีผลในเชิงบวกต่อการลงทุนทางตรงจากต่างประเทศในประเทศเจ้าบ้าน จํานวนหนึ่งของการศึกษาพบความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างอัตราแลกเปลี่ยนและการลงทุนทางตรงจากต่างประเทศ ( dewenter , 1995 ; froot & Stein , 1991 ; Grosse & Trevino , 1996 ; คิโยตะ &ราตะ , 2004 ; & Liu Wei , 2001 ) ยังการศึกษาอื่น ๆพบว่า ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระยะยาว ( ปวด&รถตู้ welsum , 2003 )
สมมติฐาน 5 . สูงกว่าอัตราของสกุลเงินประเทศเจ้าภาพต่อ US $ ไปแลกบ้านประเทศต่อเหรียญสหรัฐ สูงกว่าระดับของกระแสการลงทุนโดยตรงในประเทศเจ้าภาพจากประเทศบ้าน