The behavior of peeled and unpeeled

The behavior of peeled and unpeeled cherry tomatoes was investigated during forced convective drying. The study showed that the drying process highly alters the shape of the samples. This alteration (shrinkage) was examined using a non-destructive X-ray microtomography imaging technique. For both cases (peeled and unpeeled tomatoes), the volume of the sample decreased linearly with its moisture content. Furthermore, the effects of the operating air temperature as well as the peel on the drying curves were explored. Accordingly, increasing the air temperature deceased drying time from 1200 ks at 50◦C to 500 ks at 70◦C for the unpeeled sample and from 80 ks at 60◦C to 50 ks at 70◦C for the peeled sample.The effect of the peel was substantial as the drying time of the unpeeled sample was 5–10 times higher than that of the peeled sample. Based on the analytical solution of the diffusion model, a moisture diffusion coefficient was determined using two approaches. The first approach used a graphical representation and the moisture diffusion coefficient was directly deduced from the trend line of the curves. For the second approach, a correction factor was introduced into the analytical solution and the modeling results showed that the moisture diffusion coefficient was varying with the moisture content of the tested mate-rial. The comparison between the experimental data and the modeling results using the two approaches showed that the second approach, which included the effect of shrinkage,was more suitable for predicting the variations of the drying curves for the different operating conditions and for both peeled and unpeeled tomatoes. Using this second approach,the moisture diffusion coefficient for the unpeeled tomato was
2.0 × 10−11m2/s at 50◦C and 3.5 × 10−11m2/s at 70◦C. Similarly, the maximum values of the moisture diffusion coefficientfor the peeled tomato varied from 3.0 × 10−10m2/s at 50◦C to 5.0 × 10−10m2/s at 70◦C. More-over, performing modeling while neglecting shrinkage resulted in an over estimation of themoisture diffusion coefficient. In addition, operating conditions, dimensions of the samplesand shrinkage had a direct effect on the external mass transfer coefficient.© 2015 The Institution of Chemical Engineers. Published by Elsevier B.V. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะการทำงานของเผ็ด peeled และ unpeeled ถูกตรวจสอบในระหว่างการอบแห้งด้วยการพาแบบบังคับ การศึกษาพบว่า กระบวนการแห้งของตัวอย่างสูงเปลี่ยนแปลง แก้ไขนี้ (หดตัว) ถูกตรวจสอบโดยใช้ microtomography เอ็กซ์เรย์แบบไม่ทำลายที่ภาพเทคนิค ทั้งสองกรณี (มะเขือเทศ peeled และ unpeeled), ปริมาณของตัวอย่างลดลงเชิงเส้น มีความชื้น นอกจากนี้ ผลของอุณหภูมิอากาศปฏิบัติงานเปลือกบนเส้นโค้งแห้งที่อุดม ดังนั้น เพิ่มชีวิตอุณหภูมิอากาศแห้งเวลา จาก ks 1200 ที่ 50◦C กับเอส 500 ที่ 70◦C สำหรับตัวอย่าง unpeeled และ เอส 80 ที่ 60◦C กับ ks 50 ที่ 70◦C สำหรับตัวอย่าง peeled ผลของเปลือกถูกพบเป็นเวลาแห้งของตัวอย่างที่ unpeeled สูง 5 – 10 ครั้งกว่าที่ตัวอย่าง peeled ขึ้นอยู่กับการแก้ปัญหาวิเคราะห์ของโมเดลแพร่ สัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นที่ถูกกำหนดโดยใช้วิธีที่สอง วิธีแรกใช้ภาพ และค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นโดยตรงมี deduced จากเส้นแนวโน้มของเส้นโค้ง สำหรับวิธีที่สอง ตัวแก้ไขถูกนำมาใช้ในการแก้ปัญหาวิเคราะห์ และผลการจำลองพบว่า ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นแตกต่างกันกับชื้นของทดสอบเมทยล การเปรียบเทียบระหว่างข้อมูลการทดลองและผลโมเดลโดยใช้สองวิธีพบว่า วิธีที่สอง ที่รวมผลของการหดตัว ไม่เหมาะสำหรับการคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงของเส้นโค้งแห้ง สำหรับเงื่อนไขการปฏิบัติงานแตกต่างกัน และ สำหรับมะเขือเทศ peeled และ unpeeled ใช้วิธีการที่สองนี้ ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นสำหรับมะเขือเทศ unpeeled ถูก ซื้อ 2.0 10−11m2/s ที่ 3.5 × 10−11m2/s ที่ 70◦C และ 50◦C ในทำนองเดียวกัน ค่าสูงสุดของ coefficientfor การแพร่ความชื้นมะเขือเทศ peeled แตกต่างจาก 3.0 × 10−10m2/s ที่ 50◦C ไป 5.0 × 10−10m2/s ที่ 70◦C เพิ่มเติมกว่า การทำโมเดลในขณะ neglecting หดตัวส่งผลให้เกินประมาณของสัมประสิทธิ์การแพร่ themoisture นอกจากนี้ ปฏิบัติเงื่อนไข มิติของหดตัว samplesand มีผลกระทบโดยตรงในการถ่ายโอนมวลภายนอกสัมประสิทธิ์การ © 2015 สถาบันวิศวกรเคมี เผยแพร่ โดย Elsevier b.v สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมของปอกเปลือกและ unpeeled มะเขือเทศเชอร์รี่ได้รับการตรวจสอบระหว่างการอบแห้งไหลเวียนบังคับ การศึกษาพบว่ากระบวนการอบแห้งสูงเปลี่ยนแปลงรูปร่างของตัวอย่าง การเปลี่ยนแปลงนี้ (หดตัว) ถูกตรวจสอบโดยใช้แบบไม่ทำลาย X-ray เทคนิคการถ่ายภาพ microtomography สำหรับทั้งสองกรณี (ปอกเปลือกและมะเขือเทศ unpeeled), เสียงของกลุ่มตัวอย่างที่ลดลงเป็นเส้นตรงกับปริมาณความชื้นของ นอกจากนี้ผลกระทบของอุณหภูมิของอากาศในการดำเนินงานเช่นเดียวกับเปลือกบนเส้นโค้งการอบแห้งที่ถูกสำรวจ ดังนั้นการเพิ่มอุณหภูมิของอากาศเวลาในการแห้งตายจาก 1200 แคนซัสที่50◦C 500 แคนซัสที่70◦Cสำหรับตัวอย่าง unpeeled และจาก 80 แคนซัส60◦Cที่ 50 แคนซัสที่70◦Cสำหรับผล sample.The ปอกเปลือกของ เปลือกเป็นอย่างมากเป็นเวลาอบแห้งของตัวอย่าง unpeeled เป็น 5-10 เท่าสูงกว่าที่ปอกเปลือกของกลุ่มตัวอย่าง ขึ้นอยู่กับวิธีการแก้ปัญหาการวิเคราะห์รูปแบบการแพร่กระจาย, ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นถูกกำหนดโดยใช้สองวิธี วิธีแรกที่ใช้การแสดงกราฟิกและค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นก็อนุมานได้โดยตรงจากเส้นแนวโน้มของเส้นโค้ง สำหรับวิธีการที่สองปัจจัยการแก้ไขถูกนำเข้าสู่การแก้ปัญหาในการวิเคราะห์และผลการสร้างแบบจำลองแสดงให้เห็นว่าค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นที่แตกต่างกันก็มีปริมาณความชื้นของคู่-เรียลทดสอบ เปรียบเทียบระหว่างข้อมูลการทดลองและผลการสร้างแบบจำลองโดยใช้ทั้งสองวิธีแสดงให้เห็นว่าแนวทางที่สองซึ่งรวมถึงผลกระทบของการหดตัวเป็นมากขึ้นเหมาะสำหรับการทำนายรูปแบบของเส้นโค้งการอบแห้งสำหรับสภาพการใช้งานที่แตกต่างกันและทั้งมะเขือเทศปอกเปลือกและ unpeeled . โดยใช้วิธีการที่สองนี้ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นมะเขือเทศ unpeeled เป็น
2.0 × 10-11m2 / s ที่50◦Cและ 3.5 × 10-11m2 / s ที่70◦C ในทำนองเดียวกันค่าสูงสุดของการแพร่ความชื้น coefficientfor มะเขือเทศปอกเปลือกแตกต่างกันจาก 3.0 × 10-10m2 / s ที่50◦C 5.0 × 10-10m2 / s ที่70◦C มากขึ้นกว่าการดำเนินการสร้างแบบจำลองขณะที่ละเลยการหดตัวส่งผลให้ในการประมาณค่าในช่วงของค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ themoisture นอกจากนี้สภาพการใช้งาน, ขนาดของการหดตัว samplesand มีผลกระทบโดยตรงต่อค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทมวลภายนอก. © 2015 สถาบันวิศวกรเคมี จัดทำโดย Elsevier BV สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรมการปอกเปลือกมะเขือเทศเชอร์รี่ unpeeled ถูกตรวจสอบในระหว่างการอบแห้งโดยการบังคับ . ผลการศึกษาพบว่า กระบวนการอบแห้งสูง เปลี่ยนแปลงรูปร่างของตัวอย่าง การเปลี่ยนแปลงนี้ ( หดตัว ) ได้ตรวจสอบการใช้รังสีเอกซ์ที่ ภาพตัดขวางสามมิติแบบไม่ทำลายด้วยเทคนิค ทั้ง 2 กรณี ( ปอกเปลือกมะเขือเทศ unpeeled )ปริมาณของตัวอย่างลดลงเป็นเส้นตรงกับปริมาณความชื้นของ นอกจากนี้ ผลของการดำเนินงานอุณหภูมิอากาศเช่นเดียวกับเปลือกที่แห้งโค้งถูกสํารวจ ดังนั้น การเพิ่มอุณหภูมิอากาศอบแห้งตายจาก 1200 KS ที่ 50 ◦ C 500 KS ที่ 70 ◦ C ตัวอย่าง unpeeled จาก 80 KS 60 ◦ C 50 KS ที่ 70 ◦ C สำหรับปอกเปลือกตัวอย่างผลของเปลือกเป็นอย่างมากที่เวลาการอบแห้งของตัวอย่าง unpeeled 5 –สูงกว่า 10 ครั้งมากกว่าที่ของปอกเปลือกตัวอย่าง ตามวิธีวิเคราะห์การแพร่กระจาย , สัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นถูกกำหนดใช้สองวิธีวิธีแรกที่ใช้แสดงกราฟิกและสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นโดยตรงได้จากเส้นแนวโน้มของเส้นโค้ง สำหรับวิธีที่สอง ปัจจัยการแก้ไขใช้เป็นโซลูชันการวิเคราะห์และการจำลองพบว่าสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นมันแตกต่างกับความชื้นของการทดสอบเมทเรียล .การเปรียบเทียบข้อมูลการทดลองและการจำลองการใช้ทั้งสองวิธีพบว่าวิธีที่สอง ซึ่งรวมผลของการหดตัวคือเหมาะสำหรับทำนายการเปลี่ยนแปลงของการอบแห้งโค้งสำหรับเงื่อนไขที่แตกต่างกันและทั้งปอกเปลือกมะเขือเทศ unpeeled . ใช้วิธีที่สองนี้สัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้น มะเขือเทศ unpeeled เป็น 2.0 × 10 − 11m2
/ S ที่ 50 ◦ 3.5 × 10 − 11m2 C / S ที่ 70 ◦ C และค่าที่มากที่สุดของการแพร่ความชื้น coefficientfor การปอกเปลือกมะเขือเทศ 3.0 × 10 − 10m2 หลากหลายจาก S / 50 ◦ 5.0 × 10 − c 10m2 / s ที่ 70 ◦ C ขึ้นแสดงแบบจำลองในขณะที่ละเลยการหดตัวส่งผลให้เกิดมากกว่าประมาณ themoisture การแพร่ . นอกจากนี้ เงื่อนไข , ขนาดของ samplesand หดตัว มีผลโดยตรงในการถ่ายโอนมวลภายนอกโดย สงวนลิขสิทธิ์ 2015 สถาบันวิศวกรเคมี ที่ตีพิมพ์โดยเอลส์เท่าสงวนลิขสิทธิ์