There are many arguments for this t

There are many arguments for this that are not particularly to do with representation per
se. These include the notion that it is a terrible commentary on the nature of a society if it cannot
give all its citizens, regardless of their sex, race etc, the genuinely equal opportunity to serve as
political representatives; the idea that a society that allows a minority to monopolise positions of
political authority is not an egalitarian society; or that a society that excludes what may turn out
to be the numerical majority from positions of political influence is building up dangerous and
potentially explosive resentments. But the arguments are also about what counts as fair
representation: the idea that failing this 'politics of presence' , democracies cannot hope to achieve
fair representation of the full range of political concerns. It is this that proved the more difficult
point to argue. I focus here on a numbers of problems that are typically (and rightly) raised

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อโต้แย้งหลายนี้ที่ไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งจะทำอย่างไรกับการแสดงต่อ
se เหล่านี้รวมถึงความคิดที่ว่ามันเป็นความเห็นที่น่ากลัวกับลักษณะของสังคมหากไม่สามารถ
ให้พลเมืองทุกคนโดยไม่คำนึงถึงเพศเชื้อชาติอื่น ๆ ของพวกเขามีโอกาสที่เท่าเทียมกันอย่างแท้จริงเพื่อใช้เป็น
แทนทางการเมือง; ความคิดที่ว่าสังคมที่ ช่วยให้ชนกลุ่มน้อยที่จะผูกขาดตำแหน่งของ
อำนาจทางการเมืองไม่ได้เป็นสังคมคุ้มหรือว่าสังคมที่ไม่รวมสิ่งที่อาจเปิดออก
จะเป็นส่วนใหญ่ที่เป็นตัวเลขจากตำแหน่งของอิทธิพลทางการเมืองคือการสร้างขึ้นที่เป็นอันตรายและความไม่พอใจ
อาจเกิดการระเบิด แต่ข้อโต้แย้งเกี่ยวกับการนอกจากนี้ยังมีสิ่งที่นับเป็นตัวแทนยุติธรรม
: ความคิดที่ว่าล้มเหลวนี้การเมืองจากการปรากฏตัว 'ระบอบประชาธิปไตยไม่สามารถหวังที่จะบรรลุ
การแสดงธรรมในช่วงที่เต็มไปด้วยความกังวลทางการเมือง มันเป็นแบบนี้ได้รับการพิสูจน์ว่าจุดที่ยากมากที่จะเถียง
ผมเน้นที่นี่กับตัวเลขของปัญหาที่มักจะ (และถูกต้อง) ยก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีอาร์กิวเมนต์นี้มากที่จะไม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการแสดงต่อ
se รวมถึงแนวคิดที่ว่า มันเป็นความเห็นในลักษณะของสังคมน่ากลัวถ้ามันไม่
ให้ทั้งหมดของประชาชน โดยไม่คำนึงถึงเพศ เชื้อชาติฯลฯ เป็นโอกาสจริงใจเท่า
ผู้แทนทางการเมือง ความคิดที่ว่า สังคมที่ช่วยให้ชนกลุ่มน้อยกับตำแหน่งของ monopolise
อำนาจทางการเมืองไม่ใช่สังคม egalitarian หรือว่า สังคมที่แยกสิ่งอาจเปิดออก
เป็น ส่วนใหญ่เป็นตัวเลขจากตำแหน่งเมือง อิทธิพลจะสร้างอันตราย และ
resentments อาจระเบิด แต่อาร์กิวเมนต์ยังเกี่ยวกับสิ่งที่นับเป็นธรรม
แทน: ความคิดที่ล้มเหลวนี้ 'เมืองของสถานะ' เหมือน ๆ ไม่หวังว่าจะบรรลุ
แสดงธรรมช่วงเต็มของความกังวลทางการเมือง มันนี่ที่พิสูจน์ยากขึ้น
จุดเถียง ผมเน้นที่นี่จำนวนปัญหาที่เป็นโดยทั่วไป (และเรื่องไป) ยก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีอาร์กิวเมนต์มากสำหรับโรงแรมแห่งนี้ที่ไม่ได้โดยเฉพาะกับการเป็นตัวแทนต่อ
SE เหล่านี้รวมถึงความคิดที่ว่าจะมีคำบรรยายน่ากลัวตามธรรมชาติของสังคมถ้ามันไม่สามารถ
ซึ่งจะช่วยทำให้พลเมืองของตนทั้งหมดโดยไม่คำนึงถึงการแข่งขันทางเพศของตนฯลฯอย่างแท้จริงโอกาสเท่าเทียมกันที่จะทำหน้าที่เป็น
ซึ่งจะช่วยผู้แทนทางการเมืองความคิดที่ว่าสังคมที่ช่วยให้ชนกลุ่มน้อยในการผูกขาดตำแหน่งของ
อำนาจทางการเมืองไม่ได้สังคม เสมอภาค หรือว่าสังคมที่ไม่รวมเหตุการณ์ที่อาจจะกลับมา
ซึ่งจะช่วยในการเป็นส่วนใหญ่เป็นตัวเลขออกจากตำแหน่งของอิทธิพลทางการเมืองเป็นอาคารสูง resentments
ซึ่งจะช่วยให้เกิดอันตรายและอาจเกิดการระเบิด แต่อาร์กิวเมนต์ที่มีเกี่ยวกับสิ่งที่จะนับถอยหลังงาน
ซึ่งจะช่วยเป็นการเป็นตัวแทนความคิดที่ว่าการไม่ปฏิบัติตาม"การเมืองนี้ว่ามีของระบอบประชาธิปไตยไม่ได้หวังว่าจะได้รับตอบแทน
การแสดงงานของกลุ่มอย่างเต็มที่จากความกังวลเกี่ยวกับทางการเมือง. เป็นที่พิสูจน์ได้ยากขึ้น
จุดที่จะให้เหตุผล ฉันต้องการโฟกัสลงไปในที่นี้บนหมายเลขหนึ่งของปัญหาต่างๆที่มีโดยทั่วไป(และ)ขึ้นมา