moonbunnycafe.comDKC – Chapter 411P

moonbunnycafe.com
DKC – Chapter 411

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 411 – Secret collection room (7)

Nangong Liuyun had one hand on Su Luo’s shoulder, with an ingratiating smile that was devilishly charming, he raised an eyebrow: “No need to be that troublesome, Luo girl is already this king’s people.”

Beichen Ying and them all curled their lips in disdain and turned their faces away. This guy was really shameless, obviously he hadn’t achieved it, yet he still said it.

Sure enough, Su Luo crossly glared at him: “You can eat indiscriminately but you shouldn’t make irresponsible remarks.”

Nangong Liuyun accused with a hidden bitterness: “You won’t take responsibility!”

Su Luo held her hand to her forehead, did this guy’s head get screwed up again?

Su Luo pushed him away: “Also, not looking at where we are at now. Always behaving in this indecent manner. After another few hours, the Amethyst Fish Palace will disappear, we had better increase our speed.”

If Su Luo hadn’t mentioned it, then all’s good, once she mentioned it, everyone remembered the current situation.

They still hadn’t found the secret collection room!

As a result, everyone increased their speed and walked onwards. Nangong Liuyun, with a faintly complaining expression, tugged at the hem of Su Luo’s clothing, like a young wife having been subjected to some grievance. He used that pair of accusing eyes to continuously stare at her.

Su Luo walked in front and Nangong Liuyun merely pitifully tugged at her clothing.

Now, the two of them seemed like Su Luo was the experienced cow walking ahead, while Nangong Liuyun was the plow following behind the experienced cow.

Su Luo walked, Nangong Liuyun walked.

Su Luo stopped, Nangong Liuyun stopped.

The corner of Su Luo’s mouth pursed, speechlessly looking to the sky, she paused her footsteps to glare back at him.

When Su Luo glared at him, his mood was still very good and his mouth split open into a smile towards her. That smile exposed his snow-white teeth and looked somewhat foolish.

Su Luo did not feel like paying him any attention and turned around to walk off on her own. Once again, he reverted to his old ways, starting to accuse her with secret grudges and of having mistreated him as he glared at her. He held on to her clothing and followed behind, blindly and slavishly.

Su Luo, with regards towards him, was simply speechless to the extreme.

Could this man be any more childish! Even a five-year-old child was more sensible than him, okay? He was insisting on having all of her attention on him before he was good, alright?

Su Luo was completely defeated by him.

It was useless to employ the hard stuff on him. It was simply like punching into cotton, he absolutely would pretend to be feeble for her to see.

Therefore, Su Luo could only choose to use the soft method to deal with him.

With no other way, Su Luo tore away from him who was holding on to her clothing. Her fine, pale, delicate hand then grabbed hold of his hand, and with large strides, walked forward.

Nangong Liuyun, this childish kid, was extremely happy. The corner of his mouth pointed up into an arc and he was smiling from the corner of his eyes to the tip of his brow. He smiled until he appeared dim-witted.

“What are you smiling about? Smile once more and I’ll cut off your mouth!” Su Luo harshly roared at him.

This guy was used to getting a mile when he was given an inch. Give him sunlight and he would glitter brilliantly. Give him a little color and he would dare to open a dye workshop. Therefore, Su Luo definitely could not let him be so smug.

Nangong Liuyun’s mood was extremely good, with an air of complacency, he said: “It was you who took the initiative to hold this king’s hand.”

“Then, again, so what?” Su Luo peevishly responded.

“Since you already grabbed hold, then don’t even think about letting go again. You must take responsibility till the end.” Nangong Liuyun arrogantly and in a spoiled manner, lifted his chin, with a smug manner of having gotten away with a crafty scheme.

“Take responsibly for what? Take responsibility of you eating and pooping for a lifetime?” Su Luo snorted twice.

“A lifetime? Good, then it’s agreed upon like this.” Nangong Liuyun embraced Su Luo and left an imprint on her lips. Just like this, he passed judgement on her life and put the lid on the coffin.

Nangong Liuyun’s speed was as fast as lightning, after he affixed the seal on her lips, Su Luo finally managed to react.

Su Luo immediately became dumbfounded, she foolishly looked at Nangong Liuyun.

What did she say just now? Why was it that all of a sudden that was stamped and sealed?

A little self-satisfaction flashed through the corner of Nangong Liuyun’s eyes, his gaze wandered without pause, looking around in all directions, only, he wouldn’t look at Su Luo. But he merely mouthed: “Words that have been spoken and sealed with a mark on the lips, is something you can not renege on.”

Previous Chapter

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

moonbunnycafe.comDKC – บท 411บทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปบท 411 – ห้องลับเก็บ (7)Nangong Liuyun มีมือบนไหล่ Su Luo ด้วยการยิ้ม ingratiating ที่มีเสน่ห์ devilishly เขายกคิ้วเป็น: "ไม่ต้อง ลำบาก Luo สาวว่าแล้วกษัตริย์องค์นี้ท่าน"หยิงลปักและพวกเขาทั้งหมดโค้งริมฝีปากของเขาในการรังเกียจ และหันใบหน้า ผู้ชายคนนี้ถูกจริง ๆ ไร้ยางอาย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ ยังยังว่า มันพอแน่ใจว่า Su Luo crossly glared ที่เขา: "คุณสามารถกินกราด แต่คุณไม่ควรทำหมายเหตุความรับผิดชอบ"ผู้ถูกกล่าวหา Nangong Liuyun กับความขมขื่นที่ซ่อน: "คุณจะไม่รับผิดชอบ"Su Luo ถือมือของเธอที่หน้าผากของเธอ ทำหัวคนนี้ได้เมาขึ้นอีกSu Luo ผลักเขาออกไป: "ยัง ไม่มองดูที่ที่เราอยู่ในขณะนี้ เสมอพฤติกรรมในลักษณะนี้อนาจาร หลังจากอีกไม่กี่ชั่วโมง วังปลาพลอยจะหายไป เราได้เพิ่มความเร็วของเราดีกว่า"ถ้า Su Luo ไม่ได้กล่าวถึงมัน แล้วคิด เมื่อเธอกล่าวถึงมัน ทุกคนจดจำสถานการณ์ปัจจุบันพวกเขายังคงไม่ได้พบห้องลับเก็บเป็นผล ทุกคนเพิ่มความเร็ว และเดินเป็นต้นไป Nangong Liuyun กับนิพจน์ที่ร้องเรียนรวย ๆ tugged ที่กุ๊นผ้า Su Luo เช่นภรรยาหนุ่มการวินิจฉัยบางอย่างผ่านการ เขาใช้คู่จบตามองเธออย่างต่อเนื่องSu Luo เดินหน้า และ Nangong Liuyun tugged เพียงรอบนอกที่เสื้อผ้าของเธอตอนนี้ ของพวกเขาดูเหมือน Su Luo เป็นวัวมีประสบการณ์เดินไปข้างหน้า ในขณะที่ Nangong Liuyun ต่อไถหลังวัวมีประสบการณ์Su Luo เดิน เดิน Nangong LiuyunSu Luo หยุด หยุด Nangong Liuyunมุมปาก Su Luo ผู้ speechlessly มองไปบนฟ้า เธอหยุดชั่วคราวของเธอก้าวให้แสงสะท้อนกลับมาที่เขาเมื่อ Su Luo glared ที่เขา อารมณ์ของเขาก็ดีมาก แล้วแบ่งปากเปิดรอยยิ้มต่อเธอ รอยยิ้มที่สัมผัสฟันของเขาหิมะ และดูค่อนข้างโง่Su Luo ไม่รู้สึกสนใจพระองค์ใด และหันไปเดินปิดตนเอง อีกครั้งหนึ่ง เขากลับวิธีของเขาเก่า เริ่มต้นฟ้องเธอ grudges ลับ และ การไม่ทำร้ายเขาเป็นเขา glared ที่เธอ เขามีมติให้เสื้อผ้าของเธอ และตามหลัง สุ่มสี่สุ่มห้า และ slavishlySu Luo ด้วยความนับถือเขา ก็แค่พูดไปมากคนนี้อาจจะหน่อมแน้มอีก แม้แต่เด็กห้าปีคือเหมาะสมมากขึ้นกว่าเขา เอาล่ะ เขาก็ยืนยันที่มีทั้งหมดของความสนใจของเธอเขาก่อนเขาก็ดี ไม่เป็นไรSu Luo สมบูรณ์พ่ายแพ้เขามันเป็นประโยชน์ที่จะใช้สิ่งยากเขา มันเป็นเพียงเหมือนเจาะเข้าไปในผ้าฝ้าย เขาจริง ๆ จะแกล้งจะเบาให้เธอดูดังนั้น Su Luo เท่านั้นสามารถเลือกใช้วิธีนุ่มนวลกับเขาด้วยวิธีอื่น ๆ Su Luo ฉีกออกไปจากผู้ที่ถือครองเพื่อเสื้อผ้าของเธอ มือของเธอซีด ดี ละเอียดอ่อนแล้ว คว้าจับมือของเขา และ มีความก้าว หน้าใหญ่ เดินไปข้างหน้าNangong Liuyun เด็กหน่อมแน้มนี้ มีความสุขมาก มุมปากชี้ขึ้นเป็นส่วนโค้ง และเขาส่งยิ้มจากมุมของตาถึงปลายตา ยิ้มจนเขาปรากฏต้อง"อะไรคุณยิ้มเกี่ยวกับ ยิ้มอีกครั้ง และแผ่นปิดปาก" Su Luo อย่างรุนแรงคำรามที่เขาผู้ชายคนนี้ถูกใช้เพื่อรับไมล์เมื่อเขาได้รับนิ้ว ให้แสงของเขา และเขาจะแววเก่ง ให้สีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขา และเขาจะกล้าที่จะเปิดการประชุมเชิงปฏิบัติการย้อม ดังนั้น Su Luo แน่นอนอาจไม่ให้เขาถูก smug ดังนั้นNangong Liuyun อารมณ์มากดีมาก ความความพึงพอใจ เขากล่าวว่า: "มันไม่ถูกที่เอาพระราชดำริของกษัตริย์นี้ด้วย"" แล้ว อีก แล้วไง? " ตอบ Su Luo peevishly"ตั้งแต่คุณแล้วคว้าไว้ แล้วไม่ได้คิดให้ไปอีก คุณต้องรับผิดชอบจนจบ" Nangong Liuyun arrogantly และ ใน ลักษณะบูด ยกคางของเขา กับลักษณะ smug ของมีอากาศไปด้วยแผนเจ้าเล่ห์"เวลาความรับผิดชอบสำหรับอะไร รับผิดชอบของคุณกินและลุกตลอดชีวิต" Su Luo snorted สองครั้ง"อายุการใช้งาน ดี แล้วก็มีตกลงกันเช่นนี้ " Nangong Liuyun กอด Su Luo และซ้ายประทับบนริมฝีปากของเธอ เช่นนี้ เขาผ่านไปตัดสินชีวิตของเธอ และใส่ฝาบนโลงศพความเร็ว Nangong Liuyun แก้ไขเป็นอย่างรวดเร็วฟ้าผ่า หลังจากที่เขาติดตราประทับบนริมฝีปากของเธอ Luo Su ก็ จัดการการตอบสนองSu Luo ทันทีกลายเป็นมหาศาล เธอดูโง่ Nangong Liuyunไม่เธอพูดอะไรตอนนี้ ทำไมถึงเป็นว่า ทันทีที่ประทับ และปิดสนิทหรือไม่Self-satisfaction น้อยประกายผ่านมุมของ Nangong Liuyun ตา สายตาของเขาได้เดินไปมาโดยไม่หยุดพัก มองไปรอบ ๆ ทุกทิศทาง เท่านั้น เขาจะไม่ดูที่ Su Luo แต่เพียง mouthed: "คำที่พูด และปิดผนึก ด้วยเครื่องหมายบนริมฝีปาก เป็นสิ่งที่คุณไม่สามารถ renege บน"บทก่อนหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

moonbunnycafe.comdkc –บทแต่ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไปตอนที่ 411 ห้องลับ–คอลเลกชัน ( 7 )นังก๊อก liuyun มีหนึ่งในมือของซู หลัว ไหล่ กับ ทําให้คนชอบรอยยิ้มนั่นอย่างชั่วร้ายเสน่ห์ เขายกคิ้ว : " ไม่ต้องยุ่งยาก หลัวสาวแล้ว พระราชาของประชาชน”เป่ยเฉิน Ying และพวกเขาทั้งหมดขดริมฝีปากของเขาในการดูถูกเหยียดหยามและหันใบหน้าหนี ผู้ชายคนนี้ไร้ยางอายจริงๆ เขาไม่ประสบความสำเร็จ แต่เขาก็ยังพูดพอแน่ใจว่า ซู ลู crossly ถลึงตาใส่เขา : " คุณสามารถกินมั่วซั่ว แต่คุณไม่ควรไม่รับผิดชอบ "นังก๊อก liuyun กล่าวหากับความขมที่ซ่อนอยู่ : " คุณจะไม่รับผิดชอบ ! "ซู หลัว จับมือเธอไว้บนหน้าผากเธอ คนนี้เป็นหัวรับทำพังอีกแล้วเหรอซู หลัว ผลักเขาออกไป : " ยังไม่หาที่ที่เราอยู่ตอนนี้ มักจะทำในลักษณะที่ไม่เหมาะสมนี้ อีกไม่กี่ชั่วโมง อเมทิสต์ วังปลาจะหายไป เราจะต้องเพิ่มความเร็วของเรา”ถ้าซูหลัวไม่ได้กล่าวถึง ก็เป็นเรื่องที่ดี เมื่อเธอพูดถึงมัน ทุกคนจำเหตุการณ์ปัจจุบันพวกเขายังไม่พบห้องเก็บเป็นความลับ !เป็นผลให้ทุกคนเพิ่มความเร็วของพวกเขาและเดินต่อไป นังก๊อก liuyun กับบางๆบ่นสีหน้า tugged ที่ขอบของเสื้อผ้าของซู หลัว เหมือนภรรยาสาวเคยยัดเยียดให้คับข้องใจอยู่บ้าง เขาใช้สายตาต่อว่าอย่างต่อเนื่องจ้องเธอคู่นั้นซู หลัว เดินอยู่ด้านหน้า และนังก๊อก liuyun แค่ไปดึงที่เสื้อของเธอตอนนี้ พวกเขาสองคนเหมือนซูหลัวเป็นประสบการณ์วัวเดินข้างหน้า ในขณะที่นังก๊อก liuyun ถูกไถเดินตามวัวที่มีประสบการณ์นังก๊อก liuyun ซูหลัว เดิน เดินนังก๊อก liuyun ซูหลัว หยุด หยุดมุมปากของซูหลัว pursed คอแข็ง , มองท้องฟ้า เธอหยุดฝีเท้าของเธอจะมองกลับมาที่เขาเมื่อซูหลัวถลึงตาใส่เขา อารมณ์ของเขาก็ยังดีมาก และปากของเขาก็แยกออกเป็นรอยยิ้มที่มีต่อเธอ รอยยิ้มที่ถูกฟันขาวจั๊วะ และดูค่อนข้างโง่ซูหลัวไม่ได้รู้สึกชอบให้เค้าสนใจและหันกลับเดินออกไปเอง อีกครั้ง เขากลับไปทางเก่าของเขาเริ่มที่จะกล่าวหาว่าเธอไม่พอใจกับความลับและมีการทารุณ เขาจ้องมองเธอ เขาจัดขึ้นในเสื้อผ้าของเธอ และเดินตามหลัง หลับหูหลับตา และ slavishly .ซู Luo , ด้วยความเคารพต่อเขา ก็อึ้งสุดขีดได้คนนี้เป็นเด็ก ! แม้แต่เด็กอายุห้าขวบก็มีสติมากกว่าเขา โอเค ? เขายืนกรานที่จะมีทั้งหมดของความสนใจของเธอในตัวเขา ก่อนที่เขาก็ดีนะซูหลัวแพ้ยับเยินเลยมันไม่มีประโยชน์ที่จะใช้สิ่งที่เขาลำบาก มันเป็นเพียงแค่ต้องการเจาะเข้าไปในฝ้าย เขาจะแกล้งทำเป็นอ่อนแอเลยดังนั้น ซู หลัว อาจเลือกที่จะใช้วิธีที่นุ่มนวลเพื่อจัดการกับเขาไม่มีวิธีอื่น ซู ลู ฉีกไปจากเขา ที่ยึดติดกับเสื้อผ้าของเธอ เธอสบายดี หน้าซีด มือบอบบางแล้วคว้าถือของมือและเท้าใหญ่ เดินไปนังก๊อก liuyun เด็กน้อยไร้เดียงสานี้ มีความสุขมาก มุมปากชี้ขึ้นเป็นส่วนโค้ง และเขาก็ยิ้ม จากมุมของตาให้ปลายคิ้วของเขา เขายิ้มจนปรากฏสลัวซึ่งมีสติปัญญา ." ยิ้มอะไร ? ยิ้มอีกครั้ง และผมจะตัดปากของคุณ ! " ซู หลัว กระโชกโฮกฮาก คำรามใส่เขาเขาเคยได้รับไมล์เมื่อเขาได้รับหนึ่งนิ้ว ให้แสงแดดและเขาจะฉายแววเก่ง ให้เขาสีน้อยและเขาจะกล้าเปิดย้อม workshop ดังนั้น ซู ลู แน่นอนจะไม่ปล่อยให้เขาแล้วสบายใจก็นังก๊อก liuyun อารมณ์ได้สุดๆ กับอากาศของความพึงพอใจ , เขากล่าวว่า : " มันเป็นคุณที่เอาความคิดริเริ่มที่จะจับมือนี้กษัตริย์”" งั้นอีก ดังนั้นสิ่งที่ ? " ซู หลัวกระเง้ากระงอดตอบ" ตั้งแต่คุณจับถือแล้วไม่คิดจะปล่อยอีก เธอต้องรับผิดชอบจนจบ " นังก๊อก liuyun อย่างเย่อหยิ่ง และเอาแต่ใจ ลักษณะ , ยกคางของเขา ด้วยลักษณะที่สบายใจมีหนีไปแบบเจ้าเล่ห์" เอาความอะไร รับผิดชอบเธอกินและอึไปตลอดชีวิต ? " ซู หลัว ได้กลิ่นสองครั้ง" ช่วงชีวิต ดี แล้วตกลงกันว่า " นังก๊อก liuyun กอดซู Luo และทิ้งรอยประทับบนริมฝีปากของเธอ เพียงแค่นี้ เขาผ่านการตัดสินในชีวิตของเธอ และปิดฝาโลงก็นังก๊อก liuyun ความเร็วเร็วฟ้าผ่า หลังจากที่เขาติดผนึกบนริมฝีปากของเธอ ซูหลัวในที่สุดการจัดการเพื่อตอบสนองซูหลัวก็พูดไม่ออก เธอมัวแต่มองนังก๊อก liuyun .เธอพูดว่าอะไรน่ะ ทำไมมันกระทันหันที่ประทับและปิดผนึกด้วยความพึงพอใจของตนเองน้อยแวบผ่านมุมของนังก๊อก liuyun ตา สายตาของเขาเดินโดยไม่หยุดมองรอบๆทุกทิศ เท่านั้น เขาไม่ได้มองซูหลอ . แต่เขาแค่ปาก : " คำพูดที่ได้พูด และ เซ