Maruo's art is always delightfully

Maruo's art is always delightfully creepy and unreal, and indeed in the course of the story it's not always clear if Midori is dreaming or simply having a complete psychotic break at times. His freaks are monsters not because of their physical oddities, but because they're all a bunch of sadistic psychopaths. This is not Tod Browning's "Freaks", however much some of the characters may want to believe that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปะของ Maruo เสมอครื้นเครงน่าขนลุก และลวงตา และแน่นอนในหลักสูตรของเรื่อง มันไม่เสมอชัดเจนหาก Midori ฝัน หรือเพียงแค่มีตัวแบ่ง psychotic สมบูรณ์ครั้ง Freaks เขามีมอนสเตอร์ไม่แสตมป์ตลกของพวกเขาทางกายภาพ แต่เนื่อง จากเป็นพวงทั้งหมดของ psychopaths ชนะ ไม่ทอดเกิดสีน้ำตาล "Freaks" อย่างไรบางตัวอาจต้องการเชื่อว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะ Maruo อยู่เสมอครื้นเครงน่าขนลุกและไม่จริงและแน่นอนในหลักสูตรของเรื่องมันไม่ชัดเจนเสมอถ้า Midori ฝันหรือเพียงแค่มีการแบ่งโรคจิตที่สมบูรณ์ในช่วงเวลาที่ ประหลาดของเขาเป็นมอนสเตอร์ไม่ได้เพราะแปลกประหลาดทางกายภาพของพวกเขา แต่เพราะพวกเขากำลังทั้งหมดพวงของโรคจิตซาดิสต์ นี้ไม่ได้ท็อดบราวนิ่งของ "ประหลาด" แต่มากบางส่วนของตัวละครอาจต้องการที่จะเชื่อว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มารุโอะเป็นศิลปะอยู่เสมอสนุกน่าขนลุกและไม่จริง และแน่นอนในหลักสูตรของเรื่องมันไม่ได้ชัดเจนเสมอถ้ามิโดริเป็นฝันหรือเพียงมีการแบ่งจิตสมบูรณ์ตลอดเวลา มอนสเตอร์ประหลาดของเขา ไม่ใช่เพราะแปลกประหลาดทางกายภาพของพวกเขา แต่เพราะพวกเขาเป็นพวกซาดิสม์โรคจิตด้วย นี้ไม่ได้เป็น " ท็อดบราวนิ่งประหลาด "แต่บางตัวละครอาจต้องการที่จะเชื่อว่า