2.6. FindingsParticipants demonstrated and described four distinct sty การแปล - 2.6. FindingsParticipants demonstrated and described four distinct sty ไทย วิธีการพูด

2.6. FindingsParticipants demonstra



2.6. Findings

Participants demonstrated and described four distinct styles of food shopping that they routinely deployed in the supermarket: (1) chaotic and reactive, (2) working around the store, (3) item by item, and (4) restricted and budgeted, which are described below. The term routines-of-practice is used here to represent these routinised approaches to food shopping. ‘Chaotic and reactive’ is the lowest agency routine-of-practice, which is the most influenced by the supermarket environment and is characterised by erratic behaviours and unplanned purchases. ‘Restricted and budgeted’ is the highest agency and relies least on the supermarket environment and more on planned purchases. Participant information has been anonymised and participants are referred to by their pseudonyms.

2.7. Routinised approaches to food shopping

2.7.1. ‘Chaotic and reactive’

Some participants displayed ‘chaotic and reactive’ routines-of-practice, in which very little planning was involved and they relied heavily, and often exclusively, on the supermarket environment and the various marketing cues to consume. Participants often wandered around the supermarket, doubling back on themselves when something caught their attention, and visiting the same aisle several times. As a result, interviews that were predominantly ‘chaotic and reactive’ were often the longest. Also, these interviews typically included unplanned non-food purchases such as clothing and stationery. The disjointed and haphazard nature of these interviews is demonstrated in the quote below from an interview in Asda:

Interviewer: What’s caught your eye?

Lauren: Digestives (picking up a packet of mini digestives).

She looks at them, puts them back and starts looking at the otherpacks of biscuits.

Lauren: I’m not a big biscuit eater … I love them (pointing at a

Box of Tux cheese biscuits). I am a fan of cheese … it’s only like … if I eat block cheese I can only eat really mature cheddar.

Lauren starts looking at the chocolate biscuits

Lauren: I have to be really in the mood for those

Lauren turns around and starts looking at the multipacks or crispsagain, carefully scanning the shelves and eventually settling on NikNaks, which she puts in the basket. She walks off again and stopsto look at the cream cakes

Lauren: I like them cakes but I don’t like trifles … Oh I’ve got to get my mum a card.




During the interview Lauren wandered around the store looking at a wide variety of foods and with little clear idea of what food items she wanted to purchase. She switched her attention from one product to another, moving up and down the aisles and finally walking off to a different aisle. This ‘wandering’ around the store was characteristic of ‘chaotic and reactive’ routines. Lauren was entirely absorbed in the activity of examining food and in responding to the supermarket environment. A further example of chaotic and distracted behaviour can be seen in this extract, from an interview with a young man, Adam, also in Asda. He experienced a great deal of indecision over what to purchase:

Adam: …. I don’t know whether to … er … put the ice cream

back and get the cheesecake.

… … … (staring at the ice cream) … Yeah … I don’t normally buy this though … so no. I’m not really thinking about money now (continues examining ice cream). I’m probably gonna get that … Oh, I don’t know what to do! (goes back to comparing the ice cream) … that’s it (puts ice cream back in the freezer) … Oh, I’m sorry now … I’m gonna go and get some bread (walks towards bakery section,past the cakes and pauses to look) … see … now I’ve seen something else I like …


A good deal of time was spent by the frozen desserts while he tried to make up his mind between several different types of ice cream and a cheesecake. His speech was disjointed, as he was concentrating on his dilemma, and he kept walking back and forth along the aisle, looking at various desserts. Adam only had a £10 budget to spend that day, yet he was in the supermarket for around 45 minutes, as he found decision-making difficult.

2.7.2. ‘Working around the store’

‘Working around the store’ is also a routine-of-practice driven by the supermarket environment, and one that relied quite heavily on familiarity and repetitive food purchases. Individuals were prompted, rather than guided, by the in-store environment, resulting in a somewhat greater exercise of agency. Participants worked their way around the store methodically, aisle by aisle, looking around them for familiar, regularly consumed products, which they used as a prompt to select and purchase. The extract that follows is from another interview in Asda.

She looks back towards the shelves and walks on, mumbling as shelooks at the canned foods.

Pat: Beans I’ve got. Beans and sausages, that’s what we had the other day (referring to earlier interview). Remember? Erm … they must be down here. I don’t have red sauce … I only use that about once a month. But I’ll tell you what I do have a lot of … beetroot. I love beetroot.


As Pat saw the canned goods on the shelf it served as a prompt. She questioned whether or not she had baked beans at home, commented that she did and then continued to progress down the aisle, pausing next at the jars of pickled beetroot. Pat did most of her food shopping at Asda and was very familiar with the store layout, which she used as a prompt to inform and guide purchasing decisions. This type of engagement and interaction with the in-store food shopping environment was almost tacit, and the participants found it quite easy to chat about other subjects as they worked their way around, selecting purchases. This is in contrast to the much more absorbing, ‘chaotic and reactive’ approach, in which researcher interactions with participants were often limited by how engrossed participants became in making purchasing decisions.

On another occasion, a married couple and their teenage son were accompanied on a trip to Tesco. On entering the store the family group members assumed quite specific roles. The wife (Jayanti) walked in front, working her way up and down the aisles, methodically looking around at various products and placing them in the trolley. The husband followed, pushing the trolley. Meanwhile, the son wandered off alone. He kept returning to this mother with potential purchases, including crisps, spray cream, ice cream and chocolates, and asking for her approval. Their interactions can be seen in the quote below:

Jayanti: …. …. (to son, who is approaching with some Spicy Pringles) I’ve got some, these ones (pointing). Go and get a bottle of squash to take back.

Son: I want these (crisps)

Jayanti: They’re horrible they are (pointing to son’s choice of crisps)

Son: No, they’re hot

… … … …

Son comes back with a large tub of ice cream

Jayanti: (to son) Why don’t you get some Häagen-Dazs instead?


The family were interacting with the supermarket environment and performing context-specific behaviours. They regularly used this store and, upon entering it, they relied on the familiar layout and reacted to the products displayed, engaging in constant negotiations and compromises over whether or not to buy these products. Decisions about what foods to purchase, and therefore consume, cannot be separated from the context in which they are made.

2.7.3. ‘Item by item’

The item by item approach is a relatively high agency routine-of-practice for which participants relied on planning and predictable food choice practices. Individuals entered the supermarket with either a written list or a very clear idea of which items they intended to purchase. Engagement with price promotions and impulse-buys still occurred, but the participants maintained a purposeful trajectory around the store. However, some limited engagement with marketing features of the supermarket environment was anticipated by participants in that they expected to go home with a small number of purchases that they had not planned, as demonstrated in the extract below:

Poppy: Where’s my shopping list? (participant searches pockets).

Interviewer: Do you always bring a list?

Poppy: Gosh yes, I have to (laughs). Yes I have to or I wouldn’t

remember, especially when I have to deal with her (daughter).

Interviewer: Do you stick to the list?

Poppy: Yeah … generally, unless I see anything on offer. Yeah … I look for the bargains and stuff, save money.


Participants adopting this routine-of-practice tended to carefully plan for food shopping trips, more especially for Poppy as she limited supermarket shops to once a month for bulk-buying. After shopping at Asda we went to Lidl, specifically to bulk-buy fruit juice and soft drinks. Poppy prepared a separate list for each store. In each store she moved purposefully around the space searching for each item on her list. She did stop at price promotion displays as we passed them and considered purchases that were not on the list, but this remained secondary to completing her pre planned purchases. Poppy did not look around the whole store. She searched for the items on her list and then made her way directly to the check out. Interactions with this supermarket space were limited and structured.

Individuals taking this approach were also selective in which features of the supermarket they chose to interact with. They actively navigated the space searching for their pre-planned purchases, rather than passively reacting to the environment. The sense of purpose this strategy entailed was evident in both participants’ shopping behaviours and in their descriptions of them. For example, Brian explained his approach to food shopping during a go-along in Sainsbury’s.

Interviewer: Do you normally take a list with you when you go

shopping?

Brian: No, I don’t. I just … er … for instance if we need something for er … if I know what we need I’ll go in, I’ll be we ne
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!


2.6 พบ

เข้าร่วมสาธิต และอธิบาย 4 หมดลักษณะอาหารแหล่งช็อปปิ้งที่พวกเขาเป็นประจำจัดวางในซุปเปอร์มาร์เก็ต: (1) วุ่นวาย และ ปฏิกิริยา, (2) ทำงานใกล้ร้านค้า สินค้า และ (4) (3) สินค้าจำกัด และงบ ประมาณ ซึ่งจะอธิบายไว้ด้านล่าง ระยะตามปกติของแบบฝึกหัดใช้นี่ถึงวิธี routinised เหล่านี้เพื่อซื้ออาหาร "วุ่นวาย และปฏิกิริยา" เป็นสุดหน่วยงานประจำของ- ซึ่งเป็นส่วนใหญ่รับอิทธิพล โดยสภาพแวดล้อมที่ซูเปอร์มาร์เก็ต และโรคทางวิญญาณความไม่ได้วางแผนซื้อ "จำกัด และได้รับงบประมาณ" เป็นหน่วยงานสูงสุด และอาศัยน้อยที่สุดในสภาพแวดล้อมที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต และในแผนซื้อ มีการ anonymised ข้อมูลผู้เรียน และผู้เข้าร่วมกิจกรรมจะอ้างอิง โดย pseudonyms ของพวกเขา

2.7 Routinised ใกล้ห้างอาหาร

2.7.1 "วุ่นวาย และปฏิกิริยา"

บางคนแสดง "วุ่นวาย และปฏิกิริยา" คำสั่งของปฏิบัติ ในซึ่งน้อยมากวางแผนที่เกี่ยวข้องกับการ และอาศัยหนัก และมักจะขอนำ เสนอ สภาพแวดล้อมที่ซูเปอร์มาร์เก็ตและสัญลักษณ์ทางการตลาดต่าง ๆ เพื่อใช้ ผู้เข้าร่วมได้เดินไปมาใกล้ซุปเปอร์มาร์เกต มักจะกลับมาในตัวเองเมื่อสิ่งที่จับความสนใจของพวกเขา และเยี่ยมเก็บเดียวกันหลายครั้ง ดัง สัมภาษณ์ที่เป็น 'วุ่นวาย และปฏิกิริยา' ได้มักจะยาวที่สุด ยัง สัมภาษณ์เหล่านี้ปกติจะรวมไม่ได้วางแผนซื้อไม่ใช่อาหารเช่นเสื้อผ้าและเครื่องเขียน ไม่เป็นสมาชิกร่วม haphazard ลักษณะสัมภาษณ์เหล่านี้จะแสดงในใบเสนอราคาด้านล่างจากการสัมภาษณ์ใน Asda:

ทีม: สิ่งได้ติดตาของคุณ?

ลอเรน: Digestives (รับแพคเก็ตของมินิ digestives)

พวกเขา ทำให้ย้อนกลับและเริ่มมอง otherpacks ของขนม

ลอเรน: ฉันไม่กินขนมที่ใหญ่... ฉันรักพวกเขา (ชี้ไปที่การ

ขนมกล่องทักซ์ชี) ฉันเป็นแฟนของชี...ก็เท่านั้นเช่น...ถ้าฉันกินชีบล็อกฉันเท่านั้นกินจริง ๆ ผู้ใหญ่สเนยแข็งชนิดหนึ่ง

ลอเรนเริ่มขนมปังช็อคโกแลต

ลอเรน: มีจริง ๆ อยู่ในอารมณ์ที่

ลอเรนเปิดรอบ และเริ่มมองหาที่ multipacks หรือ crispsagain สแกนชั้นวางอย่างระมัดระวัง และในที่สุดตะกอน NikNaks ที่เธอใส่ในตะกร้า เธอเดินออกอีก และ stopsto ดูเค้กครีม

ลอเรน: ชอบเค้กของพวกเขา แต่ไม่ชอบ trifles ... โอ้ ฉันจะต้องได้รับของฉันมัมบัตร


ในระหว่างการสัมภาษณ์ ลอเรนได้เดินไปมาทั่วร้านค้าหลากหลายของอาหาร และ มีน้อยความคิดที่ชัดเจนของสินค้าอาหาร ที่เธอต้องการซื้อ เธอเปลี่ยนความสนใจของเธอจากผลิตภัณฑ์อื่น ย้ายขึ้นเก็บ และสุดท้าย เดินออกไปเก็บที่แตกต่างกัน นี้ 'เจอ' สถานจัดเก็บเป็นลักษณะของคำสั่ง 'วุ่นวาย และปฏิกิริยา' ลอเรนถูกดูดซึมทั้งหมด ในการตรวจสอบอาหาร และตอบสนองต่อสิ่งแวดล้อมซูเปอร์มาร์เก็ต สามารถดูตัวอย่างเพิ่มเติมของพฤติกรรมวุ่นวาย และต้องคอยกังวลในสารสกัดนี้ จากการสัมภาษณ์ชายหนุ่ม อดัม Asda ใน เขามีประสบการณ์ดีที่สุดของ indecision มากกว่าสิ่งที่ต้องซื้อ:

อาดัม: ... ไม่ทราบว่า...เอ้อ...ใส่ไอศกรีม

กลับมา และได้รับการชีสเค้ก

......... (จ้องไอศกรีม) ... ใช่... ไม่ปกติซื้อแต่นี้...ดังนั้นไม่ จริง ๆ ไม่คิดเงินตอนนี้ (ยังคงตรวจสอบครีม) ฉันคงจะได้รับที่... โอ้ ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร (กลับไปเปรียบเทียบครีมน้ำแข็ง)...ที่เป็น (ไอศกรีมสำรองในตู้เย็นจะทำให้) ... โอ้ ผม/ดิฉันขอ... ฉันจะไป และได้รับบางขนมปัง (เดินไปทางส่วนเบเกอรี่ เลยเค้กและหยุดชั่วคราวให้ดู)...ดู...ตอนนี้ผมได้เห็นสิ่งอื่นที่ชอบ...


ประทับเวลาถูกใช้ โดยขนมหวานแช่แข็งในขณะที่เขาพยายามทำจิตใจของเขาระหว่างชีสเค้กและไอศกรีมชนิดต่าง ๆ คำพูดของเขาที่ไม่เป็นสมาชิกร่วม เป็นเขาถูก concentrating บนพร่ำ และเขายังคงเดินกลับมาตามเก็บ มองขนมหวานต่าง ๆ อาดัมมีแค่ประมาณ 10 ปอนด์ จะใช้จ่ายวันที่ แต่เขามาอยู่ในซุปเปอร์มาร์เก็ตประมาณ 45 นาที เขาพบตัดสินยาก

2.7.2 'ทำงานรอบ ๆ ร้าน'

'ทำงานรอบ ๆ ร้าน' เป็นประจำของปฏิบัติขับเคลื่อน ด้วยระบบซุปเปอร์มาร์เก็ต และคนที่อาศัยความคุ้นเคยและซื้ออาหารซ้ำค่อนข้างมาก บุคคลได้รับพร้อมท์ มากกว่าแนะ นำ โดยสภาพแวดล้อมในร้านค้า ในการออกกำลังกายค่อนข้างมากของหน่วยงาน ผู้เข้าร่วมทำงานทางรอบ ๆ ร้าน methodically เก็บโดย เก็บ มองรอบ ๆ สำหรับผลิตภัณฑ์ที่ใช้เป็นประจำ คุ้นเคย ซึ่งพวกเขาใช้เป็นพร้อมท์ การเลือกซื้อ สารสกัดที่ได้จากสัมภาษณ์อีกใน Asda

เธอมองหาชั้นวางกลับ และเดินบน mumbling เป็น shelooks ที่ที่กระป๋องอาหาร

Pat: ถั่วที่ฉันมี ถั่วและไส้กรอก ซึ่งสิ่งที่เรามีในวันอื่น ๆ (อ้างถึงสัมภาษณ์ก่อนหน้า) จำได้ไหม กีด...พวกเขาต้องลงที่นี่ ไม่มีซอสสีแดง... ผมใช้เฉพาะที่เกี่ยวกับเดือนละครั้ง แต่ผมจะบอกคุณสิ่งที่ฉันมีจำนวนมาก... beetroot ฉันรัก beetroot.


เป็นแพทเห็นกระป๋องสินค้าบนชั้นมันทำหน้าที่เป็นพร้อมท์การ เธอสอบสวนหรือไม่เธอก็อบถั่วบ้าน แสดงความคิดเห็นที่เธอไม่ได้แล้ว ยังคงดำเนินการลงเก็บ หยุดชั่วคราวถัดไปที่ขวด beetroot ดอง Pat ได้ทั้งอาหาร Asda และไม่คุ้นเคยกับรูปแบบร้านค้า ซึ่งเธอใช้เป็นพร้อมท์เพื่อแจ้งให้ทราบ และตัดสินใจซื้อ ชนิดของความผูกพันและโต้ตอบกับอาหารในร้านค้าสิ่งแวดล้อมคือ tacit เกือบ และผู้เข้าร่วมที่พบค่อนข้างง่ายที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องอื่น ๆ พวกเขาทำงานรื่น เลือกซื้อ นี้จะตรงข้ามกับมากดูดซับ 'วุ่นวาย และปฏิกิริยา' วิธี ในนักวิจัยที่โต้ตอบกับผู้เรียนมักจะถูกจำกัด โดยผู้เข้าร่วมดื่มด่ำอย่างไรกลายเป็นทำให้ตัดสินใจซื้อด้วย

ในโอกาสอื่น คู่สมรสและบุตรของวัยรุ่นได้มาเที่ยวกับเทสโก้ เข้าร้านค้า สมาชิกครอบครัวสมมติบทบาทที่ค่อนข้างเฉพาะ ภรรยา (Jayanti) เดินหน้า ทำงานทางของเธอขึ้นลงในที่เก็บ methodically มองสถานที่ผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ และวางในรถเข็น สามีตาม ผลักดันรถเข็น ในขณะเดียวกัน บุตรได้เดินไปมาออกคนเดียว เขาเก็บความนี้แม่ซื้อที่มีศักยภาพ ตัง สเปรย์ครีม ไอศกรีม และช็อกโกแลต และขออนุมัติของเธอ การโต้ตอบสามารถดูได้ในใบเสนอราคาด้านล่าง:

Jayanti:...... (ชาย ที่กำลังมาถึง ด้วยบางเลี่ยงกระป๋องเผ็ด) ผมเคยมีบาง คนเหล่านี้ (ชี้) ไป และได้รับขวดสควอชจะกลับ

สน: อยากเหล่านี้ (ตัง)

Jayanti: จะน่ากลัวก็มี (ชี้ไปที่ลูกของหลากหลายตัง)

บุตร: ไม่ พวกเขากำลังร้อน

............

บุตรกลับมาพร้อมกับอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ของไอศครีม

Jayanti: (เพื่อลูก) ทำไมไม่หาบาง Häagen Dazs แทน?


ครอบครัวได้โต้ตอบกับสภาพแวดล้อมที่ซูเปอร์มาร์เก็ต และดำเนินพฤติกรรมเฉพาะบริบท พวกเขาใช้ร้านนี้เป็นประจำ และ ขนาดนั้น พวกเขาอาศัยในแบบที่คุ้นเคย และปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับผลิตภัณฑ์ที่แสดง เสน่ห์ในการเจรจาคงที่และการไปซื้อผลิตภัณฑ์เหล่านี้หรือไม่ ตัดสินใจเกี่ยวกับว่าอาหาร และ ใช้ดังนั้น ไม่แยกออกจากบริบทจะทำได้

2.7.3 'รายการสินค้า'

วิธีสินค้าโดยสินค้าเป็นตัวแทนค่อนข้างสูงประจำของที่ร่วมอาศัยในการวางแผน และได้อาหารทางเลือกปฏิบัติ บุคคลที่ใส่ในซุปเปอร์มาร์เก็ตรายเขียนหรือความคิดที่ชัดเจนมากของสินค้าที่พวกเขาตั้งใจจะซื้อ ยังเกิดกับราคาโปรโมชั่นและจำหน่ายกระแส แต่ผู้เข้าร่วมรักษาวิถี purposeful รอบ ๆ ร้าน อย่างไรก็ตาม บางหมั้นจำกัดคุณสมบัติของสภาพแวดล้อมที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตการตลาดถูกคาดการณ์ไว้ โดยผู้เรียนที่พวกเขาคาดว่าจะกลับบ้าน มีจำนวนเล็ก ๆ ของการซื้อที่พวกเขามีไม่วางแผน ดังที่แสดงในการดึงข้อมูลที่ด้านล่าง:

ป๊อปปี้: ที่ของแหล่งช็อปปิ้งของฉันรายการ (ผู้เข้าร่วมค้นหาเงินในกระเป๋า)

ทีม: ทำคุณนำรายการ?

ป๊อปปี้: พุทโธ่ ใช่ ฉันได้ (หัวเราะ) ใช่ได้ หรือฉัน wouldn ที

จำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องจัดการกับ (ลูกสาว)

ทีมงาน: คุณติดในรายการ?

ป๊อปปี้: ใช่...ทั่วไป เว้นแต่ว่าเห็นอะไรให้ ใช่... ดูสำหรับราคาและสิ่ง บันทึกเงิน


ใช้ประจำของแบบฝึกหัดนี้ผู้เรียนมีแนวโน้มการ วางแผนอาหารที่ท่องเที่ยว ช้อปปิ้ง มากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับป๊อปปี้เป็นเธอจำกัดร้านค้าซูเปอร์มาร์เก็ตไปเดือนละครั้งสำหรับการซื้อจำนวนมาก หลังจาก Asda เราไป Lidl เพื่อจำนวนมากซื้อน้ำผลไม้และเครื่องดื่ม ป๊อปปี้เตรียมรายการแยกต่างหากสำหรับแต่ละร้านค้า ในแต่ละร้าน เธอย้ายทุกพื้นที่ค้นหาแต่ละรายการในรายการของเธอ เธอไม่ได้หยุดที่แสดงราคาโปรโมชั่นเราผ่านได้ และถือว่าการซื้อที่ไม่ได้อยู่ในรายชื่อ แต่นี้ยังคงรองจบเธอซื้อที่วางแผนไว้ล่วงหน้า ป๊อปปี้ได้ดูสถานเก็บทั้งหมด เธอค้นหาสินค้าในรายการของเธอ และทำทางของเธอไปเช็คโดยตรงแล้ว โต้ตอบกับพื้นที่นี้ซูเปอร์มาร์เก็ตจำกัด และโครงสร้าง

นอกจากนี้ยังใช้ในคุณลักษณะของซูเปอร์มาร์เก็ตที่พวกเขาเลือกที่จะโต้ตอบกับบุคคลด้วยวิธีการนี้ได้ พวกเขากำลังนำทางพื้นที่ค้นหาซื้อของพวกเขาวางแผนไว้ล่วงหน้า แทน passively ปฏิกิริยาต่อสิ่งแวดล้อม ความรู้สึกของวัตถุประสงค์กลยุทธ์นี้ entailed ได้ชัด ในอากัปกิริยาทั้งคนซื้อ และ ในคำอธิบายของพวกเขา ตัวอย่าง ไบรอันอธิบายวิธีเขาอาหารช็อปปิ้งในระหว่างไปพร้อมในของ Sainsbury

ทีม: ทำคุณปกติทำรายการกับคุณเมื่อคุณไป

ช้อปปิ้ง?

ไบรอัน: ไม่ ฉันไม่ ฉันเพียงแค่...เอ้อ...สำหรับอินสแตนซ์ถ้าเราต้องการอะไรสำหรับเอ้อ...ถ้าฉันรู้ว่า สิ่งที่เราต้องจะไปใน จะเรามุ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!


2.6. Findings

Participants demonstrated and described four distinct styles of food shopping that they routinely deployed in the supermarket: (1) chaotic and reactive, (2) working around the store, (3) item by item, and (4) restricted and budgeted, which are described below. The term routines-of-practice is used here to represent these routinised approaches to food shopping. ‘Chaotic and reactive’ is the lowest agency routine-of-practice, which is the most influenced by the supermarket environment and is characterised by erratic behaviours and unplanned purchases. ‘Restricted and budgeted’ is the highest agency and relies least on the supermarket environment and more on planned purchases. Participant information has been anonymised and participants are referred to by their pseudonyms.

2.7. Routinised approaches to food shopping

2.7.1. ‘Chaotic and reactive’

Some participants displayed ‘chaotic and reactive’ routines-of-practice, in which very little planning was involved and they relied heavily, and often exclusively, on the supermarket environment and the various marketing cues to consume. Participants often wandered around the supermarket, doubling back on themselves when something caught their attention, and visiting the same aisle several times. As a result, interviews that were predominantly ‘chaotic and reactive’ were often the longest. Also, these interviews typically included unplanned non-food purchases such as clothing and stationery. The disjointed and haphazard nature of these interviews is demonstrated in the quote below from an interview in Asda:

Interviewer: What’s caught your eye?

Lauren: Digestives (picking up a packet of mini digestives).

She looks at them, puts them back and starts looking at the otherpacks of biscuits.

Lauren: I’m not a big biscuit eater … I love them (pointing at a

Box of Tux cheese biscuits). I am a fan of cheese … it’s only like … if I eat block cheese I can only eat really mature cheddar.

Lauren starts looking at the chocolate biscuits

Lauren: I have to be really in the mood for those

Lauren turns around and starts looking at the multipacks or crispsagain, carefully scanning the shelves and eventually settling on NikNaks, which she puts in the basket. She walks off again and stopsto look at the cream cakes

Lauren: I like them cakes but I don’t like trifles … Oh I’ve got to get my mum a card.




During the interview Lauren wandered around the store looking at a wide variety of foods and with little clear idea of what food items she wanted to purchase. She switched her attention from one product to another, moving up and down the aisles and finally walking off to a different aisle. This ‘wandering’ around the store was characteristic of ‘chaotic and reactive’ routines. Lauren was entirely absorbed in the activity of examining food and in responding to the supermarket environment. A further example of chaotic and distracted behaviour can be seen in this extract, from an interview with a young man, Adam, also in Asda. He experienced a great deal of indecision over what to purchase:

Adam: …. I don’t know whether to … er … put the ice cream

back and get the cheesecake.

… … … (staring at the ice cream) … Yeah … I don’t normally buy this though … so no. I’m not really thinking about money now (continues examining ice cream). I’m probably gonna get that … Oh, I don’t know what to do! (goes back to comparing the ice cream) … that’s it (puts ice cream back in the freezer) … Oh, I’m sorry now … I’m gonna go and get some bread (walks towards bakery section,past the cakes and pauses to look) … see … now I’ve seen something else I like …


A good deal of time was spent by the frozen desserts while he tried to make up his mind between several different types of ice cream and a cheesecake. His speech was disjointed, as he was concentrating on his dilemma, and he kept walking back and forth along the aisle, looking at various desserts. Adam only had a £10 budget to spend that day, yet he was in the supermarket for around 45 minutes, as he found decision-making difficult.

2.7.2. ‘Working around the store’

‘Working around the store’ is also a routine-of-practice driven by the supermarket environment, and one that relied quite heavily on familiarity and repetitive food purchases. Individuals were prompted, rather than guided, by the in-store environment, resulting in a somewhat greater exercise of agency. Participants worked their way around the store methodically, aisle by aisle, looking around them for familiar, regularly consumed products, which they used as a prompt to select and purchase. The extract that follows is from another interview in Asda.

She looks back towards the shelves and walks on, mumbling as shelooks at the canned foods.

Pat: Beans I’ve got. Beans and sausages, that’s what we had the other day (referring to earlier interview). Remember? Erm … they must be down here. I don’t have red sauce … I only use that about once a month. But I’ll tell you what I do have a lot of … beetroot. I love beetroot.


As Pat saw the canned goods on the shelf it served as a prompt. She questioned whether or not she had baked beans at home, commented that she did and then continued to progress down the aisle, pausing next at the jars of pickled beetroot. Pat did most of her food shopping at Asda and was very familiar with the store layout, which she used as a prompt to inform and guide purchasing decisions. This type of engagement and interaction with the in-store food shopping environment was almost tacit, and the participants found it quite easy to chat about other subjects as they worked their way around, selecting purchases. This is in contrast to the much more absorbing, ‘chaotic and reactive’ approach, in which researcher interactions with participants were often limited by how engrossed participants became in making purchasing decisions.

On another occasion, a married couple and their teenage son were accompanied on a trip to Tesco. On entering the store the family group members assumed quite specific roles. The wife (Jayanti) walked in front, working her way up and down the aisles, methodically looking around at various products and placing them in the trolley. The husband followed, pushing the trolley. Meanwhile, the son wandered off alone. He kept returning to this mother with potential purchases, including crisps, spray cream, ice cream and chocolates, and asking for her approval. Their interactions can be seen in the quote below:

Jayanti: …. …. (to son, who is approaching with some Spicy Pringles) I’ve got some, these ones (pointing). Go and get a bottle of squash to take back.

Son: I want these (crisps)

Jayanti: They’re horrible they are (pointing to son’s choice of crisps)

Son: No, they’re hot

… … … …

Son comes back with a large tub of ice cream

Jayanti: (to son) Why don’t you get some Häagen-Dazs instead?


The family were interacting with the supermarket environment and performing context-specific behaviours. They regularly used this store and, upon entering it, they relied on the familiar layout and reacted to the products displayed, engaging in constant negotiations and compromises over whether or not to buy these products. Decisions about what foods to purchase, and therefore consume, cannot be separated from the context in which they are made.

2.7.3. ‘Item by item’

The item by item approach is a relatively high agency routine-of-practice for which participants relied on planning and predictable food choice practices. Individuals entered the supermarket with either a written list or a very clear idea of which items they intended to purchase. Engagement with price promotions and impulse-buys still occurred, but the participants maintained a purposeful trajectory around the store. However, some limited engagement with marketing features of the supermarket environment was anticipated by participants in that they expected to go home with a small number of purchases that they had not planned, as demonstrated in the extract below:

Poppy: Where’s my shopping list? (participant searches pockets).

Interviewer: Do you always bring a list?

Poppy: Gosh yes, I have to (laughs). Yes I have to or I wouldn’t

remember, especially when I have to deal with her (daughter).

Interviewer: Do you stick to the list?

Poppy: Yeah … generally, unless I see anything on offer. Yeah … I look for the bargains and stuff, save money.


Participants adopting this routine-of-practice tended to carefully plan for food shopping trips, more especially for Poppy as she limited supermarket shops to once a month for bulk-buying. After shopping at Asda we went to Lidl, specifically to bulk-buy fruit juice and soft drinks. Poppy prepared a separate list for each store. In each store she moved purposefully around the space searching for each item on her list. She did stop at price promotion displays as we passed them and considered purchases that were not on the list, but this remained secondary to completing her pre planned purchases. Poppy did not look around the whole store. She searched for the items on her list and then made her way directly to the check out. Interactions with this supermarket space were limited and structured.

Individuals taking this approach were also selective in which features of the supermarket they chose to interact with. They actively navigated the space searching for their pre-planned purchases, rather than passively reacting to the environment. The sense of purpose this strategy entailed was evident in both participants’ shopping behaviours and in their descriptions of them. For example, Brian explained his approach to food shopping during a go-along in Sainsbury’s.

Interviewer: Do you normally take a list with you when you go

shopping?

Brian: No, I don’t. I just … er … for instance if we need something for er … if I know what we need I’ll go in, I’ll be we ne
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!


2.6 ค่า

ผู้เข้าร่วมแสดงและอธิบายลักษณะของอาหารที่แตกต่างกันสี่ช้อปปิ้งที่พวกเขาใช้เป็นประจำในซุปเปอร์มาร์เก็ต ( 1 ) วุ่นวาย และรีแอคทีฟ ( 2 ) ทำงานอยู่ที่ร้าน สินค้าตามรายการที่ ( 3 ) และ ( 4 ) จํากัด และงบประมาณ ซึ่งได้อธิบายไว้ด้านล่าง ระยะเวลาการปฏิบัติของการปฏิบัติที่ใช้เป็นตัวแทนของเหล่านี้ routinised วิธีการช้อปปิ้งอาหาร' ' เป็นอลหม่าน และรีแอคทีฟสุดหน่วยงานตามปกติของการฝึก ซึ่งส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมและลักษณะพฤติกรรมเป็น ซุปเปอร์มาร์เก็ต รื่น และไม่ได้ซื้อ จำกัด และงบประมาณที่วางไว้ ' ' เป็นหน่วยงานสูงสุดและอาศัยอยู่น้อยในซูเปอร์มาร์เก็ตและสภาพแวดล้อมในการซื้อแผนข้อมูลผู้ได้รับ anonymised และผู้เข้าร่วมถูกอ้างถึง โดยนามแฝงของพวกเขา .

2.7 . routinised แนวทางอาหารช้อปปิ้ง

การพัก . ' '

บางวุ่นวายและปฏิกิริยาร่วมแสดง ' วุ่นวาย ' แอกทีฟและกิจวัตรของการปฏิบัติซึ่งในการวางแผนน้อยมากที่เกี่ยวข้องและพวกเขาอาศัยอย่างมาก และบ่อยครั้ง โดยเฉพาะในซุปเปอร์มาร์เก็ตสิ่งแวดล้อมและคิวการตลาดต่างๆเพื่อบริโภค ผู้เข้าร่วมมักจะเดินไปรอบ ๆซุปเปอร์มาร์เก็ต , ย้อนกลับไปในตัวเองเมื่อสิ่งที่จับความสนใจของพวกเขาและเยี่ยมชมทางเดินเดียวกันหลายครั้ง ผลการสัมภาษณ์ที่เด่น ' อลหม่าน และรีแอคทีฟ ' มักจะยาวนาน นอกจากนี้บทสัมภาษณ์เหล่านี้มักจะไม่รวมแผนอาหารที่ซื้อ เช่น เครื่องเขียน เสื้อผ้า และ และที่ไม่ปะติดปะต่อจับจดธรรมชาติของการสัมภาษณ์เหล่านี้แสดงให้เห็นในการอ้างอิงด้านล่างจากสัมภาษณ์ในอัษฎา :

คนมันจับสายตาของคุณ ?

ลอเรน : digestives ( รับซองมิน digestives )

" เธอมองไปที่เขาทำให้พวกเขากลับมาและเริ่มมอง otherpacks บิสกิต

ลอเรน : ฉันไม่กิน . . . . . . . ขนมใหญ่ฉันรักพวกเขา ( ชี้ที่

กล่องชุดทักซิโด้ ชีส ขนมปัง ) ฉันเป็นแฟนของชีส . . . . . . . มันก็แค่ . . . . . . . ถ้าฉันกินบล็อกเนยแข็งที่ฉันสามารถกินเนยแข็งชนิดหนึ่งผู้ใหญ่จริง ๆ

ลอเรนเริ่มมองช็อคโกแลตบิสกิต

ลอเรน : ได้อารมณ์จริงๆ

สำหรับลอเรน หันไปรอบ ๆและเริ่มมอง multipacks หรือ crispsagain อย่างระมัดระวังสแกนชั้นวางของและในที่สุดการจ่ายเงิน niknaks ซึ่งเธอใส่ในตะกร้า เธอเดินออกไปอีก และ stopsto มองเค้ก

ลอเรน : ฉันชอบเค้ก แต่ฉันไม่ชอบเรื่องไร้สาระ . . . . . . . โอ้ฉันได้พาแม่




บัตรในระหว่างการสัมภาษณ์ลอเรนเดินรอบร้าน มองอาหารที่หลากหลายและมีความคิดที่ชัดเจนของสิ่งที่อาหารรายการที่เธอต้องการที่จะซื้อ เธอเปลี่ยนความสนใจของเธอจากผลิตภัณฑ์หนึ่งไปยังอีก ย้ายขึ้นและลงทางเดินและก็เดินออกไปที่ช่องที่แตกต่างกัน ' เดิน ' รอบ ๆ ร้านเป็นลักษณะของ ' อลหม่าน และรีแอคทีฟ ' เป็นประจำลอเรนทั้งหมดดูดซึมในกิจกรรมพิจารณาอาหารและในการตอบสนองต่อตลาดสิ่งแวดล้อม ตัวอย่างเพิ่มเติมของ วุ่นวาย และสับสน พฤติกรรมที่สามารถเห็นได้ในแยกนี้ จากการให้สัมภาษณ์กับหนุ่ม อดัม ยัง ในอัษฎา . เขามีประสบการณ์มาก ไม่แน่ใจว่าซื้ออดัม : :

. . . . . . . ฉันไม่รู้ว่า . . . . . . . . . . . . . . ใส่ไอศกรีม

และ กลับเอาชีสเค้ก

. . . ( มองไอศกรีม ) . . . . . . . ใช่ . . . . . . . ปกติผมไม่ซื้ออ่ะ . . . . . . . ไม่ ผมไม่คิดเรื่องเงินแล้ว ( ยังคงตรวจสอบไอศกรีม ) บางทีฉันอาจจะ . . . . . . . โอ้ ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ! ( ย้อนกลับไปเปรียบเทียบกับไอศกรีม ) . . . . . . . นั่นมัน ( ใส่ไอศครีมในช่องแช่แข็ง ) . . . . . . . โอ้ขอโทษนะ ตอนนี้ . . . ผมจะต้องไปเอาขนมปัง ( เดินไปแผนกเบเกอรี่ เค้กและหยุดที่ผ่านมาดู ) ดู . . . . . . . . . . . . . ตอนนี้ฉันได้เห็นบางอย่าง ที่ฉันชอบ . . . . . . .


จัดการที่ดีของเวลาที่ถูกใช้โดยของหวานแช่แข็งในขณะที่เขาพยายามที่จะทำให้จิตใจของเขา ระหว่างที่แตกต่างกันหลาย ประเภทของไอศกรีม และ ชีสเค้ก คำพูดของเขาไม่ปะติดปะต่อ เขากำลังตั้งอกตั้งใจกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเขาและเขาก็เดินกลับไปตามทางเดิน มองขนมหวานต่าง ๆ อดัมมีกว่า 10 งบประมาณการใช้จ่ายในวันนั้น แต่เขาอยู่ในซุปเปอร์มาร์เก็ต ประมาณ 45 นาที ขณะที่เขาพบยากในการตัดสินใจ

2.7.2 . ทำงานอยู่ที่ร้าน ' '

'working รอบร้านยังรูทีนการปฏิบัติขับเคลื่อนด้วยซูเปอร์มาร์เก็ตสิ่งแวดล้อมและคนที่อาศัยค่อนข้างหนักในความคุ้นเคย และซื้ออาหารซ้ำ ๆ บุคคลที่ถูกแจ้ง แทนที่จะแนะนำโดยสิ่งแวดล้อมเก็บผลในการออกกำลังกายค่อนข้างมากขึ้นของหน่วยงาน ผู้ทำงานทางของพวกเขารอบ ๆร้านกิจจะลักษณะช่องโดยช่อง มองรอบ ๆ พวกเขาคุ้นเคยเป็นประจำบริโภคผลิตภัณฑ์ซึ่งพวกเขาใช้เป็น ให้เลือกซื้อ สารสกัดที่ตามมา คือ จากบทสัมภาษณ์อื่นในอัษฎา

ดูเธอกลับสู่ชั้นวางและเดินบนพึมพำเป็น shelooks ที่อาหารกระป๋อง

แพท : ถั่วที่ผมมี ถั่วกับไส้กรอก นั่นคือสิ่งที่เราได้ในวันอื่น ๆ ( หมายถึงการสัมภาษณ์ก่อนหน้านี้ ) จำได้มั้ย ? อืม . . . . . . พวกเขาจะต้องอยู่ที่นี่ฉันไม่ได้มีซอสสีแดง . . . ผมใช้ประมาณเดือนละครั้ง แต่ผมจะบอกคุณว่าฉันมีจำนวนมาก . . . . . . . บีทรูท . ผมชอบบีทรูท


เป็นแพทเห็นกระป๋องสินค้าบนชั้นวางได้ หน้าที่ เป็น รวดเร็ว เธอถามว่าหรือไม่ก็ถั่วอบที่บ้าน ให้ความเห็นว่า เธอและยังคงความคืบหน้าลงทางเดิน , หยุดต่อไปในขวดดอง บีทรูท .แพททำส่วนใหญ่ของเธออาหารช้อปปิ้งที่ ASDA และคุ้นเคยกับร้านเค้า ซึ่งเธอพร้อมที่จะแจ้งให้ทราบ และใช้เป็นคู่มือในการตัดสินใจซื้อ ชนิดนี้ของการมีส่วนร่วมและมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม ร้านอาหาร แหล่งช้อปปิ้ง ร้านเกือบจะฝังลึก และนักศึกษาพบว่ามันค่อนข้างง่ายที่จะพูดคุยเกี่ยวกับวิชาอื่น ๆเช่นที่พวกเขาทำทางของพวกเขารอบ ๆ การเลือกซื้อนี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับมากขึ้นดูดซับ ' อลหม่าน และรีแอคทีฟ ' วิธีการที่นักวิจัยการปฏิสัมพันธ์กับผู้เข้าร่วมมักจะถูก จำกัด โดยวิธีรุกเข้าร่วมเป็นในการตัดสินใจซื้อ

ในโอกาสอื่น คู่สมรส และบุตรวัยรุ่นของพวกเขาพร้อมในการเดินทางไปยังโลตัส เมื่อเข้ามาในร้านกลุ่มสมาชิกในครอบครัวถือว่าเป็นบทบาทที่ค่อนข้างเฉพาะภรรยา ( Jayanti ) เดินหน้าทำงานทางของเธอขึ้นและลงช่องมีระบบมองไปรอบ ๆในผลิตภัณฑ์ต่าง ๆและวางไว้ในรถเข็น สามีตาม ผลักรถเข็น ขณะเดียวกัน ลูกชายเดินออกไปคนเดียว เขาเก็บกลับไป แม่ ด้วยการซื้อที่มีศักยภาพ ได้แก่ มันฝรั่ง สเปรย์ ครีม ไอศกรีม และ ช็อคโกแลต และถามความเห็นของเธอการโต้ตอบของพวกเขาสามารถเห็นได้ในการอ้างอิงด้านล่าง :

ชยันตี : . . . . . . . . . . . . . . ( ลูกชาย ใครอยู่ใกล้กับเผ็ด Pringles ) ฉันมีบาง คนเหล่านี้ ( ชี้ ) ไปเอาขวดน้ำเต้าไป

ลูกชายฉันต้องการเหล่านี้ ( มันฝรั่ง )

ชยันตี : พวกเขาจะน่ากลัว พวกเขา ( ตัวที่ลูกชายเลือกมันฝรั่ง )

ลูก : ไม่มีพวกเขากำลังร้อน

.

ลูกชายกลับมา ที่มีขนาดใหญ่ อ่างไอศครีม

Jayanti ( ลูกชาย ) ทำไมคุณไม่หา H และ agen ดาสแทน


ครอบครัวมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมและพฤติกรรมเฉพาะซูเปอร์มาร์เก็ตแสดงบริบท พวกเขาใช้เป็นประจำ ร้านนี้ และเมื่อเข้าสู่มัน พวกเขาอาศัยในรูปแบบที่คุ้นเคย และทำปฏิกิริยากับผลิตภัณฑ์ที่แสดง มีส่วนร่วมในการเจรจาและการประนีประนอมมากกว่าคงที่หรือไม่ที่จะซื้อผลิตภัณฑ์เหล่านี้การตัดสินใจเกี่ยวกับสิ่งที่อาหารที่จะซื้อและดังนั้นจึงกิน ไม่สามารถแยกออกจากบริบทที่พวกเขากำลังทำ .

2.7.3 . ' '

สินค้าตามรายการสินค้า โดยสินค้าแนวทางค่อนข้างสูงในการปฏิบัติงานของหน่วยงานตามปกติที่ผู้ร่วมอาศัยการวางแผน และทายอาหารทางเลือกปฏิบัติบุคคลเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ต มีทั้งเขียนรายการหรือความคิดที่ชัดเจนมากของรายการที่พวกเขาตั้งใจจะซื้อ หมั้นกับโปรโมชั่นราคาและแรงกระตุ้น buys ยังคงเกิดขึ้น แต่ผู้ที่ยังคงวิถีเด็ดเดี่ยวรอบร้าน อย่างไรก็ตามบางคู่ ด้วยคุณสมบัติ จำกัด การตลาดของซูเปอร์มาร์เก็ตสิ่งแวดล้อมถูกคาดการณ์โดยผู้เข้าร่วมที่พวกเขาคาดว่าจะกลับบ้านกับจำนวนเล็ก ๆของการซื้อสินค้าที่พวกเขาได้วางแผน ดังที่แสดงในแยกล่าง :

ป๊อปปี้ : รายการช้อปปิ้งของฉันอยู่ไหน ? ( ผู้เข้าร่วมการค้นหากระเป๋า ) .

ทีมงาน : คุณมักจะนำรายการ

ป๊อปปี้ : โอ้ใช่ฉันได้ ( หัวเราะ )ใช่ฉันมีหรือผมจะไม่

จำโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันต้องจัดการกับนาง ( สาว )

ทีมงาน : คุณติดรายการ

ป๊อปปี้ : อืม . . . . . . . โดยทั่วไป ถ้าผมเห็นอะไรในข้อเสนอ ใช่ . . . . . . . ผมมองหาต่อรองราคาสินค้าและสิ่งบันทึกเงิน


ผู้เข้าร่วมการฝึกนี้เป็นประจำมีแนวโน้มที่จะวางแผนอย่างรอบคอบเพื่อซื้ออาหาร ท่องเที่ยวมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับป๊อปปี้เธอจำกัดซุปเปอร์มาร์เก็ตร้านค้า เป็น เดือน สำหรับกลุ่มที่ซื้อครั้งเดียว หลังจากช้อปปิ้งที่ ASDA เราไป Lidl , โดยเฉพาะการซื้อเป็นกลุ่ม น้ำผลไม้ และเครื่องดื่ม ป๊อปปี้เตรียมรายการแยกต่างหากสำหรับแต่ละร้าน ในแต่ละร้าน เธอย้ายไปเป็นรอบพื้นที่การค้นหาแต่ละรายการในรายการของเธอเธอหยุดที่ราคาโปรโมชั่นจะแสดงตามที่เราผ่านพวกเขา และถือเป็นการซื้อที่ไม่ได้อยู่ในรายชื่อ แต่นี้ยังคงรองเสร็จก่อนเธอวางแผนซื้อ ป๊อปปี้ไม่ได้ดูทั้งร้านเลย เธอค้นหารายการในรายการของเธอ และทำให้เธอวิธีโดยตรงเพื่อตรวจสอบ ปฏิสัมพันธ์กับซูเปอร์มาร์เก็ต พื้นที่มีจำกัด และมีโครงสร้าง .

บุคคลที่ใช้วิธีการนี้ยังใช้ในลักษณะของซูเปอร์มาร์เก็ต พวกเขาเลือกที่จะโต้ตอบกับ พวกเขาอย่างแข็งขันสำรวจพื้นที่ค้นหาของพวกเขาวางแผนก่อนซื้อ แทนที่จะอดทนต่อสภาพแวดล้อม ความรู้สึกของวัตถุประสงค์กลยุทธ์ ( เห็นได้ชัดทั้งในพฤติกรรมและกิจกรรมช้อปปิ้งในคำอธิบายของพวกเขา ตัวอย่างเช่นไบรอัน อธิบายวิธีการของเขาที่จะซื้ออาหารในช่วงไปพร้อมใน Sainsbury .

ทีมงาน : ปกติคุณทำรายการกับคุณเมื่อคุณไปช้อปปิ้ง

?
ไบรอัน : ไม่ ไม่ ผมแค่ . . . . . . . . . . . . . . . เช่น ถ้าเราต้องการอะไร . . . เอ่อ . . . ถ้าผมรู้ว่าเราต้องการอะไร ผมจะเข้าไป ผมจะเราเน
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: