The narrator, oppressed by personal

The narrator, oppressed by personal and environmental circumstances, laments the choices she has made as a mother. She frankly reveals the dark side of being a parent and discusses the heartbreak, lack of control, and hopelessness that often infiltrate low-income and lower-middle-class households. Through her personal, interior monologue, she gives an honest view of motherhood that is typically absent from the image of the self-denying, long-suffering “ideal mother” that society expects women to embrace. At the same time, there is a resigned, distant tone to her ruminations, a sad acceptance that she feels about events that are beyond her control or too far in the past to change. As she indicates at the beginning of the story, the ability to pause, analyze a situation, and determine the best course of action was a luxury she never had when she was a young mother. The narrator is weighed down with domestic duties, and the constant demands of a large family run counter to a life of thoughtful consideration. Her extended meditation on the state of her daughter is framed by labor, the domestic duty of ironing the family’s clothes.
As the narrator presses Emily’s dress and privately considers her response to a concerned teacher or counselor who has called about an undefined problem, she knows full well that she will not respond to the person’s request for a face-to-face meeting. The ironing serves as the backdrop for her reckoning of her life as a mother, but it does not indicate any kind of impending action. This lack of initiative and her passive belief that Emily will somehow find the right path subtly expose the narrator’s failings as a guardian and inability to fulfill the ideal of what a sacrificing, loving parent should be. Although the narrator accepts responsibility for her role in Emily’s unhappy development, at the same time she absolves herself of full responsibility, placing blame on environmental and social conditions that are unsympathetic to the needs of a single mother. She is unable to fully acknowledge the somber, tentative young adult Emily has become, because doing so would force the narrator to accept the ways her adult life has fallen short of expectation.
Emily

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้บรรยาย, หนักใจสถานการณ์ส่วนบุคคลและสิ่งแวดล้อมวายทางเลือกที่เธอได้ทำตามแม่ เธอตรงไปตรงมาเผยให้เห็นด้านมืดของการเป็นผู้ปกครองและกล่าวถึงความเสียใจที่ขาดการควบคุมและความสิ้นหวังที่มักจะแทรกซึมเข้าไปในกลุ่มรายได้ต่ำและผู้ประกอบการที่ต่ำกว่าชนชั้นกลาง ผ่านส่วนบุคคลของเธอคนเดียวภายในเธอให้มุมมองที่ตรงไปตรงมาของความเป็นแม่ที่โดยปกติจะหายไปจากภาพของตัวเองปฏิเสธทนทุกข์ทรมาน "แม่อุดมคติ" ที่สังคมคาดหวังว่าผู้หญิงที่จะโอบกอด ในขณะเดียวกันมีการลาออกเสียงที่ห่างไกลที่จะ ruminations เธอยอมรับว่าเธอเศร้ารู้สึกเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของเธอหรือไกลเกินไปในอดีตที่ผ่านมามีการเปลี่ยนแปลง ขณะที่เธอบ่งชี้ที่จุดเริ่มต้นของเรื่องความสามารถในการหยุดการทำงานชั่วคราววิเคราะห์สถานการณ์และกำหนดหลักสูตรที่ดีที่สุดของการดำเนินการที่ถูกหรูหราที่เธอไม่เคยมีเมื่อเธอเป็นแม่ของหนุ่มสาว ผู้บรรยายคือการชั่งน้ำหนักลงด้วยการปฏิบัติหน้าที่ในประเทศและความต้องการอย่างต่อเนื่องของครอบครัวขนาดใหญ่ที่วิ่งสวนทางกับชีวิตของการพิจารณารอบคอบ การทำสมาธิขยายของเธอเกี่ยวกับสถานะของลูกสาวของเธอจะถูกล้อมกรอบด้วยแรงงานหน้าที่ในประเทศรีดผ้าเสื้อผ้าของครอบครัว.
ในฐานะที่เป็นผู้บรรยายกดชุดของเอมิลี่และเอกชนที่จะพิจารณาการตอบสนองของเธอที่จะเป็นครูที่เกี่ยวข้องหรือที่ปรึกษาที่ได้เรียกร้องเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ได้กำหนดเธอรู้ ดีว่าเธอจะไม่ตอบสนองต่อการร้องขอของบุคคลสำหรับใบหน้าเพื่อใบหน้าประชุม รีดทำหน้าที่เป็นฉากหลังสำหรับการคำนวณของเธอในชีวิตของเธอเป็นแม่ แต่ก็ไม่ได้ระบุชนิดของการกระทำใด ๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น ขาดความคิดริเริ่มนี้และความเชื่อเรื่อย ๆ เธอว่าเอมิลี่อย่างใดจะพบเส้นทางที่ถูกต้องอย่างละเอียดเปิดเผยความล้มเหลวของผู้บรรยายเป็นผู้ปกครองและไม่สามารถที่จะตอบสนองในอุดมคติของสิ่งที่เสียสละความรักของพ่อแม่ควรจะเป็น แม้ว่าบรรยายยอมรับความรับผิดชอบสำหรับบทบาทของเธอในการพัฒนาความสุขของเอมิลี่ในเวลาเดียวกันเธอให้อภัยตัวเองของความรับผิดชอบเต็มวางโทษกับเงื่อนไขด้านสิ่งแวดล้อมและสังคมที่มีความเห็นใจกับความต้องการของแม่ที่เดียว เธอไม่สามารถที่จะรับทราบอย่างเต็มที่อึมครึม, ผู้ใหญ่เบื้องต้นเอมิลี่ได้กลายเป็นเพราะการทำเช่นนั้นจะบังคับให้ผู้บรรยายที่จะยอมรับในวิธีชีวิตในวัยผู้ใหญ่ของเธอได้ลดลงระยะสั้นของความคาดหวัง.
เอมิลี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

I am a teacher, I would be dead, life is a teacher.I am a teacher, I would be dead, life is a teacher.I am a teacher, I would be dead, life is a teacher.I am a teacher, I would be dead, life is a teacher.I am a teacher, I would be dead, life is a teacher.I am a teacher, I would be dead, life is a teacher.