Strategy for PRSV Disease Managemen

Strategy for PRSV Disease Management
PRSV is themost destructive viral disease of papaya. Control
of PRSV includes rouging infected plants and spraying them
with aphicides. However, rouging cannot stop the spread of
the disease once it is established. Similarly, spraying with
aphicides is often ineffective since the virus is transmitted
to the plants before the aphids are killed [49]. The PRSV
diseasemanagement has been focused on developing tolerant
or resistant varieties of papaya, but these varieties are rarely
planted due to poor fruit quality and vigour [50]. PRSVresistant
gene is available in some wild varieties related to
the Carica species. But the development of PRSV-resistant
varieties through conventional breeding methods has been
complicated due to the sexual incompatibility of wild species
and cultivated papaya [51, 52]. Disease tolerance in back
crosses with commercial papaya also limits this approach
for PRSV disease management. Cross protection was used
to control PRSV which involved the use of a mild virus
strain against economic damage caused by severe strains
of the same virus [6, 53]. The cross protection strategy of
inoculating papaya with a mild strain of PRSV provides resistance
against severe PRSV strain infection in Taiwan [54].
Cross protection depends on the availability of mild strains
that can be used for effective protection against the target
virus. Cross protection needs extra agricultural practice and
care. However, strain specificity and the technical difficulties
associated with propagating pure strains of mild forms of
the virus and the unavailability of such mild strains limit
the benefits of this approach [55]. Field evaluations revealed
that cross protection was marginally effective for PRSV
management evaluation in the field [8]. Researchers from
Cornell University and the University of Hawaii initiated the
development of PRSV-resistant papaya by gene technology.
The concept of pathogen derived resistance was proposed by
Sanford and Johnston [56] for developing resistance against
pathogens. This research group has applied the concept of
pathogen derived resistance which has stimulated research
into obtaining virus resistance through gene technology.
Pathogen derived resistance is governed either by proteinmediated
or RNA-mediatedmethods. An alternative strategy
using RNA-mediated gene silencing with transgenic plants
expressing viral genes has been developed [57]. Resistance
levels of PRSV differ with environmental factors and plant
development stages despite of the success with this approach.
Broad spectrum resistance against different PRSV isolates
depends on the homology of transgenes with viral target
genes and the genetic divergence of different PRSV strains
which are correlated with their geographical distribution
[58]. The transgenic papaya varieties resistant to PRSV
against different viral strains must be developed individually
for various papaya growing regions. The development of
The ScientificWorld Journal 5
PRSV-resistant lines is generally considered the best strategy
for efficient PRSV disease control in papaya for long-term
protection [20].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลยุทธ์การจัดการโรค PRSVPRSV เป็นโรคไวรัสทำลาย themost ของมะละกอ ควบคุมของ PRSV มี rouging ติดไวรัสพืช และฉีดพ่นได้กับ aphicides อย่างไรก็ตาม การ rouging ไม่สามารถหยุดการแพร่กระจายของโรคเมื่อมันสำเร็จ ในทำนองเดียวกัน ฉีดพ่นด้วยaphicides จะไม่ได้ผลเนื่องจากไวรัสจะถูกส่งพืชก่อนเพลี้ยมี killed [49] การ PRSVdiseasemanagement ที่ได้ประโยชน์ในการพัฒนาความอดทนหรือมะละกอพันธุ์ทน แต่พันธุ์เหล่านี้จะไม่ค่อยปลูกเนื่องจากคุณภาพต่ำผลไม้และแดน [50] PRSVresistantยีนที่มีอยู่ในบางสายพันธุ์ป่าที่เกี่ยวข้องกับพันธุ์สกุลมะละกอ แต่การพัฒนาของ PRSV ทนพันธุ์ผ่านวิธีการปรับปรุงพันธุ์แบบเดิมได้ซับซ้อนเนื่องจากความไม่เข้ากันทางเพศพันธุ์ป่าและการปลูกมะละกอ [51, 52] ยอมรับโรคในกลับข้ามกับมะละกอพาณิชย์จำกัดวิธีการนี้ยังสำหรับการจัดการโรค PRSV ใช้ป้องกันการข้ามการควบคุม PRSV ซึ่งเกี่ยวข้องกับการใช้ไวรัสรุนแรงสายพันธุ์จากความเสียหายทางเศรษฐกิจที่เกิดจากสายพันธุ์รุนแรงของไวรัสเดียวกัน [6, 53] กลยุทธ์ป้องกันข้ามของมะละกอ มีความเครียดรุนแรงของ PRSV inoculating ให้การต่อต้านกับรุนแรงเชื้อสายพันธุ์ PRSV ในไต้หวัน [54]ป้องกันข้ามขึ้นกับความพร้อมของสายพันธุ์ที่ไม่รุนแรงที่ใช้สำหรับปกป้องเป้าหมายไวรัส ป้องกันข้ามต้องฝึกพิเศษเกษตร และดูแล อย่างไรก็ตาม สายพันธุ์ความและปัญหาทางเทคนิคเกี่ยวข้องกับการเผยแพร่สายพันธุ์บริสุทธิ์ของรูปแบบอ่อนไวรัสและไม่พร้อมใช้งานขีดจำกัดสายพันธุ์รุนแรงดังกล่าวประโยชน์ของวิธีการนี้ [55] ประเมินเขตข้อมูลที่เปิดเผยที่ข้ามป้องกันได้ผลเล็กน้อยสำหรับ PRSVการประเมินผลการจัดการในฟิลด์ [8] นักวิจัยจากCornell University และมหาวิทยาลัยฮาวายเริ่มต้นการพัฒนามะละกอทน PRSV โดยเทคโนโลยีด้านยีนแนวคิดของความต้านทานเชื้อโรคได้ถูกเสนอโดยชาและจอห์นสตัน [56] การพัฒนาต้านเชื้อโรค กลุ่มงานวิจัยนี้ได้ใช้แนวคิดของเชื้อโรคมาต้านทานซึ่งได้รับการกระตุ้นงานวิจัยเข้ารับความต้านทานไวรัสเทคโนโลยีด้านยีนความต้านทานที่ได้รับเชื้อโรคถูกควบคุมโดย proteinmediatedหรือ RNA mediatedmethods มีกลยุทธ์ทางเลือกการใช้ยีนที่มี RNA สมรกับพืชจำลองแสดงยีนไวรัสได้รับการพัฒนา [57] ความต้านทานระดับของ PRSV แตกต่างกับปัจจัยสิ่งแวดล้อมและพืชขั้นพัฒนาแม้มีความสำเร็จด้วยวิธีนี้แยก PRSV สเปกตรัมต้านแตกต่างกันขึ้น homology ของ transgenes มีเป้าหมายที่ไวรัสยีนและ divergence พันธุกรรมของสายพันธุ์ PRSV แตกต่างกันซึ่งมีความสัมพันธ์กับการกระจายทางภูมิศาสตร์ของพวกเขา[58] . พันธุ์มะละกอจำลองกัน PRSVกับสายพันธุ์ไวรัสที่แตกต่างกันต้องได้รับการพัฒนาเป็นรายบุคคลสำหรับต่าง ๆ มะละกอเติบโตภูมิภาค การพัฒนาของราย ScientificWorld 5ทน PRSV บรรทัดโดยทั่วไปถือว่าเป็นกลยุทธ์ดีที่สุดควบคุมโรค PRSV ประสิทธิภาพในมะละกอสำหรับระยะยาวการป้องกัน [20]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์สำหรับการจัดการโรคโรคใบด่าง
โรคใบด่างเป็นโรคไวรัส themost ทำลายของมะละกอ การควบคุม
ของโรคใบด่างรวมถึง rouging พืชที่ติดเชื้อและฉีดพ่น
ด้วย aphicides อย่างไรก็ตาม rouging ไม่สามารถหยุดการแพร่กระจายของ
โรคเมื่อมีการจัดตั้งขึ้น ในทำนองเดียวกันกับการฉีดพ่น
aphicides มักจะไม่ได้ผลเนื่องจากไวรัสจะถูกส่ง
ให้กับโรงงานก่อนเพลี้ยถูกฆ่าตาย [49] โรคใบด่าง
diseasemanagement ได้รับการมุ่งเน้นการพัฒนาใจกว้าง
พันธุ์หรือทนของมะละกอ แต่พันธุ์เหล่านี้จะไม่ค่อย
ปลูกเนื่องจากคุณภาพผลไม้ที่น่าสงสารและความแข็งแรง [50] PRSVresistant
ยีนอยู่ในสายพันธุ์ป่าบางส่วนที่เกี่ยวข้องกับ
สายพันธุ์ Carica แต่การพัฒนาของโรคใบด่างทน
พันธุ์ด้วยวิธีการเพาะพันธุ์การชุมนุมได้รับ
ความซับซ้อนเนื่องจากการไม่ลงรอยกันทางเพศของพันธุ์ป่า
และเพาะปลูกมะละกอ [51, 52] ความอดทนในการเกิดโรคกลับ
ข้ามกับมะละกอเชิงพาณิชย์ยัง จำกัด วิธีการนี้
สำหรับการจัดการโรคโรคใบด่าง ป้องกันครอสถูกนำมาใช้
ในการควบคุมโรคใบด่างที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานของไวรัสอ่อน
ความเครียดกับความเสียหายทางเศรษฐกิจที่เกิดจากสายพันธุ์ที่รุนแรง
ของไวรัสเดียวกัน [6 53] กลยุทธ์การป้องกันกางเขนของ
การฉีดวัคซีนมะละกอสายพันธุ์ที่ไม่รุนแรงของโรคใบด่างให้ต้านทาน
ต่อการติดเชื้อโรคใบด่างสายพันธุ์รุนแรงในไต้หวัน [54].
ป้องกันครอสขึ้นอยู่กับความพร้อมของสายพันธุ์อ่อน
ที่สามารถใช้สำหรับการป้องกันที่มีประสิทธิภาพต่อเป้าหมาย
ไวรัส ป้องกันข้ามความต้องการของการปฏิบัติทางการเกษตรที่เพิ่มขึ้นและ
การดูแล อย่างไรก็ตามความจำเพาะความเครียดและปัญหาทางเทคนิค
ที่เกี่ยวข้องกับการแพร่กระจายสายพันธุ์บริสุทธิ์ในรูปแบบที่ไม่รุนแรงของ
ไวรัสและไม่พร้อมของสายพันธุ์ที่ไม่รุนแรงดังกล่าว จำกัด
สิทธิประโยชน์ของวิธีการนี้ [55] การประเมินผลฟิลด์เปิดเผย
ว่าการป้องกันข้ามเป็นเล็กน้อยที่มีประสิทธิภาพสำหรับโรคใบด่าง
ประเมินผลการจัดการในสนาม [8] นักวิจัยจาก
มหาวิทยาลัยคอร์เนลและมหาวิทยาลัยฮาวายริเริ่ม
การพัฒนาของมะละกอโรคใบด่างทนโดยเทคโนโลยียีน.
แนวคิดของความต้านทานเชื้อโรคได้มาถูกเสนอโดย
ฟอร์ดและจอห์นสตัน [56] สำหรับการพัฒนาความต้านทานต่อ
เชื้อโรค กลุ่มงานวิจัยนี้ได้นำแนวคิดของ
เชื้อโรคต้านทานได้มาซึ่งมีการกระตุ้นการวิจัย
ลงในการได้รับการต้านทานไวรัสโดยใช้เทคโนโลยียีน.
เชื้อโรคต้านทานมาเป็นหน่วยงานทั้งโดย proteinmediated
หรือ RNA-mediatedmethods กลยุทธ์ทางเลือก
โดยใช้ยีน RNA พึ่งห้ามไม่ให้พูดกับพืชดัดแปรพันธุกรรม
แสดงยีนไวรัสได้รับการพัฒนา [57] ต้านทาน
ระดับของโรคใบด่างแตกต่างกับปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมและโรงงาน
ขั้นตอนการพัฒนาแม้จะประสบความสำเร็จด้วยวิธีนี้.
ต้านทานคลื่นความถี่กว้างกับโรคใบด่างที่แตกต่างกันที่แยกได้
ขึ้นอยู่กับความคล้ายคลึงกันของ transgenes กับเป้าหมายของไวรัส
ยีนและความแตกต่างทางพันธุกรรมของสายพันธุ์โรคใบด่างที่แตกต่างกัน
ซึ่งมีความสัมพันธ์กับพวกเขา การกระจายทางภูมิศาสตร์
[58] พันธุ์มะละกอดัดแปลงพันธุกรรมที่ทนต่อโรคใบด่าง
กับสายพันธุ์ของเชื้อไวรัสที่แตกต่างกันจะต้องได้รับการพัฒนาเป็นรายบุคคล
สำหรับภูมิภาคมะละกอเจริญเติบโตต่างๆ การพัฒนาของ
ScientificWorld วารสาร 5
เส้นโรคใบด่างทนโดยทั่วไปถือว่าเป็นกลยุทธ์ที่ดีที่สุด
สำหรับการควบคุมที่มีประสิทธิภาพในการเกิดโรคโรคใบด่างมะละกอระยะยาวของ
การป้องกัน [20]