In many ways, the presentation of d

In many ways, the presentation of drama in theatre, film and television are much alike: Both offer a story told in dramatic form – an enactment of scenes by performers who speak and act as if they were actually the people they represent.
There is a fundamental difference when we contrast theatre to movies (and it has nothing to do with technical differences) – it is in the relationship of the performer to the audience.
The experience of being in the presence of the performer is more important to theatre than anything else.
At the heart of the theatre experience is the performer – audience relationship: the immediate, personal exchange whose chemistry and magic give theatre its special quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน งานนำเสนอของละครในโรงละคร ภาพยนตร์และโทรทัศน์มีมากเหมือนกัน: ทั้งนำเสนอเรื่องราวในละครฟอร์ม – ฉากจากนักแสดงที่พูด และทำประหนึ่งว่าพวกเขาจริงคนนั้นแสดง ออกเป็นการ มีความแตกต่างพื้นฐานเมื่อเราความคมชัดละครกับภาพยนตร์ (และมันไม่ มีความแตกต่างทางเทคนิคมี) – ในความสัมพันธ์ของนักแสดงกับผู้ชม ประสบการณ์การในต่อหน้าของจังหวะเป็นสำคัญการละครมากกว่าอย่างอื่น หัวใจของโรงละคร ประสบการณ์เป็นจังหวะความสัมพันธ์ของผู้ชม: แลกเปลี่ยนทันที บุคคลที่มีเคมีมายากลให้ละครคุณภาพพิเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในหลายวิธี การนำเสนอของละคร ในละคร ภาพยนตร์ และโทรทัศน์ เป็นเหมือนกันทั้งเสนอเรื่องราวในรูปแบบละคร มีการบอกกล่าวของฉากโดยนักแสดงที่พูดและทำท่าราวกับว่าพวกเขาคนที่พวกเขาเป็นตัวแทน .
มีความแตกต่างพื้นฐาน เมื่อเราเปรียบละครภาพยนตร์ ( และไม่เกี่ยวกับความแตกต่างทางด้านเทคนิค ) ซึ่งอยู่ในความสัมพันธ์ของนักแสดงกับผู้ชม
ประสบการณ์ของการอยู่ในสถานะของผลงานที่สำคัญกับละครมากกว่าสิ่งอื่น
ที่หัวใจของประสบการณ์โรงละครนักแสดงและผู้ชมความสัมพันธ์ : ทันทีส่วนตัวตราที่มีเคมีและเวทมนตร์ให้ละครคุณภาพพิเศษ