Mean sleep duration and sleep effic

Mean sleep duration and sleep efficiency for the members of the
control group versus the SystemCHANGE–HIV intervention group
(5.5±2.1 hours versus 6.5±1.6 hours; and 78.0±13.1% versus
82.0±8.7%) tended to be lower, but not statistically significant, at
baseline. Conversely, sleep fragmentation (33.9±14.9% versus 28.8±
11.7%), self-reported sleep disturbances (59.0±9.5 versus 57.8±6.7),
and self-reported sleep related impairments (55.8±8.1 versus 53.0±
9.1) in members of the control group versus the SystemCHANGE–HIV
intervention group tended to be greater, but not statistically
significant, at baseline (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมายถึงระยะเวลาในการนอนหลับและการนอนหลับที่มีประสิทธิภาพสำหรับสมาชิกของ
กลุ่มควบคุมเมื่อเทียบกับกลุ่มแทรกแซง SystemCHANGE เอชไอวี
(5.5 ± 2.1 ชั่วโมงเมื่อเทียบกับ 6.5 ± 1.6 ชั่วโมงและ 78.0 ± 13.1% เมื่อเทียบกับ
82.0 ± 8.7%) มีแนวโน้มที่จะลดลง แต่ไม่ได้ทางสถิติ อย่างมีนัยสำคัญที่
พื้นฐาน ตรงกันข้ามการกระจายตัวของการนอนหลับ (33.9 ± 14.9% เมื่อเทียบกับ 28.8 ±
11.7%), ตนเองรายงานการรบกวนการนอนหลับ (59.0 ± 9.5 เมื่อเทียบกับ 57.8 ± 6.7)
และการนอนหลับตนเองรายงานบกพร่องที่เกี่ยวข้อง (55.8 ± 8.1 เมื่อเทียบกับ 53.0 ±
9.1) ในสมาชิกของ เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม SystemCHANGE เอชไอวี
กลุ่มทดลองมีแนวโน้มที่จะมากขึ้น แต่ไม่ได้ทางสถิติ
อย่างมีนัยสำคัญที่ baseline (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายถึงนอนระยะเวลาและประสิทธิภาพการนอนหลับสำหรับสมาชิกของกลุ่มควบคุม เมื่อเทียบกับ systemchange
( HIV กลุ่ม
( 5.5 ± 2.1 ชั่วโมงเทียบกับ 6.5 ± 1.6 ชั่วโมง ; และ 78.0 ± 13.1% เมื่อเทียบกับ
คง± 8.7% ) มีแนวโน้มจะลดลงแต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่
พื้นฐาน ในทางกลับกัน นอนกระจาย ( 33.9 ± 14.9% เมื่อเทียบกับบาง±
11.7 % ) self-reported รบกวนการนอนหลับ ( 59.0 ± 9.5 และ 57.8 ±
6.7 )self-reported นอนและเกี่ยวข้องกับความบกพร่อง ( 5 ± 8.1 เมื่อเทียบกับ 53.0 ±
9.1 ) ของสมาชิกในกลุ่ม และเมื่อเทียบกับ systemchange เอชไอวี
กลุ่มมีแนวโน้มที่จะมากขึ้น แต่ไม่มีนัย
อย่างที่ baseline ( ตารางที่ 2 )