Love has the power to create happin

Love has the power to create happiness. This fact is so common an experience to most people that it is not even necessary to mention it. And if the happiness it creates is sometimes short-lived, the reason probably is that the love that creates it is still imperfect.

It is trite to say that the scarcity of happiness among many people is due to the corresponding scarcity of love among them. It is also commonplace to say that the unhappy man is almost invariably also an unloving man.

Yes, these ideas are so elementary that we probably tire of hearing them. But the fact is that we seem to have such a facility to ignore them, or to forget them.

We forget that selfishness is almost always at the root of all unhappiness and that love, unselfish love, is the basis of all happiness. The man who says, "I am unhappy," actually proclaims to the world what he would be ashamed to admit openly, namely, that he is selfish. To be happy it is necessary to love, and to love truly it is necessary to be completely unselfish. Only the unselfish heart is capable of love and only the loving heart is capable of happiness.

There is a great law of happiness which, to my mind, should rank in importance with any other great discovery in science. It is the law which says: No man is capable of happiness who is incapable of loving one other person than himself.

I call this the Minimum Happiness Law.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรักมีอำนาจที่จะสร้างความสุข ประสบการณ์ทั่วไปดังนั้นคนส่วนใหญ่ที่ไม่จำเป็นแม้แต่พูดถึงเรื่องความจริง และถ้ามันสร้างความสุขเป็นบางช่วงสั้น ๆ เหตุผลคงเป็นว่า ความรักที่สร้างไว้ยังไม่สมบูรณ์

ก็ trite กล่าวว่า ขาดแคลนความสุขหลายคนเนื่องจากขาดแคลนสอดคล้องกันของความรักระหว่างกัน ก็เป็นธรรมดาว่าคนไม่มีความสุขว่าเกือบเสมอยังมีคนเหลือ

ใช่ ความคิดเหล่านี้จะให้ระดับประถมศึกษาที่เราอาจจะล้าได้ยินพวกเขา แต่ความจริงคือ ว่า เราดูเหมือนจะมีเช่นสิ่งอำนวยความสะดวก เพื่อละเว้น หรือลืม

เราลืมความว่าเกือบตลอดเวลาที่รากของความทุกข์ทั้งหมด และที่รัก รัก unselfish เป็นพื้นฐานของความสุขทั้งหมด คนที่กล่าวว่า "ฉันไม่มีความสุข จริง proclaims เพื่อโลกอะไรที่เขาจะละอายใจที่ยอมรับอย่างเปิดเผย ได้แก่ เขาว่าเห็นแก่ตัว ต้องมีความสุขจำเป็นต้องรัก และรักแท้จริงมันจำเป็นต้องสมบูรณ์ unselfish เพียงหัวใจ unselfish มีความสามารถในความรักเท่า รัก หัวใจจะสามารถของความสุข

มีกฎหมายที่ดีของความสุขที่ ความคิด ควรจัดอันดับความสำคัญได้ ด้วยใด ๆ อื่นดีค้นพบในวิทยาศาสตร์ เป็นกฎหมายที่กล่าวว่า: คนไม่มีความสามารถในความสุขที่จะรักคนอื่นมากกว่าตัวเองหมัน

ผมเรียกนี้กฎหมายความสุขต่ำสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรักมีอำนาจที่จะสร้างความสุข ความจริงเรื่องนี้เป็นประสบการณ์ร่วมกันเพื่อให้คนส่วนใหญ่ที่ว่ามันไม่ได้จำเป็นที่จะต้องพูดถึงมัน และถ้ามันจะสร้างความสุขบางครั้งก็สั้นเหตุผลอาจจะเป็นที่รักที่จะสร้างมันก็ยังไม่สมบูรณ์มันเป็นธรรมดาที่จะบอกว่าการขาดแคลนของความสุขในหมู่คนจำนวนมากที่เกิดจากการขาดแคลนสอดคล้องกันของความรักในหมู่พวกเขา นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องธรรมดาที่จะบอกว่าคนที่ไม่มีความสุขเป็นเกือบเสมอนอกจากนี้ยังเป็นคนที่รักมีความคิดเหล่านี้เป็นพื้นฐานเพื่อที่ว่าเราอาจจะเป็นยางของการได้ยินพวกเขา แต่ความจริงก็คือว่าเราดูเหมือนจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกดังกล่าวจะไม่สนใจพวกเขาหรือพวกเขาจะลืมเราลืมไปว่าความเห็นแก่ตัวเป็นเกือบตลอดเวลาที่รากของความทุกข์และความรักที่ไม่เห็นแก่ตัวความรักที่เป็นพื้นฐานของความสุขทั้งหมด คนที่กล่าวว่า "ผมไม่มีความสุข" จริงประกาศไปทั่วโลกว่าเขาจะละอายใจที่จะยอมรับอย่างเปิดเผยคือว่าเขาเป็นคนเห็นแก่ตัว จะมีความสุขก็เป็นสิ่งจำเป็นที่จะรักและรักอย่างแท้จริงมีความจำเป็นที่จะต้องไม่เห็นแก่ตัวสมบูรณ์ เพียงหัวใจไม่เห็นแก่ตัวที่มีความสามารถของความรักและมีเพียงหัวใจรักที่มีความสามารถมีความสุขมีกฎหมายที่ดีของความสุขที่อยู่ในใจของฉันควรจัดอันดับความสำคัญกับการค้นพบที่ดีอื่น ๆ ในทางวิทยาศาสตร์เป็น มันเป็นกฎหมายที่บอกว่าไม่มีคนที่มีความสามารถมีความสุขที่เป็นความสามารถของคนรักอีกคนหนึ่งกว่ามันเองที่ผมเรียกนี้กฎหมายความสุขขั้นต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรักมีอำนาจที่จะสร้างความสุข ความจริงคือโดยทั่วไปดังนั้นประสบการณ์เพื่อคนส่วนใหญ่ นั่นคือไม่ต้องพูดถึงมัน และถ้าความสุขมันสร้างบางครั้งก็สั้น ๆ ที่อาจเป็นรักที่สร้างก็ยังไม่สมบูรณ์

มันเป็นธรรมดาว่า ความขาดแคลนของความสุขของหลายๆคนเนื่องจากความขาดแคลนที่สอดคล้องกันของความรักของพวกเขามันก็ธรรมดาที่จะบอกว่าผู้ชายที่ไม่มีความสุขคือเกือบเสมอยังไม่รักผู้ชาย

ใช่ ความคิดเหล่านี้เป็นเบื้องต้นที่เราอาจจะเบื่อฟังพวกเขา แต่ความจริงที่เราดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่จะไม่สนใจพวกเขาหรือลืมพวกเขา .

เราลืมไปว่า ความเห็นแก่ตัว เป็นเกือบเสมอที่รากของความทุกข์ และความรักที่ไม่เห็นแก่ตัว ความรักคือพื้นฐานของความสุขทั้งหมดคนที่พูดว่า " ฉันมีความสุข " จริงๆ แล้วประกาศให้โลกเขาคงอายที่จะยอมรับอย่างเปิดเผย คือว่าเขาเป็นคนเห็นแก่ตัว มีความสุขมีความจําเป็นต้องชอบ และรัก มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะสมบูรณ์ไม่เห็นแก่ตัว เพียงใจไม่เห็นแก่ตัวคือความสามารถของความรักและหัวใจ รักที่มีความสุข

มีกฎหมายที่ดีของความสุขที่จิตใจของฉันควรจัดอันดับความสำคัญอื่นใดกับการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ในวิทยาศาสตร์ มันเป็นกฎหมายที่กล่าวว่า : ผู้ใดมีความสามารถของความสุขที่สามารถรักอีกคนมากกว่าตัวเอง

ผมเรียกนี้กฎหมายความสุขน้อยที่สุด