Just when the little radish was abo

Just when the little radish was about to celebrate.

The two drenched people suddenly stood up. “Who was it? Whose prank was this?”

The little radish’s face instantly paled. With a light wave of her sleeves, Zhu Yao hid their figures.

The two of them searched for a long time, yet, they were still unable to find the trace of any human figure. Only then did they blame themselves for the bad luck, complaining as they walked far away.

Zhu Yao brought little radish, and flew straight back to Jade Forest Mountain.

“Master.” The eyes little radish was looking at her with, finally regained that sparkling luster, and beneath them were filled with the radiance of worship towards her.

Zhu Yao stroked her head, and took the opportunity to teach her. “It’s good to endure in secret. However, if you bottle up too much of your feelings, it’s very easy to result in internal injuries. So, if there are matters you can’t tolerate, there’s no need to tolerate them. Whoever slaps your face, give that person a ruthless slap back, understand?”

“Mn!” The little radish nodded strongly.

Zhu Yao suddenly felt mighty and domineering.

“But… Master, why did we have to hide?” The little radish asked.

“Uh…” If we don’t hide, won’t we be simply waiting for them to catch us? “It’s to… keep a low profile. They’re unable to beat us already, at the very least, we have to leave them some face. Understand?”

“I understand!” The little radish nodded as though she had just received a royal decree. (⊙o⊙)

The corner of Zhu Yao lips twitched. She wouldn’t be raising a little tyrant, right? Mn, that wouldn’t happen. She’s such a kind child. ╮(╯▽╰)╭

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียงเมื่อหัวไชเท้าน้อยมากเกี่ยวกับการ เฉลิมฉลองคนเปียกโชกไปทั้งสองคนก็ลุกขึ้น "ใครมา เล่นตลกครั้งนี้"ใบหน้าของหัวไชเท้าน้อย paled ทันที มีคลื่นแสงของแขนของเธอ Zhu ยาวซ่อนตัวเลขเขาทั้งสองค้นเป็นเวลานาน ยัง พวกเขาก็ยังไม่สามารถหารูปใด ๆ คน หลังจากนั้น ไม่พวกเขาตำหนิตัวเองสำหรับโชคไม่ดี บ่นขณะที่พวกเขาเดินห่างซื่อยาวนำหัวไชเท้าน้อย และบินตรงกลับไปภูเขาป่าหยก"ต้นแบบ" ตาน้อยหัวไชเท้ากำลังมอง ด้วย สุดท้ายชัวที่เงาเป็นประกาย และใต้เหล่านั้นเต็มไป ด้วยเรเดียนซ์ศาสนต่อเธอยาว Zhu stroked หัวของเธอ และเอาโอกาสที่จะสอนเธอ "ก็ดีอดทนต่อความลับ อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณขวดขึ้นมากเกินไปความรู้สึกของคุณ มันง่ายมากที่บาดเจ็บภายใน ดังนั้น หากมีเรื่องที่คุณไม่สามารถทน มีไม่จำเป็นต้องยอมให้พวกเขา ใครตบหน้า ให้บุคคลที่ไร้ความปรานีตบกลับ เข้าใจ""Mn" หัวไชเท้าน้อยเลยต้องขอซื่อยาวก็รู้สึกยิ่งใหญ่ และโดย"แต่... ปริญญาโท ทำไมเราไม่มีการซ่อน" หัวไชเท้าน้อยถาม" Uh..." ถ้าเราไม่ซ่อน ไม่เราเพียงแค่รอพวกเขาจะจับเราหรือไม่ "จะ...เก็บโปรไฟล์ต่ำ พวกเขาไม่สามารถชนะเราแล้ว อย่างน้อย เราจะต้องปล่อยพวกเขาใบหน้าบาง เข้าใจไหม""ฉันเข้าใจ" หัวไชเท้าเล็กน้อยแล้วพยักหน้าอย่างกับว่าเธอเพิ่งได้รับกฤษฎีกา (⊙o⊙)มุมของริมฝีปากยาว Zhu twitched เธอจะไม่เลี้ยงแบบเล็ก ๆ ทรราช ขวา Mn ที่จะไม่เกิดขึ้น เธอเป็นเด็กดี ╮(╯▽╰)╭

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพียงเมื่อหัวไชเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับการที่จะเฉลิมฉลอง. คนสองคนเปียกโชกจู่ ๆ ก็ลุกขึ้นยืน "มันคือใคร? เล่นพิเรนซึ่งเป็นแบบนี้? " ใบหน้าหัวไชเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของ paled ทันที ด้วยคลื่นแสงที่แขนของเธอจู้ยาวซ่อนตัวเลขของพวกเขา. สองของพวกเขาค้นหามาเป็นเวลานาน แต่พวกเขาก็ยังไม่พบร่องรอยของรูปมนุษย์ใด ๆ ไม่เพียงแล้วพวกเขาตำหนิตัวเองโชคร้ายบ่นขณะที่พวกเขาเดินออกไปไกล. จู้ยาวนำหัวไชเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ และบินตรงกลับไปที่หยกป่าภูเขา. "Master." ตาหัวไชเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ถูกมองเธอด้วยในที่สุดก็กลับมาที่ ความมันวาวเป็นประกายและภายใต้พวกเขาเต็มไปด้วยความสดชื่นของการเคารพบูชาต่อเธอ. จู้ยาวลูบหัวของเธอและเอาโอกาสที่จะสอนเธอ "มันเป็นเรื่องที่ดีที่จะทนในที่ลับ แต่ถ้าคุณขวดขึ้นมากเกินไปของความรู้สึกของคุณเป็นเรื่องง่ายมากที่จะส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บภายใน ดังนั้นถ้ามีเรื่องที่คุณไม่สามารถทนไม่มีความจำเป็นที่จะทนต่อพวกเขา ผู้ใดตบใบหน้าของคุณให้คนที่ตบเหี้ยมกลับเข้าใจไหม? " " Mn! "หัวไชเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ พยักหน้าอย่างยิ่ง. จู้ยาวก็รู้สึกอันยิ่งใหญ่และครอบงำ. " แต่ ... โททำไมเราต้องซ่อน? "หัวไชเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ถาม. "เอ่อ ... " ถ้าเราไม่ได้ซ่อนเราจะไม่เป็นเพียงแค่การรอคอยสำหรับพวกเขาที่จะจับเรา? "มันเป็น ... เก็บข้อมูลที่ต่ำ พวกเขาไม่สามารถที่จะชนะเราอยู่แล้วอย่างน้อยที่สุดเราจะต้องปล่อยให้พวกเขาใบหน้าบางส่วน เข้าใจไหม? " " ผมเข้าใจ! "หัวไชเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ พยักหน้าราวกับว่าเธอเพิ่งได้รับพระราชกฤษฎีกา (⊙o⊙) มุมของริมฝีปากเย้าจู้กระตุก เธอจะไม่ได้รับการเลี้ยงดูเผด็จการเล็ก ๆ น้อย ๆ ใช่มั้ย? Mn ว่าจะไม่เกิดขึ้น เธอเป็นเด็กดังกล่าวชนิด ╮ (╯▽╰) ╭