The disused Løkken mine is situated

The disused Løkken mine is situated in central Norway,
approximately 50 km south-west of Trondheim (Fig. 1). The Løkken deposit, originally comprising
some 30 million tonnes of ore with pyrite, chalcopyrite
and sphalerite as the main ore minerals, is the largest
massive sulphide deposit ever found in Norway. Mining
at Løkken started in 1654, when the orebody was
exploited for its copper content. Later both pyrite and
zinc became valuable products. From 1974 copper and
zinc concentrates were produced by selective flotation.
At the end of the 1970s the ore reserves in the eastern
part of the mine, known as the Wallenberg mine, were
more or less exhausted. Production continued in the
western part of the mine; the Astrup mine, until 1987
when the mining operations finally came to an end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Løkken อเนกประสงค์ที่เหมืองอยู่ในนอร์เวย์เซ็นทรัลประมาณ 50 กม.เฉียงของทรอนด์เฮม (รูปที่ 1) เงินฝาก Løkken เดิม ประกอบด้วยบาง 30 ล้านตันของแร่กับ pyrite, chalcopyriteและ sphalerite เป็นแร่ธาตุแร่หลัก ใหญ่ที่สุดฝากซัลไฟด์ใหญ่ที่เคยพบในนอร์เวย์ การทำเหมืองแร่เริ่มต้นที่ Løkken ใน 1654 เมื่อ orebody ที่มีใช้ประโยชน์สำหรับเนื้อหาทองแดง ภายหลังทั้งสอง pyrite และสังกะสีเป็น ผลิตภัณฑ์ที่มีคุณค่า จากปี 1974 ทองแดง และเข้มข้นสังกะสีผลิต โดยเลือกลอยปลายปี 1970 แร่ สำรองในตะวันออกได้เป็นส่วนหนึ่งของเหมือง เรียกว่า Wallenberg ในเหมืองมากหรือน้อยแล้ว การผลิตอย่างต่อเนื่องในการส่วนตะวันตกของเหมือง งานเฉลิมฉลองวันเหมือง จนถึงปี 1987เมื่อการดำเนินการทำเหมืองในที่สุดมาถึงจุดสิ้นสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหมืองLøkkenร้างตั้งอยู่ในภาคกลางของนอร์เวย์
ประมาณ 50 กม. ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองท (รูปที่ 1). เงินฝากLøkkenเดิมประกอบไปด้วย
30 ล้านตันของแร่ที่มีหนาแน่น chalcopyrite
และ sphalerite เป็นแร่ธาตุหลักแร่เป็นที่ใหญ่ที่สุดของ
เงินฝากซัลไฟด์ใหญ่เคยพบในประเทศนอร์เวย์ การทำเหมืองแร่
ที่Løkkenเริ่มต้นในปี 1654 เมื่อแร่ที่ถูก
ใช้ประโยชน์สำหรับเนื้อหาทองแดง ต่อมาทั้งสองหนาแน่นและ
สังกะสีกลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีคุณค่า นับตั้งแต่ปี 1974 ทองแดงและ
สังกะสีเข้มข้นถูกผลิตโดยลอยเลือก.
ในตอนท้ายของปี 1970 ปริมาณสำรองแร่ในภาคตะวันออก
ส่วนหนึ่งของเหมืองที่รู้จักในฐานะเหมืองวอลเลนเบิร์กมี
มากขึ้นหรือน้อยลงหมด การผลิตอย่างต่อเนื่องใน
ภาคตะวันตกของเหมือง; เหมือง Astrup, 1987 จนกระทั่ง
เมื่อการดำเนินงานการทำเหมืองแร่ในที่สุดก็มาถึงจุดสิ้นสุด