The use of agroindustrial residues

The use of agroindustrial residues in animal feeding has become a constant practice in rural properties, as an alternative to minimize feeding costs without reducing the productivity of the herd. In the State of Bahia, brewers grain are the most widely used feeding products in dairy cattle breeding, due to the high nutritional value and low cost of transportation, as farms and breweries are close to each other. ScientiWc studies indicate that the inclusion of brewers grain in the diet as 16–30% dry matter results in an increase in milk production (Belibasakis & Tsirgogianni, 1996; Cardoso, Silva, Mello, & Motta, 1982).
Climatic conditions of the microregions where the main dairy production units of the state are located, together with the form of storage of brewers grain in the rural properties and the composition of this substrate, provide an ideal environment for the development of fungi, including those that produce mycotoxins. These toxins are chemically diverse secondary metabolites that may induce a series of
harmful eVects in human and animal health (CAST, 2003). Among the various known mycotoxins, fumonisins, produced by the fungi Fusarium verticillioides (Sheldon) and Fusarium proliferatum (Matsushima), may be emphasized. These toxins were isolated in 1988 by Bezuidenhout
et al., and up to now, 18 molecules have already been characterized (Ah-Seo & Lee, 1999). Fumonisin B1 (FB1) is considered to be the most toxic and most frequently of these toxins found in nature (Gelderblom, Marasas, Vleggaar, Thiel, & Cawood, 1992), corresponding to approximately 70% of all fumonisins (Pittet, 1998). Fumonisins are believed to produce their toxic eVects byinterrupting the biosynthesis of sphingolipids through thenhibition of an enzyme called ceramide synthetase (Norred, Wang, Yoo, Riley, & Merrill, 1992; Wang, Norred,Bacon, Riley, & Merrill, 1991 ). These toxins have beenrelated to diVerent toxic eVects in animals, such as leukoencephalomalacia in horses (Mallmann, Santurio, & Dilkin,1999), pulmonary edema in pigs (Casteel, Turk, & Rottinghaus, 1994), renal and hepatic alterations in cattle(Mathuret al., 2001 ), and neoplasms in rats (Gelderblom et al.,2001 ). In humans, the consumption of corn products contaminated with fumonisins have been epidemiologicalrelated to the development of esophageal cancer (Chu & Li,1994; Franceschi, Bidoli, Baron, & La Vacchia, 1995).Fumonisins have been identiWed in various agriculturalproducts to be used as animal feeds, including corn,sorghum and barley (Almeida et al., 2002; Park, Kim, Shon,& Kim, 2002; Silva, Pozzi, Mallozzi, Ortega, & Corrêa,2000; Sydenham, Marasas, Shepard, Thiel, & Hirooka,1992). In Brazil, most studies on the contamination of grains with fumonisins refer to the south and south-east regions of the country (Salay & Mercadante, 2002). In the State of Bahia, investigations regarding the contamination of food products with mycotoxins are scarce. Only Bautista, Oliveira, Miranda, and Sales (1989) and Batatinha et al. (2003) reported the presence of aXatoxins in corn and peanuts, but there is no report regarding the contamination of grains or other food products with fumonisins. Therefore, the objective of the present study was to determine the presence of fumonisins in brewers grain used as dairy cattle feed in this state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้ agroindustrial ตกค้างในอาหารสัตว์ได้กลายเป็น ปฏิบัติคงที่ในชนบทคุณสมบัติ เป็นทางเลือกเพื่อลดต้นทุนอาหารโดยไม่ลดประสิทธิภาพของฝูง ในรัฐเฮีย brewers เมล็ดมีมากที่สุดอย่างกว้างขวางใช้ผลิตภัณฑ์อาหารในนมผสมพันธุ์ ครบคุณค่าทางโภชนาการสูง และต่ำต้นทุนการขนส่ง ฟาร์มและเบียร์ มีใกล้ชิดกัน ScientiWc การศึกษาบ่งชี้ว่า รวม brewers เมล็ดในอาหารเป็นเรื่องแห้ง 16 – 30% ผลผลิตน้ำนม (Belibasakis & Tsirgogianni, 1996 เพิ่ม Cardoso, Silva, Mello และ ด้า 1982)เงื่อนไข climatic ของ microregions ที่หน่วยผลิตนมหลักของรัฐอยู่ พร้อมแบบฟอร์มเก็บเมล็ด brewers ในชนบทคุณสมบัติและองค์ประกอบของพื้นผิวนี้ มีสภาพแวดล้อมเหมาะสำหรับการพัฒนาของเชื้อรา รวมทั้งที่ผลิต mycotoxins สารพิษเหล่านี้เป็น metabolites รองสารเคมีหลากหลายที่อาจก่อให้เกิดชุดของeVects เป็นอันตรายต่อสุขภาพมนุษย์ และสัตว์ (หล่อ 2003) ระหว่าง mycotoxins ชื่อดังต่าง ๆ fumonisins ผลิต โดยเชื้อรา Fusarium verticillioides (ภัณฑ์เชลด้อน) และ Fusarium proliferatum (มัตสึชิมะ), อาจจะเน้น สารพิษเหล่านี้ถูกแบ่งแยกใน 1988 Bezuidenhoutร้อยเอ็ด al. และถึงตอนนี้ โมเลกุล 18 แล้วลักษณะ (Ah-Seo & Lee, 1999) Fumonisin B1 (FB1) ถือเป็นการเป็นพิษมากที่สุด และบ่อยที่สุด ของสารพิษเหล่านี้พบในธรรมชาติ (Gelderblom, Marasas, Vleggaar, Thiel, & Cawood, 1992), ที่สอดคล้องกับประมาณ 70% ของทั้งหมด fumonisins (Pittet, 1998) Fumonisins เชื่อว่าผลิตของพวกเขา byinterrupting eVects พิษชีวสังเคราะห์ของ sphingolipids ผ่าน thenhibition ของเอนไซม์เรียกว่า ceramide synthetase (Norred วัง อยู่ Riley และเมอร์ริล 1992 วัง Norred เบคอน Riley และเมอร์ริล 1991) สารพิษเหล่านี้มี beenrelated กับ diVerent eVects พิษในสัตว์ เช่น leukoencephalomalacia ในม้า (Mallmann, Santurio, & Dilkin, 1999), ได้แก่ระบบทางเดินหายใจในสุกร (Casteel เติร์ก & Rottinghaus, 1994), เปลี่ยนแปลงทางไต และตับวัว (Mathuret al., 2001), และ neoplasms ในหนู (Gelderblom และ al., 2001) ในมนุษย์ ปริมาณของผลิตภัณฑ์ข้าวโพดปน fumonisins ได้รับการพัฒนาของมะเร็งหลอดอาหาร (ชูและ Li, 1994; epidemiologicalrelated Franceschi, Bidoli รอน และลา Vacchia, 1995)Fumonisins ได้ identiWed ใน agriculturalproducts ต่าง ๆ จะใช้เป็นตัวดึงข้อมูลสัตว์ ข้าวโพด ข้าวฟ่าง และข้าวบาร์เลย์ (Almeida et al., 2002 ปาร์ค คิม Shon และ คิม 2002 Silva, Pozzi, Mallozzi, Ortega และ Corrêa, 2000 นิวไบรทตัน Marasas เพิร์ Thiel, & Hirooka, 1992) ในบราซิล การศึกษาการปนเปื้อนของธัญพืชกับ fumonisins ส่วนใหญ่อ้างถึงใต้และภาคตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ (Salay & Mercadante, 2002) ในรัฐเฮีย สืบสวนเกี่ยวกับการปนเปื้อนของผลิตภัณฑ์อาหารด้วย mycotoxins หายาก เฉพาะ Bautista, Oliveira มิรันดา และการขาย (1989) และ Batatinha et al. (2003) รายงานสถานะของ aXatoxins ในข้าวโพดและถั่วลิสง แต่มีรายงานเกี่ยวกับการปนเปื้อนของธัญพืชหรือผลิตภัณฑ์อาหารอื่น ๆ กับ fumonisins ไม่ ดังนั้น วัตถุประสงค์ของการศึกษาปัจจุบันคือการ กำหนดสถานะของ fumonisins ในเมล็ด brewers ใช้เป็นนมที่เลี้ยงในสถานะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้งานของสารตกค้างเกษตรในอาหารสัตว์ได้กลายเป็นวิธีการอย่างต่อเนื่องในคุณสมบัติชนบทเป็นทางเลือกเพื่อลดค่าใช้จ่ายในการให้อาหารโดยไม่ต้องลดการผลิตของฝูง ในรัฐบาเยียเมล็ดเบียร์เป็นส่วนใหญ่ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในผลิตภัณฑ์การให้อาหารการผสมพันธุ์โคนมเนื่องจากคุณค่าทางโภชนาการสูงและต้นทุนต่ำของการขนส่ง, ฟาร์มและโรงงานผลิตเบียร์อยู่ใกล้กับแต่ละอื่น ๆ การศึกษา ScientiWc ระบุว่าการรวมตัวของผู้ผลิตเบียร์ข้าวในอาหารเป็น 16-30% ผลแห้งจากการเพิ่มขึ้นของการผลิตนม (Belibasakis & Tsirgogianni 1996; Cardoso, ซิลวา, เมลโลและม็อตตา, 1982).
สภาพภูมิอากาศของ microregions ที่หน่วยการผลิตนมหลักของรัฐที่จะอยู่ร่วมกับรูปแบบของการจัดเก็บข้อมูลของผู้ผลิตเบียร์ข้าวในคุณสมบัติของชนบทและองค์ประกอบของพื้นผิวนี้ให้สภาพแวดล้อมที่เหมาะสำหรับการพัฒนาของเชื้อรารวมทั้งผู้ที่ผลิตสารพิษจากเชื้อรา สารพิษเหล่านี้เป็นสารทุติยภูมิที่มีความหลากหลายทางเคมีที่อาจก่อให้เกิดชุดของ
eVects ที่เป็นอันตรายในสุขภาพของมนุษย์และสัตว์ (CAST 2003) ในบรรดาสารพิษจากเชื้อราที่รู้จักกันต่างๆ fumonisin ในที่ผลิตโดยเชื้อรา Fusarium verticillioides (เชลดอน) และเชื้อรา Fusarium proliferatum (Matsushima) อาจจะเน้น สารพิษเหล่านี้ถูกแยกออกในปี 1988 โดย Bezuidenhout
et al., และถึงตอนนี้ 18 โมเลกุลได้รับการที่โดดเด่น (Ah-Seo & Lee, 1999) ฟูโมนิซิ B1 (FB1) จะถือเป็นพิษมากที่สุดและบ่อยที่สุดของสารพิษเหล่านี้พบในธรรมชาติ (Gelderblom, Marasas, Vleggaar, ธิลล์ & Cawood, 1992) สอดคล้องกับประมาณ 70% ของ fumonisin ในทั้งหมด (Pittet, 1998) fumonisin ในมีความเชื่อมั่นในการผลิต eVects พิษของพวกเขา byinterrupting สังเคราะห์ sphingolipids ผ่าน thenhibition ของเอนไซม์ที่เรียกว่า synthetase เซรา (Norred วัง Yoo, ไรลีย์และเมอร์ริ, 1992; Wang, Norred, เบคอน, ไรลีย์และเมอร์ริ, 1991) สารพิษเหล่านี้ได้ beenrelated เพื่อ diVerent eVects พิษในสัตว์เช่น leukoencephalomalacia ในม้า (Mallmann, Santurio และ Dilkin, 1999), อาการบวมน้ำที่ปอดในสุกร (Casteel, ตุรกีและ Rottinghaus, 1994) การปรับเปลี่ยนการทำงานของไตและตับในวัว (Mathuret al., 2001) และเนื้องอกในหนู (Gelderblom et al., 2001) ในมนุษย์บริโภคผลิตภัณฑ์ข้าวโพดปนเปื้อนด้วย fumonisin ในได้รับการ epidemiologicalrelated ไปสู่การพัฒนาของโรคมะเร็งหลอดอาหาร (ชูลี่ & 1994; Franceschi, Bidoli บารอนและ La Vacchia, 1995) ได้รับการ .Fumonisins identiWed ใน agriculturalproducts ต่างๆที่จะนำมาใช้ เป็นอาหารสัตว์รวมทั้งข้าวโพดข้าวฟ่างและข้าวบาร์เลย์ (ไมย์, et al, 2002;. พาร์ค, คิม Shon, และคิม 2002; ซิลวา, Pozzi, Mallozzi, กาซาและCorrêa 2000; ซีเดนแฮม Marasas, Shepard, ธิลล์ และ Hirooka, 1992) ในประเทศบราซิล, การศึกษาส่วนใหญ่เกี่ยวกับการปนเปื้อนของเมล็ดที่มี fumonisin ในดูไปทางทิศใต้และภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ (หาดจอมเทียนและ Mercadante, 2002) ในรัฐบาเยียสืบสวนเกี่ยวกับการปนเปื้อนของผลิตภัณฑ์อาหารที่มีสารพิษจากเชื้อราจะหายาก Bautista เท่านั้น Oliveira, มิแรนดาและฝ่ายขาย (1989) และ Batatinha และคณะ (2003) รายงานการปรากฏตัวของ aXatoxins ในข้าวโพดและถั่วลิสง แต่ไม่มีรายงานเกี่ยวกับการปนเปื้อนของธัญพืชหรือผลิตภัณฑ์อาหารอื่น ๆ ที่มี fumonisin ใน ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือเพื่อตรวจสอบสถานะของ fumonisin ในผู้ผลิตเบียร์ในเมล็ดพืชที่ใช้เป็นอาหารสัตว์โคนมในรัฐนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ agroindustrial ตกค้างในอาหารสัตว์ได้กลายเป็นปฏิบัติอย่างต่อเนื่องในคุณสมบัติชนบท เป็นทางเลือกในการลดต้นทุนโดยไม่ลดประสิทธิภาพของการให้อาหารฝูง ในรัฐ Bahia , brewers เม็ดมีใช้กันอย่างแพร่หลายอาหารผลิตภัณฑ์ในโคนมพันธุ์ เนื่องจากที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงและประหยัดค่าใช้จ่ายในการขนส่งเป็นฟาร์มและ breweries อยู่ใกล้กับแต่ละอื่น ๆ scientiwc การศึกษาบ่งชี้ว่า การรวมของเบียร์เมล็ดในอาหารเช่น 16 – 30 เปอร์เซ็นต์วัตถุแห้ง ผลในการเพิ่มขึ้นในการผลิตนม ( belibasakis & tsirgogianni ซิลวา , คาร์โดโซ , 1996 ; , Mello & Motta , 1982 ) .
สภาพภูมิอากาศของ microregions โคนมที่หลักหน่วยการผลิตของรัฐตั้งอยู่ ,พร้อมกับรูปแบบของกระเป๋าของเบียร์เมล็ดพืชในคุณสมบัติชนบทและองค์ประกอบของพื้นผิวนี้ให้สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนาของเชื้อรา รวมทั้งที่ผลิตไมโครท็อกซิน . สารพิษเหล่านี้เป็นสารเคมีที่มีสารทุติยภูมิที่อาจก่อให้เกิดชุดของ
เป็นอันตราย evects ในสุขภาพของมนุษย์และสัตว์ ( หล่อ , 2003 ) รู้จักไมโครท็อกซินระหว่างต่าง ๆ ,ฟูโมนิซิน ที่ผลิตโดยเชื้อรา Fusarium verticillioides ( เชล ) และ Fusarium proliferatum ( Matsushima ) อาจจะเน้น สารพิษเหล่านี้ถูกแยกใน 1988 โดย bezuidenhout
et al . , และถึงตอนนี้ 18 โมเลกุลได้ถูกลักษณะ ( อะซอ&ลี , 1999 ) ฟูโมนิซิน B1 ( fb1 ) จะถือว่าเป็นสารพิษมากที่สุดและบ่อยที่สุดของสารพิษเหล่านี้พบในธรรมชาติ ( gelderblom marasas , ,vleggaar ธีล , &คาวู๊ด , 1992 ) ที่ประมาณ 70% ของทั้งหมด ฟูโมนิซิน ( pittet , 1998 ) ฟูโมนิซินเชื่อว่าผลผลิตที่เป็นพิษ evects byinterrupting การสังเคราะห์สฟิงโกลิพิดผ่าน thenhibition ของเอนไซม์เรียกว่าเทสเซราไมด์ ( norred , วัง , ยู , ไรลีย์ , & Merrill , 1992 ; วัง norred เบคอน ไรลี่ย์ & Merrill , 1991 )สารพิษเหล่านี้ได้ beenrelated เพื่อ diverent evects เป็นพิษในสัตว์ เช่น leukoencephalomalacia ในม้า ( mallmann santurio & dilkin , , , 1999 ) , ปอดบวมน้ำในสุกร ( เคสติล เติร์ก & rottinghaus , 1994 ) , ไตและตับ การเปลี่ยนแปลงในโค ( mathuret al . , 2001 ) และเนื้องอกในหนู ( gelderblom et al , . , 2001 ) ในมนุษย์การบริโภคผลิตภัณฑ์ข้าวปนเปื้อนด้วยฟูโมนิซินได้รับ epidemiologicalrelated เพื่อการพัฒนาของโรคมะเร็งหลอดอาหาร ( ชู& Li , 1994 ; ฟรันจี ีส bidoli , , บารอน , &ลา vacchia , 1995 ) ฟูโมนิซินได้รับในแต่ละ identiwed ต่าง ๆเพื่อใช้เป็นอาหาร สัตว์ ได้แก่ ข้าวโพด ข้าวฟ่าง ข้าวบาร์เลย์ ( อัลเมด้า et al . , 2002 ; ปาร์ค คิม ชอน& , คิม , 2002 ; pozzi ซิลวา , ,mallozzi ออร์เตกา &ê , RR , 2000 ; ซิดแนม marasas , Shepard , ธีล , &ฮิโรกะ , 2535 ) ในบราซิลส่วนใหญ่การศึกษาการปนเปื้อนของธัญพืชกับฟูโมนิซินอ้างอิงถึงใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ภูมิภาคของประเทศ ( ติดทะเล& mercadante , 2002 ) ในรัฐบาเฮีย จากการสอบสวนเกี่ยวกับการปนเปื้อนของผลิตภัณฑ์อาหารด้วยไมโคทอกซินได้ยาก เพียง Bautista , โอลิเวียร่า , มิแรนด้าและการขาย ( 1989 ) และ batatinha et al . ( 2003 ) รายงานสถานะของ axatoxins ในข้าวโพด และถั่วลิสง แต่ไม่มีรายงานเกี่ยวกับการปนเปื้อนของธัญพืชและผลิตภัณฑ์อาหารอื่น ๆที่มีฟูโมนิซิน . ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบสถานะของฟูโมนิซินในเบียร์ข้าวใช้เป็นอาหารโคนม
ในรัฐนี้