1. IntroductionIn order to improve

1. Introduction

In order to improve exploitation patterns and reduce the problem of discards in the fisheries, Norway has over the years established a suite of regulations and management measures [1] and [2]. The main objective has been to promote an exploitation pattern where fish below minimum legal size are spared, and where unwanted bycatch can be minimised. This has been achieved through several interconnected measures, which can be referred to as the “Discard Ban Package”.

There are several causes or incentives for discarding [2], [3] and [4], including:

•

juvenile fish; discarding of fish below minimum landing/commercial size
•

highgrading; filling scarce quotas with fish of size and quality obtaining a higher price per kg
•

lack of quota; discarding of species for which the vessel has exhausted its quotas or exceeded bycatch limits
•

too large catches; discarding the part of catch exceeding the vessel’s processing or carrying capacity
•

species of low value; discarding of bycatches of species of little or no commercial value
•

damaged fish; discarding of fish that is damaged or otherwise unfit for human consumption.

The incentives for discarding may vary according to a range of parameters such as e.g. ecosystem, size and age structure of target stocks, season, gear type, available quotas and the regulatory framework. Discarding is often regarded as a waste of living resources [5] and [6]. Minimising unwanted bycatch that might otherwise be discarded is relevant both to conservation and to economical and distributional aspects of fishing activities. The term “unwanted” may in this context encompass bycatches of threatened species and species without economic interest to the fisher, as well as species for which a particular fisher or fleet does not hold a quota or fishing right.

Norway introduced a discard ban on cod (Gadus morhua) and haddock (Melanogrammus aeglefinus) in 1987 for both economic and ethical reasons [7]. The very existence of the ban has been beneficial in changing the fishers’ attitudes and discouraging the practice of discarding. The ban was gradually expanded to new species, and from 2009 an obligation to land all catches was introduced, albeit with certain exemptions [8] and [9]. It should be noted that the ban applies to dead or dying fish. Viable fish can be released back to the sea.

The discard ban was preceded by a programme of real-time closures of fishing areas (RTCs) which evolved from 1984 and onwards.

Area closures are well developed measures in fisheries as well as environmental management. An overview of the usage of area restrictions, including Marine Protected Areas, in Norwegian fisheries management is available online [10]. In fisheries management, closed areas can basically be grouped into two main categories: permanently closed areas and RTCs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำการปรับปรุงรูปแบบการแสวงหาประโยชน์ และลดปัญหาของละเว้นในการประมง นอร์เวย์มีปีสร้างชุดของกฎระเบียบ และมาตรการจัดการ [1] และ [2] มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อ ส่งเสริมรูปแบบการแสวงหาประโยชน์ที่จะช่วยปลาด้านล่างขนาดต่ำสุด และที่สามารถกระบวนการ bycatch ที่ไม่พึงประสงค์ นี้ได้รับความผ่านมาตรการหลายอย่างเชื่อมต่อกัน ซึ่งสามารถอ้างอิงถึงเป็น "ละทิ้งบ้านแพคเกจ"มีหลายสาเหตุหรือแรงจูงใจสำหรับการละทิ้ง [2], [3] [4], และรวมถึง:• ปลาสลบ ละทิ้งปลาด้านล่างขนาดจอด/พาณิชย์ต่ำสุด• highgrading กรอกรายละเอียดโควต้าขาดแคลนปลาขนาดและคุณภาพที่ได้รับราคาที่สูงขึ้นต่อกิโลกรัม• ไม่มีโควต้า ละทิ้งพันธุ์ซึ่งเรือมีหมดโควต้าของ หรือเกินขีดจำกัด bycatch• จับมากเกินไป ละทิ้งส่วนที่จับเกินประมวลผลหรือความจุของเรือ• ชนิดของกลุ่มสินทรัพย์มูลค่าต่ำ ละทิ้งของ bycatches ชนิดของมูลค่าน้อย หรือไม่มี• ปลาเสียหาย ละทิ้งปลาที่เสียหาย หรือมิฉะนั้นไม่เหมาะสำหรับมนุษย์บริโภคแรงจูงใจสำหรับการละทิ้งอาจแตกต่างกันตามช่วงของพารามิเตอร์เช่นเช่นโครงสร้างระบบนิเวศ ขนาด และอายุของหุ้นเป้าหมาย ฤดูกาล เกียร์ชนิด มีโควต้า และกรอบระเบียบ มักจะถือว่าละทิ้งเป็นเสียชีวิตทรัพยากร [5] และ [6] Bycatch ที่ไม่พึงประสงค์กับลดที่มิฉะนั้นอาจถูกละทิ้งจะเกี่ยวข้องกับ การอนุรักษ์ และ การประหยัด และขึ้นด้านกิจกรรมตกปลา คำว่า "ไม่" อาจในบริบทนี้รอบ bycatches คามสายพันธุ์ และสายพันธุ์โดยไม่ต้องสนใจเศรษฐกิจฟิชเชอร์ ตลอดจนพันธุ์สำหรับซึ่ง เฉพาะฟิชเชอร์หรือเรือไม่ได้ถือเป็นโควตาหรือตกปลาขวานอร์เวย์นำบ้านละทิ้ง cod (Gadus morhua) และ haddock (แถบดำ aeglefinus) ในปี 1987 ด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจ และจริยธรรม [7] ดำรงของบ้านได้รับประโยชน์ ในการเปลี่ยนแปลงทัศนคติของสฟิช discouraging ปฏิบัติการละทิ้ง บ้าน ค่อย ๆ ขยายพันธุ์ใหม่ และ 2552 การที่ดินทั้งหมดซึ่งถูกนำมา ใช้ แม้ว่ามีบาง exemptions [8] [9] มันควรจดบันทึกว่า ที่บ้านใช้ปลาตาย หรือตาย สามารถปล่อยปลาได้ไปทะเลบ้าน ทิ้งถูกนำหน้า ด้วยโปรแกรมการปิดแบบเรียลไทม์ของพื้นที่ประมง (RTCs) ซึ่งพัฒนา จาก 1984 และเป็นต้นไปปิดตั้งเป็นมาตรการที่ดีในการประมงและสิ่งแวดล้อม ภาพรวมของการใช้พื้นที่จำกัด รวมถึงพื้นที่ในการป้องกันทางทะเล การจัดการประมงนอร์เวย์คือ ออนไลน์ว่าง [10] ในการจัดการประมง ปิดพื้นที่สามารถโดยทั่วไปจะจัดกลุ่มเป็นสองประเภทหลัก: ปิด RTCs และพื้นที่อย่างถาวรได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำเพื่อที่จะปรับปรุงรูปแบบการใช้ประโยชน์และการลดปัญหาการทิ้งในการประมง, นอร์เวย์ได้ในช่วงหลายปีที่จัดตั้งขึ้นเป็นชุดของกฎระเบียบและมาตรการการจัดการ [1] และ [2] วัตถุประสงค์หลักได้รับการส่งเสริมรูปแบบการใช้ประโยชน์ที่ปลาขนาดต่ำกว่าขั้นต่ำตามกฎหมายจะได้งดเว้นและที่ bycatch ที่ไม่พึงประสงค์สามารถลด . นี้ได้รับการประสบความสำเร็จผ่านมาตรการที่เชื่อมต่อกันหลายอย่างซึ่งสามารถจะเรียกว่า "บ้านยกเลิกแพ็กเกจ" มีหลายสาเหตุหรือแรงจูงใจให้มีการทิ้ง [2], [3] และ [4] รวมไปถึง: • ปลาเด็กและเยาวชน; ทิ้งของปลาดังต่อไปนี้เชื่อมโยงไปถึงขั้นต่ำ / เชิงพาณิชย์ขนาด• highgrading; กรอกโควต้าที่หายากที่มีปลาที่มีขนาดและคุณภาพที่ได้รับราคาที่สูงขึ้นต่อกิโลกรัม• ขาดโควต้า; ทิ้งของสายพันธุ์ที่เรือได้หมดโควต้าหรือเกินขีด จำกัด bycatch • จับที่มีขนาดใหญ่เกินไป ทิ้งส่วนหนึ่งของการประมวลผลการจับเกินของเรือหรือขีดความสามารถ• ชนิดของค่าต่ำ; ทิ้งของ bycatches ของสายพันธุ์ของน้อยหรือไม่มีมูลค่าการค้า• ปลาเสียหาย ทิ้งของปลาที่ได้รับความเสียหายหรือไม่เหมาะเป็นอย่างอื่นสำหรับการบริโภคของมนุษย์. แรงจูงใจในการทิ้งอาจแตกต่างกันตามช่วงของพารามิเตอร์เช่นเช่นระบบนิเวศขนาดและโครงสร้างอายุของหุ้นเป้าหมายฤดูกาลประเภทเกียร์โควต้าที่มีอยู่และกรอบการกำกับดูแล ทิ้งมักจะถือได้ว่าเป็นเสียทรัพยากรที่อยู่อาศัย [5] และ [6] Minimising bycatch ที่ไม่พึงประสงค์ที่อาจจะทิ้งมีความเกี่ยวข้องทั้งกับการอนุรักษ์และด้านเศรษฐกิจและการกระจายของกิจกรรมการประมง คำว่า "ที่ไม่พึงประสงค์" อาจจะในบริบทนี้หมายรวม bycatches ของภัยคุกคามชนิดและสายพันธุ์โดยไม่มีดอกเบี้ยทางเศรษฐกิจให้กับชาวประมงเช่นเดียวกับสายพันธุ์ที่ชาวประมงหรือเรือเดินสมุทรที่ไม่ได้ถือโควต้าหรือขวาประมง. นอร์เวย์แนะนำห้ามทิ้งในปลา (Gadus morhua) และปลาทะเลชนิดหนึ่ง (Melanogrammus aeglefinus) ในปี 1987 ด้วยเหตุผลทั้งทางเศรษฐกิจและทางจริยธรรม [7] ดำรงอยู่ของบ้านที่ได้รับประโยชน์ในการเปลี่ยนทัศนคติชาวประมงและท้อใจการปฏิบัติของการทิ้ง ห้ามถูกขยายไปยังสายพันธุ์ใหม่และจาก 2009 ภาระผูกพันที่จะลงจอดจับทั้งหมดได้รับการแนะนำแม้จะมีข้อยกเว้นบางอย่าง [8] และ [9] มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าการห้ามนำไปใช้กับปลาตายหรือตาย ปลาสามารถทำงานได้ปล่อยกลับสู่ทะเล. ห้ามทิ้งถูกนำหน้าด้วยโปรแกรมของการปิดในเวลาจริงของพื้นที่ประมง (RTCs) ซึ่งวิวัฒนาการมาจากปี 1984 และเป็นต้นไป. ปิดพื้นที่ที่มีการพัฒนาดีมาตรการในการประมงรวมทั้งการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม ภาพรวมของการใช้งานของข้อ จำกัด ของพื้นที่รวมทั้งพื้นที่คุ้มครองทางทะเลในการจัดการประมงนอร์เวย์พร้อมใช้งานออนไลน์ [10] ในการจัดการประมงปิดพื้นที่โดยทั่วไปสามารถแบ่งออกได้เป็นสองประเภทหลัก: พื้นที่ปิดอย่างถาวรและ RTCs

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ

เพื่อปรับปรุงรูปแบบการใช้ประโยชน์ และลดปัญหาการทิ้งในการประมง , นอร์เวย์มีปีก่อตั้งชุดของกฎระเบียบและมาตรการจัดการ [ 1 ] และ [ 2 ] วัตถุประสงค์หลักที่ได้รับการส่งเสริมการใช้ประโยชน์แบบที่ปลาด้านล่างขนาดขั้นต่ำตามกฎหมายงดเว้น และที่ไม่พึงประสงค์ bycatch สามารถลด .นี้มีความเชื่อมโยงผ่านหลายมาตรการ ซึ่งจะเรียกว่า " ทิ้งบ้าน แพคเกจ "

มีหลายสาเหตุหรือแรงจูงใจสำหรับทิ้ง [ 2 ] , [ 3 ] และ [ 4 ] , รวมทั้ง :

-

เด็กปลา ทิ้งปลาลงล่างสุด
/ พาณิชย์ขนาด -

highgrading ; บรรจุโควตาขาดแคลนกับปลาขนาดและคุณภาพที่ได้รับสูงกว่า ราคา กิโลกรัมละ
-

ไม่มีโควต้า ; ทิ้งชนิดที่เรือได้หมดโควต้าหรือเกินขีด จำกัด ของ bycatch
-

จับขนาดใหญ่เกินไป ; ทิ้งส่วนหนึ่งของจับเกินร่างทรงของการประมวลผลหรือแบกความจุ
-
ชนิดต่ำค่า ; ทิ้ง bycatches ชนิดของเล็ก ๆน้อย ๆหรือค่า
-

ปลาเชิงพาณิชย์ เสียไม่มีการจำหน่ายปลาที่เสียหายหรือไม่เหมาะสำหรับการบริโภคของมนุษย์

แรงจูงใจสำหรับการอาจแตกต่างกันไปตามช่วงของพารามิเตอร์เช่นเช่นระบบนิเวศ ขนาด และโครงสร้างอายุของหุ้นเป้าหมายฤดูกาล ประเภทเกียร์ โควต้าที่มีอยู่ และกรอบกฎระเบียบ ทิ้งมักถือเป็นของเสียของทรัพยากรสิ่งมีชีวิต [ 5 ] [ 6 ]ลดที่ไม่พึงประสงค์ bycatch ที่มิฉะนั้นอาจถูกยกเลิก เกี่ยวข้อง ทั้งด้านการอนุรักษ์และประหยัดและการแจกแจงของกิจกรรมตกปลา คำว่า " ไม่ " ในบริบทนี้ครอบคลุม bycatches ของการข่มขู่ Species ชนิดโดยไม่สนใจปลาเศรษฐกิจ รวมทั้งชนิดที่เฉพาะเจาะจงหรือชาวประมงเรือไม่ถือโควต้าหรือตกปลาก็ได้

นอร์เวย์แนะนำห้ามทิ้งบนซีโอดี ( gadus morhua ) และแฮดด็อก ( melanogrammus aeglefinus ) ในปี 1987 ทั้งเศรษฐกิจและจริยธรรมเหตุผล [ 7 ] มีอยู่มากของบ้านได้รับประโยชน์ในการเปลี่ยนทัศนคติของชาวประมงและท้อใจการปฏิบัติการ . บ้านก็ค่อย ๆ ขยายสายพันธุ์ใหม่ และปี 2552 มีภาระหน้าที่ที่ดินทั้งหมดที่จับได้เริ่มนำมาใช้แม้จะมีบางคนยกเว้น [ 8 ] และ [ 9 ] มันควรจะสังเกตว่าห้ามใช้กับตายหรือตายของปลา ได้ปลาที่สามารถปล่อยกลับสู่ทะเล

ทิ้งบ้านที่ถูกนำหน้าโดยโปรแกรมเรียลไทม์การปิดพื้นที่ตกปลา ( rtcs ) ซึ่งพัฒนาขึ้นจากปี 1984 เป็นต้นไป ปิดพื้นที่

จะพัฒนาดีมาตรการทางการประมง รวมทั้งการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมภาพรวมของการใช้ข้อ จำกัด ของพื้นที่ รวมทั้งพื้นที่คุ้มครองทางทะเล ในการจัดการประมงนอร์เวย์สามารถใช้ได้ออนไลน์ [ 10 ] ในการจัดการประมง พื้นที่ปิดสามารถทั่วไปจะแบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก : พื้นที่ปิดอย่างถาวร และ rtcs .