IntroductionCommon scab is a diseas

Introduction
Common scab is a disease widely distributed in
potato-growing areas. The disease is characterized by
superficial or deep corky lesions on potato tubers.
Streptomyces scabies (Lambert and Loria, 1989) is
the main causal agent of the disease (Goyer et al.,
1996). Methods used to control common scab include
chemical treatments of seed potato tubers (Davis et
al., 1976), irrigation (Adams and Lapwood, 1978),
soil amendments (Weinhold and Brown, 1968), cultivar
choice (Bouchek-Mechiche et al., 2000) and
rotation strategies (Li et al., 1999). Biological control
of potato scab by nonpathogenic streptomycetes
was also reported (Doumbou et al., 1998; Liu et al.,
1995a; Ryan and Kinkel, 1997). In our laboratory,
we are working with Streptomyces melanosporofaciens
EF-76 (Doumbou et al., 2001a), formely S. hygroscopicus sbsp. geldanus, a biocontrol agent controlling
raspberry root rot caused by Phytophthora
fragariae var. rubi (Valois et al., 1996). Strain EF-
76 produces geldanamycin (Toussaint et al., 1997), a
polyketide exhibiting antimicrobial activity (DeBoer
et al., 1970). This antibiotic inhibits the growth of several
plant pathogenic fungi (Toussaint et al., 1997) and
geldanamycin-producing streptomycetes were shown
to protect crops against several fungal diseases (Rothrock
and Gottlieb, 1984; Valois et al., 1996). This
antibiotic is also active against some Gram-positive
bacteria (Toussaint et al., 1997) such as S. scabies
(Agbessi, 2002) but the efficiency of this bioagent to
control common scab has not yet been determined.
Chitosan, a chitin deacetylated derivative, is another
product that was shown effective to control several
fungal diseases (Benhamou and Thériault, 1992;
Sathiyabama and Balasubramanian, 1998). Protection
conferred to plants by chitosan depends on both
the elicitation of plant defense mechanisms (Kauss et

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำScab ทั่วไปเป็นโรคกระจายพื้นที่การปลูกมันฝรั่ง โรคเป็นลักษณะผิวเผิน หรือลึก corky แผลบนหัวมันฝรั่งเป็น scabies streptomyces (Lambert และ Loria, 1989)ตัวแทนสาเหตุหลักของโรค (Goyer et al.,1996) . วิธีใช้การควบคุม scab ทั่วไปรวมเคมีของหัวมันฝรั่งเมล็ด (Davis etal., 1976), ชลประทาน (Adams และ Lapwood, 1978),ดินแปลง (Weinhold และน้ำตาล 1968), พันธุ์ทางเลือก (Bouchek-Mechiche et al. 2000) และกลยุทธ์หมุน (Li et al. 1999) การควบคุมทางชีวภาพของมันฝรั่ง scab โดย nonpathogenic streptomycetesก็รายงาน (Doumbou et al. 1998 Liu et al.,1995a Ryan และ Kinkel, 1997) ห้องปฏิบัติเรากำลังทำงานกับ Streptomyces melanosporofaciensEF-76 (Doumbou et al. 2001a), formely S. hygroscopicus sbsp geldanus ตัวแทน biocontrol ควบคุมราสเบอร์รี่รากเน่าที่เกิดจากไฟfragariae ผู้ใช้ var. (แห่งวาลัว et al. 1996) สายพันธุ์ EF-76 ผลิต geldanamycin (Toussaint et al. 1997), การโพลีคีไทด์แสดงกิจกรรมต้านจุลชีพ (DeBoeret al. 1970) ยาปฏิชีวนะนี้ยับยั้งการเติบโตของหลายโรงงานทำให้เกิดโรคเชื้อรา (Toussaint et al. 1997) และเห็นผลิต geldanamycin streptomycetesเพื่อปกป้องพืชป้องกันโรคเชื้อราต่าง ๆ (Rothrockและ Gottlieb, 1984 แห่งวาลัว et al. 1996) นี้ยาปฏิชีวนะใช้กับบางแบคทีเรียแกรมบวกแบคทีเรีย (Toussaint et al. 1997) เช่น S. scabies(Agbessi, 2002) แต่ประสิทธิภาพของ bioagent นี้ไปควบคุมที่ยังไม่ได้ระบุ scab ทั่วไปไคโตซาน ไคทิน deacetylated อนุพันธ์ เป็นอีกหนึ่งผลิตภัณฑ์ที่แสดงประสิทธิภาพในการควบคุมหลายโรคเชื้อรา (Benhamou และ Thériault, 1992Sathiyabama และ Balasubramanian, 1998) การป้องกันโปรดเกล้าฯ ให้พืช โดยไคโตซานขึ้นบนทั้งสองelicitation ของกลไกการป้องกันของพืช (Kauss et

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ตกสะเก็ดทั่วไปเป็นโรคที่กระจายอยู่ทั่วไปใน
พื้นที่มันฝรั่งเติบโต โรคที่เป็นลักษณะ
ตื้นหรือลึกแผลก๊อกบนหัวมันฝรั่ง.
Streptomyces หิด (แลมเบิร์และ Loria 1989) เป็น
ตัวแทนสาเหตุหลักของการเกิดโรค (Goyer et al.,
1996) วิธีการที่ใช้ในการควบคุมโรคผิวหนังที่พบบ่อย ได้แก่
การรักษาทางเคมีของหัวมันฝรั่งเมล็ด (เดวิส et
al., 1976) การชลประทาน (อดัมส์และ Lapwood, 1978),
ปรับปรุงดิน (Weinhold และบราวน์, 1968), พันธุ์
Choice (Bouchek-Mechiche et al, , 2000) และ
กลยุทธ์การหมุน (Li et al., 1999) การควบคุมทางชีวภาพ
ของตกสะเก็ดมันฝรั่งโดยใน streptomycete nonpathogenic
ยังมีรายงาน (Doumbou et al, 1998;.. หลิว, et al,
1995a; ไรอันและ Kinkel, 1997) ในห้องปฏิบัติการของเรา,
เรากำลังทำงานกับ Streptomyces melanosporofaciens
EF-76 (Doumbou et al., 2001a) ชื่อเดิมเอส hygroscopicus sbsp geldanus ตัวแทนควบคุมทางชีวภาพในการควบคุม
โรครากเน่าราสเบอร์รี่ที่เกิดจากเชื้อรา Phytophthora
fragariae var Rubi (วาลัวส์ et al., 1996) สายพันธุ์ประสิทธิผล
76 ผลิต geldanamycin (นักบุญ et al., 1997) ซึ่งเป็น
polyketide การแสดงฤทธิ์ต้านจุลชีพ (DeBoer
et al., 1970) ยาปฏิชีวนะนี้ยับยั้งการเจริญเติบโตของหลาย
ราสาเหตุโรคพืชและ (นักบุญ et al, 1997.)
ใน streptomycete geldanamycin ผลิตที่มีการแสดง
เพื่อป้องกันพืชกับโรคเชื้อราหลายคน (Rothrock
และ Gottlieb 1984. วาลัวส์, et al, 1996) นี้
ยาปฏิชีวนะยังทำงานอยู่กับอะไรบางอย่างแกรมบวก
แบคทีเรีย (นักบุญ et al., 1997) เช่นเอสหิด
(Agbessi, 2002) แต่ประสิทธิภาพของ bioagent นี้เพื่อ
ควบคุมโรคผิวหนังที่พบบ่อยยังไม่ได้รับการพิจารณา.
ไคโตซาน, ไคติน deacetylated อนุพันธ์เป็นอีกหนึ่ง
ผลิตภัณฑ์ที่ถูกนำมาแสดงที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมหลาย
โรคเชื้อรา (เบนและThériault 1992;
Sathiyabama และ Balasubramanian, 1998) คุ้มครอง
หารือกับพืชไคโตซานโดยขึ้นอยู่กับทั้ง
ดึงเอาของกลไกการป้องกันพืช (ดินแบบ et