A third reason isthe possibility fo

A third reason is
the possibility for working on several language goals together.
When Kamhi (2014) chose narratives as a priority goal,
he emphasized that narratives provided an “umbrella” for
working on lexical, sentence, and text goals at the same time.
The same is true for expository text. SLPs can consult several
resources for details on teaching expository language
to children with language disorders (Ehren, 2010; WardLonergran,
2010; Westby, Culatta, & Hall-Kenyon, in press).
Before leaving the topic of language goals appropriate
for older children, it is necessary to invoke the heterogeneity
caveat. All clinicians with experience in language disorders
know that a goal that is tailor-made for one child may not be
appropriate for or needed by another child. This fact was
aptly demonstrated in a study in which the researchers compared
content and form in narratives produced by children
with SLI (Colozzo, Gillam, Wood, Schnell, & Johnston,
2011). The researchers uncovered content–form disassociations
in a majority of children with SLI. Some had relative
strengths in content elaboration but not grammatical accuracy;
in others, the reverse pattern was seen—strengths in
grammar but not in content. Age-matched peers showed far
fewer disassociations of content and form. Although the
authors (Colozzo et al., 2011) argued that intervention within
a broad narrative framework could benefit children with both
patterns, the details of treatment will need to be adjusted.
In the BCL project, we have seen considerable variation
in writing abilities in the areas of spelling, vocabulary
sophistication, sentence fluency, and text structure for
children with similar scores on norm-referenced tests of oral
language. Although I have described three types of goals
(complex sentences, verb structure, and expository text)
as priorities for older children with language disorders,
I believe strongly that all intervention work must be appropriately
individualized.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุผลที่สามคือความเป็นไปได้สำหรับการทำงานในภาษาเป้าหมายหลายแห่งด้วยกัน. เมื่อ Kamhi (2014) เลือกคำบรรยายเป็นเป้าหมายลำดับความสำคัญที่เขาเน้นย้ำว่าเรื่องเล่าให้"ร่ม" สำหรับการทำงานในคำศัพท์ประโยคและเป้าหมายข้อความในเวลาเดียวกันเดียวกันเป็นจริงสำหรับข้อความชี้แจง SLPs สามารถให้คำปรึกษาหลายแหล่งข้อมูลสำหรับรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียนการสอนภาษาการชี้แจงให้กับเด็กที่มีความผิดปกติทางภาษา(Ehren 2010; WardLonergran, 2010; Westby, Culatta และฮอลล์เคนยอนในการกด). ก่อนออกจากหัวข้อของเป้าหมายภาษาที่เหมาะสมสำหรับเด็กที่มีอายุมากกว่ามันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเรียกความหลากหลายข้อแม้ แพทย์ทั้งหมดที่มีประสบการณ์ในความผิดปกติของภาษารู้ว่าเป้าหมายที่เป็นตัดสำหรับเด็กคนหนึ่งอาจจะไม่เป็นที่เหมาะสมหรือจำเป็นโดยลูกอีก ความเป็นจริงนี้ได้แสดงให้เห็นถึงเหมาะเจาะในการศึกษาที่นักวิจัยเทียบเนื้อหาและรูปแบบในเรื่องเล่าที่ผลิตโดยเด็กด้วยSLI (Colozzo, กิลแลม, ไม้, Schnell, และจอห์นสัน, 2011) นักวิจัยค้นพบ disassociations เนื้อหารูปแบบในส่วนของเด็กด้วยSLI บางคนมีญาติจุดแข็งในรายละเอียดเนื้อหา แต่ไม่ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์; คนอื่น ๆ ในรูปแบบย้อนกลับถูกมองว่าจุดแข็งในไวยากรณ์แต่ไม่ได้อยู่ในเนื้อหา เพื่อนของอายุที่จับคู่แสดงให้เห็นไกลdisassociations น้อยของเนื้อหาและรูปแบบ แม้ว่าผู้เขียน (Colozzo et al., 2011) เป็นที่ถกเถียงกันแทรกแซงว่าภายในกรอบการเล่าเรื่องในวงกว้างจะได้รับประโยชน์เด็กที่มีทั้งรูปแบบรายละเอียดของการรักษาจะต้องมีการปรับ. the ในโครงการ BCL เราได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมากในการเขียนความสามารถในพื้นที่ของการสะกดคำศัพท์ความซับซ้อนคล่องแคล่วประโยคและโครงสร้างข้อความสำหรับเด็กที่มีคะแนนที่คล้ายกันในการทดสอบบรรทัดฐานอ้างอิงในช่องปากของภาษา ถึงแม้ว่าผมจะได้อธิบายสามประเภทของเป้าหมาย(ประโยคที่ซับซ้อนโครงสร้างคำกริยาและข้อความอธิบาย) เป็นลำดับความสำคัญสำหรับเด็กที่มีอายุมากกว่าที่มีความผิดปกติภาษาผมเชื่อมั่นว่าการแทรกแซงการทำงานทั้งหมดจะต้องมีความเหมาะสมเป็นรายบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุผลที่สามคือ
ความเป็นไปได้สำหรับการทำงานบนเป้าหมายหลายภาษาด้วยกัน
เมื่อ kamhi ( 2014 ) เลือกเรื่องเล่าเป็นสําคัญ เป้าหมาย
เขาเน้นว่าเรื่องเล่าให้ " ร่ม " สำหรับ
ทำศัพท์ ประโยค และข้อความที่เป้าหมายในเวลาเดียวกัน
เดียวกันเป็นจริงสำหรับข้อความภาษาไทย . slps สามารถปรึกษารายละเอียดการสอนทรัพยากรหลาย

เรียนวิชาภาษาไทยเด็กที่มีความผิดปกติทางภาษา ( เอเรน wardlonergran 2010 , 2010 ;
; culatta Westby , ห้องโถง , & Kenyon ในกด ) .
ก่อนออกจากหัวข้อของภาษาเป้าหมายเหมาะสม
สำหรับเด็ก จำเป็นต้องเรียกใช้ความหลากหลาย
ข้อแม้ . แพทย์ที่มีประสบการณ์ในความผิดปกติทางภาษา
รู้ว่าเป้าหมายที่สั่งตัดพิเศษสำหรับเด็กอาจไม่ถูก
ที่เหมาะสมหรือจำเป็นโดยเด็กอื่น ความเป็นจริงนี้
aptly แสดงในการศึกษาที่นักวิจัยเปรียบเทียบ
เนื้อหาและรูปแบบในเรื่องเล่าที่ผลิตโดยเด็ก
กับ SLI ( colozzo กิลเลิ่ม ไม้ ชเนล , ,
&จอห์นสัน , 2011 ) นักวิจัยค้นพบเนื้อหาและรูปแบบ disassociations
ในส่วนใหญ่ของเด็กกับ SLI . บางคนมีญาติ
จุดแข็งในเนื้อหารายละเอียด แต่ความถูกต้องไม่ใช่ไวยากรณ์ ;
ผู้อื่น กลับเห็นจุดแข็งในรูปแบบ
ไวยากรณ์แต่ไม่ได้อยู่ในเนื้อหา เพื่อนอายุใกล้เคียงพบไกล
disassociations น้อยลง เนื้อหาและรูปแบบ แม้ว่า
เขียน ( colozzo et al . , 2011 ) แย้งว่า การแทรกแซงภายใน
กรอบกว้าง ได้ประโยชน์ทั้งการเล่าเรื่องเด็ก
รูปแบบรายละเอียดของการรักษาจะต้องมีการปรับเปลี่ยน
ในโครงการ BCL , เราได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมากในการเขียน
ความสามารถในด้านการสะกดคำ คำศัพท์
ความซับซ้อน เคียงกับประโยคและโครงสร้างข้อความ
เด็กที่มีคะแนนที่คล้ายกันบนบรรทัดฐานอ้างอิงการทดสอบปากเปล่า
ภาษา ถึงแม้ว่าผมจะอธิบายสามประเภทของเป้าหมาย
( ประโยคกริยาโครงสร้างซับซ้อน และข้อความภาษาไทย )
เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเด็กที่มีความผิดปกติทางภาษา ,
ฉันเชื่ออย่างยิ่งว่า งานกิจกรรมทั้งหมดต้องเหมาะสม
รายบุคคล .