5.1. Production of fly biomassMany

5.1. Production of fly biomass
Many studies have shown that fly larvae and pupae grown on organic waste may become valuable feedstuff for fish, chicken and pigs, either in the dried form (maggot meal) or as live larvae (Bondari and Sheppard, 1981, Dordević et al., 2008, El Boushy, 1991, Koo et al., 1980, Newton et al., 1977, Nuov et al., 1995 and Ogunji et al., 2008). Protein isolated from the fly larvae and pupae compares favorably with soybean or meat meal traditionally used in the feed formulations. Insects may also serve as a good dietary source of mineral salts (Khusro et al., 2012 and Koo et al., 1980). St-Hilaire et al. (2007) have shown that the fatty acid profile of black soldier fly prepupae may be improved by adding fish offal to the larval diet. This may provide an opportunity to improve nutrient composition of fly biomass by manipulation of the larval diet.

Proportion of major nutrients in fly larvae may differ between species (Table 4). Dry matter content of black soldier fly prepupae has been shown to be 33–44% (Diener et al., 2009 and Sheppard et al., 1994 – although Bondari and Sheppard, 1981 observed 17% dry matter content of black soldier fly larvae), house fly larvae and pupae 26–32% (Čičková et al., 2012b, El Boushy, 1991 and Wang et al., 2013), blowfly L. sericata larvae 28–30% and pupae 23% ( Nuov et al., 1995 and Yehuda et al., 2011), and flesh fly S. carnaria larvae 25% and pupae 35% ( Yehuda et al., 2011). The black soldier fly larvae/prepupae contain a larger proportion of fat compared to house flies, blow flies and flesh flies, which in turn contain more protein, and face fly pupae are rich in mineral salts ( Table 4). Insect diet can greatly affect body composition; the percentage of fat may differ in the same species if larvae are fed different diets ( Yang et al., 2012) and also in different developmental stages ( Aniebo and Owen, 2010). In the black soldier flies, the weight of the chitinaceous prepupal skin accounts for about 10% of total prepupal weight ( Tomberlin et al., 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5.1 การผลิตชีวมวลบิน
การศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นว่าหนอนแมลงวันและดักแด้ที่ปลูกในขยะอินทรีย์อาจจะกลายเป็นวัตถุดิบอาหารสัตว์ที่มีคุณค่าสำหรับปลาไก่และสุกรทั้งในรูปแบบแห้ง (หนอนอาหาร) หรือตัวอ่อนสด (Bondari และ Sheppard 1981 Dordevic et al., 2008, El Boushy 1991 คู et al., 1980 นิวตัน et al., 1977 Nuov et al., 1995 และ Ogunji et al., 2008) โปรตีนที่แยกได้จากตัวอ่อนแมลงวันและดักแด้เปรียบเทียบกับถั่วเหลืองเนื้อสัตว์หรืออาหารประเพณีที่ใช้ในสูตรอาหาร แมลงนอกจากนี้ยังอาจใช้เป็นแหล่งอาหารที่ดีของเกลือแร่ (Khusro et al., 2012 และคู et al., 1980) St-Hilaire et al, (2007) แสดงให้เห็นว่ารายละเอียดของกรดไขมันในทหารสีดำบิน prepupae อาจจะดีขึ้นโดยการเพิ่มเครื่องในปลาอาหารตัวอ่อน นี้อาจจะให้โอกาสในการปรับปรุงองค์ประกอบของสารอาหารชีวมวลบินโดยการจัดการของอาหารตัวอ่อน. สัดส่วนของสารอาหารที่สำคัญในตัวอ่อนแมลงวันอาจแตกต่างกันระหว่างสายพันธุ์ (ตารางที่ 4) เนื้อหาแห้งสีดำของทหารบิน prepupae ได้รับการแสดงที่จะเป็น 33-44% (Diener, et al, 2009 และ Sheppard et al, 1994 -.. แม้ว่า Bondari และ Sheppard 1981 สังเกตได้ 17% เนื้อหาแห้งของทหารสีดำหนอนแมลงวัน) บ้านหนอนแมลงวันและดักแด้ 26-32% (Čičková et al., 2012b เอ Boushy 1991 และวัง et al., 2013) blowfly ลิตร sericata ตัวอ่อน 28-30% และดักแด้ 23% (Nuov et al., ปี 1995 และฮุดะ et al., 2011) และเนื้อหนอนแมลงวัน carnaria เอส 25% และ 35% ดักแด้ (ฮุดะ et al., 2011) ทหารสีดำหนอนแมลงวัน / prepupae มีสัดส่วนขนาดใหญ่ของไขมันเมื่อเทียบกับบ้านแมลงวันแมลงวันระเบิดและเนื้อบินซึ่งจะมีโปรตีนมากขึ้นและใบหน้าบินดักแด้ที่อุดมไปด้วยเกลือแร่ (ตารางที่ 4) อาหารแมลงมากสามารถส่งผลกระทบต่อองค์ประกอบของร่างกาย; ร้อยละของไขมันอาจแตกต่างกันในสายพันธุ์เดียวกันถ้าตัวอ่อนเป็นอาหารที่แตกต่างกันเลี้ยง (Yang et al., 2012) และยังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนาที่แตกต่างกัน (Aniebo และโอเว่น 2010) ในแมลงวันทหารสีดำน้ำหนักของผิว chitinaceous prepupal บัญชีสำหรับประมาณ 10% ของน้ำหนักรวม prepupal (Tomberlin et al., 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5.1 การผลิตมวลชีวภาพของบิน
หลายการศึกษาพบว่าตัวอ่อนแมลงวันใช้ปลูกในขยะอินทรีย์อาจกลายเป็นอาหารสัตว์ที่มีคุณค่าสำหรับ ปลา ไก่ และหมู ทั้งในรูปแบบแห้ง ( หนอนหรือตัวอ่อนสด ( อาหาร ) และ bondari Sheppard , 1981 , dordevi ć et al . , 2008 , เอล boushy 1991 คูและ al . , 1980 , นิวตัน et al . , 1977 , nuov et al . , 1995 และ ogunji et al . , 2008 )โปรตีนสกัดจากแมลงตัวอ่อนและดักแด้เปรียบเทียบกับถั่วเหลือง หรืออาหารเนื้อสัตว์แบบดั้งเดิมที่ใช้ในอาหารสูตร . แมลงอาจเป็นแหล่งที่ดีของเกลือแร่ ( khusro et al . , 2012 และคู et al . , 1980 ) เซนต์ฮีแลร์ et al . ( 2007 ) พบว่า กรดไขมันของทหารสีดำบิน prepupae อาจจะดีขึ้นโดยการเพิ่มเครื่องในปลาอาหารหนอน .นี้จะให้โอกาสในการเพิ่มปริมาณสารอาหารของชีวมวลบินโดยการจัดการของอาหารหนอน

สัดส่วนของสารอาหารหลักในหนอนแมลงวันอาจแตกต่างระหว่างชนิด ( ตารางที่ 4 ) ปริมาณน้ำหนักแห้งของทหารสีดำบิน prepupae ได้ถูกแสดงเป็น 33 – 44 ( ไดเนอร์ et al . , 2009 และ Sheppard et al . , 1994 ) แม้ว่า bondari และ เชฟเฟิร์ด1981 พบ 17 เปอร์เซ็นต์วัตถุแห้ง ) , บ้านหนอนแมลงวันทหารสีดำบินตัวอ่อนและดักแด้ 26 - 32 % ( ชาผมč Mar . kgm et al . , 2012b เอล boushy 2534 และ Wang et al . , 2013 ) , blowfly L . sericata วัย 28 – 30 % และดักแด้ 23% ( nuov et al , . , 1995 และเยฮูดา et al . , 2011 ) และเนื้อบิน . carnaria ตัวอ่อนดักแด้ 25% และ 35% ( Yehuda et al . , 2011 )หนอนแมลงวันทหารสีดำ / prepupae มีขนาดใหญ่สัดส่วนของไขมันเมื่อเทียบกับแมลงวันบ้าน บินระเบิดและเนื้อปลา ซึ่งจะประกอบด้วยโปรตีนมากขึ้น ใช้บินหน้าอุดมไปด้วยเกลือแร่ ( ตารางที่ 4 ) อาหาร แมลง มีผลอย่างมากต่อองค์ประกอบของร่างกาย ; ร้อยละของไขมันอาจแตกต่างกันในสปีชีส์เดียวกัน ถ้าตัวอ่อนเป็นอาหารที่แตกต่างกัน ( หยาง et al . ,2012 ) และยังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนาที่แตกต่างกัน ( aniebo กับโอเว่น , 2010 ) ในบินทหารสีดำ น้ำหนักของ chitinaceous prepupal ผิวบัญชีประมาณ 10% ของน้ำหนักรวม ( prepupal ทอมเบอร์ลิน et al . , 2002 )