NOAH OPENED the door for Anne Nelso

NOAH OPENED the door for Anne Nelson as she went out.
“Goodbye Noah," she said quietly. He nodded without speaking.
There wasn't anything else to say; they both knew that. She turned
from him and left, closing the door behind her. Noah watched her dim
away without looking back. She was a strong woman, he thought to
himself, and he knew then where Allie got it
Noah peeped into the living room, saw Allie sitting with her head
down, then went to the back porch, knowing that she needed to be
alone. He sat quietly in his rocker and watched the water
After what seemed like an eternity he heard the back door open. He
didn’t turn to look at her—for some reason he couldn’t-and he
listened as she sat in the chair beside him.
“I’m sorry," Allie said. "I bad no idea this would happen."
Noah shook his head. "Don't be sorry. We both knew it was coming
to some form or another."
"It’s still hard.”
"I know." He finally turned to her, reaching for her hand. "Is here
anything I can do to make it easier?"
She shook her head. "No. Not really. I have to do this alone.
Besides, I'm not sure what I'm going to say to him yet." She looked
down and her voice became softer. "I guess it depends on him and
low much he knows. If my mother was right, he may have suspicions,
but he doesn't know anything for sure."
Noah felt tightness in his stomach. When he finally spoke his voice
was steady, but she could hear the pain in it. "You're not going to tell
him about us, are you?"
"I don't know. I really don't. While I was in the living room, I kept
asking myself what I really wanted in my life." She squeezed his
hand. "And do you know what the answer was? The answer was that I
want you. I want us. I love you and I always have." She took a deep

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โนอาห์เปิดประตูให้แอนน์เนลสันขณะที่เธอเดินออกไป.
"ลาโนอาห์" เธอกล่าวอย่างเงียบ ๆ เขาพยักหน้าโดยไม่พูด..
มีอะไรที่ไม่เป็นอื่นที่จะบอกว่าพวกเขาทั้งสองรู้ว่าเธอหัน.
จากเขาและซ้ายปิดประตู ด้านหลังของเธอ. โนอาห์ดูสลัวของเธอ
ไปโดยไม่หันกลับมามอง. เธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งเขาคิดว่า
ตัวเองและเขาก็รู้แล้วที่อัลลีได้มัน
โนอาห์ peeped เข้าไปในห้องนั่งเล่นเห็นอัลลีนั่งอยู่กับศีรษะของเธอ
ลงแล้วเดินไปที่ ระเบียงด้านหลังรู้ว่าเธอจะต้อง
อยู่คนเดียว. เขานั่งเงียบ ๆ ในโยกและเฝ้าดูน้ำของเขา
หลังจากสิ่งที่ลำบากเช่นนิรันดร์เขาได้ยินเสียงเปิดประตูหลัง. เขา
ไม่ได้หันมามองสำหรับเธอด้วยเหตุผลบางอย่างที่เขา couldn ' เสื้อและเขา
ฟังขณะที่เธอนั่งอยู่ในเก้าอี้ข้างเขา.
"ฉันขอโทษ" อัลลีกล่าวว่า "ผมไม่มีความคิดที่ไม่ดีนี้จะเกิดขึ้น."
โนอาห์ส่ายหัว "ไม่ต้องขอโทษ. เราทั้งสองรู้ว่ามันเป็นที่มา
ในรูปแบบบางส่วนหรืออื่น. "
"มันคงยาก."
"ฉันรู้ว่า." ในที่สุดเขาก็หันไปเธอเอื้อมมือไปหยิบมือของเธอ. "ที่นี่เป็น
อะไรที่ฉันสามารถทำได้เพื่อ ทำให้มันง่ายขึ้น? "
เธอส่ายหัวของเธอ. "ฉบับที่ ไม่เชิง ฉันต้องทำเช่นนี้เพียงอย่างเดียว.
นอกจากนี้ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ผมกำลังจะพูดกับเขาเลย. "เธอมอง
ลงและเสียงของเธอกลายเป็นนุ่ม. "ผมคิดว่ามันขึ้นอยู่กับเขาและ
ต่ำมากเขารู้ว่า ถ้าแม่ของฉันถูกต้องเขาอาจจะสงสัย
แต่เขาไม่ได้รู้อะไรที่แน่นอน. "
โนอาห์รู้สึกความรัดกุมในท้องของเขา. ในที่สุดเมื่อเขาพูดเสียงของเขา
เป็นอย่างต่อเนื่อง แต่เธอสามารถได้ยินเสียงความเจ็บปวดในนั้น. "คุณ ' ไม่ได้จะบอก
เขาเกี่ยวกับเราแล้วคุณล่ะ? "
"ผมไม่ทราบว่า ผมทำไม่ได้ ในขณะที่ผมอยู่ในห้องนั่งเล่นที่ผมเก็บไว้
ถามตัวเองว่าสิ่งที่ผมอยากในชีวิตของฉัน. "เธอเขาบีบ
มือ. "และคุณจะรู้ว่าคำตอบคือ? คำตอบคือการที่ฉัน
ต้องการให้คุณ ผมอยากให้พวกเรา ฉันรักคุณและฉันมักจะมี. "เธอเอาลึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โนอา เปิดประตูให้แอนเนลสันขณะที่เธอออกไป
" ลาก่อน " โนอาห์ " เธอกล่าวอย่างเงียบๆ เขาพยักหน้ารับโดยไม่ต้องพูด
ไม่มีอะไรจะพูด พวกเขาทั้งสองรู้ดี เธอหัน
จากเขาและออกไป ปิดประตูด้านหลังของเธอ โนอาห์ดู
สลัวเธอออกไปโดยไม่หันกลับไปมอง เธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง เขาคิด
ตัวเขาเอง และเขารู้ว่าแล้วอัลลีย์ได้แล้ว
โนอาห์แอบถ่ายในห้องนั่งเล่นเห็นแอลลี่นั่งหัว
ลง แล้วเดินไปที่ระเบียงด้านหลัง รู้ว่าเธอต้อง
อยู่คนเดียว เขานั่งเงียบๆในตัวเขาเอง และเฝ้าดูน้ำ
หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด เขาได้ยินเสียงประตูกลับเปิด เขา
ไม่เหลียวหลังมองเธอด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาก็ 't-and เขา
ฟังว่าเธอนั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างๆเขา
" ขอโทษนะ " อัลลีย์กล่าว ผมเลยไม่คิดเลยว่ามันจะเกิดขึ้น "
.โนอาห์ส่ายหัว " ไม่ต้องขอโทษ เราทั้งคู่รู้ว่ามันมา
แบบฟอร์มบางส่วนหรืออื่น . "
" มันยังยาก "
" ฉันรู้ " ในที่สุดเขาก็หันไปหาเธอ จับมือเธอ " . ที่นี่
อะไรที่ฉันสามารถทำเพื่อให้มันง่ายขึ้น ?
" เธอส่ายหน้า ไม่ จริงๆนะ ฉันต้องทำเรื่องนี้คนเดียว
นอกจากนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดกับเขาอีก " เธอดู
ลงและเสียงของเธอเริ่มเบาลง" ผมคิดว่ามันขึ้นอยู่กับเขาและ
ต่ำมากที่เขารู้จัก ถ้าแม่พูดถูก เขาอาจสงสัย
แต่เขาไม่ได้รู้อะไรเลยว่า "
โนอาห์รู้สึก tightness ในกระเพาะอาหารของเขา เมื่อในที่สุดเขาก็พูด เสียงของเขา
คงที่ แต่เธอได้ยิน ความเจ็บปวดมัน . " คุณจะต้องไม่บอก
เขาเรื่องเราใช่ไหม ? "
" ไม่รู้สิ ชั้นไม่รู้ ขณะที่ฉันอยู่ในห้องนั่งเล่น ผมเก็บไว้
ถามตัวเองสิ่งที่ฉันต้องการจริงๆในชีวิต เธอบีบมือเขา
. คุณรู้มั้ยว่าคำตอบคืออะไร คำตอบที่ฉัน
ต้องการคุณ ฉันต้องการให้เรา ฉันรักคุณและฉันมักจะมี " เธอรับลึก