Remote-sensing instruments have bee

Remote-sensing instruments have been used for snowrelated
studies since such data became available (e.g., Rango
and Itten, 1976; Dozier, 1984; Hall and Martinec, 1985). A
very common parameter measured by remote-sensing instruments
is snow-covered area (SCA). Operational products on
a global scale, such as MODIS snow-cover products (Hall et
al., 2002) or GlobSnow (Koetz et al., 2008), are widely used
today (Frei et al., 2012). For example, Dozier (1989), Nolin
and Dozier (1993), Fily et al. (1997) and Dozier et al. (2009)
published investigations into snow grain size with finer spatial
resolution on a regional scale. Snow depth and snow water
equivalent (SWE) has been assessed using passive microwave
sensors (e.g., Ulaby and Stiles, 1980; Chang et al.,
1982; Pulliainen, 2006). However, due to the coarse spatial
resolution of these sensors (25 km), the results do not display
small-scale snow cover characteristics of alpine catchments.
Active microwave sensors use much smaller wavelengths
(millimeters to centimeters) and achieve finer spatial
resolutions of up to 20m (e.g., Schanda et al., 1983; Shi
and Dozier, 2000). However, this method is limited to dry
snowpacks and faces problems in steep high-alpine terrain
(Buchroithner, 1995). Nolin (2011) and Dietz et al. (2012)
give an overview of recent advances in the remote sensing of
snow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครื่องมือที่ใช้ในการตรวจจับระยะไกลมีการใช้ snowrelated
ศึกษาเนื่องจากข้อมูลดังกล่าวกลายเป็นใช้ได้ (เช่น Rango
และ Itten 1976; Dozier 1984; Hall และ Martinec, 1985)
พารามิเตอร์ที่พบบ่อยมากวัดจากเครื่องมือที่ใช้ในการตรวจวัดระยะไกลเป็นพื้นที่ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ (SCA)
ผลิตภัณฑ์การดำเนินงานในระดับโลกเช่น MODIS ผลิตภัณฑ์หิมะปก (ฮอลล์ et al., 2002) หรือ GlobSnow (Koetz et al., 2008) ที่มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในวันนี้(Frei et al., 2012) ยกตัวอย่างเช่น Dozier (1989), Nolin และ Dozier (1993), Fily et al, (1997) และ Dozier et al, (2009) ที่ตีพิมพ์ลงในการตรวจสอบขนาดของเมล็ดข้าวที่มีหิมะอวกาศปลีกย่อยความละเอียดในระดับภูมิภาค ความลึกของหิมะและน้ำจากหิมะเทียบเท่า (SWE) ได้รับการประเมินโดยใช้ไมโครเวฟเรื่อย ๆ เซ็นเซอร์ (เช่น Ulaby และกั้น 1980. ช้าง, et al, 1982; Pulliainen 2006) แต่เนื่องจากอวกาศหยาบความละเอียดของเซ็นเซอร์เหล่านี้ (25 กิโลเมตร) ผลลัพธ์ที่ไม่แสดงหิมะขนาดเล็กลักษณะปกcatchments อัลไพน์. เซ็นเซอร์ไมโครเวฟที่ใช้งานใช้ความยาวคลื่นที่มีขนาดเล็กมาก(มิลลิเมตรเซนติเมตร) และประสบความสำเร็จเชิงพื้นที่ปลีกย่อยความละเอียดสูงสุดเพื่อ 20m (เช่น Schanda et al, 1983;. ชิและDozier, 2000) แต่วิธีนี้จะถูก จำกัด ให้แห้งsnowpacks และประสบปัญหาในพื้นที่สูงชันอัลไพน์(Buchroithner, 1995) Nolin (2011) และดิเอทซ์และอัล (2012) ให้ภาพรวมของความก้าวหน้าที่ผ่านในระยะไกลของหิมะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะไกลเครื่องมือที่ถูกใช้เพื่อ snowrelated
การศึกษาเนื่องจากข้อมูลดังกล่าวเป็นใช้ได้ ( เช่น หิน และ itten
, 1976 ; โดเซียร์ , 1984 ; Hall และมาร์ติเน็ค , 1985 ) เป็นวัดโดยทั่วไปมากค่า

เป็นเครื่องมือระยะไกลหิมะปกคลุมพื้นที่ ( SCA ) ผลิตภัณฑ์การ
ระดับโลก เช่น ผลิตภัณฑ์ครอบคลุมหิมะโมดิส ( Hall et
al . , 2002 ) หรือ globsnow ( koetz et al . , 2008 )มีการใช้กันอย่างแพร่หลาย
วันนี้ ( ฟราย et al . , 2012 ) ตัวอย่างเช่น โดเซียร์ ( 1989 ) , โนลิน และ โดเซียร์
( 1993 ) , fily et al . ( 1997 ) และ โดเซียร์ et al . ( 2009 )
เผยแพร่สืบสวนในพื้นที่ขนาดเม็ดหิมะกับปลีกย่อย
ความละเอียดในระดับภูมิภาค ความลึกของหิมะ และหิมะ
น้ำเทียบเท่า ( ส่วย ) ได้รับการประเมินโดยใช้เซ็นเซอร์ไมโครเวฟ
เรื่อยๆ ( เช่น ulaby และ stiles , 1980 ; ช้าง et al . ,
pulliainen 1982 ; ,2006 ) อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความละเอียดเชิงพื้นที่
หยาบของเซ็นเซอร์เหล่านี้ ( 25 กม. ) , ผลลัพธ์จะไม่แสดง
ขนาดเล็กหิมะปกคลุม ลักษณะของอัลไพน์ catchments .
เซ็นเซอร์ไมโครเวฟใช้งานเล็กกว่าความยาวคลื่น
( มิลลิเมตรเซนติเมตร ) และบรรลุปลีกย่อยพื้นที่
มติถึง 20m ( เช่น schanda et al . , 1983 ; ชิ
และ โดเซียร์ , 2000 ) แต่วิธีนี้จะถูก จำกัด ให้บริการ
snowpacks และใบหน้าปัญหาภูมิประเทศสูงชันมาก
( buchroithner , 1995 ) โนลิน ( 2011 ) และ Dietz et al . ( 2012 )
ให้ภาพรวมของความก้าวหน้าล่าสุดในการสำรวจระยะไกลของ
หิมะ