Chapter 95: A Rain Shower, a Cold S

Chapter 95: A Rain Shower, a Cold Spell

Meng Hao stared dumbly, his mind reeling. All the fantastic and bizarre things he had seen in his life couldn’t compare to the shocking sight in front of him. His mind was blank, as if he had lost his ability to even think. He could only stand there and look numbly.

Patriarch Reliance was actually… a mind-bogglingly enormous black turtle!

And the State of Zhao existed on the earth upon his back!!

He himself had lived on Patriarch Reliance’s back for these twenty years. No wonder he was called Patriarch Reliance. He was relied upon not just by a single person, but by an entire nation! Cultivators and mortals alike relied on him!

After Patriarch Reliance had been sealed, he began to slumber. Yet he still managed to force out a tiny bit of his will, which then attempted to destroy the legacy of the Demon Sealing Sect.

Now it made sense why the Reliance Sect had formerly been called the Demon Sealing Sect, although few people even knew that nowadays. And no wonder the Reliance Sect was called an evil Sect and had such brutal, internecine struggles.

The body containing the sliver of his will practiced Cultivation until reaching the Spirit Severing stage, but as for his actual body… how powerful was it, exactly?!

There were still many things Meng Hao didn’t understand. For example, if Patriarch Reliance was so powerful, why hadn’t he been able to save himself from the very beginning? If Meng Hao hadn’t appeared, would he have died? Considering how powerful his actual body was, why did he need to absorb the power of those Cultivators?

Lifted up along with the land containing the State of Zhao, the three Pseudo Nascent Soul Cultivators stared in shock as all of this happened. Their minds spun and expressions of astonishment covered their faces. They were even incapable of feeling fear. They could only stare blankly. They could scarcely even believe what they saw.

Lord Revelation was also struck speechless as he looked up at the massive head. It was immeasurably larger than he himself; in fact, it was so large that you couldn’t even see from one end of it to another. Fear began to shine out from his eyes; how could he possibly have imagined that the Patriarch Reliance he had cursed and challenged to fight… would be like this?

As Patriarch Reliance’s voice echoed out, his words stabbed into Lord Revelation’s ears, causing his body to tremble and his scalp to go numb. He was sapped of any and all will to fight.

Patriarch Reliance didn’t need to strike out. Now that he had truly appeared, he casually exuded a bit of pressure onto Lord Revelation, causing his body to tremble. Lord Revelation’s blood seemed as if it would stop flowing. The Dao enlightenment he had acquired with his Spirit Severing collapsed. He was as weak as a bug. Patriarch Reliance could crush him with a single breath.

The terrifying pressure exuded by the head caused Lord Revelation’s mouth to go dry. Despite his extraordinary Cultivation base, cold sweat broke out across his body. The Revelation Bell next to him didn’t give him the slightest sense of comfort. Even the Spiritual Sense imparted by the Dawn Immortal didn’t give him the slightest sense of safety.

Now he understood why Patriarch Reliance hadn’t paid the slightest bit attention when he mentioned the Dawn Immortal. Of course he wouldn’t, considering his extraordinary actual body.

And now he knew why Patriarch Reliance didn’t fear the Dawn Immortal….

Even more astonishing was that in his recollection, according to all of the ancient texts he had studied, the State of Zhao had existed for a very, very long time. This made him even more frightened. Which had existed first…. Patriarch Reliance, or the State of Zhao?!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 95: น้ำฝน สะกดเย็นเฮา เมงจ้อง dumbly, reeling จิตใจของเขา ยอดเยี่ยม และแปลกประหลาดสิ่งที่เขาได้เห็นในชีวิตของเขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับสายตาตกใจหน้าเขา เปล่า ประหนึ่งว่าเขาได้สูญเสียความสามารถของเขาได้คิดว่าจิตใจของเขาได้ เขาสามารถยืน และมอง numbly เท่านั้นพึ่งพระมีจริง...เต่าดำ mind-bogglingly มหาศาลและรัฐ Zhao บนโลกตามหลัง!!ตัวเขาเองมีอยู่ในพระพึ่งกลับสำหรับยี่สิบปีเหล่านี้ ไม่น่าแปลกใจว่าพึ่งพระ เขาได้พึ่ง โดยไม่ใช่แค่คนเดียว แต่ประเทศ เครื่องพรวนดินและปุถุชนเหมือนกันพึ่งพาเขาหลังจากที่ได้ถูกปิดผนึกพระพึ่ง เขาเริ่มที่จะผ่อน แต่ เขายังคงจัดการเพื่อบังคับให้ต้นเล็ก ๆ ของเขา ซึ่งพยายามที่จะทำลายมรดกของนิกายปิดผนึกปีศาจตอนนี้ มันทำรู้สึกทำไมนิกายพึ่งได้เคยถูกเรียกตัวปีศาจปิดผนึกนิกาย แม้ว่าบางคนแม้จะรู้ว่าในปัจจุบัน และพบนิกายพึ่งเรียกนิกายชั่วร้าย และมีการต่อสู้ที่โหดร้าย ถูกดังกล่าวร่างกายที่ประกอบด้วยเศษไม้ของเขาจะฝึกเพาะปลูกจนกว่าจะถึงขั้นจิตวิญญาณ Severing แต่สำหรับตัวจริงของเขา...วิธีที่มีประสิทธิภาพเป็นมัน ว่ายังมีหลายสิ่งที่เฮาเมงไม่เข้าใจ ตัวอย่างเช่น หากพึ่งพระทรงประสิทธิภาพ ทำไมไม่เขาได้สามารถบันทึกตัวเองจากจุดเริ่มต้นมาก ถ้าเมงเฮาไม่ปรากฏ ก็เขาตาย พิจารณาวิธีที่มีประสิทธิภาพร่างกายที่แท้จริงของเขาคือ ทำไมเขาไม่ต้องการดูดซับพลังงานของเครื่องพรวนดินเหล่านั้นที่สามหลอก Nascent วิญญาณเครื่องพรวนดินยกขึ้นพร้อมกับที่ดินที่ประกอบด้วยสถานะ Zhao จ้องในช็อตเป็นทั้งหมดนี้เกิดขึ้น คนปั่น และนิพจน์เมือคลุมใบหน้า พวกเขามีความสามารถแม้จะรู้สึกกลัว พวกเขาอาจเพียงมอง blankly พวกเขาแทบจะไม่เชื่อว่าเห็นพระวิวรณ์ยังหลงพูด ตามเขามองขึ้นที่หัวใหญ่ มันเป็นปีติที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวเขาเอง ในความเป็นจริง มันเป็นขนาดใหญ่ที่คุณไม่เห็นแม้แต่จากปลายด้านหนึ่งของมันไปอีก ความกลัวเริ่มส่องแสงออกจากตาของเขา วิธีสามารถเขาอาจจะมีจินตนาการว่า พึ่งพระเขาสาปแช่ง และท้าทายการต่อสู้...จะเป็นเช่นนี้เป็นพระพึ่งเสียงสะท้อนเสียงออก คำพูดของเขาแทงเข้าไปในหูเจ้าเปิดเผย ทำให้ร่างกายของเขาสั่นเครือและศีรษะของเขาไปอาการ เขาถูกดูดซับของใด ๆ และทั้งหมดจะต่อสู้พึ่งพระไม่จำเป็นต้องตีออก หลังจากที่เขาได้ปรากฏอย่างแท้จริง เขาลวก exuded บิตของความดันบนพระวิวรณ์ ทำให้ร่างกายของเขาสั่นเครือ พระวิวรณ์เลือดดูเหมือน ว่า จะหยุดไหล ยุบไปตรัสรู้ Dao ที่เขาได้ซื้อกับ Severing วิญญาณของเขา พระองค์ได้อ่อนแอเป็นข้อผิดพลาด พึ่งพระสามารถทำลายเขา ด้วยลมหายใจเดียวความน่ากลัวที่ exuded โดยหัวเกิดจากปากพระวิวรณ์ไปแห้ง แม้ฐานการเพาะปลูกของเขาวิสามัญ กาฬโพล่งออกมาทั่วร่างกายของเขา ระฆังเปิดเผยกับเขาไม่ได้ทำให้เขาสบายใคร่รู้ แม้ความรู้สึกจิตวิญญาณ imparted โดยอมตะรุ่งอรุณไม่ได้ให้เขารู้สึกน้อยที่สุดของความปลอดภัยตอนนี้ เขาเข้าใจทำไมพึ่งพระไม่สนใจน้อยบิตเมื่อเขากล่าวถึงอมตะ Dawn แน่นอนเขาจะไม่ พิจารณาร่างกายของเขาจริงพิเศษและตอนนี้ เขารู้ทำไมพึ่งพระไม่กลัวอมตะรุ่งอรุณ...น่าอัศจรรย์ยิ่งที่เขาลืมเลือน ตามตำราโบราณที่เขาได้ศึกษาทั้งหมด รัฐ Zhao มีอยู่เป็นเวลานานมาก มาก นี้ทำให้เขากลัวมากยิ่งขึ้น ซึ่งมีอยู่ก่อน... พึ่งพระ หรือสถานะของ Zhao

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 95: ฝักบัวอาบน้ำฝนเป็นหนาวเม้งเฮาจ้องซึมกะทือจิตใจของเขาหมุนติ้ว ทุกสิ่งที่ยอดเยี่ยมและแปลกประหลาดที่เขาเคยเห็นมาในชีวิตของเขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับภาพที่น่าตกใจในด้านหน้าของเขา ใจของเขาว่างเปล่าเช่นถ้าเขาได้สูญเสียความสามารถของเขาที่จะได้คิด เขาสามารถยืนอยู่ตรงนั้นและมอง numbly. พระสังฆราชพึ่งเป็นจริง ... ใจ bogglingly มหาศาลเต่าสีดำ! และสถานะของ Zhao มีอยู่บนโลกเมื่อเขากลับ !! ตัวเขาเองเคยอาศัยอยู่บนหลังของพระสังฆราชพึ่งสำหรับเหล่านี้ยี่สิบปี ไม่น่าแปลกใจที่เขาถูกเรียกว่าพระสังฆราชพึ่ง เขาเป็นคนที่พึ่งพาอาศัยไม่ได้เพียงแค่คนเดียว แต่คนทั้งประเทศ! พรวนดินและมนุษย์อาศัยอยู่บนเขาเหมือนกัน! หลังจากที่ได้รับการปิดผนึกสังฆราชพึ่งเขาเริ่มที่จะนอนหลับ แต่เขาก็ยังคงมีการจัดการที่จะบังคับให้ออกบิตเล็ก ๆ ของความประสงค์ของเขาซึ่งก็พยายามที่จะทำลายมรดกของปีศาจซีลนิกาย. ตอนนี้มันทำให้รู้สึกว่าทำไมพึ่งนิกายได้รับก่อนเรียกว่าปีศาจซีลนิกายแม้ว่าไม่กี่คนที่ได้รู้ว่า ในปัจจุบันนี้ และไม่น่าแปลกใจพึ่งนิกายถูกเรียกว่าชั่วร้ายนิกายและได้เช่นโหดร้ายล้างผลาญต่อสู้. ร่างกายที่มีเศษไม้จากความประสงค์ของเขามีประสบการณ์การเพาะปลูกจนกว่าจะถึงพระวิญญาณสั้เวที แต่เป็นสำหรับร่างกายที่เกิดขึ้นจริงของเขา ... วิธีที่มีประสิทธิภาพคือมันว่า? ! ยังคงมีหลายสิ่งหลายอย่างเม้ง Hao ไม่เข้าใจ ตัวอย่างเช่นถ้าพระสังฆราชพึ่งมีประสิทธิภาพดังนั้นทำไมเขาไม่ได้รับสามารถที่จะปกป้องตัวเองจากจุดเริ่มต้นมาก? หากเม้ง Hao ไม่เคยปรากฏเขาจะต้องตาย? พิจารณาวิธีการที่มีประสิทธิภาพของร่างกายที่เกิดขึ้นจริงของเขาทำไมเขาต้องดูดซับพลังของคราดเหล่านั้นหรือไม่ยกขึ้นพร้อมกับที่ดินที่มีรัฐ Zhao สาม Pseudo ตั้งไข่วิญญาณพรวนจ้องในช็อตเป็นทั้งหมดของเรื่องนี้เกิดขึ้น จิตใจของพวกเขาปั่นและการแสดงออกของความประหลาดใจปกคลุมใบหน้าของพวกเขา พวกเขาไม่สามารถแม้กระทั่งความรู้สึกของความกลัว พวกเขาเท่านั้นที่จะจ้องมอง blankly พวกเขาแทบแม้เชื่อว่าสิ่งที่พวกเขาเห็น. พระเจ้าวิวรณ์ยังหลงพูดในขณะที่เขามองมาที่หัวใหญ่ มันเป็นล้นพ้นมีขนาดใหญ่กว่าตัวเขาเอง; ในความเป็นจริงมันเป็นขนาดใหญ่เพื่อที่คุณอาจไม่ได้เห็นจากปลายด้านหนึ่งของมันไปยังอีก ความกลัวเริ่มที่จะส่องแสงออกมาจากดวงตาของเขา; วิธีการที่สามารถที่เขาอาจจะได้คิดว่าพระสังฆราชพึ่งเขาได้สาปแช่งและท้าทายในการต่อสู้ ... จะเป็นเช่นนี้หรือไม่ขณะที่เสียงพระสังฆราชพึ่งสะท้อนออกมาจากคำพูดของเขาแทงเข้าที่หูพระเจ้าวิวรณ์ของทำให้ร่างกายของเขาสั่นและหนังศีรษะของเขาที่จะไปชา เขาได้รับการดูดซับของใด ๆ และจะทั้งหมดในการต่อสู้. พระสังฆราชพึ่งไม่จำเป็นต้องตีออก ตอนนี้ว่าเขาได้ปรากฏตัวขึ้นอย่างแท้จริงเขาลวกปริกบิตของความดันสู่พระเจ้าวิวรณ์ทำให้ร่างกายของเขาสั่น เลือดพระเจ้าวิวรณ์ดูเหมือนราวกับว่ามันจะหยุดไหล Dao ตรัสรู้เขาได้มาด้วยพระวิญญาณของเขาขาดทรุดตัวลง เขาเป็นคนที่อ่อนแอเป็นข้อผิดพลาด พึ่งพระสังฆราชสามารถเอาชนะเขาด้วยลมหายใจเดียว. ความดันน่ากลัวปริกโดยหัวที่เกิดจากปากของพระเจ้าวิวรณ์ของแห้งไป แม้จะมีฐานการเพาะปลูกของเขาพิเศษเหงื่อเย็นโพล่งออกไปทั่วร่างกายของเขา วิวรณ์เบลล์ไปกับเขาไม่ได้ให้เขาความรู้สึกน้อยที่สุดของความสะดวกสบาย แม้ความรู้สึกทางจิตวิญญาณ imparted โดยรุ่งอรุณอมตะไม่ได้ให้เขาความรู้สึกน้อยที่สุดของความปลอดภัย. ตอนนี้เขาเข้าใจว่าทำไมพระสังฆราชพึ่งไม่ได้จ่ายเงินให้ความสนใจนิดเมื่อเขากล่าวถึงรุ่งอรุณอมตะ แน่นอนว่าเขาจะไม่พิจารณาร่างกายที่เกิดขึ้นจริงของเขาไม่ธรรมดา. และตอนนี้เขารู้ว่าทำไมพระสังฆราชพึ่งไม่ได้กลัวรุ่งอรุณอมตะ ... . ที่น่าอัศจรรย์มากยิ่งขึ้นก็คือว่าในความทรงจำของเขาตามทั้งหมดของตำราโบราณเขาได้ศึกษาที่ รัฐ Zhao มีอยู่สำหรับมากเวลานานมาก นี่เองที่ทำให้เขาแม้จะหวาดกลัวมากขึ้น ซึ่งมีอยู่เป็นครั้งแรก ... พระสังฆราชพึ่งหรือรัฐ Zhao ?!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 95 : ฝักบัวแบบสายฝน มนต์เย็นเมิ่งฮ่าวมองเหม่อ , จิตใจของเขาหมุนเคว้ง ทั้งหมดที่ยอดเยี่ยมและแปลกประหลาด สิ่งที่เขาได้เห็นในชีวิตของเขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับสายตาตกตะลึงในด้านหน้าของเขา จิตใจของเขามันว่างเปล่า ราวกับว่าเขาได้สูญเสียความสามารถของเขาที่จะคิด เขาได้แต่ยืนมองอย่างไร้ความรู้สึก .ท่านพึ่งได้จริงๆ . . . . . จิตใจ bogglingly มหึมาสีดำเต่า !และรัฐจ้าวมีตัวตนบนโลก บนหลังของเขา !เขาอาศัยอยู่ในประมุขพึ่งกลับมาตลอดยี่สิบปี ไม่สงสัยเลยว่าทำไมเขาเรียกประมุขอ้างอิง เขาอาศัยไม่ใช่แค่คนเดียว แต่คนทั้งประเทศ ! เกษตรกร และปุถุชนเหมือนกัน ขึ้นอยู่กับเขาหลังจากประมุขพึ่งถูกผนึก เขาเริ่มง่วง แต่เขาก็ยังฝืนออกบิตเล็ก ๆของเขาซึ่งพยายามที่จะทำลายมรดกแห่งปีศาจนิกายดังกล่าวตอนนี้มันทำให้รู้สึกถึงการพึ่งพาพรรคมีเดิมถูกเรียกว่าปีศาจนิกายดังกล่าว แม้ว่าไม่กี่คนที่รู้ว่าทุกวันนี้ และไม่น่าแปลกใจที่การพึ่งพาพรรคที่ถูกเรียกว่าลัทธิชั่วร้ายและมีโหดล้างผลาญดิ้นรนร่างกายที่มีเศษไม้ของเขาจะฝึกการปลูกจนถึงจิตวิญญาณมีเวที แต่สำหรับร่างกาย . . . . . . . จริงของเขาที่มีประสิทธิภาพเป็นยังไงกันแน่ !ยังมีอีกหลายอย่าง เมิ่งฮ่าวไม่เข้าใจ ตัวอย่างเช่น ถ้าท่านพึ่งมีอำนาจทำไมไม่เขาสามารถที่จะปกป้องตัวเองจากจุดเริ่มต้นมาก ถ้าเมิ่งเฮ่าไม่ได้ปรากฏตัว เขาจะตาย ? พิจารณาวิธีที่มีประสิทธิภาพร่างกายที่แท้จริงของเขา ทำไมเขาต้องซึมซับพลังของเกษตรกรนั้นยกขึ้นพร้อมกับแผ่นดินประกอบด้วยรัฐจ้าว สามหลอกตั้งไข่วิญญาณ cultivators จ้องตกใจ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้น จิตใจของพวกเขาปั่นและการแสดงออกของความประหลาดใจที่ปกคลุมใบหน้าของพวกเขา พวกเขายังไม่สามารถรู้สึกกลัว พวกเขาได้แต่เหม่อเลย พวกเขาแทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็นพระเจ้าถูกเปิดเผยยังหลงพูดไม่ออก เขาเงยหน้าขึ้นมองที่หัวใหญ่ มันเป็นล้นพ้นที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวเขา ในความเป็นจริง มันมีขนาดใหญ่เพื่อที่คุณไม่เคยเห็นจากที่แห่งหนึ่งไปยังอีก ความกลัวเริ่มฉายออกมาจากดวงตาของเขา เขาอาจจะคิดไปเองว่าประมุขพึ่งเขาได้สาปและท้าทายที่จะสู้ . . . . . . . จะเป็นแบบนี้เป็นเสียงของประมุข 10 สะท้อนออกมา คำพูดของเขาแทงเข้าไปในหูของพระเจ้า วิวรณ์ ทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน และหนังศีรษะไปชา เขาถูก sapped ของใด ๆ และจะต่อสู้ประมุขได้อย่างไม่ต้องตีออก ตอนนี้เขาอย่างแท้จริงปรากฏ เขาตั้งใจ exuded บิตของความดันบนองค์พระ ทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน การเปิดเผยของพระเจ้าเหมือนเลือดจะหยุดไหล ดาวธรรม เขาได้มาด้วยจิตวิญญาณของเขาการล้มลง เขาก็อ่อนแอเหมือนแมลง ท่านพึ่งจะขยี้มันด้วยลมหายใจเดียวความดันน่ากลัว exuded โดยหัวที่เกิดจากการเปิดเผยของพระเจ้า ปากจะแห้งแล้ว แม้จะมีฐานการเพาะปลูกของเขามีเหงื่อไหลออกมาทั่วทั้งร่างของเขา วิวรณ์กระดิ่งข้างๆ เขาไม่ได้ให้เขาเลยแม้แต่น้อย ความสบาย แม้แต่ความรู้สึกทางจิตวิญญาณที่ imparted โดยรุ่งอรุณอมตะไม่ได้ให้ความรู้สึกเพียงเล็กน้อยของความปลอดภัยตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมประมุขพึ่งไม่ได้จ่ายเงินให้ความสนใจสักนิดเมื่อเขากล่าวถึงรุ่งอรุณอมตะ แน่นอนเขาจะไม่พิจารณาร่างจริงที่ไม่ธรรมดาและตอนนี้เขารู้แล้วว่าทำไมประมุขพึ่งไม่ได้กลัวรุ่งอรุณอมตะ . . . . . . .แม้ประหลาดใจมากกว่านั้นคือ ในความทรงจำของเขา ตาม ทั้งหมดของตำราโบราณเขาได้ศึกษาสภาพของจ้าวได้อยู่มานานมากๆแล้ว นี้ทำให้เขาตกใจมากกว่า ซึ่งยังคงมีอยู่ . . . . . . . ครั้งแรก ประมุขอ้างอิง หรือรัฐจ้าว ? !